Τον Μάρτιο του 2022, είναι η 50ή επέτειος από τη νομική αναγνώριση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ελ Σαλβαδόρ. Από τότε που η κυβέρνηση χορήγησε στους αδελφούς μας νομική αναγνώριση στις 27 Μαρτίου 1972, οι ευαγγελιζόμενοι στο Ελ Σαλβαδόρ αυξήθηκαν γρήγορα από έναν ανώτατο αριθμό 2.524 το 1972 σε 5.632 το 1976. Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από 38.000 ευαγγελιζόμενοι που υπηρετούν σε 662 εκκλησίες.

Ιεραπόστολοι έφτασαν στη χώρα το 1945 και αφοσιώθηκαν στη διακονία. Εκείνον τον καιρό, ήταν εύκολο να γίνουν νόμιμοι κάτοικοι της χώρας. Άρχισαν να σχηματίζονται εκκλησίες, και ιδρύθηκε ένα γραφείο τμήματος τον Μάιο του 1946.

Το 1968, ένας νέος μεταναστευτικός νόμος εμπόδιζε τους ιεραποστόλους να παραμείνουν στη χώρα για περισσότερα από πέντε χρόνια. Διακρίνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τη διακονία, οι αδελφοί που αναλάμβαναν την ηγεσία άρχισαν να προσπαθούν να λάβουν νομική αναγνώριση.

Στα τέλη του 1971, περίπου 30 πρεσβύτεροι από το Ελ Σαλβαδόρ προσκλήθηκαν σε μια συνάντηση στο γραφείο τμήματος για να συζητήσουν το θέμα. Στη διάρκεια αυτής της συνάντησης, ο αδελφός Μπαλτασάρ Πέρλα, ο οποίος έγινε αργότερα μέλος της Επιτροπής του Τμήματος, ζήτησε από όλους τους πρεσβυτέρους που ήταν παρόντες να του δώσουν τις ταυτότητές τους που είχαν εκδοθεί από την κυβέρνηση. Στη συνέχεια, ενημέρωσε τους πρεσβυτέρους ότι τα ονόματα και οι διευθύνσεις τους θα περιλαμβάνονταν σε ένα γραπτό αίτημα προς την κυβέρνηση για νομική αναγνώριση.

Ο αδελφός Χουάν Αντόνιο Φλόρες, ένας από τους πρεσβυτέρους που ήταν παρόντες σε εκείνη τη συνάντηση, θυμάται: «Μετά, ο αδελφός Πέρλα μάς εξήγησε ότι, εφόσον τα ονόματα και οι διευθύνσεις μας θα περιλαμβάνονταν σε εκείνο το έγγραφο, αν οι αρχές ήθελαν ποτέ να απαγορεύσουν το έργο μας, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα έψαχναν να βρουν και οι πρώτοι που θα έριχναν στη φυλακή». Ο αδελφός Πέρλα προσφέρθηκε να επιστρέψει την ταυτότητα σε οποιονδήποτε φοβόταν. Κανείς δεν ζήτησε πίσω την ταυτότητά του. Ευτυχώς, η κυβέρνηση δεν εναντιώθηκε ποτέ στο έργο και κανείς δεν φυλακίστηκε.

Το σχέδιο ήταν επιτυχές, και το Σωματείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά αναγνωρίστηκε επίσημα το επόμενο έτος. Από εκεί και έπειτα, οι ιεραπόστολοι μπορούσαν και πάλι να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι. Επιπρόσθετα, ήταν πιο εύκολο για το γραφείο τμήματος να εισάγει έντυπα και για τους αδελφούς να υπερασπίζονται την ουδέτερη στάση τους σε σχολικές αρχές και κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Στις 26 Απριλίου 1972, η επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης του Ελ Σαλβαδόρ δημοσίευσε τον κύριο στόχο του νομικού σωματείου: «[Να] κηρύττει σχετικά με τις διδασκαλίες της Γραφής και τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού δίνοντας μαρτυρία για το όνομα, το άγγελμα και την ανωτερότητα του παντοδύναμου Θεού Ιεχωβά».

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν αυτή τη δήλωση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Ελ Σαλβαδόρ έχουν εκπληρώσει με συνέπεια αυτή την αποστολή.—Ησαΐας 25:9.