Ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στη σύγχρονη ιστορία μας έλαβε χώρα πριν από 100 χρόνια, στις 5-13 Σεπτεμβρίου 1922, όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαγαν μια συνέλευση εννιά ημερών στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο στις ΗΠΑ. Τη συνέλευση παρακολούθησαν εκπρόσωποι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Ευρώπη. Ο μέσος όρος παρόντων κάθε ημέρα ήταν 10.000 άτομα, και μάλιστα εκφωνήθηκαν ομιλίες ταυτόχρονα σε 11 γλώσσες.

Στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, άνοιξε μια νέα μουσειακή έκθεση με θέμα αυτή την ιστορική συνέλευση και την επίδρασή της στο έργο κηρύγματος. Προς το παρόν, η έκθεση είναι ανοιχτή για την οικογένεια Μπέθελ. Θα ανοίξει και για το κοινό όταν αρχίσουν ξανά οι ξεναγήσεις.

Η πιο ξεχωριστή στιγμή της συνέλευσης στο Σίνταρ Πόιντ ήταν στις 8 Σεπτεμβρίου. Εκείνη την ημέρα, περίπου 8.000 άτομα κατέκλυσαν την αίθουσα, η οποία βρισκόταν κοντά στη γραφική λίμνη Ίρι. Είχαν έρθει για να ακούσουν την ομιλία του αδελφού Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ με θέμα «Η Βασιλεία».

Μετά από μιάμιση ώρα αφού είχε αρχίσει την ομιλία του, ο αδελφός Ρόδερφορντ ύψωσε τη φωνή του και ρώτησε το ακροατήριο αν πίστευαν ότι ο Χριστός κυβερνούσε. Το ακροατήριο απάντησε αμέσως με ένα βροντερό «Ναι!» Μετά, ο αδελφός Ρόδερφορντ είπε: «Εσείς είστε οι διαφημιστές του. Γι’ αυτό διαφημίστε, διαφημίστε, διαφημίστε». Αυτό ήταν το σύνθημα για να ξετυλιχτεί ένα πανό που έγραφε: «Διαφημίστε τον Βασιλιά και τη Βασιλεία».

Η πρόσκληση να κηρύξουν τα καλά νέα γέμισε τους παρευρισκομένους με ενθουσιασμό για τη διακονία. Πολλοί στο ακροατήριο συμμετείχαν ήδη στο έργο κηρύγματος, αλλά η ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ τους υποκίνησε να εντείνουν τις προσπάθειές τους τώρα που το έργο από σπίτι σε σπίτι οργανωνόταν περισσότερο. Η αδελφή Έθελ Μπένεκοφ, που κόντευε τα 30, εξήγησε ότι μετά από εκείνη την υποκινητική ομιλία, οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν «περισσότερο ζήλο και αγάπη στην καρδιά [τους] από όσο ποτέ προηγουμένως». Η αδελφή Οντέσα Τακ, που ήταν 18 χρονών το 1922, ανέφερε: «Ήθελα να είμαι σαν τον Ησαΐα, που είπε: “Ορίστε εγώ! Στείλε εμένα!”»

Δύο μέρες μετά την ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ, ο Διεθνής Σύλλογος Σπουδαστών της Γραφής υιοθέτησε μια απόφαση η οποία έλεγε εν μέρει: “Ως σώμα Χριστιανών καθιερωμένων στο να υπακούμε και να ακολουθούμε τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, είμαστε εναντίον των πολέμων, των επαναστάσεων, της αναρχίας ή οποιασδήποτε μορφής βίας. Επίσης, είμαστε εναντίον της εξαπάτησης και της εκμετάλλευσης των ανθρώπων είτε μέσω παραποίησης του Λόγου του Θεού είτε με κάθε άλλον τρόπο. Ποθούμε ειλικρινά ειρήνη”. Αυτή η απόφαση έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρη τη διαφορά μεταξύ των Σπουδαστών της Γραφής και των άλλων θρησκειών που είχαν υποστηρίξει πρόσφατα τις εχθροπραξίες στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα το έκαναν ξανά μερικά χρόνια αργότερα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Σκοπιά 15 Ιουνίου 1922 ανέφερε: “Καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια από τώρα, ελπίζουμε ότι η γενική συνέλευση του 1922 θα αποτελέσει την καλύτερη συνέλευση που έχει διεξαχθεί ποτέ. . . . Ελπίζουμε ότι αυτή η περίσταση θα μείνει αξέχαστη στις διάνοιες των χιλιάδων αδελφών που θα είναι παρόντες”.

Αναμφίβολα, αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε. Εκατό χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά εξακολουθεί να ευλογεί το έργο διαφήμισης του Βασιλιά και της Βασιλείας του.—Ματθαίος 24:14.