Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δραστηριοποιούνται στην Ινδία από το 1905. Το 1926, ίδρυσαν ένα γραφείο στη Βομβάη (τώρα Μουμπάι) και το 1978 καταχωρίστηκαν νομικά. Οι Μάρτυρες ωφελούνται από τις εγγυήσεις του συντάγματος της Ινδίας στις οποίες περιλαμβάνεται το δικαίωμα που έχει κάποιος να ασκεί, να ομολογεί και να διαδίδει την πίστη του. Η νομική τους νίκη στην υπόθεση-ορόσημο Μπιτζόε Εμάνουελ κατά Πολιτείας της Κεράλα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας έχει συμβάλει στις συνταγματικές ελευθερίες που απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, σε γενικές γραμμές, ασκούν τη θρησκεία τους στην Ινδία χωρίς παρενοχλήσεις. Ωστόσο, σε κάποιες πολιτείες, έχουν πέσει θύματα οχλοκρατικών επιθέσεων και άλλων πράξεων θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.

Το 1977, το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε διάκριση ανάμεσα στη διάδοση της θρησκείας κάποιου και στη μεταστροφή άλλων στη θρησκεία του. Αποφάνθηκε ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μεταστρέψει κάποιον άλλον και ότι οι νόμοι κατά του προσηλυτισμού που είχαν ψηφιστεί από κάποιες πολιτείες ήταν νόμιμοι. Οι υπαίτιοι των οχλοκρατικών επιθέσεων κατά των Μαρτύρων συχνά αναφέρονται σε αυτή την απόφαση του δικαστηρίου όταν συλλαμβάνονται από την αστυνομία και ισχυρίζονται ψευδώς ότι εντόπισαν τους Μάρτυρες να κάνουν προσηλυτισμό. Από την άλλη, στις πολιτείες όπου δεν υπάρχουν αυτοί οι νόμοι οι εναντιούμενοι κατηγορούν τους Μάρτυρες για βλασφημία, κάνοντας εσφαλμένη εφαρμογή ενός νόμου που υπάρχει από την εποχή της αποικιοκρατίας και αφορά το δημόσιο έργο κηρύγματος των Μαρτύρων. Ως αποτέλεσμα, από το 2002 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν γίνει στόχος 150 και πλέον οχλοκρατικών επιθέσεων. Οι τοπικές αρχές συχνά χειροτερεύουν το πρόβλημα επειδή δεν προστατεύουν επαρκώς τα θύματα ούτε διώκουν τους δράστες.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ινδία συνεχίζουν να συναντιούνται με κυβερνητικούς αξιωματούχους και να προσφεύγουν σε δικαστήρια με σκοπό να προστατέψουν το δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους. Αναμένουν ότι οι τοπικές αρχές καθώς και οι πολίτες θα συμμορφωθούν με τη δήλωση του Ανώτατου δικαστηρίου στην υπόθεση Μπιτζόε: «Η παράδοσή μας διδάσκει ανεκτικότητα· η φιλοσοφία μας διδάσκει ανεκτικότητα· το σύνταγμά μας εφαρμόζει ανεκτικότητα· ας μην καταστρέψουμε αυτή την εικόνα». Οι Μάρτυρες ευελπιστούν ότι οι προσπάθειές τους θα τερματίσουν τις οχλοκρατικές επιθέσεις και θα προωθήσουν ένα κλίμα θρησκευτικής ανεκτικότητας.