Στην υπόθεση Εκκλησία Χάιγουντ των Μαρτύρων του Ιεχωβά (Δικαστική Επιτροπή) κατά Γουόλ, το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά αποφάσισε ομόφωνα στις 31 Μαΐου 2018 ότι «οι θρησκευτικές ομάδες είναι ελεύθερες να καθορίζουν οι ίδιες ποιοι μπορούν να είναι μέλη τους καθώς και να θέτουν τους δικούς τους κανόνες», αναγνωρίζοντας έτσι ότι τα δικαστήρια δεν πρέπει να παρεμβαίνουν στη διευθέτηση της αποκοπής.

Το Δικαστήριο κατέληξε λέγοντας ότι οι διαδικασίες που έχουν οι Μάρτυρες για την εξέταση μιας σοβαρής αμαρτίας «δεν χαρακτηρίζονται από εχθρική στάση, αλλά έχουν στόχο να αποκαταστήσουν το άτομο ως μέλος της Εκκλησίας», και έκρινε ότι τα δικαστήρια δεν μπορούν να παρεμβαίνουν σε τόσο ιδιωτικά, εκκλησιαστικά ζητήματα.

Περιγράφοντας τους λόγους της απόφασης, ο Δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου Μάλκομ Ρόου εξήγησε εκ μέρους των εννιά δικαστών: «Οι διαδικασίες και οι κανόνες που ακολουθεί κάθε θρησκευτική ομάδα μπορεί να περιλαμβάνουν την ερμηνεία θρησκευτικών δογμάτων, όπως σε αυτή την περίπτωση. Τα δικαστήρια δεν έχουν ούτε τη νομική ούτε τη θεσμική δικαιοδοσία να παίρνουν αποφάσεις για αμφιλεγόμενα ζητήματα που αφορούν θρησκευτικά δόγματα».

Ο Φίλιπ Μπράμλεϊ, νομικός σύμβουλος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, δηλώνει: «Με αυτή την απόφαση, το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά—όπως έχουν ήδη κάνει τα ανώτατα δικαστήρια της Αργεντινής, της Βραζιλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Ουγγαρίας, του Περού και της Πολωνίας—αναγνωρίζει το νομικό δικαίωμα που έχουμε να ακολουθούμε το Γραφικό προηγούμενο για να καθορίζουμε ποιος έχει τα προσόντα να είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά».—1 Κορινθίους 5:11· 2 Ιωάννη 9-11.