Ένα περιστατικό στην ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά που ελάχιστοι γνωρίζουν παρουσιάζεται στο Εθνικό Αναμνηστικό Μουσείο Αναγκαστικής Επιστράτευσης υπό την Ιαπωνική Κατοχή, που βρίσκεται στη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Κορέας, την Μπουσάν. Αυτή η ειδική δημόσια έκθεση με τίτλο «Η Ιστορία Αλλάζει, η Συνείδηση Όχι» άνοιξε τις πόρτες της στις 12 Νοεμβρίου 2019 και ολοκληρώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2019. Εξιστορούσε την ουδέτερη στάση που κράτησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Κορέα πριν από 80 και πλέον χρόνια κατά το ιαπωνικό αποικιοκρατικό καθεστώς και τον διωγμό που ακολούθησε.

Η ίδια έκθεση διοργανώθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2019 στο Μουσείο Ιστορίας της Φυλακής Σαντεμούν a, στη Σεούλ. Ανάμεσα στους συνολικά 51.175 επισκέπτες ήταν και 5.700 εκπρόσωποι της διεθνούς συνέλευσης στη Σεούλ.

Η υπόθεση Ντουνγκντεϊσά αφορούσε κάποιους Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλους που έδειχναν ενδιαφέρον για το Βιβλικό άγγελμα οι οποίοι συνελήφθησαν και παρέμειναν στη φυλακή από τον Ιούνιο του 1939 ως τον Αύγουστο του 1945. Όλοι αυτοί φυλακίστηκαν επειδή αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στη λατρεία του αυτοκράτορα και επειδή υποτίθεται ότι προωθούσαν αντιπολεμική προπαγάνδα. Εξήντα έξι άτομα συνελήφθησαν, δηλαδή σχεδόν όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που ζούσαν στην Κορέα εκείνη την εποχή. Όσοι φυλακίστηκαν δέχτηκαν σκληρή πίεση και υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια. Έξι Μάρτυρες πέθαναν εξαιτίας ασθενειών που οφείλονταν στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.

Ο αδελφός Χονγκ Ντάε-ιλ, που συντονίζει το έργο του Γραφείου Ενημέρωσης στην Κορέα, σχολίασε: «Πολλοί στην Κορέα δεν γνωρίζουν ότι το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σχετικά με την άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης άρχισε πριν από 80 χρόνια κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής. Αυτή η ειδική έκθεση αποτελεί μια σπουδαία ευκαιρία να ακουστεί για πρώτη φορά αυτή η εντυπωσιακή ιστορία».

Ο καθηγητής Χαν Χον-γκου, ιστορικός που παρευρέθηκε στα εγκαίνια της έκθεσης, ανέφερε τα εξής για εκείνους που υπερασπίστηκαν την πίστη τους: «Πιστεύω ότι έθεσαν το καλύτερο παράδειγμα όσον αφορά τον ίδιο τον ορισμό της συνείδησης. . . . Καθώς η κοινωνία μας σέβεται όλο και περισσότερο όσους ενεργούν με βάση τη συνείδηση, αυτοί είναι οι πρώτοι που πρέπει να θυμόμαστε».

Η έκθεση συγκέντρωσε αξιοσημείωτο ενδιαφέρον από ιστορικούς αλλά και από τα μέσα ενημέρωσης, αποτελώντας μια ιδανική ευκαιρία για να ενημερωθεί το κοινό σχετικά με την ιστορία της άρνησης στράτευσης για λόγους συνείδησης—ένα ζήτημα που συζητιέται όλο και περισσότερο στην Κορέα τον τελευταίο χρόνο. Στις 28 Ιουνίου 2018, το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε ότι η έλλειψη εναλλακτικής υπηρεσίας στη Νότια Κορέα ήταν αντισυνταγματική. Μόλις τέσσερις μήνες μετά, την 1η Νοεμβρίου, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η αντίρρηση συνείδησης δεν συνιστά έγκλημα. Αυτές οι νομικές αποφάσεις οδήγησαν στην απελευθέρωση των αδελφών μας που βρίσκονταν σε φυλακές της Νότιας Κορέας για λόγους συνείδησης και έχουν ανοίξει τον δρόμο για τη θέσπιση νομικού πλαισίου σχετικά με την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.

Η ισχυρή πίστη και το ακλόνητο θάρρος των πρώτων αδελφών μας στην Κορέα, των οποίων οι ιστορίες παρουσιάστηκαν στην έκθεση, μας θυμίζουν τα εξής καθησυχαστικά λόγια: «Ο Ιεχωβά είναι στο πλευρό μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει άνθρωπος;»—Ψαλμός 118:6.