Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Νότιας Κορέας θα εξετάσει ακόμη μια φορά αν η άρνηση της κυβέρνησης να αναγνωρίσει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης είναι συνταγματική. * Μόλις πριν από τέσσερα χρόνια, το 2011, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η τιμωρία που επιβάλλεται στους αντιρρησίες συνείδησης με βάση τον Νόμο Περί Στρατιωτικής Υπηρεσίας της Νότιας Κορέας δεν παραβιάζει το σύνταγμα. Την ίδια ετυμηγορία είχε βγάλει και το 2004.

Τώρα το δικαστήριο θα κάνει κάτι ασυνήθιστο, καθώς στις 9 Ιουλίου 2015 θα ασχοληθεί ξανά με το ζήτημα, συνεκδικάζοντας τις υποθέσεις τριών αντιρρησιών συνείδησης. Διάφορες οργανώσεις έχουν καταθέσει στο Δικαστήριο υπομνήματα παρέμβασης υποστηρίζοντας αυτό το δικαίωμα. Εφόσον η άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης είναι πλέον θεσμοθετημένη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η μη συμμόρφωση της Νότιας Κορέας συγκεντρώνει την παγκόσμια προσοχή.

Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει ζητήσει να γίνουν αλλαγές στη Νότια Κορέα. Από το 2006, αυτή η επιτροπή έχει εκδώσει πέντε αποφάσεις που αφορούν 500 και πλέον αντιρρησίες συνείδησης * και έχει αποφανθεί ότι η Νότια Κορέα πρέπει να θεσπίσει νομοθετικά μέτρα που εγγυώνται το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.

Η Διεθνής Αμνηστία, μια οργάνωση υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εδρεύει στο Λονδίνο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, δημοσίευσε ένα άρθρο στις 13 Μαΐου 2015 στο οποίο έστρεφε την προσοχή στο πώς αντιμετωπίζει η Νότια Κορέα τους αντιρρησίες συνείδησης. Το άρθρο επικεντρωνόταν κυρίως στους νεαρούς Μάρτυρες που είναι σε ηλικία στράτευσης, καθώς και στις αντιξοότητες που υφίστανται υπό την υπάρχουσα νομοθεσία της Νότιας Κορέας. Την ίδια εβδομάδα, διάφορα διεθνή μέσα ενημέρωσης, όπως το CNN και η εφημερίδα The Washington Post, δημοσίευσαν άρθρα με θέμα την αντίρρηση συνείδησης και τους νεαρούς Μάρτυρες που διακρατούν αυτή τη στάση.

Όταν κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά στη Νότια Κορέα αρνείται τη στράτευση, οι δικαστές αυτομάτως τον κηρύσσουν ένοχο για ανυποταξία. Εντούτοις, κάποιοι δικαστές νιώθουν όλο και πιο άσχημα που καταδικάζουν ειρηνικούς νεαρούς άντρες των οποίων το μόνο «έγκλημα» είναι η προσκόλληση στα θρησκευτικά τους πιστεύω. * Σε μια περίπτωση, την ώρα που η πρόεδρος του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Σουγουόν διάβαζε την καταδίκη ενός Μάρτυρα, ξέσπασε σε κλάματα επειδή ο νόμος δεν της άφηνε άλλη επιλογή από το να τον κηρύξει ένοχο.

«Αθώοι». Αυτή ήταν η ετυμηγορία ενός δικαστή του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Γκουανγκτζού στις 12 Μαΐου 2015. Ο δικαστής πήγε κόντρα στην πάγια νομολογία, εκφράζοντας έτσι το ηθικό δίλημμα στο οποίο βρέθηκε σε μια υπόθεση που αφορούσε τρεις Μάρτυρες του Ιεχωβά. Θέλοντας να δώσει το έναυσμα για την αλλαγή, τους είπε: «Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να ανάψω ένα μικρό σπίρτο και να ελπίζω ότι εσείς θα βάλετε με αυτό μια μεγάλη φωτιά». Ο εισαγγελέας εφεσίβαλε αυτή την απόφαση.

Εφτά δικαστές περιφερειακών δικαστηρίων, αντί να καταδικάσουν τους αντιρρησίες συνείδησης, παρέπεμψαν τις υποθέσεις στο Συνταγματικό Δικαστήριο, παρά τις αποφάσεις του ίδιου δικαστηρίου για το εν λόγω θέμα το 2004 και το 2011. Αυτοί οι δικαστές αρνούνται να στείλουν στη φυλακή έναν νεαρό επειδή απλώς υπακούει στη συνείδησή του. Σε κάποια από αυτές τις υποθέσεις, ο δικαστής Γιανγκ-χουν Κανγκ του Βόρειου Περιφερειακού Δικαστηρίου της Σεούλ επισήμανε ότι η επιβολή τιμωρίας στους αντιρρησίες συνείδησης θα ισοδυναμούσε με άρνηση των δικαιωμάτων και της ταυτότητάς τους. «Κάτι τέτοιο ασφαλώς προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», δήλωσε.

Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Δικηγορικός Σύλλογος της Κορέας διεξήγαγε ένα συνέδριο με θέμα την αντίρρηση συνείδησης. Στην κύρια ομιλία, η Σου-αν Τσαν, πρώην Δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, αποκάλεσε «εθνική ντροπή» τόσο τις αποφάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όσο και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κατά της Νότιας Κορέας. Είπε ότι «είναι αδικαιολόγητο να στέλνεις εκατοντάδες νεαρούς στη φυλακή» και παρότρυνε τους δικαστές και τους δικηγόρους που ήταν παρόντες να «ασκούν πιέσεις στα δικαστήρια» ώστε να κρίνουν τέτοιου είδους υποθέσεις σε αρμονία με τα διεθνή πρότυπα.

Η κυρία Τσαν ολοκλήρωσε την ομιλία της με τα εξής λόγια: «Πρέπει να θεσπίσουμε μια εναλλακτική μορφή υπηρεσίας το συντομότερο δυνατόν. . . . Η θέσπιση εναλλακτικής υπηρεσίας θα αποτελέσει ορόσημο στην ιστορία της Κορέας, καθώς και σημαντικό επίτευγμα στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου, και μάλιστα υπό την ηγεσία της πρώτης γυναίκας προέδρου. Μόνο έτσι θα αποτινάξουμε τον ντροπιαστικό χαρακτηρισμό της οπισθοδρομικής χώρας σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Επί δεκαετίες, χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νότια Κορέα φυλακίζονται λόγω των ενσυνείδητων πεποιθήσεων τους. Περιμένοντας με ανυπομονησία την απόφαση του Δικαστηρίου, ρωτούν: Είναι έτοιμοι οι δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου να ενεργήσουν προς όφελος των αντιρρησιών συνείδησης; Θα εναρμονιστεί η Νότια Κορέα με τα διεθνή θεσμοθετημένα πρότυπα για τα δικαιώματα του ανθρώπου;