Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στη Σεούλ, Νότια Κορέα

25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου Κάνει Έκκληση για Σεβασμό της Ελευθερίας Συνείδησης

Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου Κάνει Έκκληση για Σεβασμό της Ελευθερίας Συνείδησης

Στις 9 Δεκεμβρίου 2016, η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Νότιας Κορέας (Επιτροπή) κατέθεσε τη γνωμοδότησή της αναφορικά με ορισμένες προσφυγές που εξετάζονται τώρα από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Αυτή η γνωμοδότηση αφορούσε το δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης. Λαβαίνοντας υπόψη τους πιο πρόσφατους κανονισμούς γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο δεν μπορεί να περιοριστεί, και ότι η κυβέρνηση πρέπει να το προστατεύει.

Είναι σημαντικό ότι η γνωμοδότηση της Επιτροπής καθόρισε πως αυτό το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα αποτελεί «βάσιμο λόγο» για να μην εκτελέσει κάποιος στρατιωτική υπηρεσία. Επιπλέον, κάλεσε την κυβέρνηση να συναρμόσει τις συνταγματικές αξίες της ελευθερίας συνείδησης με το καθήκον της στρατιωτικής υπηρεσίας θεσμοθετώντας «μια χρήσιμη για την κοινωνία εναλλακτική υπηρεσία».

Η γνωμοδότηση ανέφερε ότι η ισχύουσα τακτική της φυλάκισης των αντιρρησιών συνείδησης δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό. Και συνέχιζε: «Η τιμωρία πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την καταστολή ή την πρόληψη ποινικών αδικημάτων. Εντούτοις, οι περισσότεροι αντιρρησίες συνείδησης δεν μετανιώνουν για την απόφασή τους ούτε την ανακαλούν φοβούμενοι την τιμωρία. . . . Επομένως, η τιμωρία δεν έχει κανένα αποτέλεσμα».

Η Επιτροπή επιβεβαίωσε μια ακόμη φορά την απόφασή της με ημερομηνία 26 Δεκεμβρίου 2005, σύμφωνα με την οποία η Δημοκρατία της Κορέας πρέπει να θεσπίσει μια μορφή εναλλακτικής υπηρεσίας η οποία θα συνδυάσει αρμονικά το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και το καθήκον της εθνικής άμυνας. * Υποκινούμενη από την αποστολή της να υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή κατέθεσε τη γνωμοδότησή της στο Συνταγματικό Δικαστήριο ώστε να εξεταστεί στις συσκέψεις του Δικαστηρίου.

«Το δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης προστατεύεται από την ελευθερία συνείδησης την οποία προβλέπει το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η επιβολή τιμωρίας στους αντιρρησίες συνείδησης για παραβίαση του Νόμου Περί Στρατιωτικής Υπηρεσίας, παρότι υπάρχει τρόπος να τους επιτραπεί να εκτελέσουν το καθήκον τους όσον αφορά την εθνική άμυνα με μορφές εναλλακτικής υπηρεσίας, παρεμποδίζει την ελευθερία συνείδησης».—Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 2016.

Προοπτική Επιτυχίας

Σχολιάζοντας την απόφαση της Επιτροπής, ο καθηγητής Νομικής Τζε-σενγκ Λι δήλωσε: «Αν η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επιλέξει να σεβαστεί το “οικουμενικό ανθρώπινο δικαίωμα” στην αντίρρηση συνείδησης, ίσως αποφασίσει να θέσει σε εφαρμογή κάποια μορφή εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας. Αν το κάνει αυτό, συστήνω να διασφαλίσει ότι θα ακολουθήσει τα διεθνή πρότυπα για την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, ώστε να προσφέρει στο πρόγραμμά της τις μέγιστες προοπτικές επιτυχίας».

Ο Ντάε-ιλ Χονγκ, εκπρόσωπος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη χώρα, δήλωσε: «Από τότε που το Συνταγματικό Δικαστήριο άρχισε να επανεξετάζει το ζήτημα τον Αύγουστο του 2012, έχουν φυλακιστεί πάνω από 2.000 νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αναμένουμε ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο θα λάβει μια απόφαση που θα συμφωνεί με τα διεθνή πρότυπα τα οποία σέβονται την ανθρώπινη ζωή και την ειρήνη. Ελπίζουμε ότι ο δρόμος της φυλάκισης θα φτάσει στο τέλος του και οι νεαροί άρρενες Μάρτυρες θα έχουν τη δυνατότητα να υπηρετούν την τοπική τους κοινωνία με τρόπο που δεν θα συγκρούεται με τη συνείδησή τους».

^ παρ. 5 Στις 11 Ιουλίου 2008, η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απηύθυνε δεύτερη φορά έκκληση στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να θεσπίσει και να θέσει σε εφαρμογή την εναλλακτική υπηρεσία για τους αντιρρησίες συνείδησης. Επιπλέον, με γνωμοδότησή της στις 26 Νοεμβρίου 2007, η Επιτροπή καταδίκασε την επανειλημμένη τιμωρία όσων εφέδρων αρνούνται τη στρατιωτική εκπαίδευση για λόγους συνείδησης.