Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα καταδίκασε την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας για αυθαίρετη κράτηση αντιρρησιών συνείδησης και για παραβίαση του δικαιώματός τους στην ελευθερία συνείδησης. Πρόκειται για την πέμπτη απόφαση που εκδίδει η Επιτροπή κατά της Νότιας Κορέας όσον αφορά τη φυλάκιση αντιρρησιών συνείδησης, αλλά είναι η πρώτη φορά που χαρακτηρίζει τη φυλάκισή τους «αυθαίρετη». *

Στις προηγούμενες τέσσερις αποφάσεις που αφορούσαν συνολικά 501 αντιρρησίες συνείδησης, η Επιτροπή είχε αποφανθεί ότι η Νότια Κορέα παραβίασε το δικαίωμά τους στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, το οποίο εγγυάται το Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR). Αυτή η τελευταία απόφαση—η οποία υιοθετήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2014, δημοσιοποιήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2015 και αφορούσε 50 νεαρούς Μάρτυρες *—προχώρησε ακόμα περισσότερο. Η Επιτροπή αποφάνθηκε ότι τιμωρώντας αυτούς τους άντρες με φυλάκιση επειδή ασκούν ένα θεμελιώδες δικαίωμα, η κυβέρνηση παραβίασε επίσης το Άρθρο 9 του ICCPR, το οποίο απαγορεύει την αυθαίρετη κράτηση και εγγυάται το δικαίωμα αποζημίωσης. Η Επιτροπή δήλωσε ότι «η έννοια της “αυθαιρεσίας” . . . πρέπει να ερμηνεύεται ευρύτερα ώστε να συμπεριλαμβάνει ανάρμοστες [και] άδικες ενέργειες». Κατέληξε δε ότι «η κράτηση ως τιμωρία για τη νόμιμη άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία θρησκείας και συνείδησης, το οποίο εγγυάται το άρθρο 18 του Συμφώνου», είναι αυθαίρετη.

Στην απόφασή της, η Επιτροπή κάλεσε την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας να καθαρίσει το ποινικό μητρώο των 50 Μαρτύρων και να τους παράσχει επαρκή αποζημίωση. Επιπλέον, δήλωσε ότι η κυβέρνηση «υποχρεούται να . . . [θεσπίσει] νομοθετικά μέτρα που θα εγγυώνται το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης». Εντός 180 ημερών από την υιοθέτηση της απόφασης, απαιτείται από τη Νότια Κορέα να παράσχει «πληροφόρηση για τα μέτρα που έχει λάβει ώστε να υλοποιήσει τις παρούσες Απόψεις».

Η Νότια Κορέα αντιτείνει σταθερά ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει πρόγραμμα εναλλακτικής υπηρεσίας επειδή απειλείται η εθνική της ασφάλεια και επειδή δεν υπάρχει εθνική συναίνεση για το εν λόγω ζήτημα. Για πέμπτη φορά, η Επιτροπή απέρριψε τα συγκεκριμένα επιχειρήματα, παραπέμποντας στη θέση την οποία εξέφρασε σε προηγούμενες Απόψεις που διατυπώθηκαν το 2006. Σε εκείνες τις Απόψεις, η Επιτροπή δήλωσε ότι η Νότια Κορέα «δεν κατέδειξε ποιο ιδιαίτερο μειονέκτημα θα προέκυπτε για τη χώρα αν γίνονταν πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης». Όσον αφορά το ζήτημα της κοινωνικής συνοχής και της ισονομίας, η Επιτροπή αποφάνθηκε ότι «ο σεβασμός του Κράτους για τη θρησκευτική συνείδηση και τις εκδηλώσεις της είναι σημαντικός παράγοντας για τη διασφάλιση της συνοχής της κοινωνίας και την εδραίωση του πλουραλισμού της». Συνεπώς, η Επιτροπή επιμένει ότι η Νότια Κορέα δεν έχει βάσιμους λόγους να φυλακίζει αντιρρησίες συνείδησης.

Παρόλο που η Νότια Κορέα συνυπέγραψε το ICCPR το 1990, αρνείται σταθερά να τηρήσει τις υποχρεώσεις που θέτει αυτό το σύμφωνο όσον αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης. Μάλιστα, οι αρχές της Νότιας Κορέας εξακολουθούν να φυλακίζουν εκατοντάδες νεαρούς Μάρτυρες κάθε χρόνο. Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει αποφανθεί επανειλημμένα υπέρ των αντιρρησιών συνείδησης στη Νότια Κορέα. Ο χρόνος θα δείξει αν η κυβέρνηση θα ανταποκριθεί στη διαρκώς αυξανόμενη διεθνή πίεση, βάζοντας τέλος στις αυθαίρετες κρατήσεις και θεσπίζοντας νομοθεσία που θα σέβεται τη συνείδηση των πολιτών της.