Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δραστηριοποιούνταν στο Ουζμπεκιστάν δεκαετίες προτού η χώρα ανεξαρτητοποιηθεί το 1991. Το 1992, το Ουζμπεκιστάν θέσπισε σύνταγμα που εγγυάται θεμελιώδη δικαιώματα. Ωστόσο, όσον αφορά την ελευθερία θρησκείας, η κυβέρνηση συχνά αψηφά τις βασικές αρχές αυτού του συντάγματος.

Οι αρχές του Ουζμπεκιστάν συνεχίζουν να αρνούνται να καταχωρίσουν νομικά όλες τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά εκτός από μία, στο Τσιρτσίκ. a Ως αποτέλεσμα, όλες οι θρησκευτικές συγκεντρώσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, εκτός από αυτές που διεξάγονται στην Αίθουσα Βασιλείας στο Τσιρτσίκ, θεωρούνται παράνομες. Η αστυνομία πολλές φορές διακόπτει τις θρησκευτικές συγκεντρώσεις των Μαρτύρων που διεξάγονται αλλού, ακόμη και όσες γίνονται σε ιδιωτικά σπίτια. Οι αρχές ενίοτε συλλαμβάνουν τους παρόντες και κατάσχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και θρησκευτικά έντυπα. Αξιωματούχοι έθεσαν υπό κράτηση μερικούς Μάρτυρες επί μέρες και τους κακομεταχειρίστηκαν σωματικά και φραστικά. Σε μερικούς Μάρτυρες έχουν επιβληθεί υπέρογκα πρόστιμα, ενώ άλλοι έχουν δικαστεί και καταδικαστεί σε φυλάκιση ετών λόγω των θρησκευτικών τους δραστηριοτήτων. Η άρνηση του Κράτους να χορηγήσει καταχώριση έχει ως συνέπεια να ποινικοποιούνται συνηθισμένες, ειρηνικές, θρησκευτικές δραστηριότητες.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχίζουν να συνεργάζονται με εκπροσώπους της κυβέρνησης, επιδιώκοντας να λάβουν έγκριση ώστε να καταχωριστούν οι εκκλησίες τους σε όλο το Ουζμπεκιστάν, ιδίως στην Τασκένδη. Αν επιτευχθεί αυτή η νομική υπόσταση, θα παρέχει ένα μέτρο προστασίας κατά των διακρίσεων και θα ενισχύσει τον σεβασμό για το δικαίωμα των Μαρτύρων στην ελευθερία θρησκείας.