Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μετρούν πάνω από έναν αιώνα ιστορίας στην Ουκρανία. Καταχωρίστηκαν νομικά στις 28 Φεβρουαρίου 1991, λίγο πριν την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο κράτος.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ουκρανία υπέστησαν τρομερή καταπίεση από το ναζιστικό και από το σοβιετικό καθεστώς. Στις 8 Απριλίου 1951, πάνω από 6.100 Μάρτυρες που ζούσαν στη δυτική Ουκρανία εξορίστηκαν στη Σιβηρία. Η κατάσταση βελτιώθηκε λίγο τον Ιούνιο του 1965, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ουκρανίας αποφάνθηκε ότι τα έντυπα των Μαρτύρων είχαν θρησκευτικό περιεχόμενο και δεν ήταν αντισοβιετικά. Οι αρχές σταμάτησαν να συλλαμβάνουν ανθρώπους οι οποίοι διάβαζαν έντυπα των Μαρτύρων, αλλά συνέχισαν να φυλακίζουν Μάρτυρες επειδή μιλούσαν σε άλλους για τα πιστεύω τους. Τον Σεπτέμβριο του 1965, η κυβέρνηση χορήγησε αμνηστία σε όλους τους Μάρτυρες που είχαν εξοριστεί στη Σιβηρία το 1951. Στους περισσότερους όμως δεν επιτράπηκε να γυρίσουν στα σπίτια τους. Ο σκληρός διωγμός συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να συγκεντρώνονται ελεύθερα για λατρεία και να κηρύττουν δημόσια χωρίς παρενοχλήσεις από τις αρχές. Ωστόσο, έχουν πέσει συχνά θύματα εγκλημάτων μίσους. Οι αρχές έχουν λάβει ελάχιστα μέτρα για να προστατέψουν τους Μάρτυρες είτε από προσωπικές επιθέσεις, είτε από επιθέσεις στους χώρους λατρείας τους, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν ασκήσει ποινικές διώξεις στους δράστες. Λόγω της αδράνειας των αρχών, οι υπαίτιοι δρουν ατιμώρητοι και, σε συνδυασμό με τις ταραχές στο ανατολικό μέρος της χώρας, οι επιθέσεις κατά των Μαρτύρων έχουν αυξηθεί.