Η αδελφή Μπάρμπαρα Όσμικ-Ούρμπαν, μια μεμονωμένη μητέρα που ζει στο Ζέσουφ της Πολωνίας, αξιοποιούσε κάθε εβδομάδα την ώρα της Οικογενειακής Λατρείας για να διδάξει στα παιδιά της, τον δεκάχρονο Γιακούμπ και την οχτάχρονη Νίνα, τι σημαίνει φιλοξενία και συμπόνια. Η οικογένεια εφάρμοσε έμπρακτα όσα έμαθε. Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 που ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχουν φιλοξενήσει πάνω από 20 αδελφούς και αδελφές.

Καθώς οι αδελφοί και οι αδελφές μας εγκαταλείπουν τη ρημαγμένη από τον πόλεμο Ουκρανία καταφεύγοντας σε ασφαλέστερα μέρη, οι Μάρτυρες στην Πολωνία και σε άλλες χώρες τούς καλοδέχονται στα σπίτια τους ή προθυμοποιούνται να βοηθήσουν με άλλους τρόπους. Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 11.000 Μάρτυρες από την Ουκρανία έχουν καταφύγει στην Πολωνία. Όσο μαίνεται ο πόλεμος, οι Ουκρανοί άντρες μεταξύ 18 και 60 ετών δεν επιτρέπεται να φύγουν από τη χώρα. Ωστόσο, οι άντρες που έχουν τουλάχιστον τρία ανήλικα παιδιά είναι ανάμεσα σε αυτούς που εξαιρούνται.

«Αυτοί οι πρόσφυγες από την Ουκρανία είναι η πνευματική μας οικογένεια», είπε η Μπάρμπαρα. Τα παιδιά της νιώθουν την ίδια αδελφική αγάπη. Ο Γιακούμπ και η Νίνα πρόσφεραν πρόθυμα στους αδελφούς τους τα δωμάτιά τους. Αν και δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, επικοινωνούν με χαμόγελα, αγκαλιές και δάκρυα. Μάλιστα, όταν οι πρόσφυγες τελικά έφυγαν, ο Γιακούμπ είπε ότι το σπίτι τού φαινόταν πολύ ήσυχο και ζήτησε από τη μαμά του να φιλοξενήσουν και άλλους αδελφούς και αδελφές.

Οι αδελφοί Λούκας Τσολεβίνσκι και Ραφάλ Γιανκόβσκι έχουν προσφερθεί να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία. Οι αδελφοί περιγράφουν ότι αμέτρητες γυναίκες και παιδιά κλαίνε με αναφιλητά καθώς περιμένουν να περάσουν τα σύνορα στην προσπάθειά τους να βρουν ένα ασφαλές μέρος. Ο Λούκας αναφέρει: «Είναι εκπληκτικό ότι οι αδελφοί και οι αδελφές που συναντάμε είναι χαρούμενοι».

Το ταξίδι προς και από την Ουκρανία μπορεί να κρατήσει μέχρι και τέσσερις ώρες. Μόλις καταφθάνουν οι προμήθειες, οι αδελφοί στην Ουκρανία τις μοιράζουν σε όλη τη χώρα. Παρά τους πιθανούς κινδύνους, οι εθελοντές που προσφέρονται να κάνουν αυτά τα ταξίδια στην Ουκρανία είναι πάρα πολλοί. «Είναι προνόμιο και τιμή μου να βοηθάω», είπε ο Ραφάλ.

Η αδελφή Ελζμπιέτα Ουστρίτσκα, που ζει στο Ζέσουφ, περιγράφει πώς ένιωσε που φιλοξένησε Ουκρανούς Μάρτυρες στο σπίτι της: «Συγκινήθηκα αφάνταστα αντικρίζοντας τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μου να περνούν το κατώφλι μου μες στα μεσάνυχτα με αυτές τις οικογένειες, κρατώντας στην αγκαλιά τους τα παιδάκια που είχαν αποκοιμηθεί. Αυτή η εικόνα θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου για πολύ καιρό».

Ο αδελφός Μπαρτλόμιε Φιγκούρα είναι ένας από τους πρεσβυτέρους που προσφέρουν τη βοήθειά τους ακούραστα. Εκείνος και η γυναίκα του, η Εστέρα, ταξιδεύουν στα σύνορα ή σε σταθμούς τρένων για να μεταφέρουν συλλάτρεις τους σε ασφαλή μέρη. Κατά καιρούς, παραχωρούν ολόκληρο το διαμέρισμά τους. Όποτε μπορούν, προσφέρουν επίσης υλική βοήθεια.

«Είμαστε μια πνευματική οικογένεια», λέει ο Μπαρτλόμιε. «Νιώθουμε ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μας είναι δικοί μας άνθρωποι. Προσφέροντας τον εαυτό μας, βλέπουμε συχνά τον Ιεχωβά να καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες των συγχριστιανών μας».

Μέχρι τώρα, οι Πολωνοί αδελφοί μας έχουν ετοιμάσει τουλάχιστον 23.000 πακέτα αγάπης, τα οποία περιλαμβάνουν τρόφιμα, είδη προσωπικής υγιεινής και άλλες προμήθειες.

Είμαστε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να φροντίζει για τις ανάγκες των Ουκρανών αδελφών μας καθώς οι συλλάτρεις μας συνεχίζουν να δίνουν με γενναιοδωρία.—Παροιμίες 11:24· Ρωμαίους 12:13.