Δικαστήριο στην περιφέρεια Καρόνγκι της Ρουάντας υποστήριξε το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία. Το ζήτημα που εγέρθηκε αφορούσε οχτώ μαθητές Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν μαθήματα θρησκευτικών για λόγους συνείδησης.

Τα περισσότερα σχολεία στη Ρουάντα συνδέονται με θρησκευτικές οργανώσεις. Μερικά μάλιστα απαιτούν από τους μαθητές να παρευρίσκονται στις θρησκευτικές τελετές και να πληρώνουν εισφορές στην εκκλησία. Οι μαθητές που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνται να συμμορφωθούν με αυτό. Ως αποτέλεσμα, από το 2008 έως το 2014 οι σχολικές αρχές απέβαλαν 160 Μάρτυρες. Παρότι το ζήτημα δεν έχει τακτοποιηθεί ακόμη σε πανεθνικό επίπεδο, η υπόθεση στο Καρόνγκι της Δυτικής Επαρχίας δείχνει ότι οι αρχές της Ρουάντας μπορούν να χειριστούν επιτυχώς τις θρησκευτικές διακρίσεις.

Στις 12 Μαΐου 2014, οι σχολικές αρχές απέβαλαν 8 Μάρτυρες μαθητές, ηλικίας 13 έως 20 ετών, * από το Σχολικό Συγκρότημα Μουσάνγκο στο Καρόνγκι επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε κάποια θρησκευτική τελετή. Όταν συνέβη αυτό, οι γονείς τους ανέφεραν το ζήτημα στον Εκτελεστικό Γραμματέα του Τομέα της Ρουανκούμπα, ο οποίος έδωσε εντολή να γίνουν και πάλι δεκτοί στο σχολείο. Οι σχολικές αρχές δεν έμειναν ικανοποιημένες με την απόφαση, γι’ αυτό άλλαξαν τακτική και κατηγόρησαν τους μαθητές ότι δεν έδειξαν σεβασμό για τον εθνικό ύμνο επειδή αρνήθηκαν να τον ψάλουν. Στις 4 Ιουνίου 2014, δύο μόλις μέρες αφότου οι μαθητές έγιναν και πάλι δεκτοί, ήρθε στο σχολείο η αστυνομία και τους συνέλαβε.

Η αστυνομία κράτησε τους μαθητές στη φυλακή έξι μέρες. Οι αστυνομικοί τούς απείλησαν και τους κακοποίησαν όλους φραστικά, ενώ έδειραν τους δύο μεγαλύτερους επειδή υποτίθεται ότι επηρέαζαν τους μικρότερους. Παρά την κακομεταχείριση, κανένας από τους οχτώ μαθητές δεν συμβίβασε τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.

Η αστυνομία αποφυλάκισε εφτά από τους μαθητές στις 9 Ιουνίου 2014, ενώ ο εισαγγελέας απάλλαξε τον νεότερο από όλες τις κατηγορίες. Εντούτοις, ο μεγαλύτερος μαθητής παρέμεινε υπό κράτηση άλλες εννιά μέρες. Έπειτα, ο δικαστής διέταξε την προσωρινή του αποφυλάκιση επιβάλλοντας δικαστική επιτήρηση, ενόψει της ακροαματικής διαδικασίας στις 14 Οκτωβρίου 2014.

Στη δίκη, ο δικαστής εξέτασε όλους τους μαθητές. Μιλώντας εκ μέρους όλων τους, ένας από τους μαθητές εξήγησε στον δικαστή ότι ο πραγματικός λόγος πίσω από την αποβολή τους δεν ήταν ότι αρνήθηκαν να ψάλουν τον εθνικό ύμνο, αλλά ότι δεν πλήρωναν εισφορές στην εκκλησία και δεν παρακολουθούσαν θρησκευτικές τελετές στο σχολείο.

Κατόπιν, ο δικαστής ζήτησε από τον εισαγγελέα να προσκομίσει περαιτέρω αποδείξεις για να τεκμηριώσει την κατηγορία περί «έλλειψης σεβασμού για τον εθνικό ύμνο». Όταν ο εισαγγελέας απαίτησε από τους μαθητές να του πουν περισσότερες λεπτομέρειες, εκείνοι επιβεβαίωσαν ότι δεν είχαν δείξει έλλειψη σεβασμού όταν τα άλλα παιδιά έψελναν τον εθνικό ύμνο.

Στη γραπτή του απόφαση με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 2014, το Ενδιάμεσο Δικαστήριο του Καρόνγκι αποφάνθηκε ότι το να μην ψέλνει κάποιος τον εθνικό ύμνο «δεν πρέπει να θεωρείται πράξη βεβήλωσης ή έλλειψης σεβασμού». Αυτή η απόφαση προάσπισε τον νόμο, αθώωσε τους μαθητές και ίσως συμβάλει στον τερματισμό των θρησκευτικών διακρίσεων στα σχολεία της Ρουάντας.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Ρουάντα είναι ευγνώμονες που η έκβαση για τους μαθητές του Σχολικού Συγκροτήματος Μουσάνγκο ήταν τόσο θετική. Δυστυχώς όμως, σε άλλες περιπτώσεις, παιδιά Μαρτύρων που έχουν αποβληθεί εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αλλάξουν σχολείο. Μάλιστα, μερικά παιδιά δεν μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους επειδή η μόνη τους εναλλακτική είναι κάποιο ιδιωτικό σχολείο, του οποίου τα δίδακτρα είναι πέραν των οικονομικών δυνατοτήτων της οικογένειας.

Οι γονείς που είναι Μάρτυρες επιθυμούν, όπως όλοι οι γονείς, να έχουν τα παιδιά τους ίσες ευκαιρίες με τα υπόλοιπα. Θέλουν να αποκτήσουν τα παιδιά τους εφόδια για τη ζωή και να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ελπίζουν ότι αυτή η θετική απόφαση του δικαστηρίου στο Καρόνγκι θα βοηθήσει όλα τα σχολεία στη Ρουάντα να σέβονται στο εξής το δικαίωμα που έχουν τα παιδιά στην ελευθερία συνείδησης και θρησκείας.