Στις 4 Σεπτεμβρίου 2019, στη διάρκεια της δίκης έξι Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σαράτοφ, ένας διακεκριμένος θεολόγος και κρατικός σύμβουλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο Σεργκέι Ιγκόρεβιτς Ιβανένκο, προσκλήθηκε να καταθέσει ενόρκως υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο Δρ Ιβανένκο έχει συντάξει δύο μελέτες σχετικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Ρωσία. Τα ακόλουθα είναι αποσπάσματα από την ένορκη κατάθεσή του:

Η θρησκευτική ζωή και οι συνήθειες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. «Κάτι που κάνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά μοναδικούς είναι ότι δεν βασίζονται σε αυστηρούς κανόνες ή στην εξουσία κάποιου συγκεκριμένου ηγέτη, αλλά προσπαθούν να βοηθούν τους ομοπίστους τους να αναπτύσσουν Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδηση ώστε να μπορεί ο καθένας προσωπικά και με τη θέλησή του να παίρνει αποφάσεις βασισμένες στη Γραφή.

»Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να ακολουθούν όσα περιέχει η Γραφή, σύμφωνα με τις αρχές που διατύπωσε ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας.

»Αν λάβουμε υπόψη μας ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά λατρεύουν τον Θεό ενωμένα καθώς μελετούν τη Γραφή, δίνουν απαντήσεις σε Γραφικά θέματα και ψάλλουν ύμνους που επίσης βασίζονται σε εδάφια της Γραφής, είναι ξεκάθαρο ότι καταβάλλουν επισταμένες προσπάθειες να βασίζουν ό,τι κάνουν στη Γραφή.

»Επίσης πιστεύουν ότι οι συνάξεις είναι αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής ζωής ενός Χριστιανού. Σε αυτές, και πάλι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναλύουν την Καινή Διαθήκη, δηλαδή όσα έχουν γραφτεί για τη ζωή του Ιησού Χριστού και των μαθητών του, των ακολούθων του, καθώς και για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης της Χριστιανικής εκκλησίας. . . . Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι οι θρησκευτικές συνάξεις πρέπει να αποτελούν μέρος της θρησκευτικής τους ζωής.

»Κάτι πολύ σημαντικό για αυτούς είναι ότι οι μαθητές του Ιησού Χριστού θα προσδιορίζονταν από την αγάπη που θα είχαν μεταξύ τους».

Το έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστοι για το δραστήριο κήρυγμά τους. Κατά την άποψή μου, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατέχουν τα πρωτεία όσον αφορά τη δράση στο κήρυγμα και τον ζήλο για αυτό. Κάθε Μάρτυρας πρέπει να αφιερώνει μέρος του χρόνου του για να κηρύττει.

»Γενικά λένε: “Δείτε τι λέει η Αγία Γραφή”. Ο καθένας μπορεί να πάρει τη Γραφή και να σχηματίσει προσωπική άποψη. Αν συμφωνεί με όσα λένε, μπορεί να γίνει Μάρτυρας. Αν δεν συμφωνεί, δεν θα γίνει. Δεν υφίσταται εξαναγκασμός».

Η κατηγορία ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι εξτρεμιστές. «Αρχικά, κάποιες συγκεκριμένες εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά χαρακτηρίστηκαν εξτρεμιστικές επειδή ορισμένοι ειδικοί ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι εκδόσεις έλεγαν πως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η μόνη αληθινή θρησκεία ενώ όλες οι άλλες είναι ψεύτικες. Και άλλα θρησκεύματα ισχυρίζονται το ίδιο, αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν αυτοί που κατηγορήθηκαν ως εξτρεμιστές. Το γεγονός ότι δηλώνουν πως είναι η μόνη αληθινή θρησκεία ενώ όλες οι άλλες είναι ψεύτικες ερμηνεύτηκε ως προπαγάνδα θρησκευτικής ανωτερότητας.

»Ως θεολόγος παρατηρώ ένα αδύνατο σημείο στην [απόφαση του δικαστηρίου], εφόσον κάποιος μπορεί, αν το θέλει, να βρει ισχυρισμούς σε οποιοδήποτε θρήσκευμα ότι αυτό είναι το μόνο αληθινό και ότι όλα τα άλλα είναι ψεύτικα ή παροδηγημένα.

»Κάθε θρησκευόμενο άτομο θεωρεί ότι η θρησκεία του κατέχει την απόλυτη αλήθεια και ότι οι υπόλοιπες θρησκείες είναι είτε εντελώς είτε στο μεγαλύτερο μέρος τους ψεύτικες. Αν δεν το πιστεύει αυτό, είναι υποκριτής.

»Ωστόσο, στον βαθμό που οι νόμοι του Θεού δεν συγκρούονται με τους νόμους του κράτους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται με επιμέλεια και συνέπεια να υπακούν στους νόμους του κράτους. Να γιατί ακούμε τόσο συχνά ότι Μάρτυρες του Ιεχωβά επέστρεψαν πορτοφόλια που είχαν χαθεί και πλήρωσαν πρόστιμα ή φόρους που θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει. Η απόφασή τους αυτή είναι συνειδητή και εγώ δεν θα τους κατηγορούσα ότι είναι εξτρεμιστές που προσποιούνται τους έντιμους πολίτες».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και η Αγία Γραφή. «Κάτι μοναδικό όσον αφορά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ότι χρησιμοποιούν διάφορες Βιβλικές μεταφράσεις τόσο στη μελέτη όσο και στη διακονία τους. Τους απασχολεί έντονα η διανομή της Αγίας Γραφής και σε άλλες γλώσσες. Από αυτή την άποψη, είναι οι μόνοι που δίνουν τόσο μεγάλη έμφαση στη Γραφή. Η δική τους μετάφραση της Γραφής χαρακτηρίστηκε εξτρεμιστική στη Ρωσία . . . Ίσως όσοι ευθύνονται για αυτή την απόφαση πίστευαν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δέχονται αποκλειστικά και μόνο τη συγκεκριμένη μετάφραση και ότι θα σήκωναν τα χέρια ψηλά αν αυτή έβγαινε από το παιχνίδι. Αλλά έκαναν λάθος. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται όλες τις μεταφράσεις της Γραφής».

Η χρήση των σωματείων στη λατρεία τους. «Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας δείχνει ότι . . . η πλειονότητα των εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν αποτελούσαν σωματεία . . . Επομένως, δεν είναι ακριβές να λέμε ότι κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά σε μια συγκεκριμένη περιοχή είναι αυτομάτως μέλος κάποιου σωματείου.

»Σχετικά με τα σωματεία . . . , μελέτησα προσεκτικά τα καταστατικά τους, στα οποία δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε επισκόπους, πρεσβυτέρους, σκαπανείς· τέτοιοι όροι δεν υπάρχουν μέσα σε αυτά. Τα καταστατικά συνήθως αναφέρονται στους ιδρυτές, μια περιορισμένη ομάδα περίπου δέκα ατόμων. Αυτά τα άτομα αντιπροσωπεύουν απλώς τη νομική πτυχή των δραστηριοτήτων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όχι την εκκλησιαστική. . . . Οι εκκλησιαστικές δραστηριότητες των Μαρτύρων παραμένουν ίδιες ανεξάρτητα από τη χώρα ή την περιοχή.

»Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έλαβαν υπόψη την [απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου η οποία διέλυε μόνο τα σωματεία τους] και προσπάθησαν να μην παραβιάσουν κατάφωρα αυτή την απόφαση. Ταυτόχρονα, συνέχισαν τις δραστηριότητές τους ως θρήσκευμα το οποίο δεν έχει τεθεί υπό απαγόρευση από τις αρχές. Συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους ως μεμονωμένα άτομα που ασκούν τη λατρεία τους. Από τη δική τους οπτική και από την οπτική των θρησκευτικών μελετών, οι δραστηριότητές τους δεν παραβιάζουν την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι μεταγγίσεις αίματος. «Η Γραφή λέει ότι “η ζωή είναι στο αίμα”, άρα το αίμα δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται. Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι πρόκειται για διατροφική απαγόρευση, αλλά εκείνοι το ερμηνεύουν με ευρύτερο τρόπο. Πιστεύουν ότι δεν πρέπει να γίνεται χρήση του αίματος με κανέναν τρόπο, ούτε να καταναλώνεται (δεν τρώνε λουκάνικα με αίμα) ούτε να μεταγγίζεται. Ωστόσο, δέχονται κλάσματα του αίματος. Πρόκειται για απόφαση του κάθε πιστού . . . Αρνούμενοι τη μετάγγιση αίματος, δεν επιλέγουν να πεθάνουν αλλά επιθυμούν να λάβουν ποιοτική περίθαλψη και άριστη ιατρική βοήθεια. Οι μεταγγίσεις αίματος, κατά τη δική τους άποψη αλλά και σύμφωνα με διάφορες ιατρικές γνώμες, κρύβουν κινδύνους επειδή ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί από AIDS ή από κάτι άλλο. Οι αναίμακτες εγχειρήσεις είναι πιο ασφαλείς και, καθώς εξετάζω τα στατιστικά στοιχεία, διαπιστώνω ότι οι ευκατάστατοι άνθρωποι συνήθως επιλέγουν να απέχουν από μεταγγίσεις αίματος επειδή κάτι τέτοιο τους εξασφαλίζει μεγαλύτερη προστασία από λοιμώξεις και επιπλοκές».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι συνεισφορές. «Ένα άτομο μπορεί να επιλέξει να μην κάνει συνεισφορές. Θεωρητικά μιλώντας, κάποιος μπορεί μάλιστα να παρακολουθεί τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά όλη του τη ζωή και να μη συνεισφέρει ποτέ ούτε ένα ρούβλι ή ένα δολάριο. Είναι προσωπική επιλογή του καθενός το αν θα συνεισφέρει ή όχι».

Μολονότι ο Δρ Ιβανένκο κατέθεσε με το κύρος ενός ειδήμονα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ευσυνείδητοι, νομοταγείς Χριστιανοί, το δικαστήριο αγνόησε τα επιχειρήματά του καταδικάζοντας και τους έξι αδελφούς σε διάφορες ποινές φυλάκισης.

Ενώ η Ρωσία εξακολουθεί να κατηγορεί ψευδώς τους αδελφούς μας και να τους φυλακίζει άδικα, εμείς συνεχίζουμε να προσευχόμαστε να ευλογεί ο Ιεχωβά τους θαρραλέους και πιστούς συλλάτρεις μας με τη χαρά της επιδοκιμασίας του.—Ψαλμός 109:2-4, 28.