Κατά την ακροαματική διαδικασία της έφεσής του την Πέμπτη 23 Μαΐου 2019, ο Ντένις απευθύνθηκε για τελευταία φορά στο δικαστήριο. Ακολουθεί η αγόρευσή του ενώπιον του δικαστηρίου (μεταφρασμένη από τη ρωσική):

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους με βοήθησαν και με στήριξαν αυτά τα δύο χρόνια που διώκομαι ποινικά.

Πρώτον, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη σύζυγό μου, την Ιρίνα, η οποία από την πρώτη στιγμή έκανε ό,τι μπορούσε για να με βοηθάει και να με στηρίζει. Με φρόντιζε, μου έφερνε ρούχα, φαγητό, φάρμακα και ό,τι άλλο χρειαζόμουν στο κέντρο κράτησης. Με στήριζε συναισθηματικά και πνευματικά με τις επισκέψεις της και τα γράμματα που μου έγραφε κάθε μέρα.

Αγαπημένη μου Ιρίνα, η ισχυρή σου πίστη, η μεγάλη σου υπομονή, η ηρεμία σου, η αγάπη σου για εμένα και για την αλήθεια, μαζί με την αισιοδοξία σου με δίδαξαν πολλά. Θέλω να ξέρεις ότι σ’ αγαπώ πάρα πολύ και είμαι πολύ περήφανος για εσένα!

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω την οικογένειά μου στη Δανία, ιδιαίτερα τον ηλικιωμένο πατέρα μου και την αδελφή μου. Θέλω να ξέρετε ότι μου λείπετε πολύ. Σας αγαπώ και εκτιμώ ό,τι έχετε κάνει για εμένα. Όλο αυτό το διάστημα, με στηρίζατε με τα πολλά γράμματα και τα τηλεφωνήματά σας. Είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα σταματήσετε να με στηρίζετε και ότι ποτέ δεν θα πάψετε να ελπίζετε πως μια μέρα η οικογένειά μας θα ξανασμίξει.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους πολλούς φίλους μου από όλο τον κόσμο. Με στηρίξατε με τα γράμματα, τα ενθαρρυντικά λόγια, τις όμορφες ζωγραφιές και τα δώρα σας. Όλα αυτά με βοήθησαν να καταλάβω ότι δεν είμαι μόνος μου και ότι έχω μια μεγάλη οικογένεια σε όλη τη γη.

Αγαπητοί μου φίλοι, θέλω να ξέρετε ότι κάθε γράμμα, μικρό ή μεγάλο, με ενθάρρυνε και με ενίσχυσε. Σας παρακαλώ, μη στενοχωριέστε αν δεν προλάβω να απαντήσω στα γράμματά σας. Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα ψάξω να σας βρω, να σας ευχαριστήσω και να σας αγκαλιάσω—σας το υπόσχομαι!

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Πρεσβεία της Δανίας στη Μόσχα και όλο το προσωπικό της. Παρευρεθήκατε σε πολλές συνεδριάσεις του δικαστηρίου και με επισκεφτήκατε πολλές φορές στο κέντρο κράτησης. Οι ωφέλιμες συμβουλές σας, η καθοδηγία σας και η ενθάρρυνσή σας σημαίνουν πολλά για εμένα. Εκτιμώ τη στήριξη και τη βοήθειά σας.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω το Εφετείο που μου επέτρεψε να παρευρεθώ σε αυτή τη συνεδρίαση. Όταν συμμετείχα σε κάποιες άλλες συνεδριάσεις του εφετείου μέσω βιντεοκλήσης από το κέντρο κράτησης, δυσκολευόμουν να ακούσω όλα όσα λέγονταν. Άκουγα περίπου τα μισά—τα υπόλοιπα τα μάντευα. Αυτό δεν μου επέτρεπε να υπερασπιστώ σωστά τον εαυτό μου. Επίσης, όταν μιλάς μέσω βιντεοκλήσης πίσω από τα κάγκελα σε ένα κέντρο κράτησης, νιώθεις λες και είσαι ζώο σε ζωολογικό κήπο. Θεωρώ ότι αυτή η μεταχείριση είναι απαράδεκτη και απάνθρωπη τον 21ο αιώνα.

Πλέον βρίσκομαι σχεδόν 2 χρόνια στο κέντρο κράτησης, και αυτή η δικαστική υπόθεση συνεχίζεται εδώ και 15 μήνες. Για να τα αντέξω όλα αυτά, να μην παραιτηθώ και να μην αποθαρρυνθώ, είναι απαραίτητο να έχω εσωτερική δύναμη. Η Αγία Γραφή λέει τα εξής στο εδάφιο Φιλιππησίους 4:13: «Για όλα έχω τη δύναμη μέσω αυτού που μου δίνει δύναμη». a Το εδάφιο Ησαΐας 12:2 λέει: «Ακούστε! Ο Θεός είναι η σωτηρία μου. Θα έχω εμπιστοσύνη και δεν θα νιώθω τρόμο· διότι ο Γιαχ Ιεχωβά είναι η ισχύς μου και η δύναμή μου και έγινε η σωτηρία μου».

Όλο αυτό το διάστημα, έχω νιώσει ότι ο Θεός μου, ο Ιεχωβά, ήταν δίπλα μου και μου έδινε δύναμη να τα αντέξω όλα αυτά—δύναμη για να μην παραιτηθώ, να νικήσω την αποθάρρυνση, να είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος και να μη χάσω το χαμόγελό μου. Είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, και είμαι περήφανος που τον υπηρετώ ως μάρτυράς του—ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Πολλοί με ρωτούν πώς με έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση. Φυσικά, δεν είναι εύκολο να βρίσκομαι σε ένα κέντρο κράτησης για τόσο πολύ καιρό, να είμαι μακριά από τη γυναίκα μου, τους συγγενείς μου και τους φίλους μου. Τα τελευταία δύο χρόνια, ένιωθα τρομερή μοναξιά. Απλώς υπήρχα, θα μπορούσε να πει κάποιος. Περνούσα τις 23 από τις 24 ώρες της μέρας στο κελί μου, 3 επί 6 μέτρα. Μία ώρα τη μέρα περπατούσα σε ένα μικρό προαύλιο, επίσης 3 επί 6 μέτρα. Αλλά τουλάχιστον ήμουν έξω. Όλο αυτόν τον καιρό, γνώρισα διάφορους ανθρώπους με τους οποίους έκανα πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Παρατήρησα ότι πολλοί από αυτούς θα ήθελαν η υπόθεσή τους να ερευνηθεί αμερόληπτα και να εκδικαστεί δίκαια. Οι περισσότεροι νιώθουν ότι δεν εισακούονται, κάτι που νιώθω και εγώ τα τελευταία δύο χρόνια. Προσπαθώ βέβαια να τους στηρίζω και να τους ενθαρρύνω όσο καλύτερα μπορώ, επειδή είμαι σίγουρος ότι και ο Ιησούς Χριστός θα έκανε το ίδιο.

Έχω κάνει πολλούς καινούριους φίλους. Μερικοί από αυτούς παρευρέθηκαν σε αρκετές συνεδριάσεις του δικαστηρίου ενώ άλλοι μου έγραψαν γράμματα. Κάποιους τους γνωρίζω προσωπικά ενώ άλλους όχι. Κάποιοι έχουν τα ίδια θρησκευτικά πιστεύω με εμένα ενώ άλλοι όχι. Αλλά όπως και να ’χει, με στηρίζουν επειδή θεωρούν αδιανόητη αυτή την αδικία που συμβαίνει στη Ρωσία. Ενώ οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ειρηνικοί πολίτες και αγαπούν τον συνάνθρωπό τους όπως τον εαυτό τους, ορισμένοι προσπαθούν να τους κολλήσουν την ταμπέλα του εγκληματία και του εξτρεμιστή. Αυτό είναι τελείως παράλογο και γελοίο. Πολλοί σοκάρονται όταν ακούν τι συμβαίνει στη Ρωσία τον 21ο αιώνα.

Μερικοί ρωτούν πώς έχει επηρεάσει την πίστη μου αυτή η δικαστική υπόθεση. Χάρη σε αυτήν, η πίστη μου έγινε πιο ισχυρή και έχω βιώσει αυτό που αναφέρει η Αγία Γραφή στα εδάφια Ιακώβου 1:2-4: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες, γνωρίζοντας ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας παράγει υπομονή. Η υπομονή όμως ας ολοκληρώσει το έργο της, ώστε να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να υστερείτε σε τίποτα».

Εννοείται ότι δεν είμαι τέλειος, αλλά έχω μάθει να υπομένω και να παραμένω χαρούμενος στις δοκιμασίες. Και το πιο σημαντικό είναι ότι έχω πλησιάσει ακόμα περισσότερο τον Θεό μου, τον Ιεχωβά. Θέλω ακόμα περισσότερο να μιλάω σε άλλους για εκείνον και τους σκοπούς του και να συνεχίσω να διακηρύττω τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού, τα οποία αποτελούν τη μόνη λύση για τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Θέλω ακόμα περισσότερο να μεταδίδω σε άλλους τα καλά νέα από τη Γραφή σχετικά με την ειρήνη και την αιώνια ζωή στον Παράδεισο στη γη, καθώς και να τους βοηθάω να πλησιάσουν τον Δημιουργό και να καλλιεργούν ισχυρή πίστη σε αυτόν και στις υποσχέσεις του.

Αυτή η ομιλία αποκαλείται επίσημα «Ο τελευταίος λόγος υπεράσπισης», και ίσως είναι τα τελευταία λόγια που θα ακούσετε από εμένα σήμερα. Ίσως αυτή να είναι η τελευταία δικαστική συνεδρίαση της υπόθεσής μου και ίσως σηματοδοτήσει το τέλος αυτής της διετούς περιόδου της ζωής μου. Αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αυτά δεν είναι τα τελευταία λόγια μου για τη συγκεκριμένη υπόθεση και την αδικία που συμβαίνει εδώ στη Ρωσία εναντίον ειρηνικών και εντελώς αθώων ανθρώπων. Αυτή είναι μόνο η αρχή—έχω πολλά ακόμα να σας πω, και θα τα πω δημόσια. Δεν θα κλείσω το στόμα μου, λες και είμαι ένοχος για κάτι ή έχω κάτι να κρύψω. Η συνείδησή μου είναι καθαρή—δεν έκανα τίποτα κακό, δεν παραβίασα κανέναν ρωσικό νόμο και δεν ντρέπομαι για τίποτα.

Ντροπή είναι αυτό που συμβαίνει σε εμένα και σε άλλους Μάρτυρες του Ιεχωβά εδώ στη Ρωσία—ψευδείς κατηγορίες περί εξτρεμισμού, ανακρίσεις, συλλήψεις, έρευνες, κατασχέσεις, απειλές, και τώρα ακόμα και βασανιστήρια. Αίσχος! Η αλήθεια πάντα βγαίνει στο φως και η δικαιοσύνη αργά ή γρήγορα θα θριαμβεύσει. Η Αγία Γραφή αναφέρει τα εξής στο εδάφιο Γαλάτες 6:7: «Μην παροδηγείστε: ο Θεός δεν εμπαίζεται. Επειδή ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει».

Το πρωτοδικείο μού επέβαλε εξαετή ποινή φυλάκισης. Γιατί; Για το τίποτα! Δεν υπάρχει ούτε μια απόδειξη για το ότι έκανα κάτι κακό. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλές αποδείξεις για το ότι άσκησα τα δικαιώματα που μου παρέχει το Άρθρο 28 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Τηρώ τους νόμους της ρωσικής κυβέρνησης και είμαι έντιμος άνθρωπος. Είμαι Χριστιανός, θρησκευόμενο άτομο, Μάρτυρας του Ιεχωβά, και αγαπώ τον ρωσικό λαό. Γιατί με τιμωρούν; Γιατί με ρίχνουν έξι χρόνια στη φυλακή; Για το τίποτα. Είναι άδικο.

Ελπίζω ειλικρινά ότι το εφετείο σήμερα θα προασπίσει τον νόμο και θα φροντίσει να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη. Ελπίζω ότι αυτό το δικαστήριο θα είναι εκείνο που θα βάλει τέλος στον θρησκευτικό διωγμό ο οποίος έχει ξεσπάσει εδώ στη Ρωσία. Ελπίζω πραγματικά ότι αυτό το εφετείο θα δείξει σε όλο τον κόσμο πως εδώ στη Ρωσία υπάρχει θρησκευτική ελευθερία για όλους.

Είναι κοντά ο καιρός που θα εκπληρωθούν τα εξής λόγια: «Αυτός θα αποδώσει κρίση ανάμεσα σε πολλούς λαούς . . . Θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο. Θα κάθεται ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του, και κανείς δεν θα τους φοβίζει», όπως αναφέρουν τα εδάφια Μιχαίας 4:3, 4.

Ο Θεός πάντα κρίνει δίκαια, και όταν θα κυβερνάει εκείνος δεν θα υπάρχουν πια διαμάχες, βία ή πόλεμοι. Αντιθέτως, θα υπάρχει ειρήνη, και καθόλου ανησυχία. Με άλλα λόγια, όλη η ανθρωπότητα θα είναι πραγματικά ευτυχισμένη.

Αξιότιμε κύριε δικαστά, με την απόφασή σας σήμερα μπορείτε να κάνετε ένα μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, προς την κατεύθυνση της δικαιοσύνης και της ειρήνης, ένα μεγάλο βήμα προς έναν κόσμο χωρίς φόβο, θλίψη και αδικία. Και ελπίζω να κάνετε αυτό το βήμα. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!