Στις 27 Σεπτεμβρίου 2021, το Περιφερειακό Δικαστήριο Λένινσκι της Ουφά καταδίκασε τον Ανατόλι σε διετή ποινή φυλάκισης με αναστολή.

Ανατόλι Βιλιτκέβιτς

• Γεννήθηκε: 1986 (Εδαφικό Διαμέρισμα του Χαμπάροφσκ)

• Βιογραφία: Εργάζεται ως ξυλουργός. Το 2008, παντρεύτηκε τη σύζυγό του, την Αλιόνα. Τους αρέσει να κάνουν κάμπινγκ και πεζοπορία

  Οι γονείς του τού έμαθαν από μικρό να αγαπάει τον Δημιουργό. Του άρεσε ιδιαίτερα η υπόσχεση ότι κάποτε οι άνθρωποι και τα ζώα θα ζουν ειρηνικά. Βαφτίστηκε το 1997 σε ηλικία 11 ετών

Στις 8 Αυγούστου 2018, ο αδελφός Ανατόλι Βιλιτκέβιτς προστέθηκε στη λίστα της Ρωσίας με τους πιθανούς τρομοκράτες. Όπως ο αδελφός Ντένις Κρίστενσεν, έτσι και ο Ανατόλι ήταν ένας από τους πρώτους Μάρτυρες που φυλακίστηκαν σε ένα κέντρο προφυλάκισης, αφότου το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας ουσιαστικά έθεσε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά υπό απαγόρευση τον Απρίλιο του 2017.

Οι ανακριτές τοποθέτησαν κρυφές κάμερες στο διαμέρισμα του Ανατόλι και της Αλιόνα. Ως αποτέλεσμα, κατέγραψαν τον Ανατόλι να διαπράττει ένα «έγκλημα»—να κάνει Βιβλικές συζητήσεις με φίλους. Τώρα κατηγορείται ότι οργανώνει δραστηριότητες μιας δήθεν εξτρεμιστικής οργάνωσης.

Όταν οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Ανατόλι, ένας από αυτούς είπε με κακία στην Αλιόνα να “ψάξει για άλλον άντρα”. Ο Ανατόλι περιγράφει όσα έγιναν στη διάρκεια της ανάκρισης: «Είχα τεράστιο άγχος και συναισθηματική πίεση. Μου είπαν ότι αν δεν παραδεχτώ την ενοχή μου, θα το πληρώσουν η σύζυγός μου και όσοι έρχονται στο σπίτι μας για τις συναθροίσεις. Επανέλαβαν πολλές φορές ότι η σύζυγός μου θα κατέληγε και αυτή στη φυλακή. Τέτοιες στιγμές, προσευχόμουν στον Ιεχωβά και του ζητούσα ειρήνη διάνοιας».

Ο Ανατόλι έμεινε πάνω από δύο μήνες προφυλακισμένος, σχεδόν εννιά μήνες σε κατ’ οίκον περιορισμό και για πάνω από ενάμιση χρόνο είχε περιορισμούς στις μετακινήσεις του. Όσο βρισκόταν στη φυλακή, έγραφε σε ένα σημειωματάριο παραδείγματα ατόμων από τη Γραφή που αντιμετώπισαν και αυτοί διωγμό. Ο ίδιος λέει: «Θυμόμουν ότι ο Ιεχωβά δεν τους γλίτωσε από τις δυσκολίες, αλλά ούτε και τους εγκατέλειψε. Αυτό μου έδινε μεγάλη δύναμη και με έκανε να πιστεύω ακράδαντα ότι ο Ιεχωβά θα έκανε το ίδιο και για εμένα. Το καίριο ζήτημα ήταν να παραμείνω όσιος». Επίσης, τα γράμματα της συζύγου του τού έδιναν την ενθάρρυνση που χρειαζόταν. «Σε ένα από τα πρώτα της γράμματα, η Αλιόνα μού έστειλε αρκετές φωτογραφίες με φίλους και αγαπημένα μας πρόσωπα», λέει ο Ανατόλι. «Κάθε βράδυ τις κοιτούσα και προσπαθούσα να θυμηθώ κάτι ωραίο που είχα ζήσει με το κάθε άτομο στη φωτογραφία. Έτσι ένιωθα λες και το άτομο αυτό ήταν εκεί, δίπλα μου».

Το πιστό παράδειγμα του Ανατόλι και της Αλιόνα δίνει σε όλους μας θάρρος. Χαιρόμαστε καθώς γνωρίζουμε ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μας στη Ρωσία ακμάζουν πνευματικά παρά τον σφοδρό διωγμό. Και ευχαριστούμε τον Ιεχωβά ο οποίος ακούει τις προσευχές που κάνουμε όλοι για αυτούς.—2 Κορινθίους 1:11.