«Φωτιά! Έπιασε φωτιά!» Καθώς η Σάντρα έπαιρνε το πρωινό της στο σπίτι των πεθερικών της, είδε να βγαίνουν φλόγες κάτω από την πόρτα της αποθήκης δίπλα στο σπίτι. Μαζί με τον σύζυγό της, τον Τόμας, ανέλαβαν αμέσως δράση. Εκείνη πήγε να φέρει τον πυροσβεστήρα, και ο Τόμας έτρεξε στην αποθήκη να δει τι συμβαίνει. Η Σάντρα τού έδωσε αμέσως τον πυροσβεστήρα, και εκείνος έσβησε τη φωτιά. Η ίδια θυμάται: «Αν δεν είχαμε παρέμβει, ίσως ολόκληρη η αποθήκη να είχε γίνει στάχτη».

Πώς απέφυγαν τον πανικό και ενήργησαν τόσο αποφασιστικά; Ο Τόμας και η Σάντρα, μαζί με περίπου 1.000 ακόμα άτομα που εργάζονται στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζέλτερς της Γερμανίας, έχουν διδαχτεί τι να κάνουν σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Οι εγκαταστάσεις στο Ζέλτερς, έκτασης 300 στρεμμάτων, περιλαμβάνουν όχι μόνο γραφεία και κατοικίες αλλά επίσης πλυντήριο, τυπογραφείο και διάφορα εργαστήρια—χώρους όπου υπάρχουν ιδιαίτεροι κίνδυνοι για πυρκαγιά. Γι’ αυτόν τον λόγο, το Τμήμα Ασφάλειας και Περιβάλλοντος του γραφείου τμήματος οργάνωσε ένα πρόγραμμα μαθημάτων πυροπροστασίας. Πρώτον, μια ομάδα γνωστή ως Ομάδα Εκτάκτων Αναγκών κάνει πρακτική εξάσκηση μαζί με την τοπική πυροσβεστική υπηρεσία. Δεύτερον, όλοι οι εθελοντές του γραφείου τμήματος κάνουν τακτικά τα ακόλουθα:

• Πραγματοποιούν ασκήσεις εκκένωσης.

• Συμμετέχουν σε μαθήματα πυροπροστασίας.

• Μαθαίνουν να σβήνουν μια φωτιά στα αρχικά της στάδια.

Με αυτόν τον τρόπο, οι εθελοντές αποκτούν δεξιότητες που είναι απολύτως αναγκαίες σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης.

Στη διάρκεια της πρακτικής εξάσκησης, οι συμμετέχοντες μαθαίνουν να σβήνουν τη φωτιά με ασφάλεια. Η Κριστίν, που είχε μάθει κάποια πράγματα για την πυροπροστασία στο δημοτικό, περιγράφει μια εκπαιδευτική άσκηση που έγινε στο γραφείο τμήματος: «Άρπαξα τον πυροσβεστήρα, τον απασφάλισα και πλησίασα τη φωτιά από την κατεύθυνση που φυσούσε ο άνεμος. Αν ήμουν κόντρα στον άνεμο, οι φλόγες θα μπορούσαν να μου έρθουν στο πρόσωπο. Έπειτα την έσβησα—και όλα αυτά μόνη μου! Έμαθα επίσης πώς να σβήνω μια φωτιά μαζί με τέσσερα ή πέντε άλλα άτομα».

Η πρακτική εξάσκηση «μειώνει τον φόβο της φωτιάς», λέει ο Ντάνιελ, ο οποίος εργάζεται στο γραφείο τμήματος ως εκπαιδευτής σε θέματα πυροπροστασίας. Ο ίδιος εξηγεί: «Όταν ξεσπάει πυρκαγιά, οι άνθρωποι συνήθως σαστίζουν. Νιώθουν φοβισμένοι και σκέφτονται: “Τι γίνεται τώρα; Πώς θα χειριστούμε τον πυροσβεστήρα;” Αλλά αν ξέρουν τι να κάνουν, μπορούν εύκολα να εμποδίσουν μια μικρή φωτιά να εξελιχθεί σε πύρινη λαίλαπα». Στη διάρκεια της εκπαίδευσης, λέει, «οι συμμετέχοντες μαθαίνουν πώς να κρατούν σωστά τον πυροσβεστήρα σε επείγουσες καταστάσεις και να σβήνουν τη φωτιά. Αποκτούν πεποίθηση και θάρρος ώστε να αναλάβουν αμέσως δράση όταν χρειαστεί».

Πολλοί εκφράζουν εκτίμηση για αυτή την εκπαίδευση. Η Κριστίν, που αναφέρθηκε νωρίτερα, παραδέχεται: «Κράτησα πυροσβεστήρα στα χέρια μου για πρώτη φορά. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να λαβαίνουν τέτοια εκπαίδευση». Η Νάντια, η οποία αφιερώνει εθελοντικά μέρος του χρόνου της στο γραφείο τμήματος και επίσης εργάζεται σε κάποιο αεροδρόμιο, αναφέρει: «Τα περασμένα δέκα χρόνια, παρακολούθησα μόνο θεωρητικά μαθήματα πυροπροστασίας στο αεροδρόμιο. Αλλά η πρακτική εκπαίδευση που έλαβα στο γραφείο τμήματος μου έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση. Αν ξεσπάσει πυρκαγιά, ξέρω τι να κάνω».

Η Σάντρα πιστεύει ότι η εκπαίδευση που έλαβε στο γραφείο τμήματος την εξόπλισε για να ενεργήσει γρήγορα στο σπίτι των πεθερικών της. «Τώρα δεν φοβάμαι τόσο πολύ να χρησιμοποιήσω πυροσβεστήρα», λέει. «Είναι καλό που λαβαίνουμε αυτή την εκπαίδευση κάθε χρόνο. Σίγουρα με βοήθησε».

Η τοπική πυροσβεστική υπηρεσία πραγματοποιεί τακτικά ασκήσεις στις εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος. Ο αρχιπυροσβέστης Τέο Νέκερμαν εξηγεί τον λόγο: «Η πυροσβεστική μας υπηρεσία είναι υπεύθυνη για την κοινότητα του Ζέλτερς, μια αγροτική περιοχή. Οι πυρκαγιές που καλούμαστε να σβήσουμε ξεσπούν συνήθως σε οικογενειακά σπίτια ή διαμερίσματα. Οι εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος είναι μοναδικές στην περιοχή λόγω της μεγάλης έκτασης που καταλαμβάνουν, των τεράστιων κτιρίων και της βιομηχανικής φύσης των εργασιών. Χρειαζόμαστε επιπρόσθετες δεξιότητες για να χειριστούμε επείγουσες καταστάσεις σε αυτόν τον χώρο. Χαιρόμαστε, λοιπόν, και νιώθουμε ευγνώμονες που μπορούμε να κάνουμε ασκήσεις εδώ».

Τα 100 και πλέον άτομα της Ομάδας Εκτάκτων Αναγκών του γραφείου τμήματος κάνουν ασκήσεις διάσωσης και πυρόσβεσης μαζί με την πυροσβεστική υπηρεσία. Ο κ. Νέκερμαν αναφέρει: «Θαυμάζουμε την Ομάδα Εκτάκτων Αναγκών που έχετε. Χωρίς τη βοήθεια και τις υποδείξεις τους, οι ασκήσεις πυρόσβεσης και ετοιμότητας σε περιπτώσεις πυρκαγιάς δεν θα εξελίσσονταν τόσο ομαλά».

Η πυροσβεστική υπηρεσία και η Ομάδα Εκτάκτων Αναγκών απέδειξαν τις ικανότητές τους κάποιο απόγευμα τον Φεβρουάριο του 2014. Ένα ολόκληρο διαμέρισμα σε κάποιο από τα κτίρια κατοικιών του γραφείου τμήματος γέμισε καπνό. «Ο καπνός ήταν τόσο πυκνός ώστε δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε ούτε τα χέρια μας μπροστά στο πρόσωπό μας», θυμάται ο Ντάνιελ που προαναφέρθηκε. «Επικοινωνήσαμε αμέσως με την πυροσβεστική υπηρεσία και αρχίσαμε να εκκενώνουμε και τα 88 διαμερίσματα. Όταν έφτασε η πυροσβεστική υπηρεσία, είχαμε ήδη εκκενώσει ολόκληρο το κτίριο». Ο κ. Νέκερμαν λέει: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένα τέτοιο τεράστιο κτίριο θα μπορούσε να εκκενωθεί τόσο γρήγορα σε μια πόλη σαν τη Φρανκφούρτη. Ήσασταν πολύ πειθαρχημένοι, και η Ομάδα Εκτάκτων Αναγκών σας ήταν καταπληκτική!» Οι πυροσβέστες εντόπισαν τον κίνδυνο και τον απομάκρυναν. Κανένας δεν τραυματίστηκε ούτε σημειώθηκε κάποια σοβαρή ζημιά.

Όλοι στο γραφείο τμήματος στο Ζέλτερς ελπίζουν να μη συμβεί ποτέ κάποιο σοβαρό περιστατικό πυρκαγιάς. Αν όμως συμβεί, οι εθελοντές είναι προετοιμασμένοι επειδή έχουν μάθει πώς να κερδίζουν τη μάχη με τη φωτιά.