«Αν θέλεις πραγματικά να μάθεις για τον Θεό, μείνε κοντά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά». Αυτά τα λόγια με άφησαν άφωνο! Εκείνον τον καιρό, μελετούσα με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για κάποιο διάστημα. Για να καταλάβετε όμως γιατί αντέδρασα έτσι, επιτρέψτε μου να σας πω λίγα πράγματα για τη ζωή μου.

 Γεννήθηκα στο Κεσαλτεπέκε, μια πόλη του Ελ Σαλβαδόρ. Ήμουν το έκτο από τα 15 παιδιά των γονιών μου, οι οποίοι προσπαθούσαν να με μάθουν να είμαι τίμιος και νομοταγής. Επίσης, στο σπίτι μας έρχονταν κάθε τόσο Μάρτυρες του Ιεχωβά και μας δίδασκαν τη Γραφή. Ένας από αυτούς ήταν ο Λεονάρντο. Εγώ όμως δεν έδινα σημασία σε όσα με δίδασκαν και έπαιρνα τη μια κακή απόφαση μετά την άλλη. Στα 14 μου, άρχισα να πίνω και να παίρνω ναρκωτικά μαζί με τους φίλους μου από το σχολείο. Ένας ένας οι φίλοι μου σταματούσαν το σχολείο για να μπουν σε κάποια συμμορία, και εγώ ακολούθησα το κακό τους παράδειγμα. Ήμασταν όλη μέρα στους δρόμους, αποσπώντας χρήματα από τον κόσμο και κλέβοντας για να μπορούμε να συνεχίζουμε τις κακές μας συνήθειες.

 Η συμμορία έγινε η οικογένειά μου. Πίστευα ότι της όφειλα αφοσίωση. Για παράδειγμα, μια μέρα, κάποιος από τη συμμορία μου που ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών επιτέθηκε σε έναν γείτονά μου. Ενώ πάλευαν, ο γείτονάς μου κατάφερε να ακινητοποιήσει τον φίλο μου και φώναξε την αστυνομία. Εγώ εξοργίστηκα τόσο πολύ που άρχισα να διαλύω το αυτοκίνητό του με ένα βαρύ ρόπαλο για να τον κάνω να τον αφήσει. Καθώς έσπαζα τα παράθυρα και κατέστρεφα το υπόλοιπο αυτοκίνητο, ο γείτονάς μου με θερμοπαρακαλούσε να σταματήσω, αλλά εγώ δεν άκουγα τίποτα.

 Όταν ήμουν 18 χρονών, η συμμορία μου συγκρούστηκε με την αστυνομία. Ετοιμαζόμουν να πετάξω μια αυτοσχέδια βόμβα, αλλά—δεν ξέρω πώς—έσκασε στο χέρι μου. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είδα το χέρι μου να έχει γίνει κομμάτια και μετά λιποθύμησα. Όταν ξύπνησα στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι είχα χάσει το δεξί μου χέρι και την ακοή μου από το δεξί αφτί και ότι το δεξί μου μάτι είχε σχεδόν τυφλωθεί.

 Παρά τους τραυματισμούς μου όμως, μόλις βγήκα από το νοσοκομείο, πήγα κατευθείαν στη συμμορία. Αλλά έπειτα από λίγο, με συνέλαβε η αστυνομία και με έστειλαν στη φυλακή. Εκεί, η σχέση μου με τα μέλη της συμμορίας έγινε πιο στενή. Όλη τη μέρα ήμασταν μαζί—από το πρωινό, που καπνίζαμε τα πρώτα τσιγάρα μαριχουάνας, μέχρι που πηγαίναμε για ύπνο.

 Στη φυλακή, ήρθε να με δει ο Λεονάρντο. Καθώς κουβεντιάζαμε, μου έδειξε ένα τατουάζ που είχα στο δεξί μου μπράτσο. «Ξέρεις τι σημαίνουν αυτές οι τρεις κουκκίδες;» με ρώτησε. «Φυσικά», απάντησα, «σεξ, ναρκωτικά και ροκ εν ρολ». Αλλά ο Λεονάρντο μού είπε: «Μάλλον σημαίνουν νοσοκομείο, φυλακή και θάνατος. Στο νοσοκομείο πήγες και τώρα είσαι στη φυλακή. Ξέρεις ποιο είναι το επόμενο».

 Αυτό που μου είπε ο Λεονάρντο με συντάραξε. Είχε δίκιο. Έσκαβα μόνος μου τον λάκκο μου με τον τρόπο της ζωής μου. Ο Λεονάρντο μού πρότεινε να μελετήσω μαζί του τη Γραφή, και εγώ δέχτηκα. Όσα μάθαινα από τη Γραφή με υποκίνησαν να αλλάξω τρόπο ζωής. Για παράδειγμα, η Γραφή λέει ότι «οι κακές συναναστροφές διαφθείρουν τα καλά ήθη». (1 Κορινθίους 15:33, υποσημείωση) Έτσι λοιπόν, ένα από τα πρώτα πράγματα που έπρεπε να κάνω ήταν να βρω καινούριους φίλους. Γι’ αυτό, σταμάτησα να πηγαίνω στις συναντήσεις της συμμορίας και άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις που έκαναν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μέσα στη φυλακή. Εκεί γνώρισα έναν συγκρατούμενο, τον Αντρές, ο οποίος είχε βαφτιστεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά μέσα στη φυλακή. Ο Αντρές μού πρότεινε να τρώμε μαζί πρωινό. Από εκεί και έπειτα, δεν ξεκινούσα τη μέρα μου καπνίζοντας μαριχουάνα. Αντί γι’ αυτό, κάθε πρωί συζητούσαμε με τον Αντρές ένα Γραφικό εδάφιο.

 Τα μέλη της συμμορίας παρατήρησαν αμέσως ότι είχα αρχίσει να αλλάζω. Ένας από τους αρχηγούς της συμμορίας λοιπόν μου είπε ότι έπρεπε να μιλήσουμε. Τρομοκρατήθηκα. Δεν ήξερα τι θα μου έκανε όταν θα μάθαινε τις προθέσεις μου, επειδή είναι σχεδόν αδύνατον να φύγεις από μια συμμορία. Μου είπε: «Δεν σε βλέπουμε να έρχεσαι πια στις συναντήσεις μας, και ξέρουμε ότι πηγαίνεις στις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τι σκοπεύεις να κάνεις;» Του είπα ότι ήθελα να συνεχίσω να μελετάω τη Γραφή και να αλλάξω τρόπο ζωής. Χωρίς να το περιμένω, εκείνος μου είπε πως θα είχα τον σεβασμό της συμμορίας αν αποδείκνυα ότι ήθελα στ’ αλήθεια να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά. Μετά μου είπε: «Αν θέλεις πραγματικά να μάθεις για τον Θεό, μείνε κοντά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Περιμένουμε από εσένα να σταματήσεις να κάνεις κακά πράγματα. Από εμένα, έχεις ένα μεγάλο μπράβο! Είσαι στον σωστό δρόμο. Οι Μάρτυρες θα σε βοηθήσουν πολύ. Μελετούσα μαζί τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχω και συγγενείς Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μη φοβάσαι. Συνέχισε έτσι». Εκείνη τη στιγμή, αν και ήμουν ακόμη τρομοκρατημένος, χάρηκα πάρα πολύ. Ευχαρίστησα από μέσα μου τον Ιεχωβά Θεό. Ένιωσα σαν το πουλί που βγαίνει από το κλουβί του, και κατάλαβα τι σημαίνουν τα λόγια του Ιησού: «Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει».—Ιωάννης 8:32.

 Ωστόσο, μερικοί πρώην φίλοι μου με δοκίμαζαν προσφέροντάς μου ναρκωτικά. Οφείλω να ομολογήσω ότι κάποιες φορές υπέκυψα. Αλλά με τον καιρό, έπειτα από πολλές ένθερμες προσευχές, τελικά ελευθερώθηκα από τις κακές μου συνήθειες.—Ψαλμός 51:10, 11.

 Όταν αποφυλακίστηκα, πολλοί πίστευαν ότι θα ξαναγύριζα στον προηγούμενο τρόπο ζωής μου, αλλά δεν το έκανα. Αντίθετα, ξαναπήγα στη φυλακή πολλές φορές για να μεταδώσω σε άλλους κρατούμενους όσα είχα μάθει από τη Γραφή. Τελικά, οι παλιοί μου φίλοι πείστηκαν ότι είχα αλλάξει. Δυστυχώς όμως, δεν είχαν πειστεί και οι παλιοί μου εχθροί.

 Κάποια μέρα που κήρυττα μαζί με έναν άλλον Μάρτυρα, μας περικύκλωσαν ξαφνικά οπλισμένα μέλη μιας πρώην αντίπαλης συμμορίας και ήθελαν να με σκοτώσουν. Ο συνεργάτης μου τους εξήγησε ευγενικά αλλά θαρραλέα ότι δεν ήμουν πλέον μέλος συμμορίας. Εγώ προσπαθούσα εν τω μεταξύ να μείνω ήρεμος. Αφού με χτύπησαν και με προειδοποίησαν να μην ξαναπεράσω από εκείνη την περιοχή, κατέβασαν τα όπλα τους και μας άφησαν να φύγουμε. Η Γραφή είχε πράγματι αλλάξει τη ζωή μου. Παλιά θα προσπαθούσα να πάρω εκδίκηση. Αλλά τώρα εφαρμόζω τη συμβουλή της Γραφής στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:15: «Προσέξτε να μην ανταποδίδει κανείς κακό αντί κακού σε κανέναν, αλλά πάντοτε να επιδιώκετε το καλό μεταξύ σας και για όλους τους άλλους».

 Από τότε που έγινα Μάρτυρας του Ιεχωβά, αγωνίζομαι να είμαι τίμιος. Αυτός ο αγώνας δεν ήταν εύκολος. Παρ’ όλα αυτά, με τη βοήθεια του Ιεχωβά Θεού, τις συμβουλές της Γραφής και την υποστήριξη των καινούριων μου φίλων, τα έχω καταφέρει. Δεν θέλω με τίποτα να ξαναγυρίσω σε αυτά που έκανα παλιά.—2 Πέτρου 2:22.

 Κάποτε, ήμουν βίαιος άνθρωπος, γεμάτος θυμό. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα ήμουν τώρα ζωντανός αν είχα συνεχίσει εκείνον τον άγριο τρόπο ζωής. Όσα έμαθα από τη Γραφή με μεταμόρφωσαν. Εγκατέλειψα τις κακές μου συνήθειες. Έμαθα να είμαι ειρηνικός με τους παλιούς μου εχθρούς. (Λουκάς 6:27) Τώρα έχω φίλους που με βοηθούν να αναπτύσσω καλές ιδιότητες. (Παροιμίες 13:20) Έχω μια ευτυχισμένη ζωή με σκοπό, καθώς υπηρετώ έναν Θεό ο οποίος ήταν πρόθυμος να συγχωρήσει όλα τα κακά πράγματα που είχα κάνει.—Ησαΐας 1:18.

 Το 2006, παρακολούθησα μια ειδική σχολή για άγαμους Χριστιανούς ευαγγελιστές. Έπειτα από λίγα χρόνια, παντρεύτηκα μια υπέροχη γυναίκα, και έχουμε αποκτήσει μια κόρη. Τώρα αφιερώνω μεγάλο μέρος του χρόνου μου διδάσκοντας σε άλλους τις Γραφικές αρχές που βοήθησαν εμένα. Επίσης, υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην τοπική εκκλησία και προσπαθώ να βοηθήσω τους νεαρούς να αποφύγουν τα λάθη που έκανα εγώ στην ηλικία τους. Αντί να σκάβω τον λάκκο μου, αγωνίζομαι να αποκτήσω το αιώνιο μέλλον που υπόσχεται ο Θεός στη Γραφή.