Η οικογένειά μου είναι από την Τόνγκα, μια χώρα που αποτελείται από 170 νησιά και βρίσκεται στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό. Στην Τόνγκα ζούσαμε πολύ λιτά, χωρίς ηλεκτρισμό και όχημα. Το σπίτι μας όμως είχε τρεχούμενο νερό, και είχαμε και λίγες κότες. Στις διακοπές του σχολείου, βοηθούσα με τα δύο αδέλφια μου τον πατέρα μας στο χωράφι μας, όπου καλλιεργούσαμε μπανάνες, γιαμ, τάρο και κασσάβα. Τα χρήματα που έβγαζε από αυτά συμπλήρωναν το λιγοστό του εισόδημα από τα μεροκάματα που έκανε εδώ και εκεί. Όπως οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού, στην οικογένειά μας σεβόμασταν πάρα πολύ την Αγία Γραφή και πηγαίναμε τακτικά στην εκκλησία. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύαμε ότι ο μόνος τρόπος για να βελτιώσουμε τη ζωή μας ήταν να μετακομίσουμε σε μια πλουσιότερη χώρα.

 Όταν ήμουν 16 χρονών, ο θείος μου διευθέτησε να εγκατασταθούμε οικογενειακώς στην Καλιφόρνια, στις ΗΠΑ. Ομολογώ ότι πάθαμε πολιτισμικό σοκ! Αν και η οικονομική μας κατάσταση βελτιώθηκε, ζούσαμε σε μια φτωχική συνοικία γεμάτη ναρκωτικά στην οποία γίνονταν πολλά βίαια εγκλήματα. Ακούγαμε συχνά πυροβολισμούς τη νύχτα, και οι περισσότεροι γείτονές μας έτρεμαν τις συμμορίες κακοποιών. Πολλοί άνθρωποι κυκλοφορούσαν με όπλο, είτε για δική τους ασφάλεια είτε για να λύνουν τις διαφορές τους. Έχω ακόμα μια σφαίρα στο στήθος από μια τέτοια συμπλοκή.

 Στο λύκειο ήθελα να κάνω ό,τι και οι υπόλοιποι νεαροί. Άρχισα να πηγαίνω σε όλο και περισσότερα ξέφρενα πάρτι, να πίνω υπερβολικά, να φέρομαι βίαια και να κάνω χρήση ναρκωτικών. Με τον καιρό, εθίστηκα στην κοκαΐνη. Για να αγοράζω ναρκωτικά, έκανα κλοπές. Παρότι όλοι στην οικογένειά μου πήγαιναν ανελλιπώς στην εκκλησία, ποτέ δεν μου δόθηκε η απαραίτητη καθοδηγία για να αντιστέκομαι όταν οι συνομήλικοί μου με πίεζαν να κάνω κάτι κακό. Με συνέλαβαν πολλές φορές για βίαιες πράξεις. Η ζωή μου ήταν εκτός ελέγχου! Τελικά, βρέθηκα στη φυλακή.

 Μια μέρα του 1997, ενώ ήμουν ακόμη στη φυλακή, ένας συγκρατούμενός μου πρόσεξε ότι είχα στα χέρια μου μια Γραφή. Ήταν Χριστούγεννα, μια περίοδος του χρόνου που θεωρείται πολύ άγια στην Τόνγκα. Με ρώτησε αν ήξερα τι ακριβώς λέει η Γραφή για τη γέννηση του Χριστού, αλλά εγώ δεν είχα ιδέα. Τότε μου έδειξε την απλή αφήγηση της Γραφής για τη γέννηση του Ιησού, και συνειδητοποίησα ότι πολλά χριστουγεννιάτικα έθιμα ούτε καν αναφέρονται στη Γραφή. (Ματθαίος 2:1-12· Λουκάς 2:5-14) Έμεινα άφωνος, και άρχισα να αναρωτιέμαι τι άλλο λέει η Γραφή. Ο συγκρατούμενός μου παρακολουθούσε κάθε εβδομάδα τις συναθροίσεις που διεξήγαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μέσα στη φυλακή, και αποφάσισα να πάω μαζί του. Εκείνον τον καιρό ανέλυαν το Γραφικό βιβλίο της Αποκάλυψης. Αν και δεν κατάλαβα και πολλά, αντιλήφθηκα ότι όλα όσα δίδασκαν ήταν μέσα από τη Γραφή.

 Όταν οι Μάρτυρες μου πρότειναν να μελετήσω μαζί τους τη Γραφή, δέχτηκα ευχαρίστως. Για πρώτη φορά άκουσα την υπόσχεση της Γραφής για έναν μελλοντικό παράδεισο στη γη. (Ησαΐας 35:5-8) Αντιλήφθηκα ότι, για να ευαρεστώ τον Θεό, θα έπρεπε να κάνω πολύ μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Συνειδητοποίησα ότι οι κακές μου συνήθειες δεν θα έχουν καμιά θέση στον Παράδεισο που υπόσχεται ο Ιεχωβά Θεός. (1 Κορινθίους 6:9, 10) Πήρα απόφαση λοιπόν να ελέγχω τα νεύρα μου, να κόψω το κάπνισμα και να μην ξανακυλήσω ποτέ στο ποτό και στα ναρκωτικά.

 Το 1999, προτού ακόμη εκτίσω την ποινή μου, οι αρχές με μετέφεραν σε ένα κέντρο κράτησης μεταναστών. Επί έναν και πλέον χρόνο έχασα κάθε επαφή με τους Μάρτυρες. Ήμουν όμως αποφασισμένος να συνεχίσω να κάνω αλλαγές. Το 2000, η κυβέρνηση ανακάλεσε την άδεια παραμονής μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, και με απέλασαν στην Τόνγκα.

 Όταν γύρισα στην Τόνγκα, έψαξα αμέσως να βρω Μάρτυρες και ξανάρχισα τη Γραφική μου μελέτη. Μου άρεσαν πολύ όσα μάθαινα, και με εντυπωσίασε το γεγονός ότι οι Μάρτυρες στο νησί μου στήριζαν όλες τις διδασκαλίες τους στη Γραφή, όπως ακριβώς και οι Μάρτυρες στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Στο μεταξύ, επέστρεψε και η οικογένειά μου στην Τόνγκα. Ο πατέρας μου ήταν αρκετά γνωστός στην τοπική κοινωνία επειδή είχε πολύ υπεύθυνη θέση στην εκκλησία του. Γι’ αυτό, στην αρχή η οικογένειά μου απορούσε και ενοχλούνταν που συναναστρεφόμουν με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με τον καιρό όμως, οι γονείς μου χαίρονταν που έβλεπαν ότι οι Γραφικές αρχές με βοηθούσαν να καθαρίσω τη ζωή μου.

 Μια από τις δυσκολότερες αλλαγές που έπρεπε να κάνω είχε σχέση με ένα ποτό το οποίο καταναλώνεται χωρίς μέτρο στον πολιτισμό μας. Πολλοί άντρες στην Τόνγκα πίνουν κάθε εβδομάδα επί ώρες κάβα, ένα ηρεμιστικό ποτό που φτιάχνεται από τις ρίζες ενός είδους πιπερόδεντρου. Όταν ξαναγύρισα στην πατρίδα μου, απέκτησα τη συνήθεια να πηγαίνω σχεδόν κάθε μέρα σε ένα μπαρ και να πίνω κάβα μέχρι να ναρκωθώ. Το πρόβλημά μου οφειλόταν εν μέρει στο ότι συναναστρεφόμουν με άτομα που δεν υπολόγιζαν τους κανόνες της Γραφής. Τελικά, μπόρεσα με κάποια βοήθεια να αντιληφθώ ότι οι συνήθειές μου πρόσβαλλαν τον Θεό. Έκανα αλλαγές ώστε να έχω την ευλογία και την επιδοκιμασία του Θεού.

 Άρχισα να παρακολουθώ όλες τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η συναναστροφή με άτομα που προσπαθούσαν να ευαρεστούν τον Θεό με βοήθησε να αντιστέκομαι στους πειρασμούς. Το 2002, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

 Έχω ωφεληθεί από τη μακροθυμία του Θεού, η οποία περιγράφεται στη Γραφή: «Ο Ιεχωβά . . . είναι μακρόθυμος μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρου 3:9) Ο Ιεχωβά θα μπορούσε ασφαλώς να έχει τερματίσει αυτό το διεφθαρμένο, παλιό σύστημα εδώ και πολύ καιρό, αλλά έχει επιτρέψει να υπάρχει ακόμη ώστε να μπορέσουν άνθρωποι όπως εγώ να γίνουν φίλοι του. Σκέφτομαι ότι μπορεί να χρησιμοποιεί εμένα για να βοηθήσει και άλλα άτομα να το κάνουν αυτό.

 Με τη βοήθεια του Ιεχωβά ξαναπήρα τον έλεγχο της ζωής μου. Δεν κάνω πια κλοπές για να τρέφω έναν θανάσιμο εθισμό. Αντί για αυτό, προσπαθώ να βοηθώ τους συνανθρώπους μου να γίνουν και αυτοί φίλοι του Ιεχωβά. Χάρη στη συναναστροφή μου με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά γνώρισα την Τέα, την υπέροχη σύζυγό μου. Έχουμε αποκτήσει έναν γιο, και η οικογενειακή μας ζωή είναι πολύ ευτυχισμένη. Μαζί μεταδίδουμε σε άλλους τη μελλοντική ελπίδα που δίνει η Γραφή για αιώνια ζωή σε έναν ειρηνικό παράδεισο.