Το 2005, μια γυναίκα στην Ινδία, η Σαούμπαγια, έχασε τον αγαπημένο της άντρα. Εκείνος φρόντιζε καλά την ίδια και την τρίχρονη κόρη τους, τη Μέγκανα. Τώρα όμως, η Σαούμπαγια έπρεπε να αγωνιστεί μόνη της για να τα βγάζει πέρα.

 Σαν να μην έφτανε αυτό, όσοι ήταν γύρω της την έβαζαν στο περιθώριο. Η οικογένειά της φερόταν στην ίδια και στην κόρη της σαν να ήταν ζητιάνες και έλεγαν ξανά και ξανά ότι τους ήταν βάρος. Αναζητώντας παρηγοριά, η Σαούμπαγια άρχισε να επισκέπτεται έναν τοπικό ναό. Ωστόσο, ακόμα και εκεί την περιφρονούσαν επειδή ήταν φτωχή. Αποφάσισε λοιπόν να βρει μια δουλειά για να είναι οικονομικά ανεξάρτητη, αλλά όσο και αν έψαχνε, δεν κατάφερνε να βρει.

 Η ίδια λέει: «Ήμουν απελπισμένη και γι’ αυτό αποφάσισα να αυτοκτονήσω. Ήξερα όμως ότι χωρίς εμένα η κόρη μου θα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Αποφάσισα λοιπόν να βάλω τέλος στη ζωή και των δυο μας». Νιώθοντας άχρηστη και ανεπιθύμητη, η Σαούμπαγια πήγε να αγοράσει δηλητήριο.

 Καθώς επέστρεφε στο σπίτι με το τρένο, την πλησίασε μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, η Ελίζαμπεθ. Η Σαούμπαγια της είπε ότι ήταν άνεργη, και εκείνη προσφέρθηκε με καλοσύνη να τη βοηθήσει να βρει δουλειά. Η Ελίζαμπεθ ανέφερε ότι πήγαινε σε μια Γραφική μελέτη. Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στη Σαούμπαγια επειδή, παρότι είχε επισκεφτεί πολλούς ναούς, δεν είχε ακούσει ποτέ για ανθρώπους που μελετούν την Αγία Γραφή. Η Ελίζαμπεθ την προσκάλεσε στο σπίτι της ώστε να μάθει περισσότερα για τα μαθήματα της Αγίας Γραφής.

 Όταν η Σαούμπαγια επέστρεψε, εξακολουθούσε να σκέφτεται την αυτοκτονία. Ωστόσο, μια συγγενής της είχε πάρει τη Μέγκανα σε ένα ταξίδι, και έτσι η Σαούμπαγια αποφάσισε να περιμένει την κόρη της προτού πραγματοποιήσει το σχέδιό της.

 Στο μεταξύ, επισκέφτηκε την Ελίζαμπεθ, η οποία την καλοδέχτηκε και της έδειξε το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; Η Σαούμπαγια ενδιαφέρθηκε για το κεφάλαιο με τον τίτλο «Πού Είναι οι Νεκροί;» Αυτό το κεφάλαιο τράβηξε την προσοχή της επειδή είχε χάσει πρόσφατα τον άντρα της. Την ίδια μέρα, η Σαούμπαγια άρχισε Γραφική μελέτη.

 Η Ελίζαμπεθ την προσκάλεσε σε μια συνέλευση που θα γινόταν την επόμενη εβδομάδα, και εκείνη πήγε. Το πρόγραμμα την άγγιξε τόσο βαθιά ώστε αποφάσισε να γίνει και η ίδια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Και καθώς γυρνούσε από τη συνέλευση, βρήκε μια δουλειά.

 Η Σαούμπαγια συνέχισε τη Γραφική της μελέτη. Πλέον, αντί να θέλει να βάλει τέλος στη ζωή της, είχε έναν λόγο για να ζει. Βαφτίστηκε, και αργότερα το ίδιο έκανε και η κόρη της, η Μέγκανα. Σήμερα, και οι δυο τους υπηρετούν ως τακτικές σκαπάνισσες, ενώ η Μέγκανα υπηρετεί και ως απομακρυσμένη εθελόντρια σε ένα από τα μεταφραστικά γραφεία στην Ινδία.

 Η Σαούμπαγια και η Μέγκανα είναι πολύ ευγνώμονες που η Ελίζαμπεθ πλησίασε τη Σαούμπαγια στο τρένο, της έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον και της μίλησε για την αλήθεια. Επίσης, νιώθουν τεράστια ευγνωμοσύνη για τον Ιεχωβά. Η Μέγκανα λέει: «Δεν θα βρισκόμασταν πια στη ζωή αν δεν είχαμε μάθει για την αλήθεια εκείνη τη μέρα. Τώρα είμαστε πολύ ευτυχισμένες. Η μαμά μου και εγώ περιμένουμε πώς και πώς τη στιγμή που θα μπορέσουμε να αγκαλιάσουμε ξανά τον μπαμπά μου, να τον διδάξουμε για τον Ιεχωβά και να του πούμε πώς ο Ιεχωβά έσωσε τη ζωή μας».