Μια μέρα η Έλισο, που είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, βρισκόταν στο σπίτι μιας ενδιαφερόμενης γυναίκας και έκαναν Γραφική μελέτη. Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι. Στην πόρτα στεκόταν ένας ιερέας και η σύζυγός του. Η Έλισο είχε ακούσει ότι πρόσφατα είχαν χάσει τον μοναχογιό τους.

 Όταν η Έλισο τους είπε πόσο λυπόταν για τον θάνατο του γιου τους, ο ιερέας και η σύζυγός του άρχισαν να κλαίνε απαρηγόρητοι. Μετά, ο ιερέας είπε με θυμό: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Θεός επέτρεψε να μας συμβεί αυτό το κακό! Πώς μπόρεσε να μου πάρει τον μοναχογιό μου; Υπηρετώ τον Θεό 28 χρόνια κάνοντας καλές πράξεις και κοίτα τώρα πώς μου το ξεπληρώνει! Γιατί πήρε ο Θεός το παιδί μου;»

 Η Έλισο εξήγησε στο ζευγάρι ότι δεν είχε πάρει ο Θεός τον γιο τους και συζήτησε μαζί τους για το λύτρο, την ανάσταση καθώς και γιατί ο Θεός επιτρέπει να συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Τόσο ο ιερέας όσο και η σύζυγός του είπαν στην Έλισο ότι μόλις τους είχε δώσει τις απαντήσεις για τις οποίες προσεύχονταν.

 Την επόμενη εβδομάδα, ο ιερέας και η σύζυγός του ξαναπήγαν στο σπίτι της γυναίκας και κάθισαν στη μελέτη. Η Έλισο συζητούσε με τη γυναίκα το κεφάλαιο «Πραγματική Ελπίδα για τους Αγαπημένους σας που Έχουν Πεθάνει», από το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; Το ζευγάρι συμμετείχε με ενδιαφέρον στη συζήτηση.

 Οι δυο τους αργότερα παρακολούθησαν την ειδική συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Τιφλίδα της Γεωργίας και συγκινήθηκαν βαθιά από την εξαιρετική αγάπη και ενότητα που είδαν γύρω τους—ιδιότητες που χρόνια προσπαθούσαν να ενσταλάξουν στα μέλη της εκκλησίας τους, αλλά δεν τα είχαν καταφέρει.