Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν τη συμβουλή που δίνει η Αγία Γραφή να μην απαντάμε σε όλες τις κατηγορίες και σε κάθε περιστατικό χλευασμού. Για παράδειγμα, μια Βιβλική παροιμία λέει: «Αυτός που διορθώνει το χλευαστή επισύρει ατίμωση στον εαυτό του». (Παροιμίες 9:7, 8· 26:4) Αντί να μπλεκόμαστε σε φιλονικίες ανησυχώντας υπερβολικά για ψεύτικες κατηγορίες, επικεντρωνόμαστε στο να ευαρεστούμε τον Θεό.​—Ψαλμός 119:69.

 Φυσικά, υπάρχει «καιρός να σωπαίνει [κανείς] και καιρός να μιλάει». (Εκκλησιαστής 3:7) Απαντάμε σε ειλικρινή άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια, αλλά αποφεύγουμε τις άσκοπες λογομαχίες. Με αυτόν τον τρόπο ακολουθούμε τις διδασκαλίες και το παράδειγμα του Ιησού και των πρώτων Χριστιανών.

•   Ο Ιησούς δεν έδωσε καμιά απάντηση όταν κατηγορήθηκε ψευδώς ενώπιον του Πιλάτου. (Ματθαίος 27:11-14· 1 Πέτρου 2:21-23) Παρόμοια, δεν απαντούσε όταν τον κατηγορούσαν ότι ήταν μέθυσος και λαίμαργος. Αντίθετα, άφηνε τις πράξεις του να μιλήσουν, σε αρμονία με την αρχή: «Η σοφία αποδεικνύεται δίκαιη από τα έργα της». (Ματθαίος 11:19) Όταν όμως το απαιτούσαν οι περιστάσεις, ο Ιησούς απαντούσε με θάρρος σε όσους τον συκοφαντούσαν.​—Ματθαίος 15:1-3· Μάρκος 3:22-30.

   Ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να μην αποθαρρύνονται από ψεύτικες κατηγορίες, λέγοντας: «Ευτυχισμένοι είστε όταν οι άνθρωποι σας ονειδίσουν και σας επιφέρουν διωγμό και με ψέματα πουν κάθε είδους πονηρό πράγμα εναντίον σας εξαιτίας μου». (Ματθαίος 5:11, 12) Μάλιστα, ο Ιησούς είπε επίσης πως, όταν τέτοιες κατηγορίες θα έδιναν στους ακολούθους του την ευκαιρία να δώσουν μαρτυρία, εκείνος θα εκπλήρωνε την υπόσχεσή του: «Θα σας δώσω στόμα και σοφία, στην οποία όλοι μαζί οι εναντιούμενοί σας δεν θα μπορούν να αντισταθούν ούτε να την αντικρούσουν».​—Λουκάς 21:12-15.

•   Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς να αποφεύγουν τις ανούσιες διαφωνίες με εναντιουμένους, χαρακτηρίζοντας αυτές τις αντιλογίες “ανώφελες και μάταιες”.​—Τίτο 3:9· Ρωμαίους 16:17, 18.

•   Ο απόστολος Πέτρος παρότρυνε τους Χριστιανούς να υπερασπίζονται την πίστη τους όποτε είναι δυνατόν. (1 Πέτρου 3:15) Ωστόσο, αναγνώρισε ότι συχνά αυτό είναι καλύτερα να γίνεται με πράξεις παρά με λόγια. Ο ίδιος έγραψε: «Κάνοντας το καλό να φιμώνετε τα λόγια της άγνοιας των παράλογων ανθρώπων».​—1 Πέτρου 2:12-15.