Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται τις κυβερνήσεις και τα εθνικά τους σύμβολα. Αποδεχόμαστε το γεγονός ότι άλλοι ίσως επιλέξουν να δώσουν όρκο αφοσίωσης, να χαιρετήσουν τη σημαία ή να ψάλουν τον εθνικό ύμνο.

 Ωστόσο, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, επιλέγουμε να μη συμμετέχουμε σε τέτοιες τελετές επειδή πιστεύουμε ότι έρχονται σε σύγκρουση με τις διδασκαλίες της Γραφής. Το εκτιμούμε όταν οι άλλοι σέβονται τις πεποιθήσεις μας όπως σεβόμαστε και εμείς τις δικές τους.

Σε αυτό το άρθρο

•  Ποιες Βιβλικές διδασκαλίες περιλαμβάνονται;

•  Τι γίνεται αν η συμμετοχή είναι υποχρεωτική από τον νόμο;

•  Προσπαθούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να περάσουν κάποιο κοινωνικό ή πολιτικό μήνυμα;

 Οι ακόλουθες δύο σημαντικές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής καθορίζουν την επιλογή μας:

•   Μόνο ο Θεός αξίζει τη λατρεία μας. Η Γραφή λέει: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να προσκυνάς και αυτόν μόνο πρέπει να λατρεύεις». (Λουκάς 4:8) Οι όρκοι αφοσίωσης και οι εθνικοί ύμνοι συχνά περιέχουν υποσχέσεις για αφοσίωση στη χώρα πάνω από οτιδήποτε άλλο. Επομένως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να συμμετέχουν σε τέτοιες τελετές με καθαρή συνείδηση.

   Παρόμοια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά νιώθουν ότι ο χαιρετισμός της σημαίας συγκαταλέγεται στις πράξεις λατρείας, ή ειδωλολατρίας, κάτι που η Γραφή απαγορεύει. (1 Κορινθίους 10:14) Κάποιες ιστορικές πηγές αναγνωρίζουν ότι οι εθνικές σημαίες είναι, στην πραγματικότητα, θρησκευτικά σύμβολα. «Το κύριο σύμβολο πίστης στον εθνικισμό και το κεντρικό αντικείμενο της λατρείας του είναι η σημαία», έγραψε ο ιστορικός Κάρλτον Τζ. Χ. Χέις. a Σχετικά με τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, ο συγγραφέας Ντάνιελ Π. Μάνιξ παρατήρησε: «Οι Χριστιανοί αρνούνταν να . . . προσφέρουν θυσία στο πνεύμα του [Ρωμαίου] αυτοκράτορα—κάτι περίπου ισοδύναμο σήμερα με την άρνηση χαιρετισμού της σημαίας». b

  Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορεί να μη χαιρετούν τη σημαία, αλλά δεν την καταστρέφουν, δεν την καίνε ούτε κάνουν οτιδήποτε άλλο θα έδειχνε ασέβεια για τη σημαία ή για οποιοδήποτε εθνικό σύμβολο.

•   Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι στα μάτια του Θεού. (Πράξεις 10:34, 35) Η Γραφή λέει ότι ο Θεός «έκανε από έναν άνθρωπο κάθε έθνος ανθρώπων». (Πράξεις 17:26) Αυτός είναι ο λόγος που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι θα ήταν λάθος να εξυψώνουν μια εθνοτική ομάδα ή ένα έθνος πάνω από άλλα. Δίνουμε τιμή σε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από την καταγωγή τους ή από το πού μένουν.—1 Πέτρου 2:17.

 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι αντικυβερνητικοί. Πιστεύουμε ότι οι κυβερνήσεις είναι μέρος μιας «διευθέτησης του Θεού» που εκείνος επιτρέπει να υπάρχει. (Ρωμαίους 13:1-7) Πιστεύουμε επίσης ότι οι Χριστιανοί πρέπει να υπακούν στην κρατική εξουσία.—Λουκάς 20:25.

 Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στους νόμους του κράτους και του Θεού; Σε μερικές περιπτώσεις, υπάρχει η δυνατότητα να υποβληθεί ένα νομικό αίτημα προς την κυβέρνηση για προσαρμογή των νόμων. c Όταν δεν είναι εφικτή κάποια αλλαγή, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, επιλέγουμε με σεβασμό να «υποτασσόμαστε πρωτίστως στην εξουσία του Θεού και όχι των ανθρώπων».—Πράξεις 5:29.

 Όχι. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν παίρνουν θέση σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Το ότι δεν δίνουμε όρκο αφοσίωσης, δεν χαιρετάμε τη σημαία και δεν ψάλλουμε τον εθνικό ύμνο δεν σημαίνει ότι είμαστε πολιτικοί ακτιβιστές. Αντιθέτως, σε ό,τι αφορά αυτές τις τελετές, προσκολλούμαστε στις βασισμένες στη Γραφή πεποιθήσεις μας.