ምሳሌ 14:1-35
14 ጥበበኛ ሴት ቤቷን ትገነባለች፤+ሞኝ ሴት ግን በገዛ እጇ ታፈርሰዋለች።
2 አካሄዱ ቅን የሆነ ሰው ይሖዋን ይፈራል፤መንገዱ መሠሪ* የሆነ ግን ይንቀዋል።
3 በሞኝ ሰው አፍ የትዕቢት በትር አለ፤የጥበበኞች ከንፈር ግን ትጠብቃቸዋለች።
4 ከብት በሌለበት ግርግሙ ንጹሕ ይሆናል፤የበሬ ጉልበት ግን ብዙ ምርት ያስገኛል።
5 ሐቀኛ ምሥክር አይዋሽም፤ሐሰተኛ ምሥክር ግን ባወራ ቁጥር ይዋሻል።+
6 ፌዘኛ ጥበብን ይፈልጋል፤ ሆኖም አያገኛትም፤አስተዋይ ሰው ግን እውቀትን በቀላሉ ያገኛል።+
7 ከሞኝ ሰው ራቅ፤ከከንፈሮቹ ምንም ዓይነት እውቀት አታገኝምና።+
8 ብልህ ሰው የሚሄድበትን መንገድ በጥበብ ያስተውላል፤ሞኞች ግን በቂልነታቸው ይታለላሉ።*+
9 ሞኞች በደል ፈጽመው* ያፌዛሉ፤+ቅኖች ግን እርቅ ለመፍጠር ፈቃደኞች ናቸው።*
10 ልብ የራሱን* ምሬት ያውቃል፤ደስታውንም ሌላ ሰው ሊጋራው አይችልም።
11 የክፉዎች ቤት ይወድማል፤+የቅኖች ድንኳን ግን ይበለጽጋል።
12 ለሰው ትክክለኛ መስሎ የሚታይ መንገድ አለ፤+በመጨረሻ ግን ወደ ሞት ይመራል።+
13 አንድ ሰው እየሳቀ እንኳ ልቡ ሊያዝን ይችላል፤ደስታም በሐዘን ሊቋጭ ይችላል።
14 በልቡ ጋጠወጥ የሆነ ሰው አካሄዱ የሚያስከትለውን መዘዝ ይቀበላል፤+ጥሩ ሰው ግን የሥራውን ውጤት ያገኛል።+
15 ተላላ* ቃልን ሁሉ ያምናል፤ብልህ ግን አካሄዱን አንድ በአንድ ያጤናል።+
16 ጥበበኛ ሰው ጠንቃቃ ነው፤ ከክፉም ይርቃል፤ሞኝ ግን ደንታ ቢስ ነው፤* ደግሞም ከልክ በላይ በራሱ ይመካል።
17 ለቁጣ የሚቸኩል ሰው የሞኝነት ተግባር ይፈጽማል፤+በጥሞና የሚያስብ ሰው* አይወደድም።
18 ተላሎች* ሞኝነትን ይወርሳሉ፤ብልሆች ግን እውቀትን እንደ አክሊል ይጎናጸፋሉ።+
19 መጥፎ ሰዎች በጥሩ ሰዎች ፊት፣ክፉዎችም በጻድቅ ደጃፍ ይሰግዳሉ።
20 ድሃ በባልንጀሮቹ ዘንድ እንኳ የተጠላ ነው፤+የባለጸጋ ወዳጆች ግን ብዙ ናቸው።+
21 ባልንጀራውን የሚንቅ ኃጢአት ይሆንበታል፤ለችግረኞች የሚራራ ግን ደስተኛ ነው።+
22 ተንኮል የሚሸርቡ ሰዎች መንገድ ይስቱ የለም?
መልካም ነገር ለመሥራት የሚያስቡ ሰዎች ግን ታማኝ ፍቅርንና ታማኝነትን ያተርፋሉ።+
23 በትጋት ያከናወኑት ነገር ሁሉ ጥቅም ያስገኛል፤እንዲሁ ማውራት ግን ችግር ላይ ይጥላል።+
24 የጥበበኞች ዘውድ ሀብታቸው ነው፤የሞኞች ቂልነት ግን ለከፋ ሞኝነት ይዳርጋል።+
25 እውነተኛ ምሥክር ሕይወትን* ይታደጋል፤አታላይ ግን ባወራ ቁጥር ይዋሻል።
26 ይሖዋን የሚፈራ ሁሉ በማንኛውም ነገር በእሱ ይታመናል፤+ልጆቹም መጠጊያ ያገኛሉ።+
27 ይሖዋን መፍራት የሕይወት ምንጭ ነው፤ሰውን ከሞት ወጥመድ እንዲያመልጥ ይረዳዋል።
28 የሕዝብ ብዛት የንጉሥ ግርማ ነው፤+ተገዢዎች የሌሉት ገዢ ግን ይጠፋል።
29 ቶሎ የማይቆጣ ሰው ትልቅ ማስተዋል አለው፤+ትዕግሥት የሌለው ሰው ግን ሞኝነቱን ይገልጣል።+
30 የሰከነ ልብ ለሰውነት ሕይወት* ይሰጣል፤ቅናት ግን አጥንትን ያነቅዛል።+
31 ችግረኛን የሚያጭበረብር ፈጣሪውን ይሰድባል፤+ለድሃ የሚራራ ሁሉ ግን አምላክን ያከብራል።+
32 ክፉ ሰው በገዛ ክፋቱ ይወድቃል፤ጻድቅ ግን ንጹሕ አቋሙ* መጠጊያ ያስገኝለታል።+
33 ጥበብ በአስተዋይ ልብ ውስጥ በጸጥታ ታርፋለች፤+በሞኞች መካከል ግን ራሷን ትገልጣለች።
34 ጽድቅ አንድን ብሔር ከፍ ከፍ ታደርጋለች፤+ኃጢአት ግን ሕዝብን ታዋርዳለች።
35 ንጉሥ አስተውሎ በሚሠራ አገልጋይ ደስ ይሰኛል፤+አሳፋሪ ድርጊት በሚፈጽም አገልጋይ ላይ ግን ይቆጣል።+
