ኢዮብ 7:1-21
7 “በምድር ላይ ያለ ሟች የሆነ ሰው ሕይወት፣ እንደ ግዳጅ አገልግሎት አይደለም?የሕይወት ዘመኑስ እንደ ቅጥር ሠራተኛ ዘመን አይደለም?+
2 እንደ ባሪያ፣ ጥላ ለማግኘት ይመኛል፤እንደ ቅጥር ሠራተኛም ደሞዙን ለመቀበል በጉጉት ይጠባበቃል።+
3 እኔም ከንቱ የሆኑ ወራት ተመድበውልኛል፤በሥቃይ የተሞሉ ሌሊቶችም ተወስነውልኛል።+
4 በተኛሁ ጊዜ ‘የምነሳው መቼ ነው?’ እላለሁ።+
ሌሊቱም ሲረዝም ጎህ እስኪቀድ* ድረስ ያለእረፍት እገላበጣለሁ።
5 ሥጋዬ ትልና የአፈር ጓል ለብሷል፤+ቆዳዬ በሙሉ አፈክፍኳል፤ ደግሞም መግል ይዟል።+
6 ዘመኔ ከሸማኔ መወርወሪያ ይበልጥ በፍጥነት ያልፋል፤+ያላንዳች ተስፋም ወደ ፍጻሜ ይደርሳል።+
7 ሕይወቴ ነፋስ እንደሆነ፣+ዓይኔም ዳግመኛ ደስታ* እንደማያይ አስታውስ።
8 አሁን የሚያየኝ ዓይን ከእንግዲህ አያየኝም፤ዓይኖችህ እኔን ይፈልጋሉ፤ እኔ ግን አልኖርም።+
9 እንደሚበተንና እንደሚጠፋ ደመና፣ወደ መቃብር* የሚወርድም ተመልሶ አይወጣም።+
10 ዳግመኛ ወደ ቤቱ አይመለስም፤ስፍራውም ከእንግዲህ ወዲህ አያውቀውም።+
11 ስለዚህ እኔ ከመናገር ወደኋላ አልልም።
ከመንፈሴ ጭንቀት የተነሳ እናገራለሁ፤በከባድ ምሬት* እሮሮ አሰማለሁ!+
12 በእኔ ላይ ጠባቂ የምታቆመው፣እኔ ባሕር ነኝ ወይስ ግዙፍ የባሕር ፍጥረት?
13 ‘መኝታዬ ያጽናናኛል፣አልጋዬ ሥቃዬን ያቀልልኛል’ ባልኩ ጊዜ፣
14 አንተ በሕልም ታሸብረኛለህ፤በራእይም ታስፈራራኛለህ፤
15 ስለዚህ እኔ* መታፈንን፣አዎ፣ ከሰውነቴም* ይልቅ ሞትን መረጥኩ።+
16 ሕይወቴን ተጸየፍኳት፤+ በሕይወት መቀጠል አልፈልግም።
ዘመኔ እንደ እስትንፋስ+ ስለሆነ ተወት አድርገኝ።
17 ታስበው ዘንድ፣ትኩረት ትሰጠውም* ዘንድ ሟች የሆነ ሰው ምንድን ነው?+
18 በየማለዳው የምትመረምረው፣በየጊዜውም የምትፈትነው ለምንድን ነው?+
19 ዓይንህን ከእኔ ላይ አታነሳም?ምራቄን እስክውጥስ ድረስ ፋታ አትሰጠኝም?*+
20 የሰውን ልጅ የምትከታተል ሆይ፣+ ኃጢአት ብሠራ እንኳ አንተን እንዴት ልጎዳህ እችላለሁ?
ዒላማህ ያደረግከኝ ለምንድን ነው?
ሸክም ሆኜብሃለሁ?
21 መተላለፌን ይቅር የማትለው፣በደሌንም በምሕረት የማታልፈው ለምንድን ነው?
ከጥቂት ጊዜ በኋላ አፈር ውስጥ እጋደማለሁና፤+አንተም ትፈልገኛለህ፤ እኔ ግን አልገኝም።”
