1. Jainkoa ezagutzen

ez da inor saiatzen,

harrizko jainkoak

dituzte sortzen.

Gurtzen dira alferrik,

ez dute lekukorik,

ezin dute ezer igarri,

ezta geroa ikusi.

2. Erreinuaz mintzatzen

harro gara saiatzen,

Jainkoaz guztiek

jakin dezaten.

Jehobak egin ditu

euren zamaz askatu;

ahotsa dute altxatuko,

bat eginik goratuko.

 3. Jehobaren izena

nahi dugu goratzea,

iraintzen dutenei

abisatzea:

«Jainkoa ez iraindu,

bihotzetik damutu,

gozatu poza ‘ta bakea,

bizitza amaigabea!».