122. KANTA
Sendo iraun dezagun!
-
1. Beldur handiz bizi da jendea.
Ilun ikusten dute geroa.
Guk, berriz, sendo iraun nahi dugu
Jainkoa zerbitzatuz.
(ERREPIKA)
Sendo iraun dezagun,
mundu gaiztotik urrun.
Eutsi orain tinko,
‘ta bizi betiko.
-
2. Tranpa ugari dugu aurrean,
baina leialak nahi dugu izan.
Ona maitatu, txarra baztertu
eta sendo jarraitu.
(ERREPIKA)
Sendo iraun dezagun,
mundu gaiztotik urrun.
Eutsi orain tinko,
‘ta bizi betiko.
-
3. Azken egunak hementxe daude
‘ta gu poz-pozik lanean gaude,
berri onak gogoz predikatuz,
Jainkoa adoratuz.
(ERREPIKA)
Sendo iraun dezagun,
mundu gaiztotik urrun.
Eutsi orain tinko,
‘ta bizi betiko.
(Ikusi Luk. 21:9; 1 Ped. 4:7 ere)