خدا مسبب فجایع طبیعی نمی‌باشد،‏ اما به فکر کسانی که دچار مصیبت می‌شوند هست.‏ پادشاهی خدا به تمامی عوامل درد و رنج بشر منجمله فجایع طبیعی پایان خواهد داد.‏ تا رسیدن آن زمان،‏ خدا مصیبت‌زدگان را تسلّی و دلگرمی می‌دهد.‏—‏۲قُرِنتیان ۱:‏۳‏.‏

•  از کجا می‌دانیم که فجایع طبیعی مجازاتی از جانب خدا نیست؟‏

•  آیا فجایع طبیعی نشانهٔ روزهای آخر است؟‏

•  خدا چگونه به مصیبت‌زدگان کمک می‌کند؟‏

•  آیا کتاب مقدّس می‌تواند ما را برای آمادگی در برابر فجایع طبیعی کمک کند؟‏

•  آیاتی دلگرم‌کننده و تسلّی‌بخش برای مصیبت‌زدگان

 در کتاب مقدّس آمده است که گاهی یَهُوَه خدا داوری‌های خود را از طریق نیروهای طبیعی به اجرا گذاشته است.‏ اما این داوری‌ها با فجایع طبیعی تفاوت‌های بزرگی دارند.‏ برای مثال:‏

•   فجایع طبیعی،‏ تر و خشک را با هم می‌سوزاند،‏ یعنی افراد خوب و بد را با هم مصدوم و نابود می‌کند.‏ اما طبق گزارشات کتاب مقدّس،‏ زمانی که خدا برای اجرای داوری‌های خود از نیروهای طبیعی استفاده کرده،‏ هرگز افراد خوب و بد را با هم از بین نبرده است.‏ برای مثال،‏ وقتی خدا در ایّام باستان،‏ شهرهای سُدوم و غَمورَه را به نابودی کشاند،‏ لوط درستکار و دو دخترش را نجات داد.‏ (‏پیدایش ۱۹:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ خدا با شناخت کامل از دل انسان‌های آن زمان،‏ فقط کسانی را که در چشم او شریر بودند،‏ نابود کرد.‏—‏پیدایش ۱۸:‏۲۳-‏۳۲؛‏ ۱سموئیل ۱۶:‏۷‏.‏

•   فجایع طبیعی اغلب بدون هشدار یا با هشداری کوتاه دامنگیر مردم می‌شود.‏ اما خدا پیش از نابودی شریران و گناهکاران به وسیلهٔ نیروهای طبیعی،‏ به آنان هشدار می‌داد.‏ کسانی که هشدار او را به گوش می‌گرفتند،‏ از بلا و فاجعه نجات می‌یافتند.‏—‏پیدایش ۷:‏۱-‏۵؛‏ مَتّی ۲۴:‏۳۸،‏ ۳۹‏.‏

•   انسان‌ها خود تا حدّی باعث فجایع طبیعی می‌شوند.‏ از چه جهت؟‏ مردم به محیط زیست صدمه می‌زنند و در مناطق زلزله‌خیز یا در جاهایی که در معرض سیلاب قرار دارد و یا مناطقی که دارای آب و هوای نامساعد می‌باشد،‏ ساختمان‌سازی می‌کنند.‏ (‏مکاشفه ۱۱:‏۱۸‏)‏ قطعاً نمی‌توان خدا را برای چنین اشتباهاتی که مردم عامل آن هستند،‏ مقصر دانست.‏—‏امثال ۱۹:‏۳‏.‏

 بله،‏ پیشگویی‌های کتاب مقدّس نشان می‌دهد که فجایع بسیاری در «دوران پایانی عصر حاضر» یعنی «‏روزهای آخر‏» رخ خواهد داد.‏ (‏مَتّی ۲۴:‏۳‏،‏ پاورقی؛‏ ۲تیموتائوس ۳:‏۱‏)‏ برای مثال،‏ عیسی در رابطه با زمان ما چنین پیشگویی کرد:‏ « در مناطق مختلف،‏ قحطی‌ها و زمین‌لرزه‌ها،‏ یکی پس از دیگری روی خواهد داد.‏» (‏مَتّی ۲۴:‏۷‏)‏ اما خدا به‌زودی همهٔ عواملی را که باعث رنج و عذاب بشر می‌شود،‏ منجمله فجایع طبیعی از بین خواهد برد.‏—‏مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

•   خدا از طریق کلامش به مصیبت‌زدگان دلگرمی و تسلّی می‌دهد.‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که خدا نسبت به ما محبت و توجه دارد و زمانی که در رنج و عذاب هستیم،‏ او به فکر ماست.‏ (‏اِشَعْیا ۶۳:‏۹؛‏ ۱پِطرُس ۵:‏۶،‏ ۷‏)‏ همچنین طبق وعدهٔ خدا زمانی می‌رسد که دیگر خبری از فجایع طبیعی نخواهد بود.‏—‏به بخش «‏ آیاتی دلگرم‌کننده و تسلّی‌بخش برای مصیبت‌زدگان‏» مراجعه کنید.‏

•   خدا از طریق پرستندگانش به مصیبت‌زدگان یاری می‌رساند.‏ پرستندگان خدا عیسی را سرمشق خود قرار می‌دهند.‏ عیسی در تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس به «دلشکستگان» و «ماتمیان» دلگرمی و تسلّی می‌داد.‏ (‏اِشَعْیا ۶۱:‏۱،‏ ۲‏)‏ بنابراین پرستندگان خدا نیز می‌کوشند که همچون عیسی عمل کنند.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۱۵‏.‏

   به علاوه خدا از طریق پرستندگانش به کسانی که تحت تأثیر ناخوشایند فجایع طبیعی قرار گرفته‌اند،‏ امدادرسانی می‌کند.‏—‏اعمال ۱۱:‏۲۸-‏۳۰؛‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

 بله،‏ هرچند هدف از نگارش کتاب مقدّس آماده‌سازی ما در برابر فجایع طبیعی نیست،‏ اما اصول آن در این زمینه برای ما کاربرد دارد.‏ برای مثال:‏

•   پیش از وقوع فجایع طبیعی برنامه‌ریزی کنید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «شخص زیرک خطر را پیش‌بینی می‌کند و از آن اجتناب می‌نماید.‏» (‏امثال ۲۲:‏۳‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ طبق این اصل کتاب مقدّس،‏ عاقلانه است از پیش بدانیم که هنگام وقوع یک فاجعهٔ طبیعی چه باید بکنیم.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم تجهیزات اضطراری را از قبل تهیه کنیم و از محل تجمّع خانواده که پیشتر برای فاجعهٔ طبیعی تعیین کرده‌ایم بازدید نماییم.‏

•   برای زندگی خود بیش از مال و منال ارزش قائل باشید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «هیچ چیز با خود به این دنیا نیاورده‌ایم و هیچ چیز هم از آن نمی‌توانیم ببریم.‏» (‏۱تیموتائوس ۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ برای این که از یک فاجعهٔ طبیعی جان سالم به در بریم،‏ باید حاضر باشیم از خانه و دارایی‌هایمان چشم‌پوشی کنیم.‏ هرگز نباید فراموش کنیم که زندگی‌مان از هر نوع مال و منال دنیا باارزش‌تر است.‏—‏مَتّی ۶:‏۲۵‏.‏