در سال ۲۰۱۷،‏ دوازده شاهد یَهُوَه سفری را با قایق از ساحل میسکیتو در نیکاراگوئه آغاز کردند.‏ اسم قایق آن‌ها سِتوری یمنی بود.‏ استفان که یکی از آن دوازده نفر بود تعریف می‌کند:‏ «هدفمان تشویق گروه کوچکی از هم‌ایمانانمان بود که در منطقه‌ای دورافتاده زندگی می‌کردند.‏ ما می‌خواستیم به آن‌ها کمک کنیم که خبر خوش را در محدودهٔ وسیع‌شان موعظه کنند.‏»‏

 آن ۱۲ نفر سفر ۲۰۰ کیلومتری خود را از پرل لاگون به سمت ریوگراند دِ ماتاگالپا آغاز کردند.‏ آن‌ها نمی‌دانستند که اسم قایقشان که در زبان میسکیتویی به معنی «خبر خوش» بود،‏ برای مردمی که کنار رودخانه زندگی می‌کردند معنای خاصّی خواهد داشت.‏ بعد از ۱۲ ساعت قایق‌سواری،‏ بدون محاسبهٔ ساعت‌های توقفشان،‏ این شاهدان به مقصد خود در لاکروز دِ ریوگراند رسیدند.‏ در آنجا شش نفر از برادران و خواهرانشان از آن‌ها به گرمی استقبال کردند.‏

 در طی شب فاجعه‌ای رخ داد.‏ توفانی سهمگین،‏ باعث بارندگی شدید در رودخانهٔ ریوگراند دِ ماتاگالپا شد.‏ در عرض چند ساعت،‏ رودخانه طغیان کرد و برای دو روز سطح آب همچنان بالاتر می‌آمد؛‏ در نتیجه سالن جماعت و بسیاری از خانه‌ها در منطقهٔ لاکروز دچار آب‌گرفتگی شدید شد.‏ برادرانی که با قایق به آنجا آمده بودند به مردم محلّی کمک کردند تا خانه‌های خود را ترک کنند.‏ بسیاری از آن‌ها دو شب را در خانهٔ دو طبقه‌ای یکی از برادران گذراندند.‏

 شب سوم،‏ شهردار لاکروز به دیدن شاهدان یَهُوَه آمد و از آن‌ها کمک خواست.‏ از آنجا که سِتوری یمنی تنها قایقی بود که می‌توانست در آن سیلاب حرکت کند،‏ شهردار از آن‌ها خواست که گروه امدادرسانی را به مناطق سیل‌زدهٔ دیگر ببرند.‏ شاهدان یَهُوَه با کمال میل حاضر به همکاری بودند.‏

 صبح روز بعد،‏ سه شاهد یَهُوَه به همراه آن گروه راهی شدند.‏ استفان تعریف می‌کند:‏ «رودخانه هنوز در حال طغیان بود و تنه‌های بزرگ درخت که از ریشه کنده شده بودند روی آب شناور بودند.‏ گرداب‌های بزرگی تشکیل شده بود و رودخانه با سرعت حدود ۱۸ کیلومتر در ساعت در جریان بود.‏» با وجود شرایط سخت،‏ آن قایق توانست به سه منطقهٔ مختلف برسد.‏

 آن سه شاهد یَهُوَه از فرصت استفاده کردند و به روستائیان دلگرمی دادند.‏ همچنین نسخه‌هایی از مجلّهٔ بیدار شوید!‏ ۲۰۱۷ با عنوان «‏قدم‌هایی برای حفظ جانمان در هنگام وقوع فجایع‏» را در میان آن‌ها پخش کردند.‏

 ساکنان مناطق اطراف رودخانه از کمک‌های عملی و روحانی‌ای که از شاهدان یَهُوَه دریافت کردند،‏ بسیار قدردان بودند.‏ بعضی از روستائیان در مورد شاهدان یَهُوَه گفتند:‏ «آن‌ها مشتاقند که در سختی‌ها به دیگران کمک کنند.‏» بعضی دیگر نیز گفتند:‏ «آن‌ها محبت واقعی به همنوع خود دارند.‏» بسیاری از روستائیان با دیدن تلاش‌های شاهدان یَهُوَه برای کمک به هم‌ایمانان خود و دیگران،‏ تمایل بیشتری برای شنیدن پیام تسلّی‌بخش کتاب مقدّس داشتند.‏