بله.‏ دو راه برای چنین تصمیمی وجود دارد:‏

•   درخواست رسمی.‏ شخص می‌تواند شفاهاً یا کتباً،‏ تصمیم خود را مبنی بر این که دیگر نمی‌خواهد به عنوان یکی از شاهدان یَهُوَه شناخته شود،‏ اعلام کند.‏

•   رفتار و عمل.‏ شخص ممکن است با رفتار و عمل خود نشان دهد که نمی‌خواهد یکی از شاهدان یَهُوَه باشد.‏ (‏۱پِطرُس ۵:‏۹‏)‏ برای مثال،‏ شاید او دین و مذهب دیگری را بپذیرد و در عمل نشان دهد که پیرو آن است.‏—‏۱یوحنا ۲:‏۱۹‏.‏

 خیر.‏ کسی که با جماعت مسیحی قطع رابطه می‌کند،‏ با کسی که ایمانش ضعیف شده است فرق دارد.‏ کسانی که فعالیت‌های مسیحی خود را کمتر می‌کنند یا کاملاً آن را کنار می‌گذارند،‏ اغلب دچار یأس و ناامیدی شده‌اند اما ایمان خود را زیر پا نگذاشته‌اند.‏ در این صورت ما از چنین کسانی دوری نمی‌کنیم بلکه تلاش می‌کنیم از آنان حمایت کرده،‏ به آنان دلگرمی دهیم.‏ (‏۱تِسالونیکیان ۵:‏۱۴؛‏ یهودا ۲۲‏)‏ اگر خواهان کمک باشند،‏ پیران مسیحی پیشقدم شده،‏ به آنان یاری می‌رسانند تا بتوانند ایمانشان را تقویت کنند.‏—‏غَلاطیان ۶:‏۱؛‏ ۱پِطرُس ۵:‏۱-‏۳‏.‏

 با این حال،‏ پیران مسیحی اجازه ندارند کسی را مجبور کنند که شاهد یَهُوَه بماند.‏ هر کس در مورد انتخاب دین خود آزاد است.‏ (‏یوشَع ۲۴:‏۱۵‏)‏ ما معتقدیم که هر کس باید خدا را با میل و رغبت و از صمیم دل بپرستد.‏—‏مزمور ۱۱۰:‏۳؛‏ مَتّی ۲۲:‏۳۷‏.‏