نه به هیچ وجه،‏ زیرا که پرستش خدا یک تصمیم کاملاً شخصی است.‏ (‏رومیان ۱۴:‏۱۲‏)‏ شاهدان یَهُوَه اصول کتاب مقدّس را به فرزندانشان تعلیم می‌دهند،‏ اما وقتی فرزندانشان بزرگ می‌شوند،‏ هر یک باید خود تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد یکی از شاهدان یَهُوَه شود یا نه.‏—‏رومیان ۱۲:‏۲؛‏ غَلاطیان ۶:‏۵‏.‏

 شاهدان یَهُوَه مانند سایر پدر و مادرها،‏ بهترین آرزوها را برای فرزندانشان دارند.‏ آنان آنچه را که از دیدشان به نفع فرزندانشان است به ایشان تعلیم می‌دهند،‏ برای مثال مهارت‌هایی مفید،‏ معیارهای اخلاقی و اعتقادات دینی.‏ شاهدان یَهُوَه معتقدند که پیروی از تعالیم کتاب مقدّس بهترین راه زندگی است.‏ پس با آموزش تعالیم کتاب مقدّس به فرزندانشان و بردن آنان به جلسات مسیحی می‌کوشند اصول کلام خدا را در دلشان جای دهند.‏ (‏تَثنیه ۶:‏۶،‏ ۷‏)‏ بدین شکل،‏ هر فرزند وقتی بزرگ‌تر شد می‌تواند بر اساس شناخت و تجربهٔ خود تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد مثل پدر یا مادرش شاهد یَهُوَه شود یا نه.‏

•  آیا شاهدان یَهُوَه نوزادانشان را تعمید می‌دهند؟‏

•  آیا پدر یا مادری که شاهد یَهُوَه است،‏ با فرزندشان که نمی‌خواهد تعمید بگیرد قطع رابطه می‌کند؟‏

•  چرا شاهدان یَهُوَه فرزندانشان را با خود به موعظه می‌برند؟‏

•  آیا شاهدان یَهُوَه در اعیاد و جشن‌ها شرکت می‌کنند؟‏

•  کسانی که به عنوان یک شاهد یَهُوَه بزرگ شده‌اند چه احساسی دارند؟‏

 خیر،‏ شاهدان یَهُوَه چنین کاری نمی‌کنند.‏ زیرا کتاب مقدّس که کلام خداست تعمید نوزادان را تأیید نمی‌کند.‏ برای مثال طبق این کتاب،‏ کسانی که در قرن اول میلادی به مسیحیت گرویدند،‏ پیام را شنیدند،‏ آن را «پذیرفتند» و از گناهان خود توبه کردند.‏ (‏اعمال ۲:‏۱۴،‏ ۲۲،‏ ۳۸،‏ ۴۱‏)‏ بنابراین برای این که کسی واجد شرایط تعمید شود،‏ باید به سنی رسیده باشد که بتواند تعالیم کتاب مقدّس را درک کند،‏ به آن ایمان آورد و تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد مطابق آن زندگی کند یا نه.‏ یک نوزاد از انجام این کارها کاملاً عاجز است.‏

 وقتی فرزندان به سنی مناسب رسیده باشند شاید بخواهند تعمید بگیرند.‏ اما پیش از آن که برای تعمید واجد شرایط شوند ابتدا باید به جدّیت این تعهد پی برده باشند.‏

 خیر.‏ هرچند والدینِ شاهد اگر فرزندشان نخواهد هم‌ایمان آنان باشد،‏ ناراحت می‌شوند اما همچنان او را دوست می‌دارند.‏ آنان هرگز تنها به این دلیل که فرزندشان نمی‌خواهد شاهد یَهُوَه باشد،‏ با او قطع رابطه نمی‌کنند.‏

 ما شاهدان یَهُوَه به چندین دلیل فرزندانمان را با خود به موعظه می‌بریم.‏ a

•   والدین مطابق با کتاب مقدّس موظفند که مطالبی در مورد خدا به فرزندانشان بیاموزند و آنان را به سوی پرستش خدا هدایت کنند.‏ (‏اِفِسُسیان ۶:‏۴‏)‏ از آنجا که ابراز ایمان بخشی از پرستش است،‏ برای شاهدان یَهُوَه مهم است که فرزندانشان را با خود به موعظه ببرند.‏—‏رومیان ۱۰:‏۹،‏ ۱۰؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۵‏.‏

•   کتاب مقدّس خطاب به کودکان و نوجوانان می‌گوید که «نام خداوند را بستایند.‏» (‏مزمور ۱۴۸:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ در واقع یکی از راه‌های اصلی ستایش خدا صحبت کردن در مورد اوست.‏ b

•   فرزندان از همراهی والدین خود در خدمت موعظه فواید زیادی می‌برند.‏ به عنوان مثال،‏ نحوهٔ برخورد و صحبت با مردم را می‌آموزند و خصوصیاتی پرارزش همچون همدردی،‏ مهربانی،‏ احترام و ازخودگذشتگی را در خود به وجود می‌آورند.‏ همچنین متوجه می‌شوند که دلایل روشنی برای ایمانشان وجود دارد.‏

 شاهدان یَهُوَه در اعیادی که جنبه‌ای مذهبی دارد شرکت نمی‌کنند و دیگر جشن‌های خداناپسندانه را نیز برگزار نمی‌کنند.‏ c (‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱۴-‏۱۷؛‏ اِفِسُسیان ۵:‏۱۰‏)‏ برای مثال،‏ آنان جشن تولّد یا عید کریسمس را به این دلیل که ریشه در بت‌پرستی و ادیان مشرکانه دارد،‏ برگزار نمی‌کنند.‏

 با این حال،‏ ما شاهدان یَهُوَه از بودن در کنار خانواده و دادن هدیه به فرزندانمان لذّت می‌بریم.‏ به جای این که اجازه دهیم تقویم زمان دورهمی‌های خانوادگی و دادن هدیه را تعیین کند،‏ در طول سال بارها دور هم جمع می‌شویم و به یکدیگر هدیه می‌دهیم.‏