در کانادا بیش از ۶۰ زبان بومی وجود دارد.‏ حدود ۲۱۳٬۰۰۰ کانادایی یکی از این زبان‌ها را زبان مادری خود می‌شمارند.‏

بسیاری از شاهدان یَهُوَه یکی از این زبان‌ها را آموخته‌اند تا از این طریق پیام کتاب مقدّس را به دل این مردم برسانند.‏ شاهدان یَهُوَه دوره‌های آموزشی برای این زبان‌ها برگزار کردند و تا آخر سال ۲۰۱۵،‏ بیش از ۲۵۰ نفر در یکی از این دوره‌ها شرکت کردند.‏

علاوه بر این،‏ شاهدان یَهُوَه نشریاتی بر مبنای کتاب مقدّس،‏ از جمله فیلم‌هایی کوتاه،‏ به هشت زبان بومی کانادا ترجمه کردند،‏ این هشت زبان عبارتند از:‏ آلگونکینی،‏ بلکفوتی،‏ پلینز کِری،‏ اِسوامپی کِری غربی،‏ اینوکتیتوتی،‏ موهوکی،‏ اوداوایی و اوجیویی شمالی.‏ a

کسانی که یکی از این زبان‌های بومی را آموخته‌اند،‏ می‌گویند که این کار به هیچ وجه آسان نیست.‏ کارْما می‌گوید:‏ «وقتی کار با بخش ترجمهٔ زبان بلکفوتی را شروع کردم،‏ این زبان را درست نمی‌دانستم،‏ نه می‌توانستم آن را بخوانم،‏ نه صداهایش را تشخیص می‌دادم.‏»‏

تِرِنس که با تیم ترجمهٔ زبان سوامپی کِری غربی همکاری می‌کند،‏ می‌گوید:‏ «کلمات این زبان بلندست و تلفظشان مشکل.‏» دانیال که به خدمت تمام‌وقت در جزیرهٔ مَنی‌تولین،‏ در ایالت آنتریو مشغول است،‏ می‌گوید:‏ «کتب مرجع محدود است.‏ بهترین راه یادگرفتن زبان اوداوایی این است که پدربزرگ یا مادربزرگی از آنجا پیدا کنید تا این زبان را به شما یاد دهد.‏»‏

آیا آموختن چنین زبانی به زحمتش می‌ارزد؟‏ یک زن اوجیوایی می‌گوید،‏ شاهدان یَهُوَه به خاطر زحمتی که متقبل می‌شوند،‏ با ادیان دیگر فرق دارند.‏ او می‌گوید شاهدان با رفتن به خانهٔ مردم و خواندن آیات به زبان اوجیوایی،‏ صحبت در مورد کتاب مقدّس را برای مردم راحت‌تر می‌کنند.‏

بِرت،‏ در قبیلهٔ بِلاد در منطقهٔ آلبرتا بزرگ شده است.‏ او یکی از مترجمان است و می‌گوید:‏ «من مردمان بلکفوتی بسیاری دیده‌ام که نشریه‌ای به سینه‌شان می‌چسبانند و می‌گویند،‏ ‹این به زبان منه.‏ مال منه!‏› اغلب وقتی فیلمی به زبان خودشان می‌بینند،‏ اشک در چشمانشان حلقه می‌زند.‏»‏

خانمی که به زبان کِری صحبت می‌کند وقتی فیلم کوتاه چرا مطالعهٔ کتاب مقدّس اهمیت دارد؟‏ را به زبان مادری‌اش دید،‏ خیلی تحت‌تأثیر قرار گرفت و از بابت آن قدردان بود.‏ او می‌گوید احساس کرد که گویی مادرش با او صحبت می‌کند.‏

بسیاری از شاهدان یَهُوَه برای رساندن پیام تسلّی‌بخش کتاب مقدّس به بومیان زحمت فراوان کشیده‌اند.‏ تِرِنس و همسرش اُورلین،‏ به همراه گروهی برای موعظه به منطقه‌ای دورافتاده سفر کردند.‏ آنان می‌گویند:‏ «برای رسیدن به منطقهٔ لیتل گراند راپیدز،‏ ۱۲ ساعت در جادهٔ یخی رانندگی کردیم.‏ نتیجه فوق‌العاده بود.‏»‏

برخی نیز زحمت فراوانی را به جان خریدند و از خانهٔ خود نقل‌مکان کردند تا در مناطق نزدیک محل سکونت بومیان زندگی کنند.‏ پس از سه ماه شرکت در فعالیتی ویژه برای موعظه در جزیرهٔ مَنی‌تولین،‏ دانیال و همسرش لی‌اَن تصمیم گرفتند،‏ به آن منطقه نقل‌مکان کنند.‏ دانیال می‌گوید:‏ «به این ترتیب فرصت بیشتری داریم که اعتماد افراد را جلب کنیم و علاقه‌شان را برانگیزیم.‏»‏

چرا شاهدان یَهُوَه تا این حد تلاش می‌کنند که با بومیان در تماس باشند؟‏ رُز،‏ همسر بِرت می‌گوید:‏ «خودم بومی هستم و فایدهٔ به کار بستن اصول کتاب مقدّس را دیده‌ام،‏ همین مرا برمی‌انگیزد که به دیگران هم کمک کنم.‏»‏

اُورلین می‌گوید:‏ «می‌خواهم که کِری زبان‌ها هم این فرصت را داشته باشند که از راهنمایی‌های آفریدگار برخوردار شوند.‏ کمک به دیگران در نزدیک شدن به یَهُوَه خدا واقعاً افتخار بزرگی است.‏ به این ترتیب آنان می‌توانند بر مشکلات زندگی چیره شوند.‏»‏

مارک با گروه ترجمهٔ بلکفوتی همکاری می‌کند.‏ چرا برایش مهم بوده است که به بومیانی که در آن منطقه هستند،‏ موعظه کند؟‏ او می‌گوید:‏ «چون واقعاً دوستشان دارم.‏»‏