این عبارت در تیتر روزنامهٔ فرانکفورتر روندْشاو درج شده بود:‏ «همچون جشنی خانوادگی.‏» کسانی که در آنجا حضور داشتند،‏ این گفته را تأیید کردند.‏

کارلا که از پرتوریکو در این کنگره حضور داشت گفت:‏ «حس می‌کردم در خانهٔ خودم هستم!‏»‏

سارا که از استرالیا آمده بود گفت:‏ «فکر می‌کردم به دیدن خانواده‌ام رفتم،‏ اما آن طرفِ کرهٔ زمین.‏»‏

چه چیز باعث شد این حاضران احساسات خود را اینچنین ابراز کنند؟‏ کنگرهٔ بین‌المللی شاهدان یَهُوَه.‏ این کنگره در تاریخ ۱۸ تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۴ در کُمِرتس‌بَنک‌اَرِنا در فرانکفورت برگزار شد و تعداد حاضران نزدیک به ٫۰۰۰‏۳۷ نفر بود.‏

این عده برای تعلیم گرفتن از کتاب مقدّس در آنجا حضور یافتند.‏ این برنامهٔ آموزشی شامل خواندن کتاب مقدّس،‏ سرود،‏ دعا،‏ دو نمایش و سخنرانی‌هایی پرشور بر اساس موضوعات کتاب مقدّس بود.‏

حاضران این کنگره شامل شاهدان یَهُوَه در آن ناحیه و بیش از ۳۰۰۰ نفر از استرالیا،‏ بریتانیا،‏ یونان،‏ لبنان،‏ صربستان،‏ آفریقای جنوبی و ایالات متحدهٔ آمریکا بودند.‏ حدود ۲۳۴ نفر از کسانی که به‌نوعی به خدمت ویژه مانند خدمت میسیونری مشغولند نیز از ۷۰ کشور در این کنگره حضور داشتند.‏

بخش‌هایی از برنامه به طور زنده از طریق سیستم اینترنت در ۱۹ مکان دیگر در آلمان و همچنین در سالن‌هایی در اتریش و سوئیس پخش شد.‏ جمع کسانی که در تمام این مکان‌ها و سالن‌ها حضور داشتند و به برنامه‌های این کنگره گوش کردند ۲۰۴٬۰۴۶ نفر بود.‏

در فرانکفورت برنامه‌ها به زبان انگلیسی،‏ آلمانی و یونانی اجرا می‌شد.‏ در مکان‌ها و سالن‌های دیگر،‏ سخنرانی‌ها همزمان به ۱۷ زبان از جمله زبان‌های عربی،‏ چینی،‏ تامیل،‏ ترکی و دو زبان اشاره ترجمه می‌شدند.‏

این شاهدان به زبان‌های گوناگون صحبت می‌کردند،‏ فرهنگ‌های متفاوت داشتند و از کشورهای دیگر به این کنگره آمده بودند،‏ اما نفاق و چنددستگی بین آنان وجود نداشت.‏ عشق و محبت عامل اتحاد آنان بود.‏ (‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ آنان یکدیگر را به چشم خواهر و برادر می‌دیدند و رفتارشان با یکدیگر نیز بر این اساس بود.‏

توبیاس از بریتانیا نظر خود را چنین بیان کرد:‏ «ما به چشم خودمان دیدیم که هیچ مانعی سد راه برادری جهانی ما نیست.‏»‏

داویانا که از پرتوریکو آمده بود گفت:‏ «من شاهدانی را دیدم که از ۲۰ کشور مختلف آمده بودند.‏ عشق و علاقهٔ ما به خدا و به همدیگر باعث اتحادمان شده است.‏»‏

برادری به نام مالکوم که از استرالیا آمده بود گفت:‏ «من در روستایی کوچک شاهد یَهُوَه شدم.‏ دربارهٔ برادری جهانی و منحصربه‌فردمان خوانده بودم و حتی ویدیوهایی درباره‌اش دیده بودم،‏ اما اینجا خودم این را از نزدیک دیدم و آن را چشیدم.‏ حضور در این کنگره ایمان مرا خیلی تقویت کرد.‏»‏

شاهدان یَهُوَه از ۵۸ جماعت فرانکفورت و اطراف آن،‏ هدایایی برای دعوت‌شدگان آماده کرده بودند و برنامه‌ای تفریحی و فرهنگی برای آنان تدارک دیده بودند.‏

سینتیا از ایالات متحدهٔ آمریکا که در این کنگره حضور داشت گفت:‏ «مهمان‌نوازی برادران و خواهرانمان بی‌نظیر بود.‏ هیچ‌وقت عمق محبت،‏ مهربانی و سخاوتمندی آنان را فراموش نمی‌کنم.‏»‏

سیمون که در آلمان زندگی می‌کند نظرش را چنین بیان کرد:‏ «محبت،‏ خنده و شادی و مهر و دلبستگی برادرانه فضای کنگره را پر کرده بود.‏ ما می‌توانیم از همدیگر خیلی چیزها یاد بگیریم.‏»‏

اِمی،‏ مهمانی از استرالیا گفت:‏ «برنامهٔ تفریحی و فرهنگی‌ای که برای دعوت‌شدگان ترتیب داده شده بود به من ثابت کرد که ما شاهدان یَهُوَه مخالف تفریح و سرگرمی نیستیم.‏ ما می‌دانیم که چه تفریحات شاد و لذّت‌بخشی داشته باشیم؛‏ تفریحاتی سالم که تفریحاتی واقعی هستند.‏»‏

کنگرهٔ فرانکفورت یکی از کنگره‌های بین‌المللی بود که در ۹ کشور مختلف در سراسر دنیا برگزار شد.‏

یکی از مهمانان این کنگره در پاسخ به این سؤال که نسبت به کنگره چه نظری دارد،‏ گفت:‏ «فکر کنید که عضوی از خانواده،‏ مثلاً برادر یا خواهری را پیدا می‌کنید که از وجود او اطلاعی نداشتید.‏ وقتی او را می‌بینید،‏ درِ خانه‌اش را به روی شما باز می‌کند و با آغوشی گرم شما را می‌پذیرد.‏ مسلّماً شادی وصف‌ناپذیری در خود حس می‌کنید.‏ حال این احساس را ۳۷٬۰۰۰ برابر کنید.‏ این احساسی بود که من از این کنگره داشتم.‏»‏