اگر بچه‌ای در را باز کند،‏ باید به او بگوییم که می‌خواهیم با والدینش صحبت کنیم.‏ با این کار به سرپرستی آنان احترام می‌گذاریم.‏ (‏ام‍ ۶:‏۲۰‏)‏ اگر آن بچه ما را به داخل خانه دعوت کند،‏ نباید قبول کنیم.‏ اگر امکان صحبت با والدینش پیش نیامد،‏ بهتر است در فرصتی دیگر به آنجا برویم.‏

حتی اگر نوجوانی در را باز کند،‏ باز هم باید سراغ والدینش را بگیریم.‏ اگر مشغول بودند،‏ می‌توانیم از او بپرسیم:‏ «آیا اجازه داری خودت تصمیم بگیری چه چیزی را بخوانی؟‏» اگر این اجازه را دارد،‏ می‌توانیم نشریه‌ای به او بدهیم و سایت jw.org را به او معرفی کنیم.‏

هنگام دیدار مجدّد از نوجوانی که نسبت به پیام ما علاقه نشان داده است،‏ باید از او بخواهیم که والدینش را ملاقات کنیم.‏ بدین شکل،‏ می‌توانیم هدف از دیدارمان را به آنان توضیح دهیم و نشان دهیم که کتاب مقدّس حاوی توصیه‌هایی مفید برای خانواده‌هاست.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۸۶،‏ ۱۳۸‏)‏ احترام و توجهی که به والدین نشان می‌دهیم،‏ شهادت خوبی برای آنان است و می‌تواند فرصت‌هایی دیگر به وجود آورد که خبر خوش را به آن خانواده موعظه کنیم.‏—‏۱پط‍ ۲:‏۱۲‏.‏