شور و شوق ما به دیگران هم سرایت می‌کند.‏ این چنین آن‌ها به سخنانمان بیشتر توجه می‌کنند.‏ همچنین شور و شوق ما نشان‌دهندهٔ این است که برای پیامی که به دیگران می‌دهیم ارزش بسیاری قائلیم.‏ با وجود این که همهٔ ما پیشینه یا شخصیت متفاوتی داریم،‏ چگونه می‌توانیم شور و شوق را در خود پرورش دهیم؟‏ (‏رو ۱۲:‏۱۱‏)‏

در ابتدا باید به اهمیت پیامی که به دیگران می‌دهیم فکر کنیم.‏ یادمان باشد که این افتخار را داریم تا در مورد ‹چیزهای نیکو بشارت دهیم!‏› (‏رو ۱۰:‏۱۵‏)‏ همچنین باید بر تأثیر مثبتی که پیاممان روی دیگران دارد تعمّق کنیم،‏ چون مردم واقعاً نیاز دارند خبر خوش را بشنوند.‏ (‏رو ۱۰:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ در آخر فراموش نکنیم که با غیرت،‏ با ایما و اشارات طبیعی و از ته دلمان صحبت کنیم.‏

ویدیوی شادی شاگردسازی را تجربه کنید—‏پرورش مهارت‌ها—‏تعلیم با شور و شوق را پخش کنید و سپس سؤالات زیر را مطرح کنید:‏

• چه چیزی باعث دلسردی نیتا شده بود؟‏

• چه چیزی به نیتا کمک کرد تا بتواند دوباره با شور و شوق موعظه کند؟‏

• چرا لازم است که بر خصوصیات خوب مخاطبمان تمرکز کنیم؟‏

• شور و شوق ما می‌تواند چه تأثیری بر شاگردانمان و دیگران بگذارد؟‏