دستورالعمل برای جلسهٔ خدمت و راه زندگی ما مسیحیان
فهرست مطالب
۱. دستورالعمل‌های این متن به تمام کسانی که در جلسهٔ خدمت و راه زندگی ما مسیحیان تکلیفی دارند، کمک می‌کند. همه باید قبل از آماده کردن تکلیفشان، این دستورالعمل‌ها را مرور کنند. همهٔ مبشّران را تشویق کنید که در جلسهٔ خدمت و راه زندگی ما مسیحیان شرکت کنند. علاوه بر مبشّران، دیگران هم می‌توانند این کار را انجام بدهند؛ کسانی که در جلسات شرکت می‌کنند، تعالیم کتاب مقدّس را می‌پذیرند و زندگی‌شان با اصول کتاب مقدّس هماهنگ است. اگر شخصی که مبشّر نیست و مایل است تکلیفی انجام دهد، سرپرست جلسهٔ خدمت و راه زندگی باید شرایط لازم را با او بررسی کند تا ببیند که آیا واجد شرایط است یا نه و نتیجه را به او اطلاع دهد. در این جلسه معلّم آن شخص یا یکی از والدین مسیحی او هم باید حضور داشته باشد. شخص باید همان شرایط لازم را داشته باشد که برای مبشّران تعمیدنیافته در نظر گرفته شده است.—od-E فصل ۸ بند ۸.
معرفی برنامه
۲. یک دقیقه. هر هفته، بعد از سرود اول و دعا، مجری جلسهٔ خدمت و راه زندگی، توجه حضار را به برنامه‌های جلسه جلب می‌کند. او باید به نکاتی اشاره کند که بیشترین فایده را برای جماعت دارد.
گنج‌هایی در کلام خدا
۳. گفتار: ده دقیقه. موضوع گفتار و دو یا سه نکتهٔ اصلی آن در جزوهٔ جلسهٔ خدمت و راه زندگی ما مسیحیان آمده است. این تکلیف را می‌توان به پیری مسیحی یا خادمی واجد شرایط واگذار کرد. هر بار که کتابی از کتاب مقدّس برای اولین بار بررسی می‌شود، برای معرفی آن کتاب ویدیویی به نمایش گذاشته می‌شود. سخنران می‌تواند به نکاتی از ویدیو که به موضوع گفتار مربوط است، اشاره کند. با این حال، باید نکاتی را هم که در جزوهٔ کار و آموزش آمده است، بررسی کند. به علاوه، اگر وقت اجازه داد، او باید به‌خوبی از تصویرهای این جزوه استفاده کند؛ چون این تصویرها به ما کمک می‌کنند که مطالب را بهتر درک کنیم. اگر نیاز به توضیح بیشتری برای نکات اصلی بود، شما می‌توانید از مأخذهای دیگری هم استفاده کرد.
۴. گوهرهای روحانی: ده دقیقه. این برنامه باید به صورت سؤال و جواب، بدون مقدّمه یا نتیجه‌گیری اجرا شود. این تکلیف را می‌توان به پیری مسیحی یا خادمی واجد شرایط واگذار کرد. او باید هر دو سؤال را بررسی کند. همچنین، او می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا خواندن آیات ضروری است یا نه. هر جواب باید در مدت ۳۰ ثانیه یا کمتر، داده شود.
۵. خواندن کتاب مقدّس: چهار دقیقه. این تکلیف به شاگردان مذکر واگذار می‌شود. شاگردی که این تکلیف را دارد، آیات مورد نظر را بدون مقدّمه یا نتیجه‌گیری می‌خواند. مجری جلسه باید دقت کند که شاگرد آیات را دقیق، با درک درست و با تأکید و مکث بجا بخواند، طوری که خواندن آیات، طبیعی و روان باشد و نه یکنواخت. در غیر این صورت می‌تواند با توصیه‌هایش به او کمک کند. سرپرست «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» باید به حجم آیات تعیین‌شده برای این تکلیف دقت کند و با توجه به توانایی شاگردان، تکالیف را به آن‌ها بدهد.
آموزش برای خدمت موعظه
۶. پانزده دقیقه. در این قسمت از جلسه، همه فرصت دارند خودشان را برای خدمت موعظه آماده کنند و در کار موعظه و تعلیم و در گفتگو مهارت بیشتری به دست بیاورند. در صورت نیاز می‌توانید به پیران جماعت هم تکلیف بدهید. هر شاگرد باید روی نکتهٔ درسی‌ای کار کند که در جزوهٔ کار و آموزش آمده است. این نکته‌های درسی را می‌توانید در بروشور خواندن و تعلیم یا بروشور محبت به مردم پیدا کنید. گاهی یک تکلیف، گفتاری با سؤال و جواب است. در این صورت باید به پیر جماعت یا خادمی واجد شرایط واگذار شود.—برای اطلاعات بیشتر در مورد گفتاری با سؤال و جواب، به بند ۱۵ مراجعه کنید.
۷. شروع گفتگو: این تکلیف را می‌توان به هر شاگردی داد. دستیار او نباید از جنس مخالف باشد، مگر این که عضوی از خانواده‌اش باشد. شاگرد و دستیارش برای انجام این تکلیف می‌توانند بنشینند یا بایستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد محتوا و موقعیت‌های مختلفی که می‌شود در اجرای این تکلیف از آن استفاده کرد، به بندهای ۱۲ و ۱۳ مراجعه شود.
۸. ادامهٔ گفتگو: این تکلیف را می‌توان به هر شاگردی داد. دستیار او نباید از جنس مخالف باشد. (خ-E ۵/۹۷ ص ۲) شاگرد و دستیارش برای انجام این تکلیف می‌توانند بنشینند یا بایستند. شاگرد باید نشان دهد که چطور گفتگوی قبلی‌اش را ادامه می‌دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد محتوا و موقعیت‌های مختلفی که می‌توان در اجرای این تکلیف از آن استفاده کرد، به بندهای ۱۲ و ۱۳ مراجعه شود.
۹. شاگردسازی: این تکلیف را می‌توان به هر شاگردی داد. دستیار او نباید از جنس مخالف باشد. (خ-E ۵/۹۷ ص ۲) شاگرد و دستیارش برای انجام این تکلیف می‌توانند بنشینند یا بایستند. شاگرد باید مطالعهٔ کتاب مقدّس را به نمایش بگذارد، نه لزوماً شروع آن را. نیازی به مقدّمه یا نتیجه‌گیری نیست، مگر این که شاگرد باید روی یکی از این نکات درسی کار کند. لزومی نیست که تمام بندهای تعیین‌شده بلند خوانده شود.
۱۰. دلیل اعتقادتان را توضیح دهید: اگر این تکلیف باید به صورت گفتار باشد، فقط شاگردی مذکر می‌تواند آن را انجام دهد. اما اگر به صورت نمایش باشد، هر شاگردی می‌تواند آن را انجام دهد. دستیار او نباید از جنس مخالف باشد، مگر این که عضوی از خانواده‌اش باشد. شاگرد باید با استفاده از مأخذ، موضوع این تکلیف را به روشنی و با سنجیدگی توضیح دهد. او می‌تواند تصمیم بگیرد که طی نمایش به مأخذ تکلیفش اشاره کند یا نه.
۱۱. گفتار: این تکلیف باید به شاگردان مذکر داده شود و به صورت سخنرانی اجرا شود. وقتی موضوع این تکلیف بر اساس ضمیمهٔ ۱ بروشور محبت به مردم است، شاگرد باید نشان دهد که آن آیات چطور در خدمت موعظه استفاده می‌شوند. برای مثال، او می‌تواند توضیح دهد که در چه موقعیتی می‌توان از آیه‌ای استفاده کرد، مفهوم آن آیه چیست و چطور می‌توان با به‌کارگیری آن آیه با مخاطب استدلال کرد. اگر این تکلیف بر اساس یکی از نکات درس‌های بروشور محبت به مردم باشد، شاگرد باید نشان دهد که چطور می‌توان آن نکته را در موعظه به‌کار گرفت. در صورت لزوم، او می‌تواند به نمونه‌ای اشاره کند که در نکتهٔ ۱ درس آمده است، یا یکی از آیات آخر آن درس را برجسته کند.
۱۲. محتوای تکلیف: اطلاعاتی که در این بند و بند بعدی آمده مربوط به «شروع گفتگو» و «ادامهٔ گفتگو» است. هدف شاگرد باید این باشد که مطابق با نیاز مخاطب موضوع ساده‌ای را از کتاب مقدّس با او در میان بگذارد و زمینه را برای ادامهٔ گفتگو در دیدار بعدی آماده کند؛ مگر این که دستورالعمل دیگری آمده باشد. شاگرد باید موضوعی را انتخاب کند که برای محدوده مناسب، و بجا باشد. شاگرد می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد از نشریه یا ویدیوی موجود در «ابزارهای اساسی ما برای تعلیم» استفاده کند یا نه. او نباید تکلیفش را به صورت نمایشی یا کلیشه‌ای انجام دهد، بلکه باید مهارت در گفتگو را به نمایش بگذارد. برای مثال، به مخاطب علاقه و توجه نشان دهد و طبیعی صحبت کند.
۱۳. موقعیت‌های مختلف: شاگرد باید موقعیت کلّی‌ای را که در تکلیفش آمده با شرایط محدوده تطبیق بدهد. برای مثال:
۱) موعظهٔ خانه‌به‌خانه: این موقعیت شامل موعظه‌ای می‌شود که می‌توان آن را حضوری، تلفنی یا با نوشتن نامه انجام داد. همین طور شامل ادامهٔ گفتگو با شخصی است که در موعظهٔ خانه‌به‌خانه با او آشنا شده‌اید.
۲) موعظهٔ غیررسمی: این موقعیت نشان می‌دهد که چطور در گفتگوهای روزمره می‌توانیم به دیگران موعظه کنیم. برای مثال، می‌توانید نکته‌ای را از کتاب مقدّس با همکار، همسایه، همکلاسی و در هر جایی مثل اتوبوس یا مترو با کسی در میان بگذارید.
۳) موعظه در اماکن عمومی: این موقعیت نشان می‌دهد که چطور می‌توانیم در جاهای عمومی به مردم موعظه کنیم. برای مثال، به کارکنان مغازه‌ها، در خیابان‌ها، پارک‌ها، پارکینگ مراکز خرید و موعظه با چرخ‌دستی.
۱۴. استفاده از ویدیوها و نشریات: متناسب با شرایط، شاگرد می‌تواند تصمیم بگیرد که از ویدیو یا نشریه‌ای استفاده کند یا نه. اگر تکلیف شاگرد شامل استفاده از ویدیویی باشد یا خود شاگرد تصمیم بگیرد از ویدیویی استفاده کند، باید آن را معرفی و در موردش گفتگو کند اما نباید آن را پخش کند.
زندگی ما مسیحیان
۱۵. بعد از سرود، در یک یا دو برنامهٔ ۱۵ دقیقه‌ای، به حضار نشان داده می‌شود که چگونه کلام خدا را در زندگی به کار ببرند. این برنامه‌ها را می‌توان به پیران جماعت یا خادمان واجد شرایط داد، مگر این که دستورالعمل متفاوتی آمده باشد. برنامهٔ «نیازهای محلّی» باید به پیران جماعت واگذار شود. اگر این قسمت شامل مقاله و گفتاری همراه با سؤال و جواب باشد برادری که آن را اجرا می‌کند می‌تواند برای برجسته کردن نکات اصلی، سؤالات بیشتری بپرسد. برادری که این قسمت را اجرا می‌کند، باید مقدّمه را کوتاه نگه دارد تا وقت کافی برای جواب شرکت‌کنندگان داشته باشد. اگر این قسمت شامل مصاحبه می‌شود، ترجیحاً کسی که مصاحبه می‌شود بهتر است جواب‌هایش را از روی سکو بدهد.
۱۶. مطالعهٔ کتاب مقدّس در جماعت: ۳۰ دقیقه. این برنامه باید به پیران واجد شرایط واگذار شود. (در جماعت‌هایی که تعداد پیران مسیحی کم است، می‌توان این برنامه را به خادمان واجد شرایط هم داد.) هیئت پیران تصمیم می‌گیرد که چه کسی برای اجرای این برنامه واجد شرایط است. برادرانی که برای این وظیفه انتخاب می‌شوند، باید بتوانند این برنامه را به‌موقع تمام کنند، آیات کلیدی را برجسته کنند و به حضار کمک کنند تا به اهمیت به‌کارگیری مطالب، پی ببرند. این برادران شاید بتوانند توصیه‌هایی را که در نشریاتمان آمده است مرور کنند؛ توصیه‌هایی که مربوط به ادارهٔ برنامه به صورت سؤال و جواب است. (ب ۲۳/۴ کادر صفحهٔ ۲۴) بعد از این که مطالب تعیین‌شدهٔ درس آن هفته کاملاً بررسی شد، لازم نیست به خاطر این که هنوز زمان هست مطالعه را طولانی‌تر کرد. تا جایی که امکان دارد برای ادارهٔ مطالعهٔ کتاب مقدّس و خواندن نشریهٔ مورد نظر، هر هفته از برادران مختلف استفاده کنید. اگر مجری «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» نیاز ببیند که مطالعهٔ کتاب مقدّس جماعت کوتاه شود، اداره‌کنندهٔ این قسمت باید تصمیم بگیرد که چطور این کار را انجام دهد. او حتی می‌تواند بدون خواندن بعضی از بندها مطالعه را اداره کند.
مرور برنامه
۱۷. سه دقیقه. مجری «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» باید به نکاتی اشاره کند که به‌خصوص برای جماعت مفید بوده است. همچنین او باید به چند نکته از برنامهٔ هفتهٔ بعد اشاره کند. اگر وقت اجازه داد، او می‌تواند اسم شاگردانی را که هفتهٔ بعد تکلیف دارند اعلام کند. مجری جلسه باید اعلانات و خواندن نامه‌های ضروری را در این قسمت بخواند، مگر این که دستورالعمل متفاوتی در این مورد آمده باشد. کارهایی که به طور مرتب هر هفته انجام می‌شود، مثل برنامهٔ جلسهٔ موعظه و نظافت سالن نباید از روی سکو اعلام شود، بلکه باید بر روی تابلوی اعلانات گذاشته شود. اگر سه دقیقه برای اعلانات یا خواندن نامه‌ها کافی نباشد، مجری جلسه باید از برادرانی که در بخش «زندگی ما مسیحیان» برنامه دارند، بخواهد که برنامه‌شان را کوتاه کنند. ( بندهای ۱۶ و ۱۹.) جلسه باید با سرود و دعا تمام شود.
تحسین و توصیه
۱۸. مجری «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» بعد از هر تکلیف حدوداً یک دقیقه وقت دارد تا شاگرد را بر اساس درس یا نکته‌ای که روی آن کار می‌کند، تحسین کند و یا توصیه‌هایی مفید به او بدهد. مجری جلسه موقع معرفی عنوان تکلیف شاگرد، درس یا نکته‌ای را که او باید روی آن کار کند، اعلام نمی‌کند. او بعد از تحسین صادقانه، می‌تواند اعلام کند که شاگرد روی چه نکته‌ای باید کار می‌کرد. همین طور، می‌تواند توضیح دهد که چطور شاگرد آن نکته را به‌خوبی به کار گرفته است یا این که، با مهربانی توضیح دهد که چرا او باید بیشتر روی آن نکته کار کند. مجری می‌تواند نکات دیگری از تکلیف را هم که فکر می‌کند برای شاگرد یا حاضرین مفید است، بیان کند. بعد از جلسه یا در زمان دیگری، مطابق با نیاز هر شاگرد می‌توان بر اساس بروشور محبت به مردم یا خواندن و تعلیم یا کتاب برنامهٔ آموزش خدمت مسیحی توصیه‌های بیشتری در اختیار شاگرد گذاشت؛ چه در خصوص درسی که شاگرد باید روی آن کار می‌کرد، چه در خصوص نکات مربوط به درس‌های دیگر. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نقش مجری جلسهٔ خدمت و راه زندگی و نقش مشاور به بندهای ۱۹ ، ۲۴ و ۲۵ مراجعه کنید.
زمان‌بندی
۱۹. هیچ کدام از برنامه‌ها منجمله اظهارات مجری «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» نباید از وقت تعیین‌شده بگذرد. با وجود این که زمان هر تکلیف مشخص شده است، در صورتی که موضوع کاملاً بررسی شد، لازم نیست به خاطر این که هنوز زمان هست از تمام وقت تعیین‌شده استفاده شود. اگر کسی در اجرای برنامه‌اش از وقت تعیین‌شده بگذرد، مجری جلسهٔ خدمت و راه زندگی یا مشاور باید به طور خصوصی به او تذکر دهد. ( بندهای ۲۴ و ۲۵ ملاحظه شود.) کل برنامه منجمله سرودها و دعاها، باید در ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه اجرا شود.
دیدار سرپرست حوزه
۲۰. طی دیدار سرپرست حوزه از جماعت، برنامه‌ها باید مطابق با جزوهٔ جلسهٔ خدمت و راه زندگی برگزار شود. فقط برنامهٔ مطالعهٔ کتاب مقدّس در جماعت باید با سخنرانی ۳۰ دقیقه‌ای سرپرست حوزه جایگزین شود. مجری، قبل از این که سرپرست حوزه را برای اجرای سخنرانی‌اش به روی سکو دعوت کند، برنامه‌های جلسه را مرور می‌کند، به چند برنامهٔ هفتهٔ بعد اشاره می‌کند، اعلانات و در صورت لزوم نامه‌ها را می‌خواند. سرپرست حوزه بعد از سخنرانی‌اش جلسه را با سرودی که انتخاب کرده است، به پایان می‌رساند. در صورت تمایل او می‌تواند از برادری دیگر بخواهد که در پایان دعا کند. طی دیدار او، تکالیف نباید در اتاق‌های دیگر انجام شود. گروه‌هایی که به زبان‌های دیگر جلسه دارند، می‌توانند طی این دیدار هنوز برنامه‌های خودشان را اجرا کنند، اما موقع سخنرانی سرپرست حوزه همه باید به سخنرانی او گوش دهند.
هفتهٔ برگزاری مجمع یا کنگره
۲۱. در هفته‌ای که جماعت مجمع یا کنگره دارد، جلسات هفتگی برگزار نمی‌شود. بنابراین از قبل باید به جماعت یادآوری شود که مبشّران می‌توانند برنامهٔ جلسات آن هفته را به طور شخصی یا همراه با خانواده مطالعه کنند.
هفتهٔ برگزاری مراسم یادبود مرگ مسیح
۲۲. اگر تاریخ مراسم یادبود به یکی از روزهای وسط هفته بیفتد، «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» برگزار نخواهد شد.
سرپرست جلسهٔ خدمت و راه زندگی
۲۳. هیئت پیران موظفند پیری مسیحی را به عنوان سرپرست «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» انتخاب کنند. این برادر باید این جلسه را به‌خوبی برنامه‌ریزی کند و مطمئن شود که جلسه طبق دستورالعمل داده شده، انجام می‌شود. او باید مرتباً با مشاور تبادل نظر کند. به محض این که جزوهٔ کار و آموزش در دسترس قرار گرفت، سرپرست «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» باید برنامهٔ دو ماه آینده را تنظیم کند. او تکالیف شاگردان را تعیین می‌کند و برای تکالیف دیگر و مجری برنامه هم برادرانی را انتخاب می‌کند که مورد تأیید هیئت پیران هستند. ( بندهای ۳-۱۶ و ۲۴ ملاحظه شود.) او موضوع تکلیف هر شاگرد را باید متناسب با سن، تجربه و آزادی بیان آن شاگرد تعیین کند. همچنین او باید با استفاده از همین معیار، قسمت‌های دیگر جلسه را به برادران واگذار کند. این تکالیف باید حداقل سه هفته قبل به آن‌ها داده شود. او باید برای خبر دادن به شاگردان، از برگهٔ تکلیف برای جلسهٔ خدمت و راه زندگی ما مسیحیان (89-S) استفاده کند. سرپرست «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» باید برنامهٔ جلسات را روی تابلوی اعلانات بگذارد. هیئت پیران می‌توانند یکی از پیران یا یک خادم جماعت را برای کمک به او انتخاب کنند. این برادر می‌تواند تکلیف‌های شاگردان را تعیین کند. اما فقط یکی از پیران جماعت می‌تواند بقیهٔ تکلیف‌ها را که مربوط به پیران و خادمان می‌شود، به آن‌ها واگذار کند.
مجری جلسهٔ خدمت و راه زندگی
۲۴. هر هفته یک پیر مسیحی باید به عنوان مجری «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» تعیین شود. (در جماعت‌هایی که تعداد پیران مسیحی کم است، می‌توان این وظیفه را به خادمان واجد شرایط نیز محوّل کرد.) مجری جلسه باید معرفی و مرور برنامه را آماده کند. همین طور او باید همهٔ برنامه‌ها را معرفی کند و اگر تعداد پیران کم باشد، خودش می‌تواند برنامه‌ای را به عهده بگیرد؛ مخصوصاً برنامه‌ای که فقط شامل پخش یک ویدیو است. آنچه او بین برنامه‌های جلسه می‌گوید، باید مختصر و کوتاه باشد. هیئت پیران باید تصمیم بگیرد که کدام پیر مسیحی صلاحیت دارد مجری جلسه باشد. پیران واجد شرایط هر چند وقت یک بار به عنوان مجری جلسه تعیین می‌شوند. بنا بر موقعیت جماعت، ممکن است «سرپرست جلسهٔ خدمت و راه زندگی» بیشتر از بقیهٔ پیران مسیحی، مجری جلسه باشد. اگر یک پیر جماعت صلاحیت ادارهٔ «مطالعهٔ کتاب مقدّس در جماعت» را دارد، به احتمال قوی می‌تواند مجری جلسه هم باشد. لطفاً به یاد داشته باشید که مجری جلسه باید با مهربانی و صادقانه شاگردانی را که تکلیف دارند، تحسین کند و در صورت لزوم به آن‌ها پند و توصیه بدهد. همچنین باید مطمئن باشد که جلسه به‌موقع تمام می‌شود. ( بندهای ۱۷ و ۱۹ ملاحظه شود.) اگر روی سکو به اندازهٔ کافی جا باشد و مجری جلسه بخواهد از میکروفون دومی استفاده کند، می‌توان این کار را کرد. به این شکل وقتی که مجری برنامهٔ بعدی را اعلام می‌کند، برادری که تکلیف دارد می‌تواند روی سکو باشد. به علاوه، اگر مجری جلسه بخواهد که موقع برنامهٔ «خواندن کتاب مقدّس» و تکالیفی که در قسمت «آموزش برای خدمت موعظه،» انجام می‌شود پشت میزی بر روی سکو بنشیند، می‌تواند این کار را بکند. این کار احتمالاً باعث صرفه‌جویی در وقت می‌شود.
مشاور
۲۵. در صورت امکان، بهتر است مشاور، سخنرانی خوب و باتجربه باشد. او در صورت نیاز به طور خصوصی به پیران و خادمان جماعت در رابطه با تکلیف‌هایشان پند و توصیه می‌دهد؛ تکلیف‌هایی مثل اجرای برنامه‌های «جلسهٔ خدمت و راه زندگی،» سخنرانی عمومی، ادارهٔ مطالعهٔ مجلّهٔ برج دیده‌بانی یا «مطالعهٔ کتاب مقدّس در جماعت» و خواندن نشریاتی که در جلسه‌ها بررسی می‌شود. (به بند ۱۹ رجوع شود.) اگر در جماعت، پیرانی که در سخنرانی و تعلیم دادن ماهرند به اندازهٔ کافی وجود داشته باشد، هر سال می‌توان یکی از آن‌ها را به عنوان مشاور انتخاب کرد. نیازی نیست که مشاور بعد از هر تکلیفی که پیران یا خادمان جماعت انجام می‌دهند، به آن‌ها پند و توصیه دهد.
کلاس‌های دیگر
۲۶. اگر تعداد شاگردان در جماعت زیاد است، می‌توان کلاس‌های دیگری ترتیب داد. بهتر است هر کلاس تحت نظارت یک پیر مسیحی باشد. در صورت لزوم، می‌توان این وظیفه را به یک خادم واجد شرایط داد. هیئت پیران باید تصمیم بگیرد که چه کسی نظارت بر این کلاس را به عهده می‌گیرد. این پیران شاید بخواهند این وظیفه را به نوبت به چند برادر بدهند. برادری که روی کلاس نظارت دارد، باید مطابق با دستورالعمل‌های بند ۱۸ عمل کند. اگر کلاسی دیگر ترتیب داده شد، بعد از اجرای برنامهٔ «گوهرهای روحانی» در سالن اصلی، مجری برنامه باید از شاگردان بخواهد که به آن کلاس بروند. بعد از پایان برنامهٔ «آموزش برای خدمت موعظه» آن‌ها باید به سالن اصلی برگردند.
ویدیوها
۲۷. در «جلسهٔ خدمت و راه زندگی» از ویدیوهایی استفاده می‌شود. از طریق اَپ ®JW Library می‌توانید در دستگاه‌های الکترونیکی‌تان به این ویدیوها دسترسی پیدا کنید.
© 2023 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
S-38-PR 11/23
