اوایل مارس ۲۰۲۲ در سایت jw.org این خبر هیجان‌انگیز اعلام شد.‏ هیئت اداره‌کننده تصمیم گرفت که از اول آوریل جلسات به صورت حضوری برگزار شود،‏ البته با در نظر داشتن محدودیت‌های دولتی.‏ شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا از خواندن این خبر خوشحال شدند.‏ البته همه‌گیری کووید-‏۱۹ همچنان باقی بود.‏ a پس برای حفظ شرکت‌کنندگان در جلسات چه تغییرات،‏ وسایل و تجهیزاتی نیاز بود؟‏ دو سال بود که از سالن‌ها برای جلسات استفاده نشده بود،‏ پس برای استفادهٔ دوباره چه اقداماتی باید انجام می‌شد؟‏

 در واقع برادران برای آماده کردن سالن‌های جماعت برای برگزاری حضوری جلسات،‏ ماه‌ها در فکر بودند و اقداماتی صورت داده بودند.‏

 تنها بعد از یک ماه قطع شدن شرکت حضوری در جلسات،‏ بخش طراحی و ساختمان‌سازی جهانی در وارویک دست به کار شد.‏ این بخش بررسی کرد که این همه‌گیری چه تأثیری بر شرکت حضوری در جلسات خواهد داشت و انجام چه اقداماتی در سالن‌های جماعت لازم و ضروری است.‏

 در واقع بسته به هر منطقه باید بر اساس نیاز آن منطقه اقداماتی صورت می‌گرفت.‏ متیو دِسنکتیس که با بخش طراحی و ساختمان‌سازی کار می‌کند،‏ می‌گوید:‏ «در بعضی مناطق امکانات کافی برای شستن دست نبود.‏ اگر سالن جماعت آب لوله‌کشی ندارد باید آب خریده شود یا از رودخانه و چاه تهیه شود.‏ در بعضی کشورها دولت قوانین جدیدی برای استفاده از دستگاه تهویه مطبوع،‏ جریان هوا و تابلوهای هشدار وضع کرد.‏»‏

 برادران برای رفع این مشکلات چه کردند؟‏ متیو می‌گوید،‏ در اغلب موارد «راه‌حل‌هایی ساده و ارزان اما بسیار مؤثر» وجود دارد.‏ مثلاً در پاپوآ گینهٔ نو برای سالن‌های جماعت که در مناطق دورافتاده قرار دارند دبه‌های شیردار با ظرفیت ۲۰ لیتر تهیه شد.‏ به این شکل فقط با ۴۰ دلار نیاز برادران تأمین شد.‏ برای سالن‌های جماعت در آفریقا بیشتر از ۶۰۰۰ جایگاه دستشویی با کیفیت بالا از شرکتی در آسیا خریداری شد.‏

 برای بهبود جریان هوا در سالن‌های جماعت نیز اقداماتی صورت گرفت،‏ از جمله نصب پنکه یا دستگاه تهویه یا اصلاح و تغییراتی در آن‌ها.‏ خیلی از جماعت‌ها برای میکروفون‌ها دسته‌های بلند خریدند تا دست‌به‌دست داده نشود.‏ برنامه‌ریزی شد تا سطوحی که بیشتر در تماس با دست است مثل دستگیرهٔ درها یا شیرها مرتب ضد عفونی شود.‏ بعضی از جماعت‌ها در دستشویی‌ها شیرهای سنسوردار نصب کردند تا شیرآب اتوماتیک باز و بسته شود.‏ برای مثال هزینهٔ تغییرات لازم برای هر جماعت در شیلی به طور متوسط ۱۴۰۰ دلار بود.‏

 از آنجا که در این دوران به امنیت سالن‌های جماعت،‏ برای پیشگیری از بیماری ارجحیت داده شد،‏ برادران بیش از پیش مراقب استفاده از اعانات بودند تا بودجه کم نیاورند.‏ مثلاً در بعضی از کشورها این امکان وجود داشت که دولت هزینهٔ جایگاه‌های دستشویی یا دستهٔ میکروفون را پرداخت کند.‏ در ضمن دفاتر شعبه برای خرید مقرون به صرفه با هم همکاری کردند و وسایل لازم به صورت عمده خریداری شد.‏ دفاتر شعبه و بخش خرید جهانی برای کم کردن هزینه و زمان تحویل کالاها ترتیباتی دادند که کالاهای لازم اغلب مستقیماً از تولیدکنندگان خریداری شود.‏

 ترتیباتی که صورت گرفت کمک بزرگی بود برای پیشگیری از بیماری و احساس امنیت شرکت‌کنندگان در سالن.‏ دُلسین از احساسش در مورد شرکت حضوری در جلسات می‌گوید،‏ این خواهر می‌گوید:‏ «اول می‌ترسیدم.‏ اوایل همه‌گیری کرونا گرفتم.‏ رفتن به سالن جماعت و فکر اینکه ممکن است دوباره بیمار شوم برایم راحت نبود.‏ اما وقتی به سالن رسیدم متوجه شدم،‏ پیران جماعت برای حفاظت از ما خیلی کارها کرده‌اند،‏ مثلاً تهیهٔ موادی برای ضدعفونی دست،‏ دسته‌های بلند برای میکروفون و برنامه‌ای برای ضدعفونی سالن قبل و بعد از هر جلسه.‏ این ترتیبات واقعاً باعث شد در سالن احساس امنیت کنم.‏»‏ b

 سارا،‏ خواهرمان از زامبیا با مشکل دیگری روبرو بود،‏ می‌گوید:‏ «چند ماه پیش شوهرم از کرونا درگذشت.‏ نگران بودم که چطور برای اولین بار بدون او به جلسه بروم.‏» خواهرمان می‌گوید:‏ «جلسات حضوری به من ثابت کرد که یَهُوَه در این روزهای آخر با ماست.‏ الان بیشتر از هر زمانِ دیگر احساس می‌کنم حمایت،‏ تشویق،‏ گرمی و صمیمیتی را که به آن نیاز دارم،‏ از پیران و دیگر هم‌ایمانانم می‌گیرم.‏»‏

 هم‌ایمانانمان در سراسر دنیا خوشحالند که دوباره می‌توانند در سالن‌های جماعت دور هم جمع شوند.‏ از اعانات شما متشکریم.‏ بیشتر این اعانات از طریق donate.pr418.com پرداخت شده بود.‏ این اعانات کمک کرد تا مراکز پرستش پاک برای گردهم آمدنِ ما راحت و امن باشد.‏