روحانی بودن به چه معناست؟
«[خدا] شما را یاری رسانَد تا در میان خود همان طرز فکری را داشته باشید که مسیحْ عیسی داشت.»—رومیان ۱۵:۵.
۱، ۲. الف) بسیاری نسبت به روحانی بودن چه دیدگاهی دارند؟ ب) در این مقاله به بررسی پاسخ چه سؤالاتی میپردازیم؟
خواهری از کانادا میگوید: «روحانی بودن شادی بیشتری در زندگی به من داده و کمک کرده تا با سختیها بهتر مقابله کنم.» برادری از برزیل نیز میگوید: «ما در طول ۲۳ سال زندگی مشترک واقعاً شاد بودیم، زیرا همیشه سعی کردیم طرز فکری روحانی داشته باشیم.» برادری دیگر از فیلیپین میگوید: «طرز فکر روحانی به من آرامش خاطر داده و کمک کرده تا با برادرانی که پیشینههای متفاوتی دارند بهتر برخورد کنم.»
۲ بنابراین داشتن طرز فکر روحانی برای ما مفید است. بجاست هر یک از ما از خود بپرسد، ‹من چطور میتوانم از لحاظ روحانی پیشرفت کنم و از فوایدی که در بالا به آنها اشاره شد برخوردار شوم؟› اما پیش از این که به این سؤال پاسخ دهیم، باید ببینیم که شخص روحانی یا شخصی که طرز فکری روحانی دارد در کتاب مقدّس چگونه تعریف میشود. در این مقاله به این سه سؤال مهم پاسخ میدهیم: ۱) روحانی بودن به چه معناست؟ ۲) چه نمونههایی به ما از لحاظ روحانی کمک میکند؟ ۳) وقتی تلاش میکنیم «طرز فکر مسیح» را داشته باشیم، چطور از لحاظ روحانی رشد میکنیم؟
شخص روحانی چه خصوصیاتی دارد؟
۳. کتاب مقدّس چگونه تفاوت بین شخص روحانی و شخص نفسانی را نشان میدهد؟
۳ پولُس رسول با مقایسهٔ «انسان نفسانی» و «انسان روحانی» به ما کمک میکند تا دریابیم که شخص روحانی چگونه شخصی است. (۱قُرِنتیان ۲:۱۴-۱۶ خوانده شود.) تفاوت انسان روحانی و انسان نفسانی در چیست؟ پولُس دربارهٔ «انسان نفسانی» میگوید که «آنچه از روح خداست نمیپذیرد؛ زیرا در نظرش جهالت است. او نمیتواند آنها را درک کند.» از طرف دیگر، او دربارهٔ «انسان روحانی» میگوید که ‹همه چیز را محک میزند و طرز فکر مسیح را دارد.› پولُس همچنین ما را ترغیب میکند که شخصی روحانی باشیم. اما چه تفاوتهای دیگری بین شخص روحانی و شخص نفسانی وجود دارد؟
۴، ۵. شخص نفسانی چه خصوصیاتی دارد؟
۴ شخص نفسانی چه طرز فکری دارد؟ چنین شخصی روحیهٔ دنیا را به خود میگیرد، یعنی روحیهای که بر امیال جسمانی تمرکز دارد. پولُس روحیهٔ دنیا را چنین تعریف کرده است: «همان روحی است که اکنون در سرکشان عمل میکند.» (افس ۲:۲) این روحیه، اکثر مردم را بر آن میدارد تا بهاصطلاح خود را همرنگ جماعت کنند. چنین افرادی بنا بر آنچه که در نظر خودشان درست است عمل میکنند و به معیارهای خدا اهمیتی نمیدهند. شخص نفسانی اغلب به مقام و مادیات اهمیت میدهد و همواره به دنبال این است که حق خود را بگیرد.
۵ به علاوه، شخص نفسانی همواره به دنبال «اعمال نفس» است. (غلا ۵:۱۹-۲۱) پولُس در اولین نامهاش به جماعت قُرِنتیان به برخی دیگر از خصوصیات انسانهای نفسانی اشاره کرد. خصوصیاتی همچون ایجاد تفرقه، فرقهبندی، ستیزهجویی، دیگران را به دادگاه کشیدن، نادیده گرفتن اصل سَروری و عدم خویشتنداری در خوردن و نوشیدن. همچنین شخص نفسانی هنگام رویارویی با وسوسه هیچ مقاومتی از خود نشان نمیدهد. (امث ۷:۲۱، ۲۲) یهودا نیز دربارهٔ انسانهای نفسانی میگوید که وضعیت آنان چنان رو به وخامت میرود که حتی ‹از درک امور روحانی عاجز میمانند.›—یهو ۱۸، ۱۹.
۶. شخص روحانی چه خصوصیاتی دارد؟
۶ شخص روحانی چه طرز فکری دارد؟ شخص روحانی برخلاف شخص نفسانی، برای رابطهاش با خدا ارزش زیادی قائل است. افراد روحانی تلاش میکنند تا ‹از خدا سرمشق بگیرند.› (افس ۵:۱) آنان سعی میکنند تا طرز فکر یَهُوَه را در خود پرورش دهند و دیدگاهی همچون دیدگاه او داشته باشند. یَهُوَه برای افراد روحانی شخصی واقعی است. انسانهای روحانی همواره سعی میکنند تا تمام جنبههای زندگیشان را با معیارهای یَهُوَه هماهنگ سازند. (مز ۱۱۹:۳۳؛ ۱۴۳:۱۰) شخص روحانی به جای تمرکز بر اعمال جسم، تلاش میکند تا خصوصیات «ثمرهٔ روح» را از خود نشان دهد. (غلا ۵:۲۲، ۲۳) بنابراین، شخص روحانی شخصی است که به امور روحانی علاقه دارد و برای آنها ارزش قائل است.
۷. کتاب مقدّس دربارهٔ انسانهای روحانی چه میگوید؟
۷ عیسی انسانهای روحانی را انسانهایی شاد میخواند. در مَتّی ۵:۳ آمده است: «خوشا به حال کسانی که به نیاز روحانی خود آگاهند؛ زیرا پادشاهی آسمانها به آنان تعلّق دارد.» در کتاب مقدّس آمده است که زندگی ما در گرو این است که طرز فکری همچون طرز فکر یَهُوَه داشته باشیم. رومیان ۸:۶ در این باره میگوید: «اگر افکار خود را درگیر آنچه نفسانی است بسازیم، به مرگ میانجامد. اما اگر افکار خود را به آنچه از روح است مشغول سازیم، به حیات و آرامش میانجامد.» ما با تمرکز بر امور روحانی یَهُوَه را خشنود میسازیم و به آرامشخاطر میرسیم. همچنین در آینده به حیات جاودان دست خواهیم یافت.
۸. چرا باید سخت تلاش کنیم تا شخصی روحانی شویم و روحانیتمان را حفظ کنیم؟
۸ ما امروزه در دنیایی پرخطر زندگی میکنیم. اطرافمان را انسانهایی احاطه کردهاند که طرز فکرشان با طرز فکر خدا کاملاً متفاوت است. از این رو، ما باید تمام تلاشمان را بکنیم تا فکر و ذهن خود را محفوظ نگاه داریم. اگر ذهنمان را با افکار یَهُوَه پر نسازیم، دنیای شیطان ذهنمان را با افکار و خصوصیات نفسانی پر میسازد. برای محفوظ نگاه داشتن فکر و ذهن خود چه باید بکنیم؟ چگونه میتوانیم روحانیت را در خود پرورش دهیم؟
سرمشق گرفتن از نمونهها
۹. الف) چه عاملی در رشد روحانی به ما کمک میکند؟ ب) در این مقاله نمونههای کدام افراد روحانی را بررسی میکنیم؟
۹ فرزند یک خانواده میتواند با مشاهده و الگوبرداری از والدین به بلوغ برسد. به طور مشابه، ما نیز میتوانیم با مشاهده و سرمشق قرار دادن افراد روحانی بالغ از لحاظ روحانی پیشرفت کنیم. همچنین با مشاهدهٔ انسانهای نفسانی، درمییابیم که باید از چه اعمالی دوری کنیم. (۱قر ۳:۱-۴) در کتاب مقدّس میتوانیم نمونههایی خوب و بد بیابیم. اما از آنجا که میخواهیم از لحاظ روحانی پیشرفت کنیم، برخی از نمونههای خوب را بررسی میکنیم. در این مقاله خواهیم دید که یعقوب، مریم و عیسی چه نمونههایی از خود برایمان به جا گذاشتند.
۱۰. چرا میتوان گفت که یعقوب شخصی روحانی بود؟
۱۰ ابتدا نمونهٔ یعقوب را بررسی میکنیم. او نیز همچون بسیاری از ما انسانها، در زندگی با مشکلاتی روبرو بود. برادرش عیسو که شخصی نفسانی بود قصد جان او را داشت. از طرف دیگر، پدرزنش همواره در پی این بود که از او سوءاستفاده کند. اما یعقوب در بین آن انسانهای نفسانی، طرز فکر روحانی خود را حفظ کرد و همواره به وعدهای که یَهُوَه به ابراهیم داده بود ایمان داشت. او بهخوبی میدانست که خانوادهاش در تحقق این وعده نقشی اساسی دارند. از این رو، پیدا ۲۸:۱۰-۱۵) سخنان و اعمال یعقوب نشان میدهد که همواره بر معیارها و خواستههای یَهُوَه تمرکز میکرد. برای مثال، وقتی برادرش عیسو او را تهدید کرد، یعقوب به یَهُوَه چنین دعا کرد: «تمنا اینکه مرا . . . رهایی بخشی، . . . تو گفتهای: ‹بیگمان بر تو احسان خواهم کرد و نسل تو را همچون شنِ دریا خواهم ساخت.›» (پیدا ۳۲:۶-۱۲) بهوضوح میتوان دید که یعقوب به وعدهای که یَهُوَه به او و اجدادش داده بود ایمان داشت و همواره میخواست هماهنگ با مقصود یَهُوَه عمل کند.
همواره در تلاش بود تا از آنان محافظت کند. (۱۱. چرا میتوان گفت که مریم شخصی روحانی بود؟
۱۱ حال به بررسی نمونهٔ مریم میپردازیم. چرا یَهُوَه او را بهعنوان مادر عیسی برگزید؟ زیرا یَهُوَه بهخوبی میدانست که او طرز فکری روحانی دارد. ما چطور از این امر آگاهیم؟ مریم هنگام دیدار از خویشاوندانش، زَکَریا و اِلیزابِت، یَهُوَه را با عبارات زیبایی ستود که نشانهٔ روحانیت او بود. (لوقا ۱:۴۶-۵۵ خوانده شود.) گفتههای مریم نشانگر شناخت دقیق او از نوشتههای عبری و محبت عمیقش برای کلام خدا بود. (پیدا ۳۰:۱۳؛ ۱سمو ۲:۱-۱۰؛ ملا ۳:۱۲) به علاوه، یوسف و مریم که به تازگی ازدواج کرده بودند، تا تولّد عیسی با یکدیگر همبستر نشدند. این تصمیم آنان نشانگر چه بود؟ آنان با این کار نشان دادند که خواستههای یَهُوَه بسیار مهمتر از خواستههای خودشان است. (مت ۱:۲۵) همچنین با گذشت زمان، مریم به وقایع زندگی عیسی و سخنان حکیمانهٔ او دقت میکرد و تمامی آن «امور را در دل خود میسپرد.» (لو ۲:۵۱) آنچه برای او اهمیت زیادی داشت، مقصود یَهُوَه در رابطه با عیسی مسیح بود. آیا نمونهٔ مریم ما را نیز بر آن نمیدارد که به مقاصد یَهُوَه در زندگی اولویت دهیم؟
۱۲. الف) عیسی چگونه یَهُوَه را سرمشق قرار داد؟ ب) ما چگونه میتوانیم از نمونهٔ عیسی سرمشق گیریم؟ (تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.)
۱۲ حال میخواهیم به بررسی نمونهٔ عیسی بپردازیم که از لحاظ روحانی والاترین نمونه در طول همهٔ اعصار است. او در طول زندگی و خدمت زمینیاش با میل و رغبت، پدرش یَهُوَه را سرمشق خود قرار داد. افکار، احساسات و اعمال عیسی با مقاصد و معیارهای یَهُوَه هماهنگ بود. (یو ۸:۲۹؛ ۱۴:۹؛ ۱۵:۱۰) برای مثال، میتوانید احساسات عیسی را که در مَرقُس توصیف شده با حس همدردی و دلسوزی یَهُوَه که در اِشَعْیا توصیف شده است مقایسه کنید. (اِشَعْیا ۶۳:۹؛ مَرقُس ۶:۳۴ خوانده شود.) آیا ما نیز همچون عیسی آمادهایم تا با نیازمندان همدردی کنیم؟ آیا مانند عیسی، ما نیز خود را وقف موعظهٔ خبر خوش و تعلیم کتاب مقدّس به دیگران کردهایم؟ (لو ۴:۴۳) بهراستی که چنین احساسات و اعمالی خصوصیات یک شخص روحانی است.
۱۳، ۱۴. الف) ما از اشخاص روحانی همعصر خود چه میآموزیم؟ ب) به یک نمونه اشاره کنید.
۱۳ علاوه بر نمونههایی که در کتاب مقدّس آمده است، امروزه اشخاص روحانی بسیاری هستند که طرز فکر مسیح را در خود پرورش دادهاند. احتمالاً شما نیز شاهد خصوصیات خوب این افراد بودهاید؛ خصوصیاتی همچون غیرت در موعظه، مهماننوازی، همدردی و دلسوزی و بسیاری خصوصیات خوب دیگر. آنان نیز با این که ناکامل هستند، همواره تلاش میکنند تا خصوصیات خداپسندانه را در خود پرورش دهند و مطابق خواست یَهُوَه عمل کنند. خواهری به نام ریچِل از برزیل میگوید: «من همیشه دوست داشتم هماهنگ با مد روز باشم. به خاطر همین، لباسهایی میپوشیدم که مناسب و شایسته نبودند. اما وقتی با حقیقت آشنا شدم تلاش کردم تا طرز فکر مسیحی را در خود پرورش
دهم. ایجاد تغییرات برایم آسان نبود، اما در نهایت به شادی بیشتری رسیدم و مقصود واقعی زندگی را یافتم.»۱۴ رِیلین از فیلیپین با مشکلی دیگر روبرو بود. او برای پیشرفت در زندگی روی تحصیلات عالی و شغل خوب تمرکز کرد. او میگوید: «اهداف روحانیام هر روز کمرنگتر میشد. تا این که حس کردم کمبودی در زندگی دارم که بسیار مهمتر از شغلم است. از این رو، دوباره بر خدمت به یَهُوَه تمرکز کردم.» رِیلین به این شکل نشان داد که به وعدهٔ یَهُوَه در مَتّی ۶:۳۳، ۳۴ ایمان دارد. او در این باره میگوید: «اطمینان دارم که یَهُوَه به فکر من است!» احتمالاً شما نیز نمونههایی همچون رِیلین در جماعت خود دارید. آیا برانگیخته نمیشوید تا از چنین افرادی که سرمشق مسیح را دنبال کردهاند الگو گیرید؟—۱قر ۱۱:۱؛ ۲تسا ۳:۷.
داشتن «طرز فکر مسیح»
۱۵، ۱۶. الف) چگونه میتوانیم عیسی را سرمشق قرار دهیم؟ ب) چگونه میتوانیم «طرز فکر مسیح» را در خود ایجاد کنیم؟
۱۵ بجاست از خود بپرسیم، ‹من چطور میتوانم عیسی را سرمشق قرار دهم؟› کتاب مقدّس در اول قُرِنتیان ۲:۱۶ به داشتن «طرز فکر مسیح» اشاره میکند. در رومیان ۱۵:۵ نیز آمده است: «همان طرز فکری را داشته باشید که مسیحْ عیسی داشت.» اگر بخواهیم همچون عیسی باشیم باید با طرز فکر و شخصیت او کاملاً آشنا شویم. به این شکل میتوانیم قدمهای او را دنبال کنیم. عیسی همواره بر رابطهاش با یَهُوَه تمرکز داشت و شخصیت او را منعکس میکرد. از این رو، اگر از عیسی سرمشق گیریم ما نیز میتوانیم خصوصیات یَهُوَه را در خود پرورش دهیم. بنابراین بسیار مهم است که «طرز فکر مسیح» را داشته باشیم.
۱۶ ما چگونه میتوانیم چنین طرز فکری را در خود ایجاد کنیم؟ شاگردان عیسی تعالیمش را شنیدند و نحوهٔ برخورد او با افراد مختلف و معجزاتش را دیدند. به علاوه، شاهد بودند که عیسی چگونه اصول یَهُوَه را در زندگی بکار میبندد. آنان در این باره گفتند: «ما شاهد تمام کارهایی بودیم که او . . . انجام داد.» (اعما ۱۰:۳۹) درست است که ما امروزه عیسی را نمیبینیم، اما یَهُوَه از روی محبتش گزارشاتی را در انجیلها در اختیارمان گذاشته است که شخصیت مسیح را برایمان زنده میکند. بنابراین با مطالعه و تعمّق بر کتابهای مَتّی، مَرقُس، لوقا و یوحنا میتوانیم بیشتر با طرز فکر مسیح آشنا شویم. به این شکل میتوانیم ‹بهدقت در جای پای او گام برداریم› و ‹خود را با همان طرز فکری که او داشت، مجهز سازیم.›—۱پطر ۲:۲۱؛ ۴:۱.
۱۷. داشتن طرز فکر مسیح چگونه به ما کمک میکند؟
۱۷ داشتن طرز فکری همچون طرز فکر مسیح چگونه به ما کمک میکند؟ همان طور که خوردن غذای مغذی موجب تقویت جسم میشود، پر کردن ذهنمان با افکار عیسی نیز ما را از لحاظ روحانی تقویت میکند. به این طریق میتوانیم تشخیص دهیم که اگر عیسی در شرایط ما بود چه واکنشی از خود نشان میداد. به این شکل، همواره با وجدانی آسوده تصمیماتی میگیریم که یَهُوَه را خشنود میسازد. بهراستی ما دلایل خوبی داریم که ‹خصوصیات سَرور خود عیسی مسیح را سرمشق قرار دهیم.›—روم ۱۳:۱۴، پاورقی.
۱۸. در این مقاله چه نکاتی دربارهٔ شخصی که طرز فکر روحانی دارد آموختیم؟
۱۸ در این مقاله دیدیم که روحانی بودن به چه معناست، از اشخاص روحانی چه میآموزیم و داشتن «طرز فکر مسیح» چگونه ما را از لحاظ روحانی تقویت میکند. اما میتوانیم در این باره نکات بیشتری بیاموزیم. برای مثال، چگونه دریابیم که تا چه حد روحانی هستیم؟ به چه طرقی میتوانیم خود را از لحاظ روحانی تقویت کنیم؟ و این که روحانی بودن چه تأثیری بر زندگیمان خواهد داشت؟ در مقالهٔ بعدی به بررسی پاسخ این سؤالات میپردازیم.