۱،‏ ۲.‏ چه رویدادی در سال ۲۰۱۸ ما را به شکلی فوق‌العاده متحد می‌سازد و چرا؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

در ۳۱ مارس ۲۰۱۸،‏ هنگام غروب آفتاب،‏ خادمان خدا به همراه علاقه‌مندان بسیاری برای برگزاری مراسم سالانهٔ یادبود مرگ مسیح گرد هم می‌آیند.‏ همچنان که با چرخش زمین،‏ خورشید در نقاط مختلف آن غروب می‌کند،‏ میلیون‌ها انسان جهت برگزاری این مراسم به دور هم جمع می‌شوند.‏ در سراسر زمین،‏ مراسم یادبود مرگ مسیح تنها مراسمی است که هر ساله افراد بسیاری را به شکلی فوق‌العاده متحد می‌سازد.‏

^۲ می‌توانیم شادی یَهُوَه و عیسی را تصوّر کنیم.‏ آنان در طول این روز شاهد جمع شدن میلیون‌ها انسان هستند که این مراسم ویژه را در سراسر زمین برگزار می‌کنند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «گروهی عظیم را دیدم که از هر ملت،‏ طایفه،‏ قوم و زبان بودند و هیچ کس قادر به شمارش آنان نبود .‏ .‏ .‏ این گروه عظیم همواره با صدای بلند می‌گویند:‏ ‹نجات را مدیون خدایمان که بر تخت نشسته است و مدیون برّه هستیم.‏›» (‏مکا ۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ به‌راستی فوق‌العاده است که چنین گروه عظیمی با برگزاری این مراسم،‏ یَهُوَه و عیسی را جلال می‌دهند!‏

۳.‏ در این مقاله به چه سؤالاتی پاسخ داده می‌شود؟‏

 ^۳ در این مقاله به این سؤالات پاسخ خواهیم داد:‏ ۱)‏ هر یک از ما چگونه می‌توانیم خود را برای شرکت در مراسم یادبود آماده کنیم و از آن فایده ببریم؟‏ ۲)‏ این مراسم چطور بر اتحاد قوم خدا تأثیر می‌گذارد؟‏ ۳)‏ هر یک از ما چطور می‌تواند اتحاد را ترویج دهد؟‏ ۴)‏ آیا روزی خواهد رسید که برای آخرین بار این مراسم را برگزار کنیم؟‏ آن روز چه زمانی خواهد بود؟‏

۴.‏ چرا شرکت در مراسم یادبود برایمان اهمیت دارد؟‏

^۴ چرا شرکت در مراسم یادبود مرگ مسیح برای ما اهمیت دارد؟‏ زیرا شرکت در جلسات بخشی از پرستش ماست.‏ مهم‌ترین جلسه‌ای که هر ساله برگزار می‌کنیم،‏ مراسم یادبود مرگ مسیح است.‏ بنابراین،‏ حضور تک‌تک ما در این مراسم برای یَهُوَه و عیسی ارزش بسزایی دارد.‏ ما نیز می‌خواهیم با حضور خود به آنان نشان دهیم که این مراسم برایمان اهمیت زیادی دارد؛‏ مگر این که دلیلی موجه،‏ شرکت در این مراسم را برایمان واقعاً غیرممکن سازد.‏ وقتی چنین عمل کنیم،‏ یَهُوَه را بیش از پیش بر آن می‌داریم که ناممان را در «دفتر حیات» بنویسد.‏ این دفتر شامل نام کسانی است که یَهُوَه می‌خواهد به آنان حیات ابدی بخشد.‏—‏ملا ۳:‏۱۶؛‏ مکا ۲۰:‏۱۵‏.‏

۵.‏ چطور می‌توانیم ایمان خود را در روزهای پیش از مراسم یادبود محک زنیم؟‏

^۵ روزهای پیش از مراسم یادبود می‌توانیم با دعا،‏ رابطهٔ شخصی‌مان با یَهُوَه را محک زنیم.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۱۳:‏۵ خوانده شود.‏)‏ چطور باید چنین کنیم؟‏ می‌توانیم ‹خود را بیازماییم تا دریابیم که آیا در ایمان هستیم یا نه.‏› برای این کار می‌توانیم از خود بپرسیم:‏ ‹آیا واقعاً قبول دارم که سازمان شاهدان یَهُوَه،‏ تنها سازمانی است که یَهُوَه برای انجام مقصودش انتخاب کرده است؟‏ آیا در تعلیم و موعظهٔ خبر خوش به دیگران،‏ تمام تلاشم را می‌کنم؟‏ آیا شکل زندگی و اعمالم نشان می‌دهد که در انتهای نظام حاضر هستیم و حکومت شیطان رو به نابودی است؟‏ آیا همچون روز تعمیدم به یَهُوَه و عیسی اطمینان دارم؟‏› (‏مت ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲تیمو ۳:‏۱؛‏ عبر ۳:‏۱۴‏)‏ ما با تأمّل بر پاسخ این سؤالات درمی‌یابیم که چگونه شخصی هستیم.‏

۶.‏ الف)‏ تنها راهی که به زندگی جاودان می‌انجامد چیست؟‏ ب)‏ یک پیر جماعت چگونه هر سال خود را برای مراسم یادبود آماده می‌کند و ما چطور می‌توانیم از او الگو گیریم؟‏

^۶ آیات و نشریاتی را بررسی کنید که اهمیت مراسم یادبود را برجسته می‌کند.‏ ‏(‏یوحنا ۳:‏۱۶؛‏ ۱۷:‏۳ خوانده شود.‏)‏ تنها راهی که به زندگی جاودان می‌انجامد،‏ «شناخت» یَهُوَه و «ایمان» ورزیدن به پسر یگانه‌اش،‏ عیسی است.‏ هنگامی که خود را برای مراسم یادبود آماده می‌کنید می‌توانید مطالبی را در مطالعهٔ شخصی‌تان بگنجانید که شما را به یَهُوَه و عیسی نزدیک‌تر می‌سازد.‏ برای مثال،‏ تجربهٔ برادری را که سال‌ها به‌عنوان پیر جماعت خدمت می‌کند در نظر بگیرید.‏ او طی سال‌ها،‏ مقالاتی را که دربارهٔ مراسم یادبود و محبت یَهُوَه و عیسی به ما،‏ در مجلّهٔ برج دیده‌بانی به چاپ رسیده است،‏ در یک مجموعه جمع‌آوری کرده است.‏ او هر سال،‏ چند هفته پیش از مراسم یادبود شروع به خواندن این مقالات می‌کند و بر اهمیت این مراسم تعمّق می‌کند.‏ همچنین چند وقت یک بار مجموعه‌اش را با اضافه‌کردن مقالات جدید به‌روز می‌کند.‏ او می‌گوید که هر سال با خواندن دوبارهٔ این مقالات و تعمّق بر آیاتی که برای ایّام یادبود تعیین شده است،‏ نکات جدیدی می‌آموزد.‏ از همه مهم‌تر،‏ او احساس می‌کند که هر سال محبتش به یَهُوَه و عیسی بیشتر می‌شود.‏ شما نیز با داشتن برنامه‌ای مشابه،‏ می‌توانید محبت خود را به یَهُوَه و عیسی عمیق‌تر سازید و بیش از گذشته از  آنان قدردان باشید.‏ به این شکل،‏ از مراسم یادبود فایدهٔ بیشتری خواهید برد.‏

۷.‏ الف)‏ عیسی در اولین مراسم شام سَرور چه دعایی کرد؟‏ ب)‏ چه امری نشان می‌دهد که یَهُوَه به دعای عیسی پاسخ داده است؟‏

^۷ عیسی مسیح در اولین مراسم شام سَرور،‏ دعایی ویژه کرد.‏ او در دعا به اتحادی که با پدرش داشت اشاره کرد و از یَهُوَه خواست تا شاگردانش نیز با آنان متحد باشند.‏ ‏(‏یوحنا ۱۷:‏۲۰،‏ ۲۱ خوانده شود.‏)‏ امروزه به‌وضوح می‌توان گفت که یَهُوَه به دعای پسر عزیزش پاسخ داده است.‏ چرا که مراسم یادبود مرگ مسیح بیش از هر جلسهٔ دیگری،‏ اتحاد بین شاهدان یَهُوَه را نشان می‌دهد.‏ در روز یادبود،‏ میلیون‌ها نفر در سراسر جهان با ملیت‌ها و نژادهای مختلف گرد هم می‌آیند.‏ آنان به این شکل نشان می‌دهند که ایمان دارند خدا پسرش را برای آنان فرستاد.‏ در برخی نقاط جهان،‏ چنین گردهمایی مذهبی بزرگی که در آن انسان‌هایی با نژادهای متفاوت حضور دارند،‏ امری غیرمعمول است.‏ حتی برخی چنین گردهمایی‌هایی را ناشایست می‌دانند.‏ اما طرز فکر یَهُوَه و عیسی کاملاً متفاوت است.‏ دیدن اتحاد ما شاهدان یَهُوَه در مراسم یادبود برای آنان بسیار لذّت‌بخش است.‏

۸.‏ یَهُوَه دربارهٔ اتحاد قومش چه پیامی به حِزْقیال داد؟‏

^۸ اتحاد ما شاهدان یَهُوَه برایمان عجیب نیست.‏ زیرا یَهُوَه خدا آن را پیشگویی کرده بود.‏ او به حِزْقیال نبی پیامی الهام کرد که نشان می‌داد دو عصا که یکی «برای یهودا» و دیگری «برای یوسف» بود،‏ به یکدیگر وصل خواهند شد.‏ ‏(‏حِزْقیال ۳۷:‏۱۵-‏۱۷ خوانده شود.‏)‏ مقالهٔ «‏سؤالات خوانندگان‏» در برج دیده‌بانی ژوئیهٔ ۲۰۱۶ در این باره چنین توضیح می‌دهد:‏ «پیامی که یَهُوَه به حِزْقیال داد این وعدهٔ امیدبخش را در بر داشت که قوم اسرائیل پس از بازگشت به سرزمین موعود دوباره متحد خواهند شد.‏ این پیام همچنین به ما می‌گوید که قوم خدا در زمان آخر متحد خواهند بود.‏»‏

۹.‏ تحقق نبوّت حِزْقیال چطور هر سال در برگزاری مراسم یادبود دیده می‌شود؟‏

^۹ از سال ۱۹۱۹،‏ یَهُوَه خادمان مسح‌شده‌اش را مجدّداً سازماندهی کرد و آنان را با یکدیگر متحد ساخت.‏ مسح‌شدگان به طور سمبولیک ‹عصای یهودا› بودند.‏ با گذشت زمان،‏ خادمان بسیاری که امید زندگی ابدی در بهشت روی زمین را داشتند به مسح‌شدگان پیوستند.‏ این خادمان که امید زمینی داشتند به طور سمبولیک ‹عصای یوسف› بودند.‏ زمانی که آنان به مسح‌شدگان پیوستند «یک گله» را تشکیل دادند.‏ (‏یو ۱۰:‏۱۶؛‏ زکر ۸:‏۲۳‏)‏ یَهُوَه خدا وعده داده بود که این دو عصا به یکدیگر وصل می‌شوند و یک عصا در دست او خواهند بود.‏ (‏حز ۳۷:‏۱۹‏)‏ اکنون این دو گروه در اتحاد با یکدیگر تحت پادشاهی عیسی که یَهُوَه او را «خادم من داوود» خوانده است خدمت می‌کنند.‏ (‏حز ۳۷:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ هر سال،‏ باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان به همراه آنانی که امید زمینی دارند برای برگزاری مراسم یادبود مرگ مسیح گرد هم می‌آیند؛‏ این اتحاد خود گواهی است بر تحقق نبوّت حِزْقیال!‏ حال،‏ هر یک از ما چگونه می‌تواند این اتحاد را حفظ کرده و آن را ترویج دهد؟‏

۱۰.‏ چطور می‌توانیم اتحاد را در بین قوم خدا ترویج دهیم؟‏

^۱۰ اولین راه ترویج اتحاد،‏ پرورش خصوصیت فروتنی است.‏ زمانی که عیسی روی زمین بود به شاگردانش گفت که باید خود را فروتن سازند.‏ (‏مت ۲۳:‏۱۲‏)‏ اگر ما فروتن باشیم تحت تأثیر روحیهٔ خودخواهانهٔ این دنیا قرار نمی‌گیریم،‏ بلکه با فروتنی  مطیع سرپرستانمان خواهیم بود.‏ چنین روحیه‌ای برای حفظ اتحاد جماعت ضروری است.‏ مهم‌تر از همه،‏ ما با فروتنی خود یَهُوَه را خشنود می‌سازیم زیرا او «مخالف متکبّران است،‏ اما لطف خود را نصیب فروتنان می‌سازد.‏»—‏۱پطر ۵:‏۵‏.‏

۱۱.‏ تعمّق بر نان و شراب چطور اتحاد را ترویج می‌دهد؟‏

^۱۱ دومین راه ترویج اتحاد این است که پیش از مراسم یادبود و به‌خصوص طی این مراسم،‏ بر مفهوم نان و شراب تعمّق کنیم.‏ (‏۱قر ۱۱:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ نان بدون خمیرمایه مظهر بدن کامل عیسی است که آن را برای گناهان ما قربانی کرد.‏ شراب قرمز نیز مظهر خون اوست.‏ اما مفهومی بس عمیق‌تر در پس نان و شراب است.‏ فدیهٔ عیسی دو نمونهٔ والای محبت را نشان می‌دهد؛‏ اول،‏ محبت یَهُوَه که پسرش را برای ما قربانی کرد و دوم،‏ محبت عیسی که با میل و رغبت جانش را برای ما انسان‌ها فدا کرد.‏ وقتی به محبتی که یَهُوَه و عیسی نشان داده‌اند فکر می‌کنیم،‏ بر آن می‌شویم که ما نیز به آنان محبت کنیم.‏ اگر هر یک از ما به یَهُوَه محبت ورزد،‏ به یکدیگر نزدیک‌تر شده و اتحادمان قوی‌تر می‌شود.‏

۱۲.‏ عیسی در مَثَل خود چطور نشان داد که یَهُوَه از ما انتظار دارد دیگران را ببخشیم؟‏

^۱۲ سومین راه ترویج اتحاد این است که دیگران را بدون قید و شرط ببخشیم.‏ در واقع ما با بخشش آنانی که ما را رنجانده‌اند،‏ قدردانی خود را از یَهُوَه نشان می‌دهیم که امکان بخشش گناهانمان را از طریق قربانی عیسی فراهم کرد.‏ عیسی در این باره مَثَلی آورد که در مَتّی ۱۸:‏۲۳-‏۳۴ آمده است.‏ شما می‌توانید هنگام خواندن این آیات از خود بپرسید:‏ ‹آیا نکته‌ای را که عیسی در این آیات تعلیم داد به کار می‌گیرم؟‏ آیا شرایط برادران و خواهرانم را درک می‌کنم و باملاحظه با آنان رفتار می‌کنم؟‏ آیا حاضرم آنانی را که مرا رنجانده‌اند ببخشم؟‏› البته،‏ بخشش برخی از خطاهای دیگران برای ما انسان‌های ناکامل خیلی سخت است.‏ اما مَثَل عیسی نشان می‌دهد که یَهُوَه از ما چه انتظاری دارد.‏ ‏(‏مَتّی ۱۸:‏۳۵ خوانده شود.‏)‏ در مَثَل عیسی به‌روشنی می‌بینیم که اگر خطاهای قابل‌بخشش برادران و خواهرانمان را نبخشیم،‏ یَهُوَه نیز ما را نمی‌بخشد.‏ باید همواره مراقب باشیم که خود را در این شرایط قرار ندهیم!‏ همچنین وقتی هماهنگ با مَثَل عیسی دیگران  را می‌بخشیم،‏ اتحادمان را با برادران و خواهرانمان حفظ می‌کنیم.‏

۱۳.‏ صلحجو بودن ما چطور اتحاد را ترویج می‌دهد؟‏

^۱۳ ما با بخشش دیگران نشان می‌دهیم که صلحجو هستیم.‏ پولُس رسول در این باره به ما چنین پند می‌دهد:‏ «سخت تلاش کنید تا به یاری رشتهٔ صلح که متحد می‌سازد،‏ آن یگانگی را که از روح است،‏ حفظ کنید.‏» (‏افس ۴:‏۳‏)‏ در ایّام یادبود و به‌خصوص طی این مراسم،‏ به رفتارتان با دیگران بیندیشید.‏ می‌توانید در این باره از خود بپرسید:‏ ‹آیا آنانی که مرا می‌شناسند می‌دانند که اگر کسی مرا برنجاند کینه به دل نمی‌گیرم؟‏ آیا دیگران می‌دانند که برای برقراری صلح همهٔ تلاشم را می‌کنم؟‏› بسیار مهم است که طی ایّام یادبود بر این سؤالات تعمّق کنیم.‏

۱۴.‏ چطور می‌توانیم نشان دهیم که ‹یکدیگر را با محبت تحمّل می‌کنیم›؟‏

^۱۴ چهارمین راه ترویج اتحاد این است که با الگو گرفتن از یَهُوَه،‏ خدای محبت،‏ به یکدیگر محبت کنیم.‏ (‏۱یو ۴:‏۸‏)‏ ما هرگز نباید دربارهٔ هم‌ایمانانمان چنین فکر کنیم:‏ «می‌دانم که چون برادر و خواهر هستیم باید به آنان محبت کنم،‏ اما از آنان خوشم نمی‌آید!‏» در واقع،‏ این طرز فکر با پند پولُس در تضاد است که می‌گوید:‏ «یکدیگر را با محبت تحمّل کنید.‏» (‏افس ۴:‏۲‏)‏ توجه کنید که پولُس نگفت ما باید ‹یکدیگر را تحمّل کنیم.‏› او گفت باید «با محبت» چنین کنیم.‏ به‌راستی که چه تفاوتی!‏ یَهُوَه همهٔ برادران و خواهرانمان را با پیشینه‌های متفاوتشان به سوی خود جذب کرده است.‏ (‏یو ۶:‏۴۴‏)‏ این امر خود نشان می‌دهد که یَهُوَه صفات دوست‌داشتنی زیادی در آنان دیده است.‏ حال،‏ ما چطور می‌توانیم بگوییم که هم‌ایمانمان را دوست نداریم یا از او خوشمان نمی‌آید؟‏ ما همواره باید محبتی را که یَهُوَه خدا فرمان داده است،‏ با میل و رغبت در عمل نشان دهیم.‏—‏۱یو ۴:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۱۵.‏ از کجا می‌دانیم که روزی آخرین مراسم یادبود را برگزار می‌کنیم؟‏

^۱۵ روزی می‌رسد که برای آخرین بار مراسم یادبود را برگزار خواهیم کرد.‏ پولُس به مسیحیان مسح‌شده گفت که با برگزاری سالانهٔ مراسم یادبود،‏ در واقع ‹مرگ سَرور را اعلام می‌کنیم تا هنگامی که ‏[او] بیاید.‏› ‏(‏۱قر ۱۱:‏۲۶‏)‏ عیسی نیز زمانی که دربارهٔ ایّام آخر نبوّت می‌کرد به ‹آمدنش› اشاره کرد.‏ او در اشاره به مصیبت عظیمی که در پیش داریم گفت:‏ «نشانهٔ پسر انسان در آسمان آشکار خواهد شد و آنگاه تمامی طایفه‌های زمین از فرط اندوه بر سینهٔ خود خواهند زد و پسر انسان را خواهند دید که با قدرت و جلال عظیم بر ابرهای آسمان می‌آید.‏ او فرشتگان خود را با صدای بلند شیپور خواهد فرستاد و آنان برگزیدگانش را از چهار گوشهٔ زمین،‏ از یک کران آسمان‌ها تا کران دیگر گرد هم خواهند آورد.‏» (‏مت ۲۴:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ ‹گرد هم آمدن برگزیدگان› به زمانی اشاره می‌کند که باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان روی زمین پاداش آسمانی خود را دریافت خواهند کرد.‏ این واقعه پس از شروع مصیبت عظیم و پیش از جنگ حارمَگِدّون رخ می‌دهد.‏ پس از آن،‏ تمام ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شده همراه عیسی برای نابودی حکومت‌های روی زمین دست به کار خواهند شد.‏ (‏مکا ۱۷:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ آخرین مراسم یادبود،‏ پیش از ‹آمدن› عیسی و رفتن همهٔ مسح‌شدگان به آسمان برگزار می‌شود.‏

۱۶.‏ چرا مصممید که امسال در مراسم یادبود شرکت کنید؟‏

^۱۶ باشد که همهٔ ما با شرکت در مراسم یادبود مرگ مسیح که در ۳۱ مارس ۲۰۱۸ برگزار می‌شود،‏ نهایت فایده را از آن ببریم.‏ همچنین با کمک یَهُوَه،‏ همواره اتحاد را در بین هم‌ایمانانمان ترویج دهیم.‏ ‏(‏مزمور ۱۳۳:‏۱ خوانده شود.‏)‏ فراموش نکنید که روزی آخرین مراسم یادبود را برگزار خواهیم کرد.‏ باشد که تا آن روز،‏ هر سال در این مراسم حضور یابیم و به این شکل نشان دهیم که برای اتحاد جهانی‌مان ارزش فراوانی قائلیم.‏