۱.‏ چرا دورانی که ما در آن زندگی می‌کنیم بی‌سابقه بوده است؟‏

دورانی که ما امروزه در آن زندگی می‌کنیم،‏ در طول تاریخ بشر بی‌سابقه بوده است.‏ مطابق با پیشگویی کتاب مقدّس،‏ یَهُوَه «گروهی عظیم را .‏ .‏ .‏ از هر ملت،‏ طایفه،‏ قوم و زبان» جمع‌آوری می‌کند.‏ امروزه این گروه عظیم،‏ «قومی نیرومند» متشکل از بیش از هشت میلیون خادم یَهُوَه است که با شادمانی،‏ خدا را ‹شبانه‌روز خدمت می‌کنند.‏› (‏مکا ۷:‏۹،‏ ۱۵؛‏ اشع ۶۰:‏۲۲‏)‏ شمار انسان‌هایی که امروزه به خدا و همنوعان خود محبت می‌ورزند،‏ در طول تاریخ بی‌سابقه بوده است.‏

۲.‏ چه خصوصیتی در بین انسان‌های خدانشناس به چشم می‌خورد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۲ کتاب مقدّس همچنین پیشگویی کرده بود که در دوران ما انسان‌های خدانشناس،‏ محبتی خودخواهانه نشان خواهند داد.‏ پولُس رسول در این باره نوشت:‏ ‹در روزهای آخر مردم،‏ خودپرست و پول‌دوست خواهند بود.‏ همچنین لذّت را بیش از خدا دوست خواهند داشت.‏› ‏(‏۲تیمو ۳:‏۱-‏۴‏)‏ محبت خودخواهانه نه تنها با محبت مسیحی هماهنگ نیست،‏ بلکه کاملاً نقطهٔ مقابل آن است.‏ برخلاف انتظار مردم،‏ در پی اهداف خودخواهانه بودن باعث شادی و رضایت‌خاطر نمی‌شود.‏ چنین روحیه‌ای،‏ خودخواهی  را در دنیا رواج داده و زندگی را برای مردم «سخت» و مشکل می‌سازد.‏

۳.‏ در این مقاله چه چیز را بررسی می‌کنیم و چرا؟‏

^۳ پولُس می‌دانست که محبت خودخواهانه روزبه‌روز رواج می‌یابد و خطری برای مسیحیان محسوب می‌شود.‏ به همین دلیل به آنان هشدار داد که از کسانی با این خصوصیت ‹برحذر باشند.‏› (‏۲تیمو ۳:‏۵‏)‏ ما نمی‌توانیم به طور کامل از چنین انسان‌هایی دوری کنیم.‏ پس چطور می‌توانیم از این خصوصیت که ما را احاطه کرده است،‏ برحذر باشیم و تلاش کنیم که یَهُوَه،‏ خدای محبت را خشنود سازیم؟‏ در این مقاله محبت خداپسندانه را با محبتی که در دوم تیموتائوس ۳:‏۲-‏۴ به آن اشاره شده است مقایسه می‌کنیم.‏ با این کار می‌توانیم خود را محک زده و ببینیم که چطور می‌توانیم محبتی نشان دهیم که باعث شادی و رضایت‌خاطر ما می‌شود.‏

۴.‏ چرا اشتباه نیست که تا حدّی به خود محبت داشته باشیم؟‏

^۴ پولُس رسول تحت الهام خدا نوشت:‏ ‏‹مردم،‏ خودپرست خواهند بود.‏› آیا اشتباه است که خودمان را دوست داشته باشیم؟‏ خیر،‏ کاملاً طبیعی و حتی لازم است که تا حدّی به خود محبت داشته باشیم.‏ در واقع یَهُوَه ما را به این شکل آفریده است.‏ عیسی گفت:‏ «همسایه‌ات را همچون خویشتن،‏ دوست بدار.‏» (‏مرق ۱۲:‏۳۱‏)‏ بنابراین اگر ما خودمان را دوست نداشته باشیم،‏ نمی‌توانیم همسایه‌مان را دوست بداریم.‏ همچنین در کتاب مقدّس می‌خوانیم:‏ «شوهران باید به زنان خود همچون بدن خود محبت کنند.‏ مردی که به زن خود محبت کند،‏ به خود محبت کرده است؛‏ زیرا هیچ مردی هرگز از بدن خود نفرت نداشته است،‏ بلکه به آن خوراک می‌دهد و آن را عزیز می‌دارد.‏» (‏افس ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ بنابراین کاملاً بجاست که تا حدّی به خود محبت داشته باشیم.‏

۵.‏ انسان‌هایی را که بیش از حد خود را دوست دارند توصیف کنید.‏

^۵ خصوصیت خودپرستی که در دوم تیموتائوس ۳:‏۲ به آن اشاره شده،‏ محبتی ناشایست و ناسالم و نشانهٔ خودخواهی است.‏ کسی که خود را بیش از اندازه دوست داشته باشد،‏ در واقع خود را برتر از آنچه باید می‌پندارد.‏ ‏(‏رومیان ۱۲:‏۳ خوانده شود.‏)‏ او به خودش بیش از دیگران توجه نشان می‌دهد.‏ زمانی که مشکلی پیش می‌آید تقصیر را به گردن دیگران می‌اندازد و خودش مسئولیت آن را قبول نمی‌کند.‏ یک مفسّر کتاب مقدّس چنین افرادی را به یک جوجه‌تیغی تشبیه می‌کند که خود را همچون یک توپ جمع می‌کند و قسمت زیرین بدنش که گرم و نرم است را پنهان کرده و تیغ‌های تیزش را به دیگران نشان می‌دهد.‏ چنین انسان‌های خودبین و خودپرستی،‏ هیچ گاه شادی واقعی نخواهند داشت.‏

۶.‏ محبت خداپسندانه چه نتایجی دارد؟‏

^۶ پولُس اول از همه به خصوصیت خودپرستی اشاره کرد.‏ برخی محققان بر این باورند که دلیل این کار پولُس این بوده که خصوصیت خودپرستی ریشهٔ خصوصیات دیگری است که به آن‌ها اشاره شده است.‏ از طرف دیگر محبتی که خدا از ما می‌خواهد نشان دهیم،‏ خصوصیاتی کاملاً متفاوت در ما ایجاد می‌کند.‏ کتاب مقدّس محبت خداپسندانه را با شادی،‏ آرامش،‏ بردباری،‏ مهربانی،‏ نیکویی،‏ ایمان،‏ ملایمت و خویشتنداری در ارتباط می‌داند.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ مزمورنویس نوشت:‏ «خوشا به حال مردمانی که یهوه خدای ایشان است.‏» (‏مز ۱۴۴:‏۱۵‏)‏ یَهُوَه،‏ خدای شاد است و قوم او نیز این خصوصیت را از خود نشان می‌دهند.‏ آنان برخلاف انسان‌های خودپرست که تنها به فکر نفع خود هستند،‏ به دیگران کمک کرده و از این بابت شاد می‌شوند.‏—‏اعما ۲۰:‏۳۵‏.‏

۷.‏ چه سؤالاتی به ما کمک می‌کند که محبت خود را به خدا محک بزنیم؟‏

^۷ چطور می‌توانیم تشخیص دهیم که محبتمان به خود  بیشتر از محبتمان به خدا شده است؟‏ فیلیپیان ۲:‏۳،‏ ۴ به ما چنین پند می‌دهد:‏ «هیچ کاری را از روی ستیزه‌جویی یا خودپسندی مکنید،‏ بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.‏ تنها به فکر نفع خود مباشید،‏ بلکه به فکر نفع دیگران نیز باشید.‏» بجاست از خود بپرسیم:‏ ‹آیا من این پند را در زندگی‌ام بکار می‌گیرم؟‏ آیا با تمام وجود به دنبال انجام خواست خدا هستم؟‏ آیا در جماعت و در خدمت موعظه به دیگران کمک می‌کنم؟‏› البته همیشه آسان نیست که نیرو و وقت خود را برای دیگران صرف کنیم.‏ این کار به تلاش فراوان و ازخودگذشتگی نیاز دارد.‏ اما هیچ چیز ما را شادتر و خوشحال‌تر نمی‌سازد که بدانیم پروردگار عالم از ما خشنود است.‏

۸.‏ محبت به خدا برخی را به چه کاری برانگیخته است؟‏

^۸ برخی مسیحیان از روی محبت به خدا و برای افزایش خدمتشان،‏ شغل پردرآمد خود را رها کرده‌اند.‏ اِریکا که در آمریکا زندگی می‌کند،‏ پزشک است.‏ او به جای این که حرفهٔ پزشکی را دنبال کند،‏ به خدمت پیشگامی پرداخت و به همراه همسرش در چند کشور خدمت کرده است.‏ وقتی او به گذشته فکر می‌کند می‌گوید:‏ «تجربیاتی که در طول این سال‌ها در خدمت در محدودهٔ زبان خارجی داشتیم و دوستانی که پیدا کردیم،‏ زندگی ما را بسیار پربار کرده است.‏ اکنون نیز گاهی اوقات به‌عنوان پزشک کار می‌کنم.‏ اما از این که می‌توانم بیشتر وقت و نیرویم را جهت رفع نیاز روحانی مردم و رسیدگی به نیازهای جماعت صرف کنم،‏ رضایت‌خاطر و شادی واقعی دارم.‏»‏

۹.‏ چرا عشق به پول و ثروت،‏ باعث شادی نمی‌شود؟‏

^۹ پولُس نوشت که مردم ‏«پول‌دوست» خواهند شد.‏ سال‌ها پیش برادری پیشگام در ایرلند دربارهٔ خدا با مردی صحبت کرد.‏ آن مرد کیف پول خود را بیرون آورد،‏ مقداری پول به آن برادر نشان داد و با غرور گفت:‏ «این خدای من است!‏» بسیاری از افراد با چنین صراحتی احساسشان را ابراز نمی‌کنند،‏ اما دنیا پر از انسان‌هایی است که به پول و ثروت عشق می‌ورزند.‏ کتاب مقدّس چنین هشدار می‌دهد:‏ «شخصِ پولدوست هرگز از پول سیر نمی‌شود،‏ و نه دوستدار ثروت از درآمدِ خویش.‏» (‏جا ۵:‏۱۰‏)‏ چنین افرادی همیشه برای دستیابی به دارایی و ثروت بیشتر در تلاشند و در نتیجه ‹به دردهای بسیار گرفتار می‌شوند.‏›—‏۱تیمو ۶:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

۱۰.‏ کتاب مقدّس در رابطه با فقر و ثروت چه می‌گوید؟‏

^۱۰ البته همهٔ ما به پول نیاز داریم،‏ زیرا تا حدّی از ما محافظت می‌کند.‏ (‏جا ۷:‏۱۲‏)‏ آیا اگر شخص تنها به اندازهٔ نیازهای اساسی زندگی پول داشته باشد،‏ می‌تواند راضی و شاد باشد؟‏ قطعاً!‏ ‏(‏جامعه ۵:‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ آگور پسر یاکه نوشت:‏ «نه فقرم ده،‏ نه ثروت،‏ بلکه به نانی که نصیبم است،‏ مرا بپرور.‏» به‌آسانی می‌توان درک کرد که چرا او نمی‌خواست بسیار فقیر باشد،‏ زیرا از این می‌ترسید که وسوسه شود و دزدی کند و به این شکل به یَهُوَه بی‌حرمتی کند.‏ اما چرا آگور نمی‌خواست که ثروتمند باشد؟‏ او نوشت:‏ «مبادا سیر گشته،‏ تو را انکار کنم،‏ و بگویم:‏ ‹خداوند کیست؟‏›» (‏امث ۳۰:‏۸،‏ ۹‏)‏ احتمالاً شما نیز کسانی را می‌شناسید که به جای توکل به خدا،‏ به مال و ثروت دل می‌بندند.‏

۱۱.‏ عیسی دربارهٔ مال و ثروت چه پندی داد؟‏

^۱۱ کسانی که به مال و ثروت عشق می‌ورزند،‏ نمی‌توانند خدا را خشنود سازند.‏ عیسی مسیح گفت:‏ «هیچ کس نمی‌تواند به دو ارباب خدمت کند؛‏ زیرا یا از یکی نفرت و دیگری را دوست خواهد داشت یا به یکی وفادار و از دیگری بیزار خواهد بود.‏ شما نمی‌توانید هم غلام خدا و هم غلام ثروت باشید.‏» او قبل از اشاره به این موضوع گفته بود:‏ «دیگر گنج برای خود بر زمین میندوزید،‏ جایی که بید و زنگ به آن آسیب می‌رساند و دزد می‌تواند به آن دست یابد و آن را برباید.‏ بلکه گنج برای خود در آسمان بیندوزید،‏ جایی که بید و زنگ به آن آسیب نمی‌رساند و  دزد نیز نمی‌تواند به آن دست یابد و آن را برباید.‏»—‏مت ۶:‏۱۹،‏ ۲۰،‏ ۲۴‏.‏

۱۲.‏ چگونه داشتن زندگی‌ای ساده،‏ خدمت به یَهُوَه را راحت‌تر می‌سازد؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۲ بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که با ساده نگه داشتن زندگی،‏ نه تنها خوشحال‌تر خواهند بود،‏ بلکه وقت بیشتری برای خدمت به یَهُوَه خواهند داشت.‏ جَک که در آمریکا زندگی می‌کند،‏ خانهٔ بزرگ و کسب‌وکار خود را فروخت تا بتواند به همراه همسرش به خدمت پیشگامی بپردازد.‏ او می‌گوید:‏ «بسیار سخت بود که از خانهٔ قشنگمان و مِلکی که خارج از شهر داشتیم،‏ چشم بپوشیم.‏ سال‌ها بود که به دلیل مشکلات محل کار خسته و درمانده به خانه بازمی‌گشتم.‏ اما همسرم در آن زمان پیشگامی می‌کرد و همیشه خوشحال بود.‏ او می‌گفت:‏ ‹من بهترین رئیس را دارم!‏› اکنون که من نیز پیشگامی می‌کنم،‏ هر دوی ما برای یک نفر کار می‌کنیم،‏ یعنی برای یَهُوَه!‏»‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم دیدگاه خود را نسبت به مادیات محک بزنیم؟‏

^۱۳ برای این که دیدگاه خود را نسبت به مادیات محک بزنیم،‏ باید صادقانه از خود بپرسیم:‏ ‹آیا من آنچه را که کتاب مقدّس دربارهٔ مادیات می‌گوید قبول دارم و طبق آن زندگی می‌کنم؟‏ آیا به کسب درآمد بیش از هر چیز اهمیت می‌دهم؟‏ آیا برای من مسائل مادی مهم‌تر از رابطه‌ام با یَهُوَه خدا و مردم است؟‏ آیا واقعاً اطمینان دارم که یَهُوَه خدا نیازهای مرا رفع می‌کند؟‏› ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه هیچ گاه آنانی را که به او امید بسته‌اند،‏ ناامید نمی‌کند.‏—‏مت ۶:‏۳۳‏.‏

۱۴.‏ چه دیدگاهی نسبت به تفریح متعادل است؟‏

^۱۴ مطابق با پیشگویی کتاب مقدّس،‏ امروزه بسیاری از مردم ‏‹لذّت را دوست دارند.‏› درست همان طور که محبت به خود و داشتن مال و ثروت در حد تعادل اشتباه نیست،‏ داشتن دیدی متعادل نسبت به لذّت و تفریح نیز بجاست.‏ یَهُوَه هیچ گاه از ما نمی‌خواهد که خود و نیازهایمان را نادیده بگیریم یا تفریح نکنیم.‏ کتاب مقدّس خادمان وفادار یَهُوَه را چنین ترغیب می‌کند:‏ «پس تو رفته،‏ نان خود را با خوشی بخور و شراب خود را با دلی شاد بنوش.‏»—‏جا ۹:‏۷‏.‏

۱۵.‏ دوم تیموتائوس ۳:‏۴ در رابطه با چه کسانی صحبت می‌کند؟‏

^۱۵ دوم تیموتائوس ۳:‏۴ در رابطه با کسانی صحبت  می‌کند که آنقدر به دنبال تفریح و خوشگذرانی هستند که ممکن است خدا را فراموش کنند.‏ این آیه می‌گوید که مردم لذّت را «بیش از خدا» دوست خواهند داشت.‏ منظور از این آیه این نیست که آنان خدا را تا اندازه‌ای دوست دارند.‏ محققی در این باره چنین نوشت:‏ «این آیه به این معنی نیست که مردم خدا را تا حدّی دوست دارند،‏ بلکه منظور این است که ذرّه‌ای از محبت به خدا در وجودشان نیست.‏» به راستی این هشداری جدّی برای کسانی است که به لذّت و خوشگذرانی عشق می‌ورزند.‏ عبارت ‹لذّت را بیش از خدا دوست داشتن› در واقع کسانی را توصیف می‌کند که «لذّت‌های زندگی،‏ آنان را منحرف می‌کند.‏»—‏لو ۸:‏۱۴‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ عیسی در رابطه با لذّت و تفریح چه الگویی از خود به جا گذاشت؟‏

^۱۶ عیسی مسیح دیدی متعادل نسبت به لذّت و تفریح داشت.‏ او یک بار در یک «جشن عروسی» و بار دیگر در «ضیافتی بزرگ» شرکت کرد.‏ (‏یو ۲:‏۱-‏۱۰؛‏ لو ۵:‏۲۹‏)‏ در آن جشن عروسی،‏ شراب تمام شده بود و عیسی با معجزه‌ای آب را به شراب تبدیل کرد.‏ در موقعیتی دیگر نیز وقتی مردم او را به دلیل خوردن و نوشیدن محکوم کردند،‏ عیسی به روشنی نشان داد که آنان دیدی متعادل ندارند.‏—‏لو ۷:‏۳۳-‏۳۶‏.‏

^۱۷ با این حال عیسی خود را در لذّت‌های زندگی غرق نساخت.‏ او به یَهُوَه خدا اولویت می‌داد و با تمام وجود به دیگران کمک می‌کرد.‏ او حاضر شد مرگی دردناک را بر تیر شکنجه تحمّل کند تا انسان‌ها بتوانند به زندگی ابدی دست یابند.‏ عیسی به پیروانش چنین گفت:‏ «خوشا به حال شما،‏ وقتی مردم به خاطر من به شما ناسزا گویند،‏ به شما آزار رسانند و انواع دروغ‌های بدخواهانه علیه‌تان به زبان آورند.‏ آنان به پیامبرانِ پیش از شما نیز اینچنین آزار رساندند.‏ پس شاد باشید و وجد نمایید؛‏ زیرا پاداشتان نزد خدا عظیم است.‏»—‏مت ۵:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۱۸.‏ چه پرسش‌هایی به ما کمک می‌کند که دیدگاه خود را نسبت به لذّت و تفریح محک بزنیم؟‏

^۱۸ ما چطور می‌توانیم تشخیص دهیم که چه دیدگاهی نسبت به لذّت و تفریح داریم؟‏ می‌توانیم از خود بپرسیم:‏ ‹آیا تفریحات برایم مهم‌تر از شرکت در جلسات و خدمت موعظه است؟‏ آیا حاضرم برای خدمت به یَهُوَه از خواسته‌هایم بگذرم؟‏ آیا در انتخاب تفریحات،‏ دیدگاه یَهُوَه را مدّ نظر دارم؟‏› اگر واقعاً به یَهُوَه خدا عشق بورزیم،‏ نه تنها از کارهایی که می‌دانیم باعث ناخشنودی او می‌شود دوری می‌کنیم،‏ بلکه کارهایی که ممکن است او را ناخشنود سازد نیز انجام نمی‌دهیم.‏—‏مَتّی ۲۲:‏۳۷،‏ ۳۸ خوانده شود.‏

۱۹.‏ چه کسانی نمی‌توانند به معنای واقعی شاد باشند؟‏

^۱۹ دنیای شیطان حدود ۶۰۰۰ سال است که باعث سختی و مصیبت انسان‌ها شده است.‏ اکنون که روزهای آخر این نظام را سپری می‌کنیم،‏ دنیا پر از انسان‌هایی است که تنها به فکر خود،‏ مادیات و لذّت‌های زندگی هستند.‏ آنان تنها به منافع خود اهمیت می‌دهند.‏ چنین انسان‌هایی نمی‌توانند به معنای واقعی شاد باشند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹خوشا به حال آن که خدای یعقوب یاور اوست و امیدش بر یهوه خداست.‏›—‏مز ۱۴۶:‏۵‏.‏

۲۰.‏ محبت به خدا چطور باعث شادی شما شده است؟‏

^۲۰ امروزه محبت به خدا در بین خادمان او روزبه‌روز افزایش می‌یابد.‏ همچنین هر ساله انسان‌های بیشتری با یَهُوَه خدا آشنا شده و به پرستش او روی می‌آورند.‏ این موضوع نشان می‌دهد که پادشاهی خدا در حال حکمرانی است و به زودی برکاتی نصیب ما می‌سازد که تصوّر آن را نیز نمی‌کنیم.‏ ما زمانی می‌توانیم به معنای واقعی شاد باشیم که خواست یَهُوَه خدا را انجام دهیم و باعث خشنودی او شویم.‏ کسانی که به یَهُوَه عشق می‌ورزند،‏ تا ابد شاد و سعادتمند خواهند بود!‏ در مقالهٔ بعد بررسی خواهیم کرد که محبت خودخواهانه چه خصوصیاتی را با خود به همراه دارد و آن‌ها را با خصوصیاتی که خادمان خدا دارند مقایسه خواهیم کرد.‏