‹یَهُوَه ضعیفان را قوّت می‌بخشد›
آیهٔ سال ۲۰۱۸: آنانی که به یَهُوَه امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند.—اِشَعْیا ۴۰:۳۱.
۱. برخی از مشکلاتی که با آن روبرویید کدامند؟ چرا یَهُوَه از خادمان وفادارش خشنود است؟ (تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.)
زندگی در دنیای امروز مشکلات زیادی با خود به همراه دارد. بسیاری از شما برادران و خواهران عزیز دچار بیماری‌های جدّی هستید. برخی از شما با وجود سن بالا، باید از خویشاوندان سالخوردهٔ خود مراقبت کنید. یا شاید به‌سختی نیازهای اولیهٔ خانواده را فراهم می‌کنید. بسیاری از شما به‌طور همزمان با مشکلات مختلفی روبرو هستید. در چنین شرایطی علاوه بر هزینه، باید مقدار زیادی از انرژی و زمان خود را صرف کنید. با این حال، به وعده‌های یَهُوَه کاملاً اطمینان دارید و با ایمانی استوار در انتظار آیندهٔ بهتری هستید. به‌راستی که چنین روحیه‌ای یَهُوَه را بسیار خشنود می‌سازد!
۲. اِشَعْیا ۴۰:۲۹ چگونه ما را تشویق می‌کند، اما ممکن است مرتکب چه اشتباه بزرگی شویم؟
۲ آیا گاهی اوقات احساس می‌کنید که به دلیل فشارهای زندگی صبرتان لبریز شده است؟ تنها شما نیستید که چنین احساسی دارید! کتاب مقدّس نشان می‌دهد که برخی خادمان وفادار خدا نیز در گذشته چنین احساسی داشته‌اند. (۱پاد ۱۹:۴؛ ایو ۷:۷) آنان به جای یأس و ناامیدی، برای تقویت خود به یَهُوَه تکیه کردند. یَهُوَه خدا نیز آنان را ناامید نکرد. کتاب مقدّس در این باره می‌گوید که خدا «ضعیفان را قوّت می‌بخشد.» (اشع ۴۰:۲۹) اما متأسفانه، برخی از خادمان خدا تصوّر می‌کنند که باید برای مدتی حقیقت را کنار بگذارند تا بتوانند با مشکلاتشان کنار بیایند. آنان خدمت به یَهُوَه را همچون باری سنگین می‌بینند. به همین دلیل، دیگر کلام خدا را مطالعه نمی‌کنند و در جلسات و خدمت موعظه شرکت نمی‌کنند. این دقیقاً همان چیزی است که شیطان می‌خواهد آنان انجام دهند.
۳. الف) چطور می‌توانیم مانع شیطان شویم و اجازه ندهیم ما را ضعیف کند؟ ب) در این مقاله چه موضوعاتی بررسی خواهد شد؟
۳ شیطان ابلیس نمی‌خواهد که ما قوّت یابیم. او به‌خوبی می‌داند که ما با مشغول بودن در فعالیت‌های روحانی قوّت می‌گیریم. شاید احساس می‌کنید که از لحاظ روحی و جسمی نیرویی برایتان باقی نمانده است. در چنین شرایطی خود را از یَهُوَه دور نکنید. تا جای ممکن به او نزدیک شوید، زیرا «او شما را استوار، قوی و ثابت‌قدم خواهد ساخت.» (۱پطر ۵:۱۰؛ یعقو ۴:۸) در این مقاله، نکاتی را از اِشَعْیا ۴۰:۲۶-۳۱ بررسی خواهیم کرد که نشان می‌دهد یَهُوَه چگونه به ما قوّت می‌بخشد. سپس به بررسی دو موقعیت می‌پردازیم که می‌تواند از خدمتمان به یَهُوَه بکاهد و خواهیم دید که اصول کتاب مقدّس چطور در آن شرایط به ما کمک می‌کند.
آنانی که به یَهُوَه امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند
۴. اِشَعْیا ۴۰:۲۶ چه درسی به ما می‌آموزد؟
۴ اِشَعْیا ۴۰:۲۶ خوانده شود. تا به حال هیچ کس قادر نبوده است تمام ستارگان آسمان را بشمارد. دانشمندان معتقدند که تنها در کهکشان راه شیری حدود ۴۰۰ میلیارد ستاره وجود دارد. یَهُوَه تک‌تک آن‌ها را به نام می‌شناسد. این چه نکته‌ای را در مورد یَهُوَه به ما می‌آموزد؟ این که اگر او به ستارگان که فاقد حیات هستند چنین علاقه و توجهی نشان می‌دهد، چقدر بیشتر به ما که او را خدمت می‌کنیم چنین احساسی دارد! به‌خصوص که ما نه از روی اجبار، بلکه از روی عشق و محبت به یَهُوَه خدمت می‌کنیم. (مز ۱۹:۱، ۳، ۱۴) پدر آسمانی‌مان یَهُوَه، تک‌تک ما را به‌خوبی می‌شناسد. ‹او حتی از تعداد موهای سر ما نیز آگاه است.› (مت ۱۰:۳۰) مزمورنویس نیز به ما چنین اطمینان می‌دهد: «خداوند از کسانی که مطیع او هستند، مراقبت می‌کند.» (مز ۳۷:۱۸، مژده برای عصر جدید) بله، او از تمام سختی‌ها و مشکلاتی که ما با آن روبرو هستیم آگاه است و می‌تواند چنان قوّتی به ما دهد که هر مشکلی را تحمّل کنیم.
۵. چطور می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه به ما قوّت می‌بخشد؟
۵ اِشَعْیا ۴۰:۲۸ خوانده شود. یَهُوَه منبع تمام انرژی‌ها و قدرت‌های موجود در عالم هستی است. برای مثال، انرژی‌ای که او به خورشید می‌دهد را در نظر بگیرید. دانشمندی به نام دیوید بوداناس می‌گوید: «انرژی‌ای که خورشید در هر ثانیه از خود تولید می‌کند، برابر انرژی حاصل از انفجار میلیاردها بمب اتم است.» محققی دیگر تخمین زده است که «انرژی‌ای که خورشید در یک ثانیه تولید می‌کند، نیازهای بشر را تا ۲۰۰٬۰۰۰ سال آینده تأمین می‌کند.» بدون شک، کسی که چنین انرژی‌ای به خورشید داده است می‌تواند چنان قوّتی به ما دهد که با هر مشکلی مقابله کنیم.
۶. حمل کردن یوغ عیسی از چه جهت راحت است و دانستن این امر باید چه تأثیری بر ما بگذارد؟
۶ اِشَعْیا ۴۰:۲۹ خوانده شود. خدمت به یَهُوَه شادی فراوانی برایمان به همراه دارد. عیسی به شاگردانش گفت: «یوغ مرا بر دوش گیرید. . . . در جان‌های خود نیرویی تازه خواهید یافت؛ زیرا یوغ من راحت و بار من سبک است.» (مت ۱۱:۲۸-۳۰) این گفته کاملاً درست است! شاید گاهی اوقات هنگامی که خانه را ترک می‌کنیم تا به جلسه یا خدمت موعظه برویم، شدیداً احساس خستگی کنیم. اما وقتی از جلسه یا خدمت موعظه برمی‌گردیم «نیرویی تازه» داریم و آمادهٔ مقابله با مشکلاتمان خواهیم بود. به‌راستی که حمل کردن یوغ عیسی راحت است!
۷. تجربه‌ای را بیان کنید که درستیِ مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰ را نشان می‌دهد.
۷ خواهری که او را کِیلا می‌نامیم دچار خستگی مزمن، افسردگی و سردردهای شدید بود. به همین دلیل، گاهی شرکت در جلسات برایش مشکل بود. او پس از شرکت در یکی از جلسات آخر هفته احساسش را چنین بیان کرد: «سخنرانی دربارهٔ یأس و ناامیدی بود. حس همدردی و دلسوزی سخنران طوری بر من تأثیر گذاشت که اشکم را درآورد. با شنیدن آن سخنرانی متوجه شدم که باید همواره در جلسات شرکت کنم.» کِیلا بسیار خوشحال بود که با سعی و تلاش در آن جلسه شرکت کرده بود!
۸، ۹. هنگامی که پولُس گفت، «وقتی ضعیفم، آنگاه قوی هستم» منظورش چه بود؟
۸ اِشَعْیا ۴۰:۳۰ خوانده شود. ما توانایی‌های بسیاری داریم، اما نمی‌توانیم همیشه بر آن‌ها تکیه کنیم. چرا که محدودیت‌هایی نیز داریم. این واقعیتی است که همهٔ ما باید آن را قبول کنیم. پولُس رسول توانایی‌های بسیاری داشت. با این حال، او قادر نبود همهٔ کارهایی را که می‌خواست انجام دهد. وقتی او احساسش را برای یَهُوَه بیان کرد، یَهُوَه به او گفت: «قدرت من در ضعف تو کاملاً آشکار می‌شود.» پولُس منظور یَهُوَه را به‌خوبی درک کرد و چنین نتیجه‌گیری کرد: «وقتی ضعیفم، آنگاه قوی هستم.» (۲قر ۱۲:۷-۱۰) منظور او از این گفته چه بود؟
۹ پولُس تشخیص داد که توانایی‌هایش محدود است و به قدرتی والاتر از قدرت خود نیاز دارد. او می‌توانست چنین قدرتی را از روح مقدّس یَهُوَه دریافت کند. او با قدرت روح مقدّس خدا می‌توانست کارهایی بکند که با نیروی خود هرگز قادر به انجام آن‌ها نبود. ما نیز می‌توانیم از چنین قدرتی برخوردار شویم، زیرا یَهُوَه روح مقدّسش را در اختیار ما نیز می‌گذارد.
۱۰. یَهُوَه چگونه به داوود کمک کرد که با مشکلاتش مقابله کند؟
۱۰ داوود مزمورنویس نیز به دفعات قدرت روح‌القدس را تجربه کرد. او در این باره چنین سرایید: «به یاری تو بر سپاهیان یورش می‌برم؛ و با خدایم از دیوارها برمی‌جهم.» (مز ۱۸:۲۹) همان طور که بالا رفتن از دیواری بلند برای ما غیرممکن است، گاهی اوقات مشکلاتمان نیز چنان بزرگ هستند که قادر نیستیم به تنهایی از پس آن‌ها برآییم. در چنین شرایطی به کمک یَهُوَه نیاز داریم.
۱۱. روح مقدّس یَهُوَه چگونه به ما کمک می‌کند در سختی‌ها پایدار بمانیم؟
۱۱ اِشَعْیا ۴۰:۳۱ خوانده شود. عقاب برای اوج گرفتن در آسمان و پروازهای طولانی به قدرت خود تکیه نمی‌کند. این پرنده برای اوج گرفتن از ستون‌های هوای گرم کمک می‌گیرد. به این شکل می‌تواند انرژی خود را برای پروازهای طولانی ذخیره نماید. ما می‌توانیم عقاب را الگوی خود سازیم، به‌خصوص زمانی که تحت فشار مشکلات طاقت‌فرسا هستیم. در چنین شرایطی می‌توانیم از یَهُوَه تمنا کنیم تا از طریق «یاور، یعنی روح‌القدس،» قدرت بیشتری به ما بدهد. (یو ۱۴:۲۶) هر لحظه از شبانه‌روز که اراده کنیم، می‌توانیم از یَهُوَه روح مقدّسش را بطلبیم. یکی از مواقعی که به کمک یَهُوَه نیاز داریم، زمانی است که با عضوی از جماعت اختلاف پیدا می‌کنیم. اما چرا چنین اختلافی ممکن است رخ دهد؟
۱۲، ۱۳. الف) چرا بین مسیحیان اختلافاتی رخ می‌دهد؟ ب) سرگذشت زندگی یوسف دربارهٔ یَهُوَه به ما چه می‌آموزد؟
۱۲ از آنجا که همهٔ ما ناکاملیم، ممکن است اختلافاتی بین ما و دیگران رخ دهد. شاید حرف یا عمل هم‌ایمانی باعث رنجش ما شود و یا ممکن است ما آنان را برنجانیم. در چنین شرایطی ما شدیداً تحت آزمایش قرار خواهیم گرفت. اما در واقع این فرصتی است تا وفاداری خود را به یَهُوَه نشان دهیم. چگونه؟ با همکاری و حفظ اتحاد با برادران و خواهرانمان در جماعت. ما باید علی‌رغم ناکاملی‌های هم‌ایمانانمان، مانند یَهُوَه تک‌تک آنان را دوست بداریم.
همان طور که یَهُوَه یوسف را به حال خود رها نکرد، شما را نیز ترک نخواهد کرد (بند ۱۳ ملاحظه شود)
۱۳ سرگذشت زندگی یوسف نشان می‌دهد که یَهُوَه مانع آزمایش‌هایی که سر راه خادمانش قرار می‌گیرد نمی‌شود. وقتی یوسف بسیار جوان بود، برادران ناتنی‌اش از روی حسادت او را به بردگی فروختند. سپس یوسف به مصر برده شد. (پیدا ۳۷:۲۸) یَهُوَه شاهد تمام این اتفاقات بود و بی‌شک از برخوردی که با دوست و خادم وفادارش یوسف می‌شد اندوهگین بود. اما وارد عمل نشد! بعدها که یوسف را به اتهام تجاوز به همسر فوطیفار به زندان انداختند، باز هم یَهُوَه وارد عمل نشد! آیا یَهُوَه یوسف را به حال خود رها کرده بود؟ خیر. کتاب مقدّس می‌گوید: «خداوند با یوسف بود، و او را در هر چه می‌کرد، کامیاب می‌ساخت.»—پیدا ۳۹:۲۱-۲۳.
۱۴. دوری از خشم، از لحاظ روحانی و جسمی چه مزایایی دارد؟
۱۴ داوود نمونه‌ای دیگر است. به‌ندرت می‌توان کسی را یافت که همچون داوود مورد ظلم قرار گرفته باشد. با این حال، او اجازه نداد خشم و کینه بر او غلبه کند. او گفت: «از خشم بازایست و غضب را ترک نما! خویشتن را مکدر مساز، که جز به شرارت نمی‌انجامد.» (مز ۳۷:۸) انگیزهٔ اصلی ما برای خشمگین نشدن این است که می‌خواهیم از یَهُوَه سرمشق گیریم، یعنی کسی که «با ما مطابق گناهانمان رفتار نمی‌کند.» (مز ۱۰۳:۱۰) دوری از خشم و عصبانیت برای ما مزایای دیگری نیز دارد. خشم می‌تواند مشکلاتی همچون فشار خون بالا یا اختلالات تنفسی در ما ایجاد کند. همچنین ممکن است به لوزالمعده و کبد ما آسیب رساند یا مشکلات گوارشی برایمان ایجاد کند. از آنجا که شخص خشمگین قادر نیست به‌درستی فکر کند، شاید هنگام عصبانیت حرفی بزند یا کاری کند که دیگران را برنجاند و برای مدتی دچار افسردگی شود. در مقابل، کتاب مقدّس می‌گوید: «دلِ آرام به بدن حیات می‌بخشد.» (امث ۱۴:۳۰) حال، اگر از کسی رنجیده‌ایم چه باید بکنیم و چطور می‌توانیم صلح را با هم‌ایمانانمان حفظ کنیم؟ به‌کارگیری پند حکیمانهٔ کتاب مقدّس به ما کمک خواهد کرد.
وقتی هم‌ایمانی ما را می‌رنجاند
۱۵، ۱۶. اگر از کسی رنجیده‌ایم چه باید بکنیم؟
۱۵ اِفِسُسیان ۴:۲۶ خوانده شود. دور از انتظار نیست که افراد دنیوی با ما برخوردی ناشایست داشته باشند. اما اگر یکی از اعضای خانواده‌مان یا هم‌ایمانی حرفی بزند یا کاری کند که ما را برنجاند، از ته دل ناراحت و پریشان می‌شویم. حال اگر نتوانیم اتفاقی را که افتاده است فراموش کنیم، چطور؟ آیا اجازه می‌دهیم خشم و کینه سال‌ها در دلمان باقی بماند، یا پند کتاب مقدّس را به گوش می‌گیریم و اختلافمان را فوراً حل‌وفصل می‌کنیم؟ هر چه در به‌کارگیری این پند تأخیر کنیم، ایجاد صلح با هم‌ایمانمان مشکل‌تر خواهد شد.
۱۶ تصوّر کنید که برادری شما را رنجانده و ذهن شما مدام به آن مشغول است. برای ایجاد صلح چه قدم‌هایی می‌توانید بردارید؟ اول، از صمیم دل به یَهُوَه دعا کنید. از یَهُوَه بخواهید به شما کمک کند که گفتگویی بناکننده با برادرتان داشته باشید. فراموش نکنید که برادرتان نیز دوست یَهُوَه است! (مز ۲۵:۱۴) یَهُوَه او را دوست دارد و با او مهربان است. یَهُوَه از ما انتظار دارد که همچون او با دیگران رفتار کنیم. (امث ۱۵:۲۳؛ مت ۷:۱۲؛ کول ۴:۶) دوم، آنچه را می‌خواهید به برادرتان بگویید از پیش آماده کنید. فکر نکنید که برادرتان عمداً شما را رنجانده است. شاید برداشت شما اشتباه بوده است. این احتمال را بدهید که شاید شما نیز تا حدّی عامل این اختلاف بوده‌اید. می‌توانید گفتگوی خود را با این جمله آغاز کنید: «شاید بیش از حد حساس شدم، اما وقتی دیروز با من صحبت می‌کردی احساس کردم . . .» اگر نتیجهٔ مطلوبی از گفتگویتان حاصل نشد، برای برقراری صلح به دنبال فرصتی دیگر باشید. برای برادرتان دعا کنید و از یَهُوَه بخواهید که روح مقدّسش را به او بدهد. همچنین از یَهُوَه بخواهید به شما کمک کند که بر خصوصیات مثبت برادرتان تمرکز کنید. هر نتیجه‌ای که حاصل شود، می‌توانید اطمینان داشته باشید که یَهُوَه از شما خشنود است، زیرا برای برقراری صلح با برادرتان یعنی با دوست خدا، تمام تلاش خود را کرده‌اید.
عذاب وجدان برای خطاهای گذشته
۱۷. وقتی مرتکب خطایی می‌شویم، یَهُوَه چطور به ما کمک می‌کند که دوباره به او نزدیک شویم و چرا باید کمک او را قبول کنیم؟
۱۷ برخی به دلیل خطایی جدّی که در گذشته مرتکب شده‌اند، خود را لایق خدمت به یَهُوَه نمی‌دانند. احساس تقصیر می‌تواند آرامش، شادی و انرژی ما را بگیرد. داوود پادشاه نیز چنین احساسی داشت و گفت: «هنگامی که خاموشی گزیده بودم، استخوانهایم می‌پوسید از ناله‌ای که تمام روز برمی‌کشیدم. زیرا دست تو روز و شب بر من سنگینی می‌کرد.» خوشبختانه، داوود کاری کرد که یَهُوَه از همهٔ خادمانش انتظار دارد. او گفت: «به گناه خود نزد تو اعتراف کردم . . . و تو جرمِ گناهم را عفو کردی.» (مز ۳۲:۳-۵) اگر شما مرتکب گناهی جدّی شده‌اید، یَهُوَه آمادهٔ کمک به شماست. این شما هستید که باید کمک او را از طریق جماعت بپذیرید. (امث ۲۴:۱۶؛ یعقو ۵:۱۳-۱۵) برای اعتراف به خطای خود تأخیر نکنید، زیرا آیندهٔ شما در گرو آن است! حال اگر مدت‌ها پیش خطای شما بخشیده شده باشد و هنوز دچار عذاب وجدان باشید، چطور؟
۱۸. نمونهٔ پولُس به آنانی که خود را لایق خدمت به یَهُوَه نمی‌دانند چه کمکی می‌کند؟
۱۸ پولُس رسول گاهی به دلیل خطاهای گذشته‌اش احساس سرخوردگی می‌کرد. او گفت: «من از همهٔ رسولان کوچک‌تر هستم و لایق نیستم که رسول خوانده شوم، چون جماعت خدا را آزار رساندم.» با این حال، پولُس در ادامه گفت: «اما آنچه اکنون هستم، به لطف خدا هستم.» (۱قر ۱۵:۹، ۱۰) یَهُوَه پولُس را با وجود ناکاملی‌اش پذیرفته بود و می‌خواست که پولُس نیز از این بابت اطمینان داشته باشد. اگر شما از خطاهای گذشته‌تان از صمیم دل توبه کرده و به آن‌ها اعتراف کرده‌اید، شکی نداشته باشید که یَهُوَه نیز مطابق آنچه در کلامش آمده، شما را بخشیده است!—اشع ۵۵:۶، ۷.
۱۹. آیهٔ سال ۲۰۱۸ چیست و چرا آیه‌ای بجاست؟
۱۹ هر چه به پایان نظام حاضر نزدیک‌تر می‌شویم، مشکلات زندگی نیز بیشتر می‌شود. اما اطمینان داشته باشید که یَهُوَه هر آنچه برای ادامهٔ راه نیاز دارید به شما می‌دهد، چرا که او «ضعیفان را قوّت می‌بخشد، و ناتوانان را نیروی بیشتر عطا می‌کند.» (اشع ۴۰:۲۹؛ مز ۵۵:۲۲؛ ۶۸:۱۹) این نکته را هر بار که در سال ۲۰۱۸ به سالن جماعت می‌رویم، در آیهٔ سال خواهیم دید که می‌گوید: ‹آنانی که به یَهُوَه امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند.›—اشع ۴۰:۳۱.
