۱.‏ یوسِف با چه آزمایشی روبرو شد و چه واکنشی از خود نشان داد؟‏

 یوسِف پسر یعقوب با آزمایشی سخت روبرو شد.‏ اربابش فوتیفار زنی داشت که به یوسِف می‌گفت:‏ «با من همخواب شو!‏» یوسِف درخواست او را رد می‌کرد.‏ امروزه شاید بعضی‌ها با خودشان فکر کنند که چرا یوسِف با این وسوسه مقابله کرد.‏ فوتیفار که در خانه نبود.‏ یوسِف هم یک غلام بود و آن زن می‌توانست به خاطر رد شدن درخواستش زندگی را برای یوسِف سخت کند.‏ با این حال،‏ چرا یوسِف هر دفعه پیشنهاد او را رد می‌کرد؟‏ او گفت:‏ «من چطور می‌توانم این کار زشت را انجام بدهم و به خدا گناه کنم؟‏»—‏پیدا ۳۹:‏۷-‏۱۲‏.‏

۲.‏ یوسِف از کجا می‌دانست که زنا در دید خدا گناه است؟‏

^۲ یوسِف از کجا می‌دانست که خدا زنا را یک «کار زشت» می‌داند؟‏ قانون «زنا نکنید» که در شریعت موسی آمده است،‏ دویست سال بعد نوشته می‌شد.‏ (‏خرو ۲۰:‏۱۴‏)‏ با این وجود،‏ یوسِف یَهُوَه را به اندازه‌ای می‌شناخت که بداند نظرش در مورد کارهای غیراخلاقی چیست.‏ مثلاً او می‌دانست که یَهُوَه از اول پیوند ازدواج را بین یک مرد و یک زن برقرار کرده بود.‏ او شنیده بود که چطور یَهُوَه در دو موقعیت وارد عمل شده تا از سارا،‏ یکی از اجدادش مراقبت کند تا بی‌حرمت نشود و بتواند به شوهرش وفادار بماند.‏ در یک موقعیت مشابه،‏ خدا از رِبِکا زن اسحاق محافظت کرد.‏ (‏پیدا ۲:‏۲۴؛‏ ۱۲:‏۱۴-‏۲۰؛‏ ۲۰:‏۲-‏۷؛‏ ۲۶:‏۶-‏۱۱‏)‏ وقتی یوسِف در مورد این اتفاقات فکر می‌کرد،‏ می‌توانست تشخیص بدهد که در دید خدا چه عملی خوب است و چه  عملی بد.‏ یوسِف یَهُوَه و معیارهای عادلانه‌اش را دوست داشت و مصمم بود طبق آن‌ها زندگی کند.‏

۳.‏ در این مقاله چه چیزی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۳ مطمئناً همهٔ ما درستکاری و عدالت را دوست داریم.‏ ولی ما ناکاملیم و اگر مراقب نباشیم تعریف دنیا از عدالت و درستکاری می‌تواند به‌راحتی بر ما تأثیر بگذارد.‏ (‏اشع ۵:‏۲۰؛‏ روم ۱۲:‏۲‏)‏ در این مقاله بررسی می‌کنیم که درستکاری چیست و چطور می‌توانیم آن را در زندگی نشان دهیم.‏ همین طور سه قدم را بررسی می‌کنیم که به ما کمک می‌کند تا معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه را بیشتر دوست داشته باشیم.‏

۴.‏ بعضی‌ها چه دید اشتباهی در مورد درستکاری دارند؟‏

^۴ رهبران مذهبی دوران عیسی،‏ خودشان را عادل و درستکار می‌دانستند.‏ ولی عیسی آن‌ها را به شدّت محکوم کرد،‏ چون آن‌ها در مورد بقیه قضاوت می‌کردند و خودشان معیارهای خوب و بد را تعیین می‌کردند.‏ (‏جا ۷:‏۱۶؛‏ لوقا ۱۶:‏۱۵‏)‏ امروزه هم بعضی‌ها رفتاری مشابه دارند.‏ آن‌ها ادعا می‌کنند که درستکارند،‏ ولی این ادعا بر طبق معیارهای خودشان است.‏ این اشخاص معمولاً خودپسند و مغرور هستند و در مورد دیگران قضاوت می‌کنند.‏ یَهُوَه این خصوصیات را دوست ندارد،‏ چون مخالف معیارهای عادلانهٔ اوست.‏

۵.‏ طبق کتاب مقدّس درستکاری یا عدالت چیست؟‏ مثال بزنید.‏

^۵ خصوصیت زیبای درستکاری به این معنی است که آنچه را در نظر خدا درست است انجام بدهیم.‏ در کتاب مقدّس کلماتی که درستکاری یا عدالت ترجمه شده،‏ به معنی زندگی طبق معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه است.‏ مثلاً یَهُوَه گفت که فروشنده‌ها باید از ‹وزنه‌های درست› استفاده کنند.‏ (‏تث ۲۵:‏۱۵‏)‏ کلمهٔ عبری که «درست» ترجمه شده،‏ می‌تواند «عادل» هم ترجمه شود.‏ بنابراین یک مسیحی که می‌خواهد در دید خدا عادل و درستکار باشد،‏ باید در کار و تجارت کاملاً صادق باشد.‏ شخص درستکار عدالت را دوست دارد و از دیدن این که کسی مورد بی‌انصافی قرار می‌گیرد،‏ بیزار است.‏ چنین شخصی موقع تصمیم‌گیری دید یَهُوَه را در نظر می‌گیرد تا ‹او را کاملاً خشنود کند.‏›—‏کول ۱:‏۱۰‏.‏

۶.‏ چرا می‌توانیم به معیارهای یَهُوَه اعتماد کنیم؟‏ (‏اِشَعْیا ۵۵:‏۸،‏ ۹‏)‏

^۶ کتاب مقدّس یَهُوَه را منشأ عدالت می‌خواند.‏ به این دلیل او «مسکن عدالت» نامیده می‌شود.‏ (‏ار ۵۰:‏۷‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ یَهُوَه به عنوان آفریدگار تنها کسی است که این اختیار را دارد که خوب و بد را تعیین کند.‏ همچنین او کامل است؛‏ اما ما به دلیل ناکاملی و گناه به روشنی نمی‌توانیم خوب و بد را از هم تشخیص بدهیم.‏ (‏امث ۱۴:‏۱۲؛‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏)‏ با این حال،‏ چون به صورت خدا آفریده شده‌ایم،‏ می‌توانیم هماهنگ با معیارهای عادلانهٔ او زندگی کنیم.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۷‏)‏ محبتمان به پدر آسمانی‌مان ما را ترغیب می‌کند که تا جای ممکن از او سرمشق بگیریم.‏—‏افس ۵:‏۱‏.‏

۷.‏ چرا به معیارهایی تغییرناپذیر نیاز داریم؟‏ مثالی بزنید.‏

^۷ چرا پیروی از معیارهای یَهُوَه به ما فایده می‌رساند؟‏ تصوّر کنید هر بانک برای خودش ارزش پول رایج را تعیین کند،‏ یا هر شرکت ساختمان‌سازی واحدهای اندازه‌گیری خودش را داشته باشد.‏ چه اتفاقی می‌افتد؟‏ همه جا هرج‌ومرج می‌شود.‏ یا اگر افراد در کادر پزشکی دستورالعمل‌های متفاوتی را دنبال  کنند،‏ ممکن است بعضی بیماران جانشان را از دست بدهند.‏ همان‌طور که معیارهای تغییرناپذیر مثل یک محافظ عمل می‌کند،‏ معیارهای خدا هم در رابطه با خوب و بد از ما محافظت می‌کند.‏

۸.‏ چه برکاتی شامل کسانی می‌شود که می‌خواهند درستکار باشند؟‏

^۸ یَهُوَه به کسانی که سعی می‌کنند طبق معیارهایش زندگی کنند برکت می‌دهد.‏ او وعده می‌دهد:‏ «پارسایان [یا درستکاران] زمین را به میراث خواهند برد.‏» (‏مز ۳۷:‏۲۹‏،‏ ه‌ن‏)‏ اگر همه از معیارهای یَهُوَه پیروی کنند،‏ در زندگی از اتحاد،‏ صلح و شادی برخوردار می‌شوند؛‏ چنین زندگی‌ای خواست یَهُوَه است.‏ پس منطقی است که درستکاری را دوست داشته باشیم.‏ بیایید سه نکته را بررسی کنیم که به ما کمک می‌کند این خصوصیت را در خودمان قوی‌تر کنیم.‏

۹.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا درستکاری را دوست داشته باشیم؟‏

^۹ نکتهٔ اول:‏ کسی که معیارها را تعیین کرده را دوست داشته باشید.‏ برای این که درستکاری را دوست داشته باشیم،‏ باید کسی را که معیارهای خوبی و بدی را تعیین کرده دوست داشته باشیم.‏ هر چه بیشتر یَهُوَه را دوست داشته باشیم،‏ بیشتر ترغیب می‌شویم طبق معیارهای عادلانه‌اش زندگی کنیم.‏ مثلاً،‏ اگر آدم و حوّا یَهُوَه را دوست داشتند،‏ هیچ وقت قانون عادلانه‌اش را زیر پا نمی‌گذاشتند.‏—‏پیدا ۳:‏۱-‏۶،‏ ۱۶-‏۱۹‏.‏

۱۰.‏ چطور ابراهیم توانست طرز فکر یَهُوَه را بهتر درک کند؟‏

^۱۰ ما به هیچ عنوان نمی‌خواهیم اشتباه آدم و حوّا را تکرار کنیم.‏ پس باید همچنان در مورد یَهُوَه و خصوصیاتش یاد بگیریم و سعی کنیم طرز فکرش را درک کنیم.‏ به این شکل محبتمان به یَهُوَه بیشتر می‌شود.‏ نمونهٔ ابراهیم را در نظر بگیرید.‏ او واقعاً یَهُوَه را دوست داشت.‏ حتی وقتی تصمیماتش را کاملاً درک نمی‌کرد،‏ باز هم مطیع می‌ماند و سعی می‌کرد او را بهتر بشناسد.‏ مثلاً وقتی فهمید یَهُوَه می‌خواهد سُدوم و غَموره را نابود کند،‏ نگران شد که «داور تمام جهان» درستکاران را با شریران از بین ببرد.‏ از نظر ابراهیم بعید بود که یَهُوَه این کار را بکند.‏ پس با فروتنی از او سؤالاتی پرسید.‏ یَهُوَه با صبر و حوصله جواب او را داد.‏ در آخر ابراهیم متوجه شد که یَهُوَه دل‌های همهٔ انسان‌ها را می‌بیند و هیچ وقت درستکاران را با شریران مجازات نمی‌کند.‏—‏پیدا ۱۸:‏۲۰-‏۳۲‏.‏

۱۱.‏ ابراهیم چطور نشان داد که یَهُوَه را دوست دارد و به او اعتماد دارد؟‏

^۱۱ گفتگویی که ابراهیم با یَهُوَه در مورد شهرهای سُدوم و غَموره داشت،‏ شدیداً روی او تأثیر گذاشت.‏ مطمئناً محبت و احترام ابراهیم نسبت به یَهُوَه بیشتر شد.‏ سال‌ها بعد اعتماد ابراهیم به یَهُوَه به‌شدّت مورد آزمایش قرار گرفت.‏ یَهُوَه از او خواست پسر عزیزش اسحاق را قربانی کند.‏ شناخت ابراهیم از خدا بیشتر شده بود.‏ پس این دفعه بدون هیچ سؤالی حاضر بود کاری را که یَهُوَه از او خواست انجام بدهد.‏ اما موقع آماده شدن برای این کار،‏ حتماً دلش پر از غم بود.‏ مطمئناً ابراهیم در مورد چیزهایی که در رابطه با یَهُوَه یاد گرفته بود تعمّق می‌کرد.‏ او می‌دانست که یَهُوَه هیچ گاه کاری را از روی بی‌انصافی یا بی‌مهری انجام نمی‌دهد.‏ همین طور مطابق با گفتهٔ پولُس رسول،‏ ابراهیم می‌دانست که یَهُوَه می‌تواند پسر عزیزش را رستاخیز بدهد.‏ (‏عبر ۱۱:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ یَهُوَه قول داده بود که از اسحاق قومی بزرگ به وجود آورد.‏ ولی در آن زمان  اسحاق هیچ فرزندی نداشت.‏ ابراهیم یَهُوَه را دوست داشت.‏ او مطمئن بود که خدا عادلانه رفتار می‌کند.‏ پس با این که برای ابراهیم سخت بود،‏ با ایمان اطاعت کرد.‏—‏پیدا ۲۲:‏۱-‏۱۲‏.‏

۱۲.‏ چطور می‌توانیم از ابراهیم سرمشق بگیریم؟‏ (‏مزمور ۷۳:‏۲۸‏)‏

^۱۲ چطور می‌توانیم از ابراهیم سرمشق بگیریم؟‏ باید بهتر یَهُوَه را بشناسیم و به او نزدیک‌تر شویم.‏ ‏(‏مزمور ۷۳:‏۲۸‏،‏ ه‌ن خوانده شود.‏)‏ به این شکل وجدانمان هماهنگ با طرز فکر یَهُوَه عمل می‌کند.‏ (‏عبر ۵:‏۱۴‏)‏ در این صورت می‌توانیم با وسوسه‌ها مقابله کنیم؛‏ چون حتی تصوّر این که یَهُوَه را ناراحت کنیم و رابطه‌مان با او صدمه ببیند،‏ ما را می‌رنجاند.‏ از چه راه دیگری می‌توانیم نشان دهیم که درستکاری را دوست داریم؟‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم در پی «پارسایی» یا درستکاری باشیم؟‏ (‏امثال ۱۵:‏۹‏)‏

^۱۳ نکتهٔ دوم:‏ هر روز تلاش کنید تا درستکاری را بیشتر دوست داشته باشید.‏ اگر بخواهیم عضله‌هایمان را قوی کنیم باید به طور مرتب ورزش کنیم.‏ به طور مشابه اگر بخواهیم برای معیارهای یَهُوَه بیشتر ارزش قائل شویم،‏ باید مرتباً تلاش کنیم.‏ یَهُوَه معقول است و از ما انتظار بیش از حد ندارد.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۱۴‏)‏ او به ما اطمینان می‌دهد کسانی را که در پی «پارسایی» یا درستکاری هستند دوست دارد.‏ ‏(‏امثال ۱۵:‏۹‏،‏ ه‌ن خوانده شود.‏)‏ اگر ما هدف مشخصی در خدمت به یَهُوَه داریم باید همچنان برای رسیدن به آن تلاش کنیم.‏ این موضوع در مورد درستکاری هم صدق می‌کند.‏ یَهُوَه با بردباری به ما کمک می‌کند تا در این راه پیشرفت کنیم.‏—‏مز ۸۴:‏۵،‏ ۷‏.‏

۱۴.‏ «سینه‌پوش عدالت» چیست و چرا به آن نیاز داریم؟‏

^۱۴ یَهُوَه به ما می‌گوید که انجام کار درست بار سنگینی نیست،‏ بلکه محافظی است که هر روز به آن نیاز داریم.‏ (‏۱یوحنا ۵:‏۳‏)‏ به لباس رزم روحانی‌ای فکر کنید که پولُس رسول آن را توصیف کرد.‏ (‏افس ۶:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ کدام قسمت از آن لباس از قلب سرباز محافظت می‌کند؟‏ «سینه‌پوش عدالت» که مظهر  معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه است.‏ همان طور که یک سینه‌پوش از قلب شخص محافظت می‌کند،‏ معیارهای یَهُوَه می‌تواند از دل مجازی یا شخصیت درونی ما محافظت کند.‏ پس تمام سعی‌تان را بکنید تا «سینه‌پوش عدالت» لباس رزم خود را از قلم نیندازید.‏—‏امث ۴:‏۲۳‏.‏

۱۵.‏ چطور می‌توانیم سینه‌پوش عدالت را بپوشیم؟‏

^۱۵ با در نظر گرفتن معیارهای خدا در تصمیمات روزمره‌مان می‌توانیم سینه‌پوش عدالت را بپوشیم.‏ موقع تصمیم‌گیری در مورد موضوع صحبت،‏ انتخاب آهنگ،‏ فیلم و کتاب باید اول از خود بپرسیم:‏ ‹این چیزها چه تأثیری روی دلم می‌گذارد؟‏ آیا مورد تأیید یَهُوَه است؟‏ آیا چیزهایی مثل غیراخلاقیات،‏ خشونت،‏ طمع یا خودخواهی را که یَهُوَه نادرست می‌داند،‏ بی‌ضرر جلوه می‌دهد؟‏› (‏فیلیپ ۴:‏۸‏)‏ وقتی تصمیماتمان مطابق با خواست یَهُوَه باشد،‏ اجازه می‌دهیم که معیارهای عادلانه‌اش از دلمان محافظت کند.‏

۱۶-‏۱۷.‏ اِشَعْیا ۴۸:‏۱۸ چطور به ما اطمینان می‌دهد که می‌توانیم تا ابد طبق معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه زندگی کنیم؟‏

^۱۶ آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چطور می‌توانید تا ابد هماهنگ با معیارهای عادلانهٔ خدا زندگی کنید؟‏ تشبیهی را که یَهُوَه در اِشَعْیا ۴۸:‏۱۸ به کار برده در نظر بگیرید.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۴۸:‏۱۸‏،‏ ه‌ن خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه می‌گوید که درستکاری ما می‌تواند مانند «امواج دریا» باشد.‏ تصوّر کنید که کنار دریا ایستاده‌اید و امواج دریا یکی پس از دیگری به ساحل می‌رسند.‏ آیا در آن موقعیت نگران می‌شوید که روزی موج‌ها از حرکت بایستند؟‏ نه،‏ شما می‌دانید که این موج‌ها هزاران سال است که در جریانند و هیچ وقت متوقف نمی‌شوند.‏

^۱۷ درستکاری شما چطور می‌تواند مثل امواج دریا بشود؟‏ موقع تصمیم‌گیری،‏ اول خواست یَهُوَه را در نظر داشته باشید و طبق آن عمل کنید.‏ حتی در تصمیم‌گیری‌های سخت،‏ پدر آسمانی‌مان کمک می‌کند تا پایدار و وفادار بمانیم و همیشه طبق معیارهای عادلانه‌اش زندگی کنیم.‏—‏اشع ۴۰:‏۲۹-‏۳۱‏.‏

۱۸.‏ چرا نباید با معیارهای خودمان دیگران را قضاوت کنیم؟‏

^۱۸ نکتهٔ سوم:‏ قضاوت را به یَهُوَه بسپارید.‏ ما تلاش می‌کنیم طبق معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه زندگی کنیم.‏ پس نباید دیگران را قضاوت کنیم و خودمان را بیش از اندازه درستکار بدانیم.‏ به جای این که دیگران را با معیارهای خود قضاوت کنیم،‏ باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه «داور تمام جهان» است.‏ (‏پیدا ۱۸:‏۲۵‏)‏ همین طور یَهُوَه این اختیار را به ما نداده تا دیگران را قضاوت کنیم.‏ در واقع عیسی فرمان داد:‏ «دیگر در مورد افراد دیگر قضاوت مکنید.‏»—‏مت ۷:‏۱‏.‏ *

۱۹.‏ یوسِف چطور نشان داد که به داوری یَهُوَه اعتماد دارد؟‏

^۱۹ دوبارهٔ نمونهٔ یوسِف را که مردی درستکار بود در نظر بگیرید.‏ او حتی کسانی را که با او بدرفتاری کرده بودند،‏ قضاوت نکرد.‏ برادرانش او را به زور گرفتند،‏ به بردگی فروختند و به دروغ به پدرشان گفتند که مرده است.‏ سال‌ها بعد یوسِف دوباره خانواده‌اش را دید.‏ یوسِف که در آن زمان حاکم قدرتمندی بود می‌توانست برادرانش را به‌سختی داوری کند و از آن‌ها انتقام بگیرد.‏ با این که برادرانش واقعاً از کردهٔ خودشان پشیمان بودند،‏ هنوز می‌ترسیدند.‏ ولی یوسِف به آن‌ها  دلگرمی داد و گفت:‏ «نترسید.‏ مگر من خدا هستم؟‏» (‏پیدا ۳۷:‏۱۸-‏۲۰،‏ ۲۷،‏ ۲۸،‏ ۳۱-‏۳۵؛‏ ۵۰:‏۱۵-‏۲۱‏)‏ یوسِف با فروتنی داوری را به یَهُوَه سپرد.‏

۲۰-‏۲۱.‏ چطور خودمان را بیش از حد درستکار ندانیم؟‏

^۲۰ ما هم مانند یوسِف باید داوری را به یَهُوَه بسپاریم.‏ ما نمی‌خواهیم نیّت بد به برادران و خواهرانمان نسبت بدهیم،‏ چون نمی‌توانیم دل آن‌ها را ببینیم؛‏ فقط یَهُوَه «انگیزه‌ها را می‌آزماید.‏» (‏امث ۱۶:‏۲‏،‏ ه‌ن‏)‏ او همهٔ مردم را از پیشینه‌ها و فرهنگ‌های مختلف دوست دارد و تشویقمان می‌کند تا ‹دل خود را بگشاییم.‏› (‏۲قر ۶:‏۱۳‏)‏ ما سعی می‌کنیم همهٔ برادران و خواهران را دوست داشته باشیم و آن‌ها را قضاوت نکنیم.‏

^۲۱ همچنین نباید کسی را که هم‌ایمانمان نیست قضاوت کنیم.‏ (‏۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ مثلاً در مورد یکی از اعضای خانواده‌مان که شاهد یَهُوَه نیست،‏ نباید بگوییم که ‹هیچ وقت حقیقت را نمی‌پذیرد!‏› چون این کار گستاخی و قضاوتی نابجاست.‏ یَهُوَه به همه «در هر جا که باشند،‏» فرصت توبه می‌دهد.‏ (‏اعمال ۱۷:‏۳۰‏)‏ فراموش نکنید کسی که خود را بیش از حد درستکار می‌داند،‏ در واقع درستکار نیست.‏

۲۲.‏ چرا مصمم هستید که درستکاری را دوست داشته باشید؟‏

^۲۲ با دوست داشتن معیارهای عادلانهٔ خدا،‏ شادی به دست می‌آوریم،‏ رابطه‌ای خوب با دیگران داریم و با نمونهٔ خود به آن‌ها کمک می‌کنیم تا به خدا نزدیک‌تر شوند.‏ ما می‌خواهیم همیشه ‹گرسنه و تشنهٔ به جا آوردن خواست خدا باشیم.‏› (‏مت ۵:‏۶‏،‏ پاورقی)‏ مطمئن باشید که یَهُوَه تلاش‌هایتان را برای انجام کار درست می‌بیند و از پیشرفت شما شاد می‌شود.‏ با دیدن این که مردم این دنیا از درستکاری دور می‌شوند،‏ دلسرد نشوید،‏ چون یَهُوَه درستکاران یعنی «پارسایان را دوست می‌دارد.‏»—‏مز ۱۴۶:‏۸‏،‏ ه‌ن.‏