۱.‏ مطابق با اول تِسالونیکیان ۵:‏۱۱‏،‏ همهٔ ما در چه کاری شرکت داریم؟‏

 آیا تا حالا در کار ساخت و تعمیر سالن جماعت شرکت کرده‌اید؟‏ مطمئناً اولین جلسه‌ای که در آن سالن نوساز داشته‌اید را هیچ وقت فراموش نکرده‌اید،‏ خیلی از یَهُوَه قدردان بودید و احتمالاً موقع سرود خواندن اشک می‌ریختید.‏ ما با بنای سالن‌های جدید به یَهُوَه جلال می‌دهیم.‏ اما راه دیگری وجود دارد که بیشتر به او جلال دهیم؛‏ همهٔ ما می‌توانیم کسانی را که برای پرستش یَهُوَه به سالن جماعت می‌آیند بنا کنیم.‏ این همان موضوعی است که پولُس در آیهٔ اصلی مقاله به آن اشاره می‌کند.‏—‏۱تِسالونیکیان ۵:‏۱۱‏،‏ خوانده شود.‏

۲.‏ در این مقاله چه موضوعی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۲ پولُس رسول در تشویق و بنای هم‌ایمانانش نمونه بود.‏ او نسبت به آن‌ها دلسوز بود.‏ در این مقاله می‌بینیم که پولُس چطور به هم‌ایمانانش کمک کرد که ۱)‏ در سختی‌ها پایدار بمانند،‏ ۲)‏ با همدیگر در صلح باشند و ۳)‏ ایمانشان را به یَهُوَه قوی کنند.‏ در ادامه می‌بینیم که چطور می‌توانیم از پولُس سرمشق بگیریم و برادران و خواهرانمان را تشویق کنیم.‏—‏۱قر ۱۱:‏۱‏.‏

۳.‏ پولُس چطور تعادل را در زندگی‌اش حفظ می‌کرد؟‏

^۳ پولُس برادران و خواهرانش را خیلی دوست داشت.‏ او سختی‌های زیادی کشیده بود،‏ به این خاطر وقتی برادران و خواهرانش در سختی قرار می‌گرفتند،‏ با آن‌ها همدردی می‌کرد و دلش به حال آن‌ها می‌سوخت.‏ وقتی به پول نیاز داشت،‏ کار می‌کرد تا به نیاز خودش و همراهانش رسیدگی کند.‏ (‏اعما ۲۰:‏۳۴‏)‏ پولُس خیمه‌دوزی بلد بود.‏ پس وقتی به قُرِنتُس رفت با آکیلا و پِریسکیلا به این کار مشغول شد.‏ اما «هر سَبَّت» به یهودیان  و یونانیان موعظه می‌کرد.‏ مدتی بعد وقتی سیلاس و تیموتائوس به آنجا آمدند،‏ «پولُس خود را تماماً وقف موعظهٔ کلام کرد.‏» (‏اعما ۱۸:‏۲-‏۵‏)‏ پولُس هیچ وقت فراموش نکرد که هدف اصلی‌اش در زندگی خدمت به یَهُوَه است.‏ او چون نمونهٔ خوبی بود می‌توانست دیگران را تشویق کند.‏ پولُس به آن‌ها گفت که هیچ وقت اجازه ندهند فشارهای زندگی و رسیدگی به نیازهای خانواده‌شان باعث شود که «چیزهایی پراهمیت‌تر،‏» یعنی پرستش یَهُوَه را فراموش کنند.‏—‏فیلیپ ۱:‏۱۰‏.‏

۴.‏ پولُس و تیموتائوس چطور به هم‌ایمانانشان کمک کردند که در مخالفت پایدار بمانند؟‏

^۴ مدتی بعد از تشکیل جماعت جدید در تِسالونیکی،‏ برادران و خواهران با مخالفت شدیدی روبرو شدند.‏ وقتی مخالفان نتوانستند پولُس و سیلاس را پیدا کنند،‏ «برخی برادران را کشان‌کشان نزد مقامات شهر بردند و فریادزنان گفتند:‏ ‹آنان همهٔ احکام قیصر را زیر پا می‌گذارند.‏›» (‏اعما ۱۷:‏۶،‏ ۷‏)‏ تصوّر کنید که در آن شرایط،‏ برادران و خواهرانی که تازه با حقیقت آشنا شده بودند،‏ چقدر وحشت کرده بودند.‏ پولُس نمی‌خواست که آن برادران و خواهران در خدمت به یَهُوَه دلسرد شوند.‏ او و سیلاس باید آنجا را ترک می‌کردند،‏ اما پولُس برای تشویق جماعت تِسالونیکی به آن‌ها گفت:‏ ‹تیموتائوس را که برادر ماست،‏ فرستادیم تا برای تقویت ایمانتان،‏ شما را استوار و دلگرم سازد تا ایمان کسی از این مصیبت‌ها سست نشود.‏› (‏۱تسا ۳:‏۲،‏ ۳‏)‏ به احتمال زیاد تیموتائوس در شهر خودش لِستِره با آزار و اذیت زیادی روبرو شده بود و دیده بود که پولُس چطور هم‌ایمانانش را در آن شرایط تشویق می‌کرد.‏ به این دلیل مطمئن بود که یَهُوَه همان طور که به برادران و خواهرانش در لِستِره کمک کرد به هم‌ایمانان تِسالونیکی هم کمک می‌کند.‏—‏اعما ۱۴:‏۸،‏ ۱۹-‏۲۲؛‏ عبر ۱۲:‏۲‏.‏

۵.‏ بِرایانت چطور از کمک یک پیر جماعت فایده برد؟‏

^۵ پولُس از راه دیگری هم برادران و خواهرانش را تشویق و بنا کرد.‏ وقتی او و بَرنابا به جماعت‌های لِستِره،‏ قونیه و اَنطاکیه سر زدند،‏ «در هر جماعت،‏ پیرانی برای شاگردان منصوب کردند.‏» (‏اعما ۱۴:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ مطمئناً آن پیران جماعت برادران و خواهرانشان را خیلی تشویق کردند.‏ امروزه هم پیران جماعت برادران و خواهران را تشویق می‌کنند.‏ به تجربهٔ برادری به اسم بِرایانت توجه کنید.‏ او می‌گوید:‏ «وقتی ۱۵ سالم بود،‏ پدرم ما را ترک کرد و مادرم از جماعت اخراج شد.‏ ناامید و تنها شده بودم.‏» بِرایانت چطور توانست آن شرایط سخت را تحمّل کند؟‏ او می‌گوید:‏ «یکی از پیران جماعت به اسم تونی خیلی مرا تشویق کرد.‏ او راجع به کسانی با من صحبت کرد که با وجود مشکلات،‏ شادی‌شان را حفظ کردند.‏ او مزمور ۲۷:‏۱۰ را به من نشان داد و چند بار دربارهٔ حِزِقیا صحبت کرد که با وجود آن که پدرش الگوی خوبی نبود به یَهُوَه وفادار ماند.‏» حمایت آن پیر جماعت چه تأثیری روی بِرایانت گذاشت؟‏ او می‌گوید:‏ «تشویق‌های تونی باعث شد که بعد از مدتی خدمت تمام‌وقت را شروع کنم.‏» شما پیران جماعت آماده باشید تا با «سخن نیکو» برادران و خواهرانی مثل برایانت را تشویق کنید.‏—‏امث ۱۲:‏۲۵‏،‏ ه‌ن.‏

۶.‏ پولُس چطور با استفاده از سرگذشت خادمان یَهُوَه برادران و خواهران را تشویق کرد؟‏

^۶ پولُس به هم‌ایمانانش گفت که «گروهی عظیم از شاهدان» با کمک یَهُوَه سختی‌ها را تحمّل کرده‌اند.‏ (‏عبر ۱۲:‏۱‏)‏ پولُس می‌دانست که سرگذشت آنان می‌تواند  به هم‌ایمانانش شجاعت بدهد و کمکشان کند که بر «شهر خدای زنده» تمرکز کنند.‏ (‏عبر ۱۲:‏۲۲‏)‏ همهٔ ما وقتی کتاب مقدّس را می‌خوانیم و می‌بینیم که یَهُوَه چطور به جِدعون،‏ باراق،‏ داوود،‏ سموئیل و دیگران کمک کرده تشویق می‌شویم.‏ (‏عبر ۱۱:‏۳۲-‏۳۵‏)‏ ما امروزه چه نمونه‌های تشویق‌کننده‌ای داریم؟‏ در شعبهٔ مرکزی نامه‌های زیادی از برادران و خواهرانمان دریافت می‌کنیم.‏ آن‌ها می‌نویسند که زندگی‌نامهٔ برادران و خواهران در نشریاتمان خیلی تشویقشان کرده است.‏

۷.‏ از پند پولُس در رومیان ۱۴:‏۱۹-‏۲۱ چه یاد می‌گیریم؟‏

^۷ عامل دیگری که باعث تشویق و بنای برادران و خواهرانمان می‌شود،‏ حفظ صلح در جماعت است.‏ ما نباید اجازه بدهیم که اختلاف‌نظر،‏ صلح جماعت را به هم بزند.‏ اگر کسی اصلی را زیر پا نگذاشته،‏ نباید نظر شخصی‌مان را به او تحمیل کنیم.‏ نمونه‌ای را در نظر بگیرید.‏ وقتی شریعت موسی به پایان رسید،‏ خادمان یَهُوَه می‌توانستند هر غذایی را بخورند.‏ (‏مرق ۷:‏۱۹‏)‏ در جماعت روم،‏ هم برادران یهودی‌نژاد بودند و هم غیریهودی.‏ بعضی از هم‌ایمانان یهودی‌نژاد هر غذایی را می‌خوردند،‏ اما بعضی دیگر همچنان غذاهایی را که در شریعت ناپاک بود نمی‌خوردند.‏ این موضوع باعث شد که اتحاد جماعت به هم بخورد.‏ پولُس به آن‌ها تأکید کرد که صلح در جماعت خیلی مهم است و گفت:‏ «بهترین راه این است که از خوردن گوشت یا نوشیدن شراب یا هر کار دیگری که باعث لغزش برادرت می‌شود،‏ پرهیز کنی.‏» ‏(‏رومیان ۱۴:‏۱۹-‏۲۱ خوانده شود.‏)‏ پولُس نشان داد که اختلاف‌نظر به همه در جماعت آسیب می‌رساند.‏ او از چیزهایی که دوست داشت گذشت تا باعث لغزش دیگران نشود.‏ (‏۱قر ۹:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ اگر روی نظرات شخصی‌مان پافشاری نکنیم،‏ صلح را در جماعت حفظ و برادران و خواهرانمان را تشویق و بنا می‌کنیم.‏

۸.‏ وقتی مسئلهٔ مهمی در جماعت پیش آمد،‏ پولُس چطور صلح را حفظ کرد؟‏

^۸ در قرن اول در مورد مسئله مهمی در جماعت اختلاف‌نظر پیش آمد.‏ اما برخورد پولُس با آن مسئله باعث شد که صلح در جماعت حفظ شود.‏ عده‌ای در جماعت،‏ احتمالاً برای این که مورد انتقاد قرار نگیرند،‏ اصرار داشتند که تمام مسیحیان غیریهودی ختنه شوند.‏ (‏غلا ۶:‏۱۲‏)‏ پولُس کاملاً با این موضوع مخالف بود.‏ اما به جای اظهار نظر،‏ فروتن ماند و این مسئله را به پیران و رسولان در اورشلیم سپرد.‏ (‏اعما ۱۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ او به این شکل صلح و شادی را در جماعت حفظ کرد.‏—‏اعما ۱۵:‏۳۰،‏ ۳۱‏.‏

۹.‏ چطور می‌توانیم از نمونهٔ پولُس سرمشق بگیریم؟‏

^۹ امروزه هم اگر در جماعت در مورد مسئله مهمی اختلاف نظر پیش بیاید،‏ باید از پیران جماعت راهنمایی بخواهیم.‏ نشریات و دستورالعمل‌های سازمانمان در اکثر مواقع راهنمایی‌های لازم را بر اساس کتاب مقدّس به ما می‌دهد.‏ اگر به جای پافشاری روی نظرات شخصی‌مان این راهنمایی‌ها را به کار بگیریم صلح را در جماعت حفظ می‌کنیم.‏

۱۰.‏ پولُس برای ترویج صلح در جماعت چه کار دیگری انجام داد؟‏

^۱۰ پولُس به خصوصیات مثبت برادران و خواهرانش اشاره می‌کرد،‏ نه خصوصیات منفی آن‌ها.‏ او به این شکل صلح را در جماعت ترویج می‌داد.‏ برای مثال،‏ او در انتهای نامه‌اش به رومیان،‏ به اسم و خصوصیات  خوب خیلی از هم‌ایمانانش اشاره کرد.‏ ما هم می‌توانیم مثل پولُس در مورد خصوصیات خوب برادران و خواهرانمان صحبت کنیم.‏ به این شکل دوستی و محبت در جماعت بیشتر می‌شود.‏

۱۱.‏ ما چطور می‌توانیم با وجود اختلاف نظر صلح را در جماعت حفظ کنیم؟‏

^۱۱ گاهی حتی بین برادران و خواهران باتجربه بحث و اختلاف نظر پیش می‌آید.‏ پولُس و بَرنابا در مورد همراهی مَرقُس در سفر میسیونری‌شان،‏ با هم اختلاف نظر شدیدی پیدا کردند.‏ اختلاف آن‌ها «چنان بالا گرفت که با عصبانیت از یکدیگر جدا شدند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۳۷-‏۳۹‏)‏ اما پولُس،‏ بَرنابا و مَرقُس کدورت‌ها را کنار گذاشتند و نشان دادند که صلح و اتحاد جماعت چقدر اهمیت دارد.‏ بعدها پولُس به نکات مثبت بَرنابا و مَرقُس اشاره کرد.‏ (‏۱قر ۹:‏۶؛‏ کول ۴:‏۱۰‏)‏ اگر ما هم با هم‌ایمانانمان اختلاف نظر داریم باید آن را برطرف کنیم و روی نکات مثبت آن‌ها تمرکز کنیم.‏ به این شکل صلح و اتحاد را در جماعت حفظ می‌کنیم.‏—‏افس ۴:‏۳‏.‏

۱۲.‏ برادران و خواهرانمان با چه مشکلاتی روبرو هستند؟‏

^۱۲ یک راه دیگر که می‌توانیم برادران و خواهرانمان را تشویق و بنا کنیم این است که ایمانشان را به یَهُوَه قوی کنیم.‏ بعضی از هم‌ایمانانمان از طرف همکار،‏ هم‌کلاسی یا اعضای خانواده‌شان که شاهد یَهُوَه نیستند،‏ مسخره می‌شوند.‏ بعضی‌ها با بیماری‌ای جدی روبرو هستند یا از دست کسی دلخور شده‌اند.‏ بعضی‌ها هم سال‌هاست که تعمید گرفته‌اند و منتظرند که دنیای شیطان تمام شود.‏ چنین شرایطی می‌تواند ایمانمان را مورد آزمایش قرار دهد.‏ در قرن اول هم برادران و خواهرانمان با مشکلات مشابهی روبرو بودند.‏ پولُس چطور آن‌ها را تشویق کرد؟‏

۱۳.‏ پولُس چطور به کسانی که به خاطر اعتقادشان مسخره می‌شدند کمک کرد؟‏

^۱۳ پولُس با استفاده از نوشته‌های مقدّس برادران و خواهران را تشویق و بنا می‌کرد.‏ در آن زمان بعضی از مردم یهودیت را برتر از مسیحیت می‌دانستند.‏ برای همین شاید برای بعضی از مسیحیان سخت بود که با اعضای خانواده‌شان که چنین طرز فکری داشتند،‏ استدلال کنند.‏ بدون شک نامهٔ پولُس به عبرانیان،‏ این مسیحیان را خیلی تشویق کرد،‏ چون می‌توانستند از استدلال‌های قوی و محکم پولُس در آن نامه استفاده کنند.‏ (‏عبر ۱:‏۵،‏ ۶؛‏ ۲:‏۲،‏ ۳؛‏ ۹:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ ما هم می‌توانیم با استفاده از نشریات به برادران و خواهرانمان کمک کنیم که با کسانی که آن‌ها را مسخره می‌کنند استدلال کنند.‏ همچنین وقتی جوانانمان به خاطر اعتقادشان به آفرینش مورد تمسخر قرار می‌گیرند،‏ می‌توانیم کمکشان کنیم که با استفاده از بروشورهای آیا حیات آفریده شده است؟‏ و منشأ حیات—‏پنج پرسش مهم دلیل اعتقادشان را بیان کنند.‏

۱۴.‏ پولُس با وجود مشغله‌ای که در فعالیت موعظه داشت چه کار می‌کرد؟‏

^۱۴ پولُس برادران و خواهران را تشویق می‌کرد که محبتشان را با «اعمال نیکو» به همدیگر نشان دهند.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴‏)‏ او نه تنها در حرف بلکه در عمل هم به آن‌ها کمک می‌کرد.‏ برای مثال،‏ وقتی در یهودیه قحطی آمد،‏ پولُس به هم‌ایمانانش کمک رساند.‏ (‏اعما ۱۱:‏۲۷-‏۳۰‏)‏ پولُس در فعالیت موعظه مشغول بود،‏ اما همیشه سعی می‌کرد که از نظر مالی به برادران و خواهران نیازمندش کمک کند.‏ (‏غلا ۲:‏۱۰‏)‏ او به این شکل به آنان یادآوری می‌کرد که یَهُوَه همیشه به فکر  آن‌هاست.‏ امروزه هم ما وقتی در فعالیت‌های امدادرسانی داوطلب می‌شویم یا به فعالیت جهانی اعانه می‌دهیم،‏ ایمان هم‌ایمانانمان را بنا می‌کنیم.‏ ما از این راه و راه‌های دیگر به آن‌ها یادآوری می‌کنیم که یَهُوَه همیشه در کنارشان است.‏

۱۵-‏۱۶.‏ چطور می‌توانیم برادران و خواهرانی را که ایمانشان ضعیف شده تقویت کنیم؟‏

^۱۵ پولُس از تشویق هم‌ایمانانی که ایمانشان ضعیف شده بود دست نمی‌کشید.‏ او به آن‌ها دلسوزی نشان می‌داد و حرف‌هایش تشویق‌کننده و صمیمانه بود.‏ (‏عبر ۶:‏۹؛‏ ۱۰:‏۳۹‏)‏ برای مثال در نامه‌اش به عبرانیان،‏ بیشتر از ضمیر «ما» استفاده کرد و نشان داد که خودش هم باید به پندی که می‌دهد عمل کند.‏ (‏عبر ۲:‏۱،‏ ۳‏)‏ ما هم مثل پولُس از تشویق برادران و خواهرانی که ایمانشان ضعیف شده دست نمی‌کشیم و می‌خواهیم به آن‌ها علاقه و توجه نشان دهیم.‏ به این شکل به این برادران و خواهران ثابت می‌کنیم که خیلی دوستشان داریم.‏ ما نه فقط با حرف،‏ بلکه می‌خواهیم با لحنی گرم و صمیمی آن‌ها را تشویق کنیم.‏

^۱۶ پولُس به برادران و خواهرانش اطمینان داد که یَهُوَه هیچ وقت کارهای خوبشان را فراموش نمی‌کند.‏ (‏عبر ۱۰:‏۳۲-‏۳۴‏)‏ ما هم مثل پولُس می‌توانیم به برادران و خواهرانی که ایمانشان ضعیف شده چنین اطمینانی بدهیم.‏ مثلاً می‌توانیم از آن‌ها بپرسیم که چطور با حقیقت آشنا شده‌اند و یَهُوَه چطور از آن‌ها حمایت کرده است.‏ به این شکل به آن‌ها اطمینان می‌دهیم که یَهُوَه هیچ وقت محبت‌هایشان را فراموش نمی‌کند و آن‌ها را تنها نمی‌گذارد.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰؛‏ ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ این گفتگوها آن‌ها را تشویق می‌کند که به خدمتشان ادامه دهند.‏

۱۷.‏ در کدام زمینه‌ها می‌توانیم مهارت بیشتری به دست آوریم؟‏

^۱۷ همان طور که یک کارگر به مرور زمان در بنای ساختمان مهارت بیشتری به دست می‌آورد،‏ ما هم می‌توانیم در بنا و تشویق هم‌ایمانانمان مهارت بیشتری پیدا کنیم.‏ اگر آن‌ها در سختی هستند،‏ ما می‌توانیم با استفاده از نمونهٔ خادمان خدا در گذشته،‏ تشویقشان کنیم.‏ ما می‌توانیم با برجسته کردن خصوصیات خوب دیگران صلح را ترویج دهیم و اگر اتحاد جماعت به خطر بیفتد یا اختلاف نظری پیش بیاید،‏ صلح را حفظ کنیم.‏ همچنین می‌توانیم با استفاده از کتاب مقدّس،‏ کمک‌های عملی و حمایت از برادران و خواهرانی که از نظر روحانی ضعیف شده‌اند ایمان هم‌ایمانانمان را بنا کنیم.‏

۱۸.‏ ما مصمم به چه کاری هستیم؟‏

^۱۸ برادران و خواهرانی که در پروژه‌های ساختمان‌سازی فعالیت دارند شاد و راضی هستند.‏ ما هم وقتی ایمان برادران و خواهرانمان را بنا می‌کنیم شاد می‌شویم.‏ ساختمانی که آن‌ها بنا می‌کنند،‏ به مرور زمان کهنه و فرسوده می‌شود،‏ اما نتیجهٔ کار ما ماندگار است!‏ ما مصممیم که ‹همیشه یکدیگر را تشویق و بنا کنیم.‏›—‏۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏