مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

مقالهٔ مطالعه‌ای ۳۶

حمل بار ضروری،‏ دور کردن بار اضافی

حمل بار ضروری،‏ دور کردن بار اضافی

‏‹بیایید هر بار سنگین را از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقه‌ای که برای ما مقرّر شده است،‏ بدویم.‏›—‏عبرانیان۱۲:‏۱.‏

سرود ۳۳ بار خود را به یَهُوَه بسپار

معرفی مقاله a

۱.‏ مطابق عبرانیان ۱۲:‏۱ برای رسیدن به خط پایان مسابقهٔ حیات چه کار باید کرد؟‏

 کتاب مقدّس زندگی ما مسیحیان را به مسابقهٔ دو تشبیه می‌کند.‏ کسانی که با موفقیت به خط پایان می‌رسند زندگی ابدی را پاداش می‌گیرند.‏ (‏۲تیمو ۴:‏۷،‏ ۸‏)‏ ما باید تمام تلاشمان را بکنیم که همچنان به دویدن ادامه دهیم؛‏ مخصوصاً که به خط پایان نزدیک‌تر شده‌ایم.‏ پولُس رسول که خود با موفقیت مسابقه را به پایان رساند به ما می‌گوید که چطور در این راه موفق باشیم.‏ او گفت:‏ ‹هر بار سنگین را از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقه‌ای که برای ما مقرّر شده است،‏ بدویم.‏›—‏عبرانیان ۱۲:‏۱ خوانده شود.‏

۲.‏ دور کردن «هر بار سنگین» به چه معناست؟‏

۲ وقتی پولُس گفت که ما باید ‏‹هر بار سنگین را از خود دور کنیم،‏› آیا منظورش این بود که یک مسیحی نباید هیچ باری را حمل کند؟‏ نه،‏ بلکه منظورش این بود که نباید بارهای غیرضروری با خود حمل کنیم.‏ این بارها می‌توانند مانعی برای پیشرفتمان باشند و ما را در ادامهٔ مسیر خسته کنند.‏ ما باید سریعاً این بارها را تشخیص دهیم و از خود دور کنیم تا با استقامت بدویم.‏ ولی در عین حال،‏ نمی‌خواهیم بارهای ضروری را زمین بگذاریم،‏ چون ممکن است از مسابقه محروم شویم.‏ (‏۲تیمو ۲:‏۵‏)‏ چه بارهایی را باید حمل کنیم؟‏

۳.‏ الف)‏ مطابق غَلاطیان ۶:‏۵ چه باری را باید حمل کنیم؟‏ ب)‏ در این مقاله به چه موضوعی می‌پردازیم و چرا؟‏

۳ غَلاطیان ۶:‏۵ خوانده شود.‏ پولُس به بارهایی اشاره کرد که حمل آن‌ها ضروریست و نوشت:‏ «هر کس بار خود را حمل خواهد کرد.‏» پولُس در اینجا اشاره می‌کند که هر کس مسئولیتی در برابر خدا دارد و هیچ کس نمی‌تواند بار آن مسئولیت را به جای او حمل کند.‏ در این مقاله بررسی می‌کنیم که «بار خود» شامل چه می‌شود و چطور می‌توانیم آن را حمل کنیم.‏ همچنین به چند بار غیرضروری اشاره می‌کنیم و این که چطور می‌توانیم آن‌ها را از خود دور کنیم.‏ حمل بار خود و دور کردن بارهای غیرضروری به ما کمک می‌کند تا با موفقیت در مسابقهٔ حیات بدویم.‏

بارهایی که باید حمل کنیم

حمل بار خود شامل زندگی طبق وقف به یَهُوَه،‏ رسیدگی به مسئولیت‌های خانوادگی و پذیرش عواقب تصمیمات می‌شود (‏بندهای ۴-‏۹ ملاحظه شود)‏

۴.‏ چرا زندگی طبق وقف بیش از اندازه سخت نیست؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۴ وقفمان به یَهُوَه.‏ ما وقتی خودمان را به یَهُوَه وقف کردیم قول دادیم که او را بپرستیم و خواستش را انجام دهیم.‏ ما باید به عهدمان وفا کنیم.‏ زندگی طبق وقف مسئولیتی جدی است،‏ اما بیش از اندازه سخت نیست،‏ چون یَهُوَه ما را طوری آفریده که بتوانیم خواستش را انجام دهیم.‏ (‏مکا ۴:‏۱۱‏)‏ او ما را با نیاز روحانی و به صورت خودش آفرید.‏ بنابراین می‌توانیم به او نزدیک شویم و در انجام خواستش شاد باشیم.‏ (‏مز ۴۰:‏۸‏)‏ به علاوه اگر خواستش را انجام دهیم و از پسرش پیروی کنیم نیرویی تازه می‌گیریم.‏—‏مت ۱۱:‏۲۸-‏۳۰‏.‏

‏(‏بندهای ۴-‏۵ ملاحظه شود)‏

۵.‏ چه چیزی به شما کمک می‌کند تا مطابق وقفتان زندگی کنید؟‏ (‏۱یوحنا ۵:‏۳‏)‏

۵ چطور می‌توانید این بار خود را حمل کنید؟‏ در این راه دو چیز به شما کمک می‌کند.‏ اول این که محبتتان را به یَهُوَه عمیق‌تر کنید.‏ به همهٔ خوبی‌هایی که یَهُوَه در حق شما کرده و برکاتی که در آینده در انتظارتان است تعمّق کنید.‏ هر چه محبتتان به یَهُوَه بیشتر شود راحت‌تر می‌توانید از او اطاعت کنید.‏ ‏(‏۱یوحنا ۵:‏۳ خوانده شود.‏)‏ دوم این که از عیسی سرمشق بگیرید.‏ او در انجام خواست خدا موفق بود،‏ چون از یَهُوَه کمک می‌خواست و روی پاداشش تمرکز می‌کرد.‏ (‏عبر ۵:‏۷؛‏ ۱۲:‏۲‏)‏ مثل عیسی از یَهُوَه کمک بخواهید و امید زندگی ابدی را در ذهنتان زنده نگه دارید.‏ وقتی محبتتان به خدا عمیق‌تر شود و از پسرش سرمشق بگیرید می‌توانید مطابق وقفتان زندگی کنید.‏

۶.‏ چرا باید مسئولیت‌های خانوادگی‌مان را انجام دهیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۶ مسئولیت‌های خانوادگی‌مان.‏ ما باید در مسابقهٔ زندگی یَهُوَه و عیسی را بیشتر از خانواده‌مان دوست داشته باشیم.‏ (‏مت ۱۰:‏۳۷‏)‏ اما نمی‌توانیم از مسئولیت خانوادگی خود شانه خالی کنیم.‏ ما باید نقشمان را در خانواده درست انجام دهیم تا مورد پسند خدا و مسیح باشیم.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۴،‏ ۸‏)‏ با انجام این وظیفه شادی به دست می‌آوریم.‏ یَهُوَه می‌داند وقتی که زن و شوهر با محبت و احترام با هم رفتار کنند،‏ والدین فرزندانشان را دوست داشته و آموزششان دهند و فرزندان از پدر و مادرشان اطاعت کنند،‏ تمام خانواده شاد خواهد بود.‏—‏افس ۵:‏۳۳؛‏ ۶:‏۱،‏ ۴‏.‏

‏(‏بندهای ۶-‏۷ ملاحظه شود)‏

۷.‏ چطور می‌توانید نقش خود را در خانواده ایفا کنید؟‏

۷ چطور می‌توانید این بار خود را حمل کنید؟‏ در محیط خانواده،‏ بجای اعتماد به احساسات،‏ فرهنگ یا حرف مشاوران به حکمت موجود در کتاب مقدّس اعتماد کنید.‏ (‏امث ۲۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ از نشریاتی که بر اساس کتاب مقدّس است خوب استفاده کنید.‏ از طریق نشریات یاد می‌گیرید چطور اصول کتاب مقدّس را به کار ببرید.‏ مثلاً سری مقالات «راهکارهایی برای خانواده» شامل اطلاعاتی است که به مشکلات زوج‌ها،‏ والدین و نوجوان‌ها می‌پردازد.‏ b مصمم باشید اصول کتاب مقدّس را به کار ببرید،‏ حتی اگر اعضای دیگر خانوادهٔ شما این کار را انجام ندهند.‏ با این کار خانواده‌تان فایده می‌برد و از برکات یَهُوَه برخوردار می‌شوید.‏—‏۱پطر ۳:‏۱،‏ ۲‏.‏

۸.‏ تصمیماتمان چه تأثیری بر ما دارد؟‏

۸ پذیرش عواقب تصمیماتمان.‏ یَهُوَه به ما ارادهٔ آزاد بخشیده و می‌خواهد با تصمیم‌گیری خوب شاد باشیم.‏ او ما را از عواقب تصمیمات بد حفظ نمی‌کند.‏ (‏غلا ۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ بنابراین باید عواقب تصمیمات نادرست،‏ حرف‌ها و کارهای نسنجیده و نابجای خودمان را بپذیریم.‏ همین طور ممکن است به خاطر خطاهایمان عذاب وجدان داشته باشیم.‏ با این حال،‏ دانستن این که مسئول تصمیممان هستیم باعث می‌شود که گناهمان را اعتراف کنیم،‏ خطاها را اصلاح کنیم و دیگر تکرار نکنیم.‏ به این ترتیب می‌توانیم در مسابقهٔ زندگی بمانیم.‏

‏(‏بندهای ۸-‏۹ ملاحظه شود)‏

۹.‏ اگر تصمیم اشتباهی گرفته‌اید باید چه کار کنید؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۹ چطور می‌توانید این بار خود را حمل کنید؟‏ اگر نمی‌توانید تصمیمتان را عوض کنید،‏ شرایطتان را بپذیرید.‏ گذشته را نمی‌توان تغییر داد.‏ وقت و انرژی خود را صرف توجیه کارتان نکنید یا دیگران را مقصر ندانید.‏ در عوض اشتباه خود را بپذیرید و از موقعیت خود بهترین استفاده را بکنید.‏ اگر به خاطر خطایی احساس گناه دارید،‏ با فروتنی به یَهُوَه دعا کنید،‏ خطای خود را اعتراف و از او طلب بخشش کنید.‏ (‏مز ۲۵:‏۱۱؛‏ ۵۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ از کسانی که رنجانده‌اید معذرت‌خواهی کنید و در صورت لزوم از پیران جماعت کمک بخواهید.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ از اشتباهاتتان درس بگیرید و سعی کنید آن‌ها را تکرار نکنید.‏ در این صورت مطمئن باشید که یَهُوَه به شما رحمت نشان می‌دهد و کمکتان می‌کند.‏—‏مز ۱۰۳:‏۸-‏۱۳‏.‏

بارهایی که باید «از خود دور کنیم»‏

۱۰.‏ چرا انتظارات غیرواقع‌بینانه بار سنگینی است؟‏ (‏غَلاطیان ۶:‏۴‏)‏

۱۰ انتظارات غیرواقع‌بینانه.‏ اگر خودمان را با دیگران مقایسه کنیم،‏ ممکن است انتظارات غیرواقع‌بینانه از خود داشته باشیم.‏ ‏(‏غَلاطیان ۶:‏۴ خوانده شود.‏)‏ شاید با انجام این کار در ما روحیهٔ حسادت و رقابت ایجاد شود.‏ (‏غلا ۵:‏۲۶‏)‏ تلاش برای داشتن دست‌آوردهایی مثل دست‌آوردهای دیگران ممکن است ما را تحت فشار قرار دهد و صدمه ببینیم.‏ «انتظاری که طولانی شود،‏ باعث دلسردی و ناامیدی می‌شود،‏» پس چقدر بیشتر انتظاری که هیچ وقت برآورده نشود.‏ (‏امث ۱۳:‏۱۲‏)‏ بنابراین انتظارات غیرواقع‌بینانه می‌تواند باعث سستی و خستگی در ادامهٔ مسابقه شود.‏—‏امث ۲۴:‏۱۰‏.‏

۱۱.‏ چطور می‌توانیم از انتظارات غیرواقع‌بینانه دوری کنیم؟‏

۱۱ چطور می‌توانید این بار را از خود دور کنید؟‏ یَهُوَه هیچ وقت از شما انتظار بیش از حد ندارد،‏ پس از خودتان توقع بیش از حد نداشته باشید.‏ (‏۲قر ۸:‏۱۲‏)‏ مطمئن باشید یَهُوَه کارهای شما را با کارهای دیگران مقایسه نمی‌کند.‏ (‏مت ۲۵:‏۲۰-‏۲۳‏)‏ او برای خدمت خالصانهٔ شما‏،‏ وفاداری شما و استقامت شما ارزش قائل است.‏ با فروتنی قبول کنید که ممکن است سن،‏ سلامتی و شرایطتان شما را محدود کند.‏ اگر مانند بَرزِلّایی به خاطر محدودیت جسمی قادر به انجام یک مسئولیت نیستید،‏ آن را نپذیرید.‏ (‏۲سمو ۱۹:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ مثل موسی از دیگران کمک بخواهید و در صورت امکان مسئولیت‌هایی به دیگران واگذار کنید.‏ (‏خرو ۱۸:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ فروتنی باعث می‌شود که از خود انتظارات غیرواقع‌بینانه نداشته باشیم و به مسابقهٔ زندگی ادامه دهیم.‏

۱۲.‏ آیا ما مسئول تصمیمات بد دیگران هستیم؟‏ توضیح دهید.‏

۱۲ احساس مسئولیت برای تصمیمات بد دیگران.‏ ما نمی‌توانیم برای دیگران تصمیم‌گیری کنیم.‏ همین طور ممکن نیست آن‌ها را از عواقب تصمیمات بدشان محافظت کنیم.‏ مثلاً شاید پسر یا دختر یک خانواده تصمیم بگیرد که دیگر یَهُوَه را خدمت نکند.‏ این تصمیم می‌تواند باعث غم و غصهٔ زیادی برای والدین شود.‏ پدر و مادری که خودشان را برای تصمیم بد فرزندشان مقصر می‌دانند،‏ بار سنگینی به دوش می‌کشند.‏ یَهُوَه از آن‌ها انتظار ندارد که این بار را حمل کنند.‏—‏روم ۱۴:‏۱۲‏.‏

۱۳.‏ والدین چطور می‌توانند با تصمیم بد فرزندشان کنار بیایند؟‏

۱۳ چگونه می‌توانید این بار را از خود دور کنید؟‏ فراموش نکنید که یَهُوَه به همهٔ ما ارادهٔ آزاد داده است.‏ هر کس می‌تواند برای خود تصمیم‌گیری کند.‏ مثلاً،‏ یَهُوَه را خدمت کند یا نه.‏ یَهُوَه از والدین انتظار کاملیت ندارد؛‏ فقط از آن‌ها می‌خواهد که تمام تلاششان را بکنند.‏ فرزندان مسئول تصمیماتشان هستند،‏ نه والدین.‏ (‏امث ۲۰:‏۱۱‏)‏ با این وجود شاید والدین به اشتباهاتی که در رابطه با فرزندانشان کرده‌اند،‏ بیش از اندازه فکر کنند.‏ اگر اشتباه کرده‌اید از یَهُوَه طلب بخشش کنید.‏ او می‌داند که نمی‌توانید گذشته را تغییر دهید و انتظار ندارد که شما جلوی عواقب تصمیمات فرزندتان را بگیرید.‏ فراموش نکنید اگر فرزندتان تلاش کند به سمت یَهُوَه برگردد،‏ یَهُوَه او را با آغوش باز می‌پذیرد.‏—‏لو ۱۵:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

۱۴.‏ چرا باید بار احساس تقصیر بیش از حد را از خود دور کنیم؟‏

۱۴ احساس تقصیر بیش از حد.‏ طبیعی است که بعد از گناه احساس تقصیر کنیم.‏ یَهُوَه نمی‌خواهد که بیش از حد این احساس را داشته باشیم،‏ بلکه می‌خواهد این بار را از خود دور کنیم.‏ اگر به گناهمان اعتراف کرده و توبه کنیم و دیگر آن را تکرار نکنیم،‏ مطمئناً یَهُوَه ما را می‌بخشد.‏ (‏اعما ۳:‏۱۹‏)‏ بعد از آن یَهُوَه نمی‌خواهد که احساس تقصیر کنیم.‏ او می‌داند که اگر دائماً این احساس را داشته باشیم از پا درمی‌آییم.‏ (‏مز ۳۱:‏۱۰‏)‏ در صورتی که غم و غصه وجودمان را فرا بگیرد ممکن است دیگر به مسابقهٔ زندگی ادامه ندهیم.‏—‏۲قر ۲:‏۷‏.‏

بعد از توبهٔ صادقانه،‏ یَهُوَه در مورد گناهان شما دائماً فکر نمی‌کند،‏ شما هم نباید چنین کنید (‏بند ۱۵ ملاحظه شود)‏

۱۵.‏ چطور می‌توانید با احساس تقصیر بیش از حد کنار بیایید؟‏ (‏۱یو ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۱۵ چطور می‌توانید این بار را از خود دور کنید؟‏ اگر بیش از حد احساس تقصیر می‌کنید،‏ مطمئن باشید که خدا گناهان را کاملاً می‌بخشد.‏ (‏مز ۱۳۰:‏۴‏)‏ خدا به کسانی که واقعاً توبه کرده‌اند قول می‌دهد که ‹گناهانشان را دیگر به یاد نمی‌آورد.‏› (‏ار ۳۱:‏۳۴‏)‏.‏ تصوّر نکنید که عواقب گناهانتان نشانگر این است که خدا شما را نبخشیده است.‏ اگر به خاطر خطایی مسئولیت‌هایی را از دست داده‌اید خود را سرزنش نکنید.‏ یَهُوَه بعد از بخشیدن گناهان شما دیگر به آن‌ها فکر نمی‌کند،‏ پس شما هم نباید چنین کنید.‏—‏۱یوحنا ۳:‏۱۹،‏ ۲۰ خوانده شود.‏

بدوید تا ببرید

۱۶.‏ دوندگان مسابقهٔ زندگی باید چه چیزی را تشخیص دهند؟‏

۱۶ در مسابقهٔ زندگی به گونه‌ای بدوید که جایزه را ببرید.‏ (‏۱قر ۹:‏۲۴‏)‏ ما در صورتی می‌توانیم موفق شویم که فرق بین بارهایی که باید با خود حمل کنیم را با بارهایی که باید از خود دور کنیم بدانیم.‏ در این مقاله فقط به چند نمونه از بارهایی اشاره کردیم که یا باید آن‌ها را حمل کنیم یا از خود دور کنیم.‏ اما بارهای دیگری هم وجود دارند.‏ عیسی گفت:‏ «مبادا پرخوری،‏ میگساری و نگرانی‌های زندگی دل‌های شما را گرفتار سازد.‏» (‏لو ۲۱:‏۳۴‏)‏ این آیه و آیات دیگر کمک می‌کند تا تشخیص دهیم برای ادامهٔ مسابقهٔ زندگی باید چه تغییراتی در خود ایجاد کنیم.‏

۱۷.‏ چرا مطمئنیم که در مسابقهٔ زندگی برنده می‌شویم؟‏

۱۷ مطمئن باشید که در مسابقهٔ زندگی پیروز می‌شوید،‏ چون یَهُوَه قدرت لازم را به شما می‌دهد.‏ (‏اشع ۴۰:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ پس از سرعت خود کم نکنید.‏ از پولُس رسول سرمشق بگیرید که تمام تلاشش را کرد تا جایزه‌اش را به دست بیاورد.‏ (‏فیلیپ ۳:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ هیچ کس نمی‌تواند به جای شما مسابقه دهد،‏ ولی با کمک یَهُوَه می‌توانید پیروز شوید.‏ یَهُوَه به شما کمک می‌کند تا بار خود را حمل کنید و بارهای غیرضروری را از خود دور کنید.‏ (‏مز ۶۸:‏۱۹‏)‏ با کمک او می‌توانید با استقامت به مسابقه ادامه دهید و برنده شوید!‏

سرود ۶۵ پیش رویم!‏

a این مقاله به ما کمک می‌کند تا در مسابقهٔ حیات بدویم.‏ همهٔ دوندگان باید بارهایی را با خود حمل کنند.‏ این بارها شامل وقفمان به یَهُوَه،‏ مسئولیت‌های خانوادگی و پذیرش عواقب تصمیماتمان است.‏ اما بارهای غیرضروری که باید از خود دور کنیم شامل چیست؟‏ در این مقاله به این سؤال پاسخ داده می‌شود.‏