یک افسر نازی طی جنگ جهانی دوم سر گروهی از شاهدان یَهُوَه داد کشید و گفت:‏ «حتی اگر یک نفر از شما نخواهد ضدّ فرانسه یا انگلیس بجنگد همه‌تان می‌میرید!‏» با این که سربازان اِس‌اِس اسلحه به دست مقابل برادرانمان ایستاده بودند،‏ هیچ کدام از آن‌ها تسلیم نشدند.‏ آن‌ها واقعاً شجاعت نشان دادند.‏ این نمونهٔ خوبی است که دیدگاه شاهدان یَهُوَه را نسبت به جنگ نشان می‌دهد.‏ ما حتی اگر تهدید به مرگ شویم در درگیری‌های دنیا بی‌طرف می‌مانیم.‏

۱.‏ همهٔ خادمان خدا از یک قوم بودند

در گذشته یَهُوَه قوم اسرائیل را به عنوان قوم خودش انتخاب کرد و آن‌ها را «از بین تمام قوم‌ها،‏ قوم خاص» خودش خواند.‏ (‏خرو ۱۹:‏۵‏)‏ خدا همچنین به آن‌ها سرزمین مشخصی بخشید.‏ پس وقتی خدا به اسرائیلیان فرمان داد با قوم‌های دیگر بجنگند آن‌ها در اصل بر ضدّ هم‌ایمانانشان جنگ نمی‌کردند و آن‌ها را نمی‌کشتند.‏ a

امروزه پرستندگان حقیقی یَهُوَه «از هر ملت،‏ طایفه،‏ قوم و زبان» هستند.‏ (‏مکا ۷:‏۹‏)‏ اگر خادمان خدا در جنگ‌ها شرکت کنند ممکن است بر ضدّ هم‌ایمانانشان وارد جنگ شوند یا حتی آن‌ها را بکشند.‏

 ۲.‏ اسرائیلیان به فرمان یَهُوَه می‌جنگیدند

در گذشته یَهُوَه تصمیم می‌گرفت که چه وقت و چرا اسرائیلیان باید وارد جنگ شوند.‏ برای مثال خدا به آن‌ها گفت تا داوری‌اش را بر ضدّ کنعانیان اجرا کنند.‏ کنعانیان به خاطر پرستش دیوها،‏ اعمال غیراخلاقی و قربانی کردن کودکان معروف بودند.‏ یَهُوَه به اسرائیلیان فرمان داد که آن شریران را از سرزمین موعود بیرون کنند.‏ (‏لاو ۱۸:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ بعد از این که اسرائیلیان در سرزمین موعود ساکن شدند،‏ خدا گاهی به آن‌ها اجازه می‌داد تا برای دفاع از سرزمینشان بجنگند.‏ (‏۲سمو ۵:‏۱۷-‏۲۵‏)‏ با این حال،‏ یَهُوَه هیچ وقت اجازه نمی‌داد تا بدون مشورت با او به جنگ بروند.‏ هر وقت که آن‌ها بدون مشورت با خدا به جنگ می‌رفتند اغلب نتیجه‌اش فاجعه‌آمیز بود.‏—‏اعد ۱۴:‏۴۱-‏۴۵؛‏ ۲توا ۳۵:‏۲۰-‏۲۴‏.‏

امروزه یَهُوَه این اختیار را به انسان‌ها نداده است تا به جنگ بروند.‏ انسان‌ها برای منافع خودشان می‌جنگند،‏ نه منافع خدا.‏ ممکن است آن‌ها برای گسترش سرزمینشان یا به خاطر دلایل اقتصادی،‏ سیاسی یا اعتقادی وارد جنگ شوند.‏ اما در مورد کسانی که ادعا می‌کنند به خاطر دفاع از اسم خدا و دین،‏ دشمنان خدا را می‌کشند چطور؟‏ یَهُوَه در آینده در جنگ حارمَگِدّون از پرستندگان حقیقی‌اش دفاع می‌کند و دشمنانش را نابود می‌کند.‏ (‏مکا ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ در آن جنگ لشکر آسمانی خدا می‌جنگد،‏ نه پرستندگانش بر روی زمین.‏—‏مکا ۱۹:‏۱۱-‏۱۵‏.‏

۳.‏ اسرائیلیان کسانی را که به یَهُوَه ایمان داشتند نمی‌کشتند

در گذشته لشکر اسرائیل نسبت به کسانی که به خدا ایمان داشتند رحمت نشان می‌دادند و فقط کسانی را می‌کشتند که یَهُوَه آن‌ها را به مرگ محکوم کرده بود.‏ دو نمونه را در نظر بگیرید.‏ با این که یَهُوَه دستور نابودی اَریحا را صادر کرده بود،‏ اسرائیلیان راحاب و خانواده‌اش را به خاطر ایمانشان  زنده نگه داشتند.‏ (‏یوش ۲:‏۹-‏۱۶؛‏ ۶:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ همچنین بعدها وقتی جِبعونیان،‏ خداترسی از خود نشان دادند،‏ تمام شهر جِبعون نجات پیدا کرد.‏—‏یوش ۹:‏۳-‏۹،‏ ۱۷-‏۱۹‏.‏

امروزه در کشورهایی که جنگ است کسی به خاطر ایمانش نجات پیدا نمی‌کند و گاهی هم مردمِ بی‌گناه کشته می‌شوند.‏

۴.‏ اسرائیلیان باید قوانین خدا را که در رابطه با جنگ بود رعایت می‌کردند

در گذشته یَهُوَه به سربازان اسرائیلی دستورالعمل‌هایی در رابطه با جنگ می‌داد.‏ مثلاً بعضی وقت‌ها خدا از آن‌ها می‌خواست که شرایط صلح را برای طرف مقابل بفرستند.‏ (‏تث ۲۰:‏۱۰‏)‏ یَهُوَه از سربازان اسرائیلی انتظار داشت تا از لحاظ اخلاقی و جسمانی پاک بمانند.‏ (‏تث ۲۳:‏۹-‏۱۴‏)‏ وقتی ملت‌های دیگر می‌جنگیدند معمولاً به زن‌های دشمنانشان تجاوز می‌کردند.‏ اما یَهُوَه اسرائیلیان را از این کار منع کرده بود.‏ در واقع آن‌ها فقط زمانی می‌توانستند با زنان اسیر ازدواج کنند که یک ماه از تصرّف شهر می‌گذشت.‏—‏تث ۲۱:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

امروزه اکثر کشورها تعهدات بین‌المللی مربوط به قوانین جنگی را پذیرفته‌اند.‏ با این که این قوانین برای حفاظت از مردم است،‏ متأسفانه اغلب نقض می‌شود.‏

۵.‏ خدا برای قومش می‌جنگید

در گذشته یَهُوَه با معجزه برای اسرائیلیان می‌جنگید و آن‌ها را پیروز می‌ساخت.‏ برای مثال یَهُوَه به اسرائیلیان کمک کرد تا شهر اَریحا را تصرّف کنند.‏ وقتی اسرائیلیان به فرمان یَهُوَه فریاد زدند دیوارهای شهر با خاک یکسان شد و توانستند به آسانی شهر را تصرّف کنند.‏ (‏یوش ۶:‏۲۰‏)‏ وقتی با اَموریان می‌جنگیدند چطور؟‏ ‹یَهُوَه بر سرشان تگرگ‌های بزرگی از آسمان فرستاد.‏ تعداد افرادی که با تگرگ کشته شدند بیشتر از کسانی بود که با شمشیر اسرائیلیان کشته شدند!‏›—‏یوش ۱۰:‏۶-‏۱۱‏.‏

مسیحیان حقیقی صلحجو هستند

همان طور که بررسی کردیم شرایط ما با شرایط اسرائیلیان باستان فرق دارد.‏ اما تنها به این دلیل نیست که به جنگ نمی‌رویم.‏ برای مثال خدا پیشگویی کرد که در روزهای آخر خادمانش «جنگاوری را دیگر نخواهند آموخت» و در آن شرکت نخواهند کرد.‏ (‏اشع ۲:‏۲-‏۴‏،‏ ه‌ن‏)‏ به علاوه مسیح گفت که پیروانش به ‹دنیا تعلّق ندارند.‏› پس آن‌ها در درگیری‌های دنیا بی‌طرف می‌مانند.‏—‏یو ۱۵:‏۱۹‏.‏

مسیح فقط به پیروانش نگفت که جنگ نکنند،‏ بلکه به آن‌ها گفت که از طرز فکری که به کینه،‏ خشم و جنگ می‌انجامد دوری کنند.‏ (‏مت ۵:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ به علاوه او به پیروانش تعلیم داد که ‹صلحجو› باشند و دشمنانشان را دوست داشته باشند.‏—‏مت ۵:‏۹،‏ ۴۴‏.‏

هر یک از ما چطور می‌تواند به این پند عمل کند؟‏ به احتمال زیاد ما نمی‌خواهیم در هیچ جنگی شرکت کنیم.‏ ولی آیا ممکن است نسبت به کسی در جماعت احساس کینه داشته باشیم؟‏ این می‌تواند در جماعت تفرقه به وجود آورد.‏ پس ما باید همچنان تلاش کنیم تا این احساس را در خودمان سرکوب کنیم.‏—‏یعقو ۴:‏۱،‏ ۱۱‏.‏

ما نمی‌خواهیم در جنگ شرکت کنیم،‏ بلکه می‌خواهیم تلاش کنیم تا صلحجو باشیم و به دیگران محبت کنیم.‏ (‏یو ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ ما مصمم هستیم که بی‌طرف بمانیم.‏ همین طور چشم‌انتظار روزی هستیم که یَهُوَه جنگ را برای همیشه از بین ببرد.‏—‏مز ۴۶:‏۹‏.‏