۱.‏ یَهُوَه معمولاً چطور جواب دعای خادمانش را می‌دهد؟‏

 آیا می‌دانستید که یَهُوَه می‌تواند از شما استفاده کند و جواب دعای دیگران را بدهد؟‏ فرقی ندارد که پیر جماعت باشید یا خادم جماعت،‏ پیشگام باشید یا مبشّر،‏ پیر باشید یا جوان،‏ برادر باشید یا خواهر،‏ در هر صورت می‌توانید به دیگران کمک کنید.‏ وقتی یک خادم وفادار یَهُوَه از او کمک می‌خواهد،‏ خدا معمولاً از پیران جماعت یا دیگر خادمان وفادارش استفاده می‌کند تا به آن شخص دلگرمی دهد.‏ (‏کول ۴:‏۱۱‏)‏ خدمت به یَهُوَه و کمک به هم‌ایمانانمان یک افتخار است.‏ ما موقع شیوع بیماری‌های همه‌گیر،‏ وقوع فجایع و آزار و اذیت‌ها می‌توانیم به هم‌ایمانانمان کمک کنیم.‏

۲.‏ چرا کمک به دیگران هنگام شیوع بیماری‌های همه‌گیر می‌تواند سخت باشد؟‏

^۲ کمک کردن به دیگران به خاطر محدودیت‌های یک بیماری همه‌گیر می‌تواند سخت باشد.‏ مثلاً شاید بخواهیم به عیادت هم‌ایمانانمان برویم یا بخواهیم کسی را که مشکل مالی دارد به صرف غذا دعوت کنیم.‏ شاید بخواهیم به دیگران کمک کنیم،‏ ولی خانوادهٔ خودمان نیاز به کمک داشته باشد.‏ با این حال،‏ ما می‌خواهیم به هم‌ایمانانمان کمک کنیم.‏ اگر کاری را که از دستمان بر می‌آید انجام دهیم،‏ یَهُوَه خشنود می‌شود.‏ (‏امث ۳:‏۲۷؛‏ ۱۹:‏۱۷‏)‏ ما چطور می‌توانیم کمک کنیم؟‏

۳.‏ از پیران جماعت دِسی چه یاد می‌گیریم؟‏ (‏اِرْمیا ۲۳:‏۴‏)‏

^۳ کاری که پیران جماعت می‌توانند بکنند.‏ اگر پیر جماعت هستید،‏ تلاش کنید برادران و خواهرانتان را خوب بشناسید.‏ ‏(‏اِرْمیا ۲۳:‏۴‏،‏ ه‌ن خوانده  شود.‏)‏ دِسی خواهری که در مقالهٔ قبل به او اشاره شد می‌گوید:‏ «پیران جماعت گروه موعظه‌ام،‏ با من و دیگران موعظه می‌کردند و با ما وقت صرف می‌کردند.‏»‏ b موقع شیوع بیماری همه‌گیر کرونا،‏ وقتی دِسی بعضی از اعضای خانواده‌اش را در اثر بیماری کرونا از دست داد،‏ پیران جماعت به خاطر شناختشان راحت‌تر توانستند به دِسی کمک کنند.‏

۴.‏ چرا پیران جماعت توانستند به دِسی کمک کنند و ما چه درسی می‌گیریم؟‏

^۴ دِسی می‌گوید:‏ «به خاطر این که با پیران جماعتم دوست بودم،‏ راحت‌تر می‌توانستم با آن‌ها درددل کنم و نگرانی‌هایم را به آن‌ها بگویم.‏» پیران چه یاد می‌گیرند؟‏ قبل از وقوع بحران،‏ برادران و خواهرانتان را شبانی کنید و با آن‌ها دوست باشید.‏ اگر به خاطر یک بیماری همه‌گیر نتوانید حضوراً به دیدنشان بروید،‏ از راه‌های دیگری تلاش کنید.‏ دِسی می‌گوید:‏ «بعضی از پیران جماعت در یک روز به من زنگ زدند یا برایم پیام فرستادند.‏ با این که آیه‌هایی که آن‌ها برایم فرستادند،‏ آشنا بود،‏ مرا تحت تأثیر قرار داد.‏»‏

۵.‏ پیران جماعت چطور می‌توانند از نیازهای برادران و خواهرانشان آگاه شوند و به آن‌ها کمک کنند؟‏

^۵ یک راه برای این که بدانید برادران و خواهرانتان به چه چیزی نیاز دارند،‏ این است که از آن‌ها سؤالات سنجیده بپرسید.‏ (‏امث ۲۰:‏۵‏)‏ آیا آن‌ها غذا،‏ دارو و چیزهای دیگر به اندازهٔ کافی دارند؟‏ آیا ممکن است کارشان یا حتی خانه‌شان را از دست بدهند؟‏ آیا برای دریافت کمک‌های دولتی نیاز به کمک دارند؟‏ دِسی از هم‌ایمانانش کمک مالی دریافت کرد.‏ اما به خصوص کمک‌های عاطفی و روحانی از طرف پیران جماعت بود که به او کمک کرد سختی‌هایش را پشت سر بگذارد.‏ او می‌گوید:‏ «پیران جماعت با من دعا کردند.‏ با این که دقیقاً یادم نیست چه گفتند،‏ خوب یادم است که چه احساسی داشتم.‏ مثل این بود که یَهُوَه به من می‌گفت،‏ تنها نیستی.‏»—‏اشع ۴۱:‏۱۰،‏ ۱۳‏.‏

۶.‏ همه در جماعت چطور می‌توانند به یکدیگر کمک کنند؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۶ کاری که دیگران می‌توانند بکنند.‏ طبیعی است که فکر کنیم پیران جماعت باید مراقب خواهران و برادران باشند.‏ اما یَهُوَه از همهٔ ما می‌خواهد که یکدیگر  را کمک و تشویق کنیم.‏ (‏غلا ۶:‏۱۰‏)‏ یک کار کوچک،‏ می‌تواند به کسی که بیمار است قوّت‌قلب دهد.‏ یک بچه برای تشویق برادری می‌تواند کارت یا نقاشی برایش بفرستد.‏ یک نوجوان می‌تواند برای خواهری خرید کند یا کار دیگری انجام دهد.‏ همهٔ ما می‌توانیم برای کسی که بیمار است غذا درست کنیم و برایش ببریم.‏ واضح است که وقتی یک بیماری شیوع پیدا می‌کند،‏ همه نیاز به تشویق دارند.‏ شاید بتوانیم بعد از جلسات چه حضوری و چه با تماس ویدیویی،‏ بیشتر با برادران و خواهرانمان وقت بگذاریم.‏ پیران جماعت هم به تشویق نیاز دارند.‏ آن‌ها طی یک همه‌گیری بیشتر از قبل کار می‌کنند.‏ به این خاطر عده‌ای برای آن‌ها پیام‌های تشکرآمیز می‌فرستند.‏ پس خیلی مهم است که همهٔ ما یکدیگر را تشویق و بنا کنیم.‏—‏۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏

۷.‏ یک فاجعه ممکن است با خود چه سختی‌هایی به همراه داشته باشد؟‏

^۷ یک فاجعه می‌تواند زندگی شخص را در یک لحظه زیر و رو کند.‏ او ممکن است خانه،‏ دارایی و عزیزان خود را از دست بدهد.‏ شاهدان از چنین فجایعی در امان نیستند.‏ ما چطور می‌توانیم به هم‌ایمانانمان کمک کنیم؟‏

۸.‏ پیران جماعت و سرپرستان خانواده قبل از وقوع فجایع چه کاری می‌توانند بکنند؟‏

^۸ کاری که پیران می‌توانند بکنند.‏ ای پیران،‏ به برادران و خواهرانتان کمک کنید تا قبل از وقوع فجایع خودشان را آماده کنند.‏ مطمئن شوید که همه در جماعت می‌دانند چه اقداماتی انجام دهند و چطور با پیران جماعت تماس بگیرند.‏ مارگارت که در مقالهٔ قبل به او اشاره شد،‏ می‌گوید:‏ «پیران جماعتمان در قسمت نیازهای محلی به ما هشدار دادند که فصل آتش‌سوزی‌های جنگل هنوز تمام نشده.‏ آن‌ها به ما گفتند که اگر مقامات محلی دستور تخلیهٔ خانه‌ها را دادند یا وضعیت خطرناک شد،‏ باید سریعاً آنجا را ترک کنیم.‏ این اطلاعات خیلی به موقع بود،‏ چون پنج هفتهٔ بعد یک آتش‌سوزی بزرگ و خطرناک اتفاق افتاد.‏» سرپرست‌های خانواده طی پرستش خانوادگی می‌توانند این موضوع را بررسی کنند که در چنین شرایطی هر عضو خانواده چه کار باید بکند.‏ اگر شما و فرزندانتان آماده باشید،‏ احتمال این که هنگام وقوع فاجعه آرامشتان را حفظ کنید،‏ بیشتر است.‏

۹.‏ پیران جماعت قبل و بعد از فجایع چه کار می‌توانند بکنند؟‏

^۹ اگر سرپرست یک گروه موعظه هستید،‏ قبل از این که فاجعه‌ای رخ دهد،‏ مطمئن شوید که اطلاعات اعضای گروه خود را دارید.‏ لیستی تهیه کنید و آن را به‌روز نگه دارید.‏ با این کار هنگام وقوع فجایع،‏ راحت‌تر می‌توانید از وضعیت هر مبشّر در گروهتان آگاه شوید.‏ اطلاعات را سریعاً به گردانندهٔ هیئت پیران بفرستید تا او هم بتواند با سرپرست سیّار تماس بگیرد.‏ این تلاش‌ها می‌تواند کمک بزرگی باشد.‏ سرپرست سیّارِ مارگارت بعد از آتش‌سوزی به مدت ۳۶ ساعت بیدار ماند تا به پیران جماعت کمک کند که به نیاز ۴۵۰ مبشّر رسیدگی کنند.‏ (‏۲قر ۱۱:‏۲۷‏)‏ به این ترتیب به همهٔ کسانی که به جایی برای ماندن نیاز داشتند،‏ رسیدگی شد.‏

۱۰.‏ چرا کار شبانی برای پیران جماعت اهمیت دارد؟‏ (‏یو ۲۱:‏۱۵‏)‏

^۱۰ پیران مسیحی از لحاظ عاطفی و روحانی از برادران و خواهرانشان حمایت می‌کنند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۲‏)‏ وقتی فاجعه‌ای رخ می‌دهد،‏ آن‌ها باید اول به فکر امنیت برادران و خواهرانشان باشند تا مطمئن شوند خوراک،‏  پوشاک و مسکن دارند.‏ همچنین برادران و خواهران ماه‌ها بعد از یک فاجعه،‏ نیاز به پشتیبانی روحانی و عاطفی دارند.‏ ‏(‏یوحنا ۲۱:‏۱۵ خوانده شود.‏)‏ برادری به اسم هارولد که در یک کمیتهٔ شعبه خدمت می‌کند و برادران و خواهران مصیبت‌زدهٔ زیادی را ملاقات کرده است،‏ می‌گوید:‏ «خیلی طول می‌کشد که آن‌ها به زندگی عادی برگردند.‏ خاطرات از دست دادن عزیزان و موقعیت خطرناکی که در آن بودند،‏ یا از دست دادن دارایی،‏ مرتب به یادشان می‌آید و مایهٔ غم و غصهٔ آن‌ها می‌شود.‏ این نشانهٔ کمبود ایمان نیست،‏ بلکه یک واکنش طبیعی است.‏»‏

۱۱.‏ خانواده‌ها به چه چیزی نیاز دارند؟‏

^۱۱ پیران جماعت،‏ این پند را به گوش بگیرید که می‌گوید:‏ «با کسانی که گریانند،‏ گریه کنید.‏» (‏روم ۱۲:‏۱۵‏)‏ آن‌هایی که مصیبت دیده‌اند،‏ نیاز دارند که محبت یَهُوَه و محبت هم‌ایمانانشان را ببینند.‏ پیران جماعت باید به خانواده‌ها کمک کنند تا برنامهٔ روحانی‌شان را حفظ کنند؛‏ یعنی دعا،‏ مطالعه،‏ شرکت در جلسات و خدمت موعظه.‏ آن‌ها همین طور می‌توانند والدین را تشویق کنند که به بچه‌هایشان کمک کنند روی چیزهایی که ماندگار است تمرکز کنند.‏ والدین،‏ به فرزندانتان یادآوری کنید که یَهُوَه همیشه دوستشان می‌ماند و کمکشان می‌کند.‏ برای آن‌ها توضیح دهید که در کل دنیا برادران و خواهرانی دارند که آمادهٔ کمک به آن‌ها هستند.‏—‏۱پطر ۲:‏۱۷‏.‏

۱۲.‏ دیگران چطور می‌توانند در کار امدادرسانی کمک کنند؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۲ کاری که دیگران می‌توانند بکنند.‏ اگر در نزدیکی شما فاجعه‌ای رخ داد،‏ از پیران جماعت بپرسید که چطور می‌توانید به دیگران کمک کنید.‏ شاید بتوانید برای مصیبت‌زدگان و داوطلبان امدادرسانی،‏ جایی برای ماندن فراهم کنید یا برای مبشّران نیازمند غذا و لوازم دیگر ببرید.‏ اگر در جایی دور فاجعه‌ای اتفاق افتاد،‏ چطور می‌توانید کمک کنید؟‏ می‌توانید برای آن‌ها دعا کنید.‏ (‏۲قر ۱:‏۸-‏۱۱‏)‏ شاید بتوانید برای فعالیت جهانی اعانه بدهید و از لحاظ مالی از کار امدادرسانی پشتیبانی کنید.‏ (‏۲قر ۸:‏۲-‏۵‏)‏ اگر می‌توانید برای کمک به جاهای مصیبت‌زده بروید،‏ با پیران جماعت مشورت کنید.‏ در این صورت آموزش لازم را می‌بینید تا بدانید چه وقت و کجا کمک کنید.‏

۱۳.‏ برادران و خواهرانمان در کشورهایی که فعالیتمان ممنوع است،‏ با چه مشکلاتی روبه‌رو هستند؟‏

^۱۳ در کشورهایی که فعالیت ما ممنوع است،‏ آزار و اذیت زندگی را سخت‌تر می‌کند.‏ به علاوه،‏ برادران و خواهران در این کشورها با مشکلات اقتصادی روبه‌رو می‌شوند،‏ بیمار می‌شوند و عزیزانشان را از دست می‌دهند.‏ اما به دلیل ممنوعیت‌ها،‏ پیران جماعت شاید نتوانند به‌راحتی با کسانی که نیاز به تسلّی دارند تماس بگیرند.‏ این موضوع در مورد آندره که در مقالهٔ قبل به او اشاره شد صدق می‌کند.‏ خواهری که در گروه موعظهٔ او بود و مشکلات مالی زیادی داشت،‏ تصادف کرد.‏ او به چند عمل جرّاحی نیاز داشت و نمی‌توانست کار کند.‏ با وجود محدودیت‌ها و بیماری همه‌گیر،‏ برادران هر کاری از دستشان برمی‌آمد انجام دادند تا به او کمک کنند و یَهُوَه از همهٔ این اتفاقات باخبر بود.‏

۱۴.‏ پیران جماعت به خاطر توکّلشان به یَهُوَه چطور می‌توانند نمونهٔ خوبی باشند؟‏

^۱۴ کاری که پیران جماعت می‌توانند بکنند.‏ آندره دعا کرد و هر کاری از دستش برمی‌آمد انجام داد.‏ یَهُوَه چه کار کرد؟‏ او هم‌ایمانانی را که رفت‌وآمد برایشان راحت‌تر بود برانگیخت تا کمک کنند.‏ بعضی‌ها آن خواهر را پیش پزشک می‌بردند.‏ بعضی دیگر هم کمک مالی می‌کردند.‏ یَهُوَه به کارهای آن‌ها که در اتحاد و با شجاعت انجام دادند برکت داد.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۶‏)‏ پیران جماعت،‏ وقتی فعالیت ما ممنوع می‌شود از دیگران کمک بخواهید.‏ (‏ار ۳۶:‏۵،‏ ۶‏)‏ مهم‌تر از همه این که به یَهُوَه توکّل کنید.‏ او کمک می‌کند که به نیازهای برادران و خواهران رسیدگی شود.‏

۱۵.‏ چطور می‌توانیم با وجود آزار و اذیت متحد بمانیم؟‏

^۱۵ کاری که دیگران می‌توانند بکنند.‏ اگر فعالیت ما ممنوع شود شاید مجبور شویم در گروه‌های کوچک‌تر جمع شویم.‏ در آن شرایط خیلی مهم است که با هم روابط صلح‌آمیز داشته باشیم.‏ با شیطان بجنگید نه با همدیگر.‏ خطاهای برادران و خواهرانتان را نادیده بگیرید و سریع اختلافات را حل کنید.‏ (‏امث ۱۹:‏۱۱؛‏ افس ۴:‏۲۶‏)‏ در کمک به هم پیشقدم شوید.‏ (‏تیت ۳:‏۱۴‏)‏ کمک به خواهری که قبلاً به او اشاره شد،‏ تأثیر زیادی روی کل گروه موعظه داشت.‏ آن‌ها مثل یک خانواده به همدیگر نزدیک شدند.‏—‏مز ۱۳۳:‏۱‏.‏

۱۶.‏ مطابق کولُسیان ۴:‏۳،‏ ۱۸ چطور می‌توانیم به برادران و خواهرانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند کمک کنیم؟‏

 ^۱۶ هزاران نفر از برادران و خواهرانمان با وجود محدودیت‌ها به پرستش یَهُوَه ادامه می‌دهند.‏ بعضی از آن‌ها به دلیل ایمانشان زندانی می‌شوند.‏ ما می‌توانیم برای آن‌ها و خانواده‌شان دعا کنیم؛‏ همین طور برای کسانی که زندگی‌شان را به خطر می‌اندازند تا به نیازهای روحانی و فیزیکی برادران و خواهرانشان رسیدگی کنند یا در دادگاه از آن‌ها دفاع کنند.‏ c ‏(‏کولُسیان ۴:‏۳،‏ ۱۸ خوانده شود.‏)‏ هیچ وقت قدرت دعا را دست کم نگیرید!‏—‏۲تسا ۳:‏۱،‏ ۲؛‏ ۱تیمو ۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۷.‏ الآن چطور می‌توانید برای آزار و اذیت آماده شوید؟‏

^۱۷ شما می‌توانید از قبل برای آزار و اذیت آماده شوید.‏ (‏اعما ۱۴:‏۲۲‏)‏ در مورد تمام اتفاقات بدی که احتمال دارد بیفتد فکر نکنید.‏ در عوض رابطه‌تان را با یَهُوَه محکم‌تر کنید و به فرزندانتان هم کمک کنید تا این کار را بکنند.‏ اگر بعضی وقت‌ها احساس اضطراب داشتید،‏ سفرهٔ دلتان را پیش یَهُوَه باز کنید.‏ (‏مز ۶۲:‏۷،‏ ۸‏)‏ دلایلی را که می‌توانید به یَهُوَه اعتماد کنید با خانواده بررسی کنید.‏ d آمادگی و اعتمادتان به یَهُوَه هنگام وقوع فاجعه،‏ باعث می‌شود که فرزندانتان هم آرامش و شجاعت داشته باشند.‏

۱۸.‏ چه آینده‌ای در انتظار ماست؟‏

^۱۸ آرامشی که خدا موقع بیماری‌ها،‏ فجایع و آزار و اذیت‌ها می‌بخشد،‏ به ما حس امنیت می‌دهد.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ او از پیران سخت‌کوش برای شبانی ما استفاده می‌کند.‏ همین طور به ما این افتخار را می‌دهد که به هم کمک کنیم.‏ آرامشی که خدا می‌دهد به ما کمک می‌کند تا برای سختی‌های بزرگ‌تر حتی «مصیبت عظیم» آماده شویم.‏ (‏مت ۲۴:‏۲۱‏)‏ در آن دوران باید آرامش خودمان را حفظ کنیم و به دیگران هم کمک کنیم که آرامش داشته باشند.‏ بعد از مصیبت عظیم،‏ بحران‌هایی که باعث اضطراب ما می‌شود دیگر وجود نخواهد داشت.‏ سرانجام از زندگی‌ای که یَهُوَه همیشه برای ما در نظر داشته برخوردار می‌شویم؛‏ یعنی زندگی کامل در صلح و آرامش پایدار.‏—‏اشع ۲۶:‏۳،‏ ۴‏.‏