۱.‏ خدا کمی قبل از مرگ پِطرُس رسول،‏ چه مسئولیتی به او داد؟‏

 پِطرُس رسول می‌دانست که بزودی به پایان عمر خود می‌رسد.‏ او چندین سال در کنار عیسی خدمت کرده،‏ در محدوده‌های جدید موعظه کرده بود و عضوی از هیئت اداره‌کننده بود.‏ اما یَهُوَه مسئولیت دیگری هم به او داد.‏ پِطرُس طی سال‌های ۶۲ تا ۶۴ میلادی،‏ به الهام خدا دو نامهٔ اول و دوم پِطرُس را نوشت.‏ او امیدوار بود که این دو نامه حتی پس از مرگش به مسیحیان کمک کنند.‏—‏۲پطر ۱:‏​۱۲-‏۱۵‏.‏

۲.‏ چرا نامه‌هایی که پِطرُس نوشت به موقع بود؟‏

^۲ پِطرُس زمانی دو نامهٔ الهامی خود را نوشت که هم‌ایمانانش در «آزمایش‌های گوناگون متحمّل سختی‌ها» شده بودند.‏ (‏۱پطر ۱:‏⁠۶‏)‏ مردانی شریر سعی می‌کردند که تعلیمات غلط و رفتار ناپاک را در جماعت ترویج دهند.‏ (‏۲پطر ۲:‏​۱،‏ ۲،‏ ۱۴‏)‏ مسیحیان اورشلیم به زودی با «پایان همه چیز،‏» یعنی نابودی شهر خود و سیستم یهودی توسط لشکر رومی روبرو می‌شدند.‏ (‏۱پطر ۴:‏⁠۷‏)‏ مطمئناً نامه‌های پِطرُس به مسیحیان کمک کرد تا سختی‌ها را تحمّل کنند و برای آینده آماده باشند.‏ b

۳.‏ چرا باید نامه‌های الهامی پِطرُس را بررسی کنیم؟‏

^۳ با این که پِطرُس نامه‌هایش را برای مسیحیان قرن اول نوشت،‏ یَهُوَه آن‌ها را جزئی از کلام خود قرار داد تا ما هم فایده ببریم.‏ (‏روم ۱۵:‏⁠۴‏)‏ ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که رفتار ناپاک ترویج داده می‌شود،‏ پس ما هم با مشکلاتی روبرو هستیم که خدمت به یَهُوَه را سخت می‌کند.‏ به علاوه به  زودی با مصیبتی روبرو می‌شویم که خیلی عظیم‌تر از مصیبتی است که به سیستم یهودی پایان داد.‏ در دو نامهٔ پِطرُس یادآوری‌های مهمی به ما داده می‌شود که به ما کمک می‌کند منتظر روز یَهُوَه بمانیم،‏ بر ترس از انسان غلبه کنیم و محبت عمیقی نسبت به یکدیگر داشته باشیم.‏ این یادآوری‌ها به پیران جماعت هم کمک می‌کنند تا به خوبی به نیازهای جماعت رسیدگی کنند.‏

۴.‏ مطابق ۲پِطرُس ۳:‏۳ و ۴ چه چیزی ممکن است ایمان ما را ضعیف کند؟‏

^۴ امروزه اکثر مردم هیچ اعتقادی به پیشگویی‌های کتاب مقدّس ندارند.‏ شاید مخالفان با تمسخر به ما بگویند که شاهدان یَهُوَه سال‌هاست منتظر پایان این سیستم هستند.‏ بعضی از آن‌ها ادعا می‌کنند که آن روز هیچ وقت نخواهد آمد.‏ ‏(‏۲پِطرُس ۳:‏​۳،‏ ۴ خوانده شود.‏)‏ اگر ما چنین گفته‌هایی را در موعظه،‏ محل کار یا از اعضای خانواده بشنویم،‏ ممکن است که ایمانمان ضعیف شود.‏ پِطرُس توضیح داد که چه چیزی می‌تواند به ما کمک کند.‏

۵.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا طرز فکر درستی نسبت به پایان این سیستم داشته باشیم؟‏ (‏۲پِطرُس ۳:‏​۸،‏ ۹‏)‏

^۵ شاید به نظر بعضی‌ها چنین برسد که یَهُوَه برای به پایان رساندن این سیستم تأخیر می‌کند.‏ نوشته‌های پِطرُس به ما کمک می‌کند که طرز فکر درستی داشته باشیم.‏ همین طور به ما یادآوری می‌کند که دید یَهُوَه نسبت به زمان با دید ما بسیار متفاوت است.‏ ‏(‏۲پِطرُس ۳:‏​۸،‏ ۹ خوانده شود.‏)‏ برای یَهُوَه یک روز مثل هزار سال است.‏ او صبور است و نمی‌خواهد کسی نابود شود.‏ وقتی روز یَهُوَه برسد این سیستم به پایان خواهد رسید.‏ چه افتخار بزرگی است که تا رسیدن آن روز به مردم تمام قوم‌ها موعظه کنیم.‏

۶.‏ چطور می‌توانیم ‹همواره روز یَهُوَه را مد نظر داشته باشیم›؟‏ (‏۲پِطرُس ۳:‏​۱۱،‏ ۱۲‏)‏

^۶ پِطرُس ما را ترغیب می‌کند تا ‹همواره نزدیک بودن آن روز را مد نظر داشته باشیم.‏› ‏(‏۲پِطرُس ۳:‏​۱۱،‏ ۱۲ خوانده شود.‏)‏ برای انجام این کار خوب است که در صورت امکان هر روز برکات دنیای جدید را تجسّم کنیم.‏ تنفس هوای تمیز و تازه،‏ خوردن غذای سالم،‏ خوش‌آمدگویی به عزیزان رستاخیزیافته و آموزش در مورد تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس به کسانی که قرن‌ها قبل زندگی می‌کردند را تصوّر کنید.‏ تجسّم زندگی در دنیای جدید به ما کمک می‌کند که چشم‌انتظار رسیدن آن زمان بمانیم و فراموش نکنیم که پایان این سیستم به زودی فرا می‌رسد.‏ چون ما اتفاقات آینده را ‹از پیش می‌دانیم› معلّمان کاذب ما را به ‹گمراهی نمی‌کشند.‏›—‏۲پطر ۳:‏⁠۱۷‏.‏

۷.‏ ترس از انسان ممکن است چه تأثیری بر ما داشته باشد؟‏

^۷ در نظر داشتن روز یَهُوَه به ما انگیزه می‌دهد که به دیگران موعظه کنیم.‏ با این وجود گاهی ممکن است که ترس بر ما غلبه کند و شهامت انجام این کار را نداشته باشیم.‏ پِطرُس در شب محاکمهٔ عیسی از روی ترس،‏ بارها عیسی را انکار کرد و گفت که شاگرد او نیست.‏ (‏مت ۲۶:‏​۶۹-‏۷۵‏)‏ اما پِطرُس بعدها گفت:‏ «از آنچه دیگران می‌ترسند،‏ مترسید و پریشان مشوید.‏» (‏۱پطر ۳:‏۱۴‏)‏ این گفته به ما اطمینان می‌دهد که ما می‌توانیم بر ترس از انسان غلبه کنیم.‏

۸.‏ چه چیزی به شما کمک می‌کند تا بر ترس از انسان غلبه کنید؟‏ (‏۱پِطرُس ۳:‏⁠۱۵‏)‏

^۸ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا بر ترس از انسان غلبه کنیم؟‏ پِطرُس می‌گوید:‏ «مسیح را در مقام سَرور در دل خود حرمت نهید.‏» ‏(‏۱پِطرُس ۳:‏۱۵ خوانده  شود.‏)‏ یک راه حرمت گذاشتن به عیسی مسیح،‏ تعمّق بر مقام و قدرت او به عنوان سَرور و پادشاهمان است.‏ اگر فرصت موعظه برایتان پیش آمد و احساس ترس و اضطراب کردید،‏ پادشاهمان را به یاد بیاورید.‏ او را بر تخت پادشاهی آسمانی‌اش تصوّر کنید که با فرشتگان بی‌شماری احاطه شده است.‏ فراموش نکنید که «تمام اختیارات در آسمان و روی زمین» به او داده شده است و ‹هر روز تا آخر این دنیا با شما خواهد بود.‏› (‏مت ۲۸:‏​۱۸-‏۲۰‏)‏ پِطرُس ما را ترغیب می‌کند که ‹همواره آماده باشیم› تا از ایمانمان دفاع کنیم.‏ آیا مایلید که در محل کار،‏ مدرسه یا به طور غیررسمی موعظه کنید؟‏ از قبل در مورد موقعیت‌هایی که ممکن است پیش بیاید فکر کنید و خود را برای آنچه می‌خواهید بگویید آماده کنید.‏ در دعا از یَهُوَه شجاعت بخواهید و مطمئن باشید که به شما کمک می‌کند تا بر ترس از انسان غلبه کنید.‏—‏اعما ۴:‏⁠۲۹‏.‏

۹.‏ پِطرُس در چه موقعیتی محبت نشان نداد؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۹ پِطرُس محبت کردن را یاد گرفت.‏ او شخصاً شنید که عیسی گفت:‏ «من به شما حکمی تازه می‌دهم و آن این است که به یکدیگر محبت کنید؛‏ همان گونه که من به شما محبت کردم،‏ شما نیز به یکدیگر محبت نمایید.‏» (‏یو ۱۳:‏۳۴‏)‏ با این حال پِطرُس تحت فشار  دیگران از هم‌سفره شدن با برادران و خواهران غیریهودی اجتناب کرد.‏ پولُس رسول این رفتار پِطرُس را «ریاکاری» خواند.‏ (‏غلا ۲:‏​۱۱-‏۱۴‏)‏ پِطرُس پند او را پذیرفت و خودش را اصلاح کرد.‏ او در هر دو نامهٔ خود تأکید کرد که ما نباید فقط در دل نسبت به برادران و خواهرانمان محبت داشته باشیم،‏ بلکه باید محبت خود را در عمل نشان دهیم.‏

۱۰.‏ چطور می‌توانیم «محبت برادرانه و بی‌ریا» نشان دهیم؟‏ توضیح دهید.‏ (‏۱پِطرُس ۱:‏⁠۲۲‏)‏

^۱۰ پِطرُس می‌گوید که ما باید «محبت برادرانه و بی‌ریا» نسبت به هم‌ایمانانمان داشته باشیم.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۱:‏۲۲ خوانده شود.‏)‏ وقتی ما مطابق حقایق کتاب مقدّس عمل می‌کنیم این محبت را نشان می‌دهیم؛‏ مثلاً حقیقتی که «خدا تبعیض قائل نمی‌شود.‏» (‏اعما ۱۰:‏​۳۴،‏ ۳۵‏)‏ اگر ما در جماعت فقط به عدهٔ خاصّی محبت نشان دهیم،‏ در واقع از فرمان عیسی اطاعت نکرده‌ایم.‏ البته طبیعی است که مثل عیسی با عده‌ای صمیمی‌تر باشیم.‏ (‏یو ۱۳:‏۲۳؛‏ ۲۰:‏⁠۲‏)‏ اما پِطرُس به ما یادآوری می‌کند که باید تلاش کنیم تا به ‹جمیع هم‌ایمانان محبت کنیم› و با آن‌ها مثل خانوادهٔ خود رفتار کنیم.‏—‏۱پطر ۲:‏⁠۱۷‏.‏

۱۱.‏ ‹از صمیم دل و با تمام وجود محبت کردن به یکدیگر› شامل چیست؟‏

^۱۱ پِطرُس ما را ترغیب کرد تا ‹از صمیم دل و با تمام وجود به یکدیگر محبت کنیم.‏› در این مضمون،‏ ‹با تمام وجود محبت کردن› به این معنی است که حتی به کسانی محبت کنیم که دوست داشتن آن‌ها برایمان سخت است.‏ اما اگر هم‌ایمانی ما را برنجاند چه کار می‌توانیم بکنیم؟‏ شاید واکنش طبیعی ما این باشد که به جای محبت کردن،‏ تلافی کنیم.‏ پِطرُس از عیسی یاد گرفت که تلافی کردن خدا را خشنود نمی‌کند.‏ (‏یو ۱۸:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ پِطرُس نوشت:‏ «بدی را با بدی و ناسزا را با ناسزا پاسخ مگویید،‏ بلکه به جای آن،‏ برکت بطلبید.‏» (‏۱پطر ۳:‏⁠۹‏)‏ با داشتن محبت عمیق می‌توانید حتی با کسانی که شما را رنجانده‌اند با مهربانی و با ملاحظه رفتار کنید.‏

۱۲.‏ الف)‏ ‹محبت کردن با تمام وجود› ما را به چه کار دیگری برمی‌انگیزد؟‏ ب)‏ بر اساس ویدیوی حفظ اتحاد پرارزش چه هدفی می‌توانید داشته باشید؟‏

^۱۲ پِطرُس در اولین نامهٔ خود نوشت:‏ «با تمام وجود به یکدیگر محبت کنید.‏» چنین محبتی نه فقط تعداد کمی از گناهان،‏ بلکه «انبوه گناهان را می‌پوشاند.‏» (‏۱پطر ۴:‏⁠۸‏)‏ شاید پِطرُس درسی را که عیسی سال‌ها قبل در مورد بخشش به او داده بود،‏ به یاد آورد.‏ در آن زمان پِطرُس گفت که آماده است «تا هفت بار» یکی را ببخشد.‏ او احتمالاً فکر می‌کرد که خیلی بخشنده است،‏ اما عیسی به او و به همهٔ ما یاد داد که باید «تا ۷۷ بار» ببخشیم؛‏ یعنی برای بخشش حد و مرزی نگذاریم.‏ (‏مت ۱۸:‏​۲۱،‏ ۲۲‏)‏ اگر به کار بردن این پند برای شما سخت است،‏ مأیوس نشوید.‏ برای تمام خادمان ناکامل یَهُوَه گاهی سخت بوده که دیگران را ببخشند.‏ اما مهم است که قدم‌هایی را برداریم تا هم‌ایمانانمان را ببخشیم و با آن‌ها در صلح باشیم.‏ c

۱۳.‏ چه چیزهایی شبانی را برای پیران جماعت سخت می‌کند؟‏

^۱۳ مسلّماً پِطرُس هیچ وقت فراموش نکرد که عیسی بعد از رستاخیزش به او گفت:‏ «گوسفندان کوچکم را شبانی کن.‏» (‏یو ۲۱:‏۱۶‏)‏ اگر پیر جماعت هستید این توصیه در مورد شما هم صدق می‌کند.‏ اما برای  یک پیر جماعت پیدا کردن وقت کافی برای انجام این وظیفه می‌تواند سخت باشد.‏ پیران جماعت باید در درجهٔ اول به نیازهای فیزیکی،‏ عاطفی و روحانی خانواده‌شان رسیدگی کنند.‏ آن‌ها خدمت موعظه را هدایت می‌کنند و تکالیفی برای جلسات،‏ مجمع‌ها و کنگره‌ها آماده و اجرا می‌کنند.‏ بعضی از آن‌ها هم با کمیتهٔ رابط بیمارستانی یا با بخش طراحی و ساختمان‌سازی منطقه‌ای همکاری می‌کنند.‏ پیران جماعت واقعاً کارهای زیادی برای انجام دارند!‏

۱۴.‏ چه چیزی می‌تواند به پیران جماعت کمک کند که گله را شبانی کنند؟‏ (‏۱پِطرُس ۵:‏​۱-‏۴‏)‏

^۱۴ پِطرُس پیران جماعت را چنین ترغیب کرد:‏ ‹گلهٔ خدا را شبانی کنید.‏› ‏(‏۱پِطرُس ۵:‏​۱-‏۴ خوانده شود.‏)‏ اگر شما یک پیر جماعت هستید مطمئنیم که برادران و خواهرانتان را دوست دارید و می‌خواهید آن‌ها را شبانی کنید.‏ اما ممکن است گاهی آنقدر خسته یا مشغول باشید که احساس کنید نمی‌توانید به تمام مسئولیت‌های خود رسیدگی کنید.‏ در این صورت چه می‌توان کرد؟‏ سفرهٔ دلتان را برای یَهُوَه باز کنید.‏ پِطرُس نوشت:‏ «اگر کسی خدمت می‌کند،‏ با اتکا به قدرتی خدمت کند که خدا می‌بخشد.‏» (‏۱پطر ۴:‏۱۱‏)‏ شاید برادران و خواهران با مشکلاتی روبرو باشند که به طور کامل در این سیستم برطرف نخواهد شد.‏ فراموش نکنید که «شبان ارشد» ما عیسی مسیح،‏ نه تنها در دنیای جدید بلکه الآن هم می‌تواند بیشتر از شما به آن‌ها کمک کند.‏ خدا از پیران جماعت می‌خواهد که هم‌ایمانانشان را دوست داشته باشند،‏ آن‌ها را شبانی کنند و برای آن‌ها «نمونه باشند.‏»‏

۱۵.‏ ویلیام وظیفهٔ شبانی را به چه نحوی انجام می‌دهد؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۵ ویلیام،‏ یک پیر جماعت باتجربه،‏ اهمیت کار شبانی را درک کرده است.‏ او و پیران دیگر در جماعتش با شروع همه‌گیری کرونا،‏ تلاش کردند که هر هفته با برادران و خواهرانشان تماس بگیرند.‏ او می‌گوید:‏ «بسیاری از برادران و خواهران در خانه تنها بودند و افکار منفی می‌توانست به راحتی به سراغشان بیاید.‏» وقتی هم‌ایمانی در سختی است،‏ ویلیام با دقت به او گوش می‌دهد و سعی می‌کند از نیازهایش آگاه شود.‏ سپس مقالات یا ویدیوهایی را از وب‌سایتمان برای کمک به آن شخص پیدا می‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «الآن  بیشتر از هر زمان دیگری باید برادران و خواهران را شبانی کنیم.‏ ما برای این که مردم یَهُوَه را بشناسند تلاش فراوانی می‌کنیم،‏ همین تلاش را هم باید برای شبانی گلهٔ یَهُوَه انجام دهیم تا در حقیقت بمانند.‏»‏

۱۶.‏ چطور می‌توانیم درس‌هایی را که از نامه‌های پِطرُس یاد گرفته‌ایم به کار ببریم؟‏

^۱۶ در این مقاله فقط چند درس از دو نامهٔ الهامی پِطرُس را بررسی کردیم.‏ شاید جایی برای پیشرفت در خودتان تشخیص داده باشید.‏ مثلاً آیا دوست دارید بیشتر روی برکات دنیای جدید تعمّق کنید؟‏ آیا هدف گذاشته‌اید که در محل کار،‏ مدرسه یا به طور غیررسمی موعظه کنید؟‏ آیا می‌توانید محبت خود را به برادران و خواهرانتان بیشتر نشان دهید؟‏ آیا شما پیران جماعت،‏ مصمم هستید که جماعت را با کمال میل شبانی کنید؟‏ وقتی خود را محک می‌زنید شاید متوجه یک ضعف در خود شوید.‏ در این صورت ناامید نشوید.‏ «سَرور،‏ مهربان است» و به شما کمک خواهد کرد تا پیشرفت کنید.‏ (‏۱پطر ۲:‏⁠۳‏)‏ پِطرُس به ما چنین اطمینان می‌دهد:‏ ‹خدا آموزشتان را به پایان خواهد رساند.‏ او شما را استوار،‏ قوی و ثابت‌قدم خواهد ساخت.‏› —‏۱پطر ۵:‏۱۰‏.‏

۱۷.‏ اگر دست از تلاش نکشیم و اجازه دهیم یَهُوَه ما را آموزش دهد چه پاداشی می‌گیریم؟‏

^۱۷ پِطرُس زمانی احساس می‌کرد که کفایت لازم برای ایستادن در حضور پسر خدا را ندارد.‏ (‏لو ۵:‏⁠۸‏)‏ اما او با حمایت و محبت یَهُوَه و عیسی،‏ همواره از مسیح پیروی کرد.‏ در نتیجه شایسته شمرده شد که به «پادشاهیِ جاودانِ سَرور و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح» دست یابد.‏ (‏۲پطر ۱:‏۱۱‏)‏ حقیقتاً که چه پاداش عظیمی!‏ اگر شما هم مانند پِطرُس دست از تلاش نکشید و اجازه دهید یَهُوَه شما را آموزش دهد،‏ زندگی جاودان را به دست می‌آورید.‏ بله،‏ «به هدف نهایی ایمان خود که نجاتتان است،‏ دست می‌یابید.‏»—‏۱پطر ۱:‏⁠۹‏.‏