۱.‏ پِطرُس بعد از صیدی معجزه‌آسا چه واکنشی نشان داد؟‏

 پِطرُس تمام شب را بدون صید ماهی سپری کرده بود.‏ با این وجود عیسی به او گفت:‏ «قایق را به جایی عمیق ببر.‏ در آنجا تورهایتان را برای صید به آب بیندازید.‏» (‏لو ۵:‏⁠۴‏)‏ هر چند پِطرُس مطمئن نبود که بتواند ماهی صید کند،‏ طبق گفتهٔ عیسی عمل کرد.‏ پِطرُس و همکارانش به قدری ماهی گرفتند که نزدیک بود تورهایشان پاره شود.‏ آن‌ها وقتی این معجزه را دیدند ‹متحیّر شدند.‏› بعد پِطرُس با صدای بلند گفت:‏ «سَرور،‏ از من دور شو؛‏ چون مردی گناهکارم.‏» (‏لو ۵:‏​۶-‏۹‏)‏ ظاهراً پِطرُس خود را لایق نمی‌دانست که در کنار عیسی باشد.‏

۲.‏ چرا مطالعهٔ شرح حال پِطرُس برای ما مفید است؟‏

^۲ پِطرُس می‌دانست «مردی گناهکار» است.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که او گاهی کارهایی می‌کرد یا چیزهایی می‌گفت که بعدها پشیمان می‌شد.‏ آیا تا حالا چنین احساسی داشته‌اید؟‏ آیا با ضعف شخصیتی یا تمایلی نادرست می‌جنگید؟‏ در این صورت مطالعهٔ شرح حال پِطرُس می‌تواند به شما قوّت قلب دهد.‏ یَهُوَه می‌توانست مانع ثبت خطاهای پِطرُس در کتاب مقدّس شود،‏ ولی آن‌ها را به نگارش درآورد تا برای ما درسی باشد.‏ (‏۲تیمو ۳:‏​۱۶،‏ ۱۷‏)‏ وقتی در مورد ضعف‌ها و احساسات پِطرُس مطالعه می‌کنیم متوجه می‌شویم که یَهُوَه از ما انتظار کاملیت ندارد،‏ بلکه می‌خواهد که با وجود ضعف‌هایمان دست از تلاش نکشیم.‏

۳.‏ چرا نباید دست از تلاش بکشیم؟‏

 ^۳ چرا مهم است که دست از تلاش نکشیم؟‏ یک ضرب‌المثل می‌گوید:‏ «کار نیکو کردن از پُر کردن است.‏» مثلاً یک نوازنده باید سال‌ها تمرین کند تا ماهر شود.‏ او طی مدت یادگیری ممکن است هزاران بار نُت‌ها را اشتباه بزند،‏ ولی هر چه بیشتر تمرین کند کمتر اشتباه می‌کند.‏ او حتی اگر یک نوازندهٔ حرفه‌ای شود گاهی اشتباه می‌کند،‏ اما دست از تلاش نمی‌کشد و همچنان تمرین می‌کند.‏ به طور مشابه حتی اگر احساس کنیم که بر ضعفی غلبه کرده‌ایم ممکن است دوباره اشتباه کنیم.‏ مثلاً همهٔ ما حرف‌هایی می‌زنیم یا کارهایی می‌کنیم که بعداً پشیمان می‌شویم،‏ اما با کمک یَهُوَه می‌توانیم پیشرفت کنیم.‏ (‏۱پطر ۵:‏۱۰‏)‏ بیایید ببینیم که پِطرُس چطور دست از تلاش نکشید.‏ عیسی با وجود کوتاهی‌های پِطرُس به او دلسوزی نشان داد.‏ این موضوع می‌تواند به ما انگیزه بدهد که به خدمت یَهُوَه ادامه دهیم.‏

۴.‏ مطابق لوقا ۵:‏​۵‏-‏۱۰پِطرُس چه دیدی نسبت به خود داشت و عیسی چطور به او قوّت قلب بخشید؟‏

^۴ کتاب مقدّس توضیح نمی‌دهد که چرا پِطرُس خودش را «مردی گناهکار» نامید یا با گفتن این حرف چه گناهی را در نظر داشت.‏ ‏(‏لوقا ۵:‏​۵-‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ ممکن است که پِطرُس مرتکب خطاهایی جدی شده بود.‏ عیسی می‌دانست که پِطرُس می‌ترسد،‏ اما مطمئن بود که می‌تواند وفادار بماند.‏ شاید ترس پِطرُس به این دلیل بود که فکر می‌کرد نالایق است.‏ پس عیسی با مهربانی به پِطرُس گفت «نترس.‏» زندگی پِطرُس به خاطر اعتماد عیسی تغییر کرد.‏ بعدها پِطرُس و برادرش آندریاس ماهیگیری را رها کردند و به طور تمام وقت پیرو مسیح شدند؛‏ تصمیمی که برکات فراوانی به همراه داشت.‏—‏مرق ۱:‏​۱۶-‏۱۸‏.‏

۵.‏ پِطرُس با غلبه بر ترس خود و قبول دعوت عیسی چه برکاتی یافت؟‏

^۵ پِطرُس به عنوان پیرو مسیح،‏ شاهد اتفاقات زیادی بود.‏ او دید که عیسی بیماران را شفا می‌دهد،‏ دیوها را بیرون می‌کند و مردگان را رستاخیز می‌دهد.‏ b (‏مت ۸:‏​۱۴-‏۱۷؛‏ مرق ۵:‏​۳۷،‏ ۴۱،‏ ۴۲‏)‏ همین طور جلال عیسی را در پادشاهی‌اش در یک رؤیای فراموش‌نشدنی دید.‏ (‏مرق ۹:‏​۱-‏۸؛‏ ۲پطر ۱:‏​۱۶-‏۱۸‏)‏ پِطرُس شاهد اتفاقاتی بود که هیچ وقت انتظار دیدن آن‌ها را نداشت.‏ او حتماً  خیلی خوشحال بود که اجازه نداده احساسات منفی‌اش باعث شود که این برکات را از دست بدهد!‏

۶.‏ آیا پِطرُس توانست یک‌شبه بر ضعف‌هایش غلبه کند؟‏ توضیح دهید.‏

^۶ پِطرُس علی‌رغم اتفاقاتی که شاهد آن بود هنوز با ضعف‌هایش می‌جنگید.‏ مثلاً وقتی عیسی توضیح داد که برای به تحقق رسیدن پیشگویی کتاب مقدّس باید شکنجه و کشته شود،‏ پِطرُس او را سرزنش کرد.‏ (‏مرق ۸:‏​۳۱-‏۳۳‏)‏ پِطرُس و رسولان دیگر بارها در مورد این که چه کسی بزرگ‌تر است با هم بحث کردند.‏ (‏مرق ۹:‏​۳۳،‏ ۳۴‏)‏ پِطرُس شب قبل از مرگ عیسی به مردی حمله کرد و گوش او را قطع کرد.‏ (‏یو ۱۸:‏۱۰‏)‏ همان شب ترس از انسان باعث شد که او سه بار عیسی را انکار کند.‏ (‏مرق ۱۴:‏​۶۶-‏۷۲‏)‏ بعد از آن پِطرُس به تلخی گریه کرد.‏—‏مت ۲۶:‏⁠۷۵‏.‏

۷.‏ بعد از رستاخیز عیسی چه فرصتی به پِطرُس داده شد؟‏

^۷ عیسی،‏ رسول خود را که دلسرد شده بود رها نکرد.‏ عیسای رستاخیزیافته به پِطرُس فرصت داد که نشان دهد هنوز او را دوست دارد.‏ او از پِطرُس خواست که پیروانش را شبانی کند.‏ (‏یو ۲۱:‏​۱۵-‏۱۷‏)‏ پِطرُس آن مسئولیت را پذیرفت و جزو اولین کسانی بود که در روز پِنتیکاست در اورشلیم با روح‌القدس مسح شد.‏

۸.‏ پِطرُس در اَنطاکیه مرتکب چه خطایی شد؟‏

^۸ پِطرُس حتی بعد از این که مسح شد باید با ضعف‌های خود می‌جنگید.‏ وقتی کُرنِلیوس که یک غیریهودی ختنه‌نشده بود در سال ۳۶ میلادی با روح‌القدس مسح شد،‏ پِطرُس در آنجا بود.‏ مسح شدن او به روشنی نشان می‌داد که «خدا تبعیض قائل نمی‌شود» و غیریهودیان هم می‌توانند بخشی از جماعت مسیحی شوند.‏ (‏اعما ۱۰:‏​۳۴،‏ ۴۴،‏ ۴۵‏)‏ پِطرُس از آن موقع به بعد حاضر شد که با غیریهودیان هم‌سفره شود؛‏ کاری که قبلاً حاضر به انجام آن نبود.‏ (‏غلا ۲:‏۱۲‏)‏ اما بعضی مسیحیان یهودی‌نژاد می‌گفتند که مسیحیان نباید با غیریهودیان هم‌سفره شوند.‏ وقتی عده‌ای که این عقیده را داشتند به اَنطاکیه آمدند،‏ پِطرُس از هم‌سفره شدن با برادران غیریهودی خود اجتناب کرد،‏ چون نمی‌خواست مسیحیان یهودی‌نژاد را ناراحت کند.‏ پولُس رسول ریاکاری پِطرُس را دید و او را در حضور دیگران سرزنش کرد.‏ (‏غلا ۲:‏​۱۳،‏ ۱۴‏)‏ چه چیزی به پِطرُس کمک کرد که با وجود خطای خود دست از تلاش نکشد؟‏

۹.‏ یوحنا ۶:‏۶۸ و ۶۹ چطور وفاداری پِطرُس را نشان می‌دهد؟‏

^۹ پِطرُس وفادار بود و اجازه نداد هیچ چیزی باعث شود که کاملاً دست از تلاش بکشد.‏ یک بار وقتی عیسی چیزی گفت که شاگردانش آن را درک نکردند،‏ پِطرُس وفاداری خود را ثابت کرد.‏ ‏(‏یوحنا ۶:‏​۶۸،‏ ۶۹ خوانده شود.‏)‏ خیلی از شاگردان عیسی بدون این که منتظر توضیح بیشتری بمانند عیسی را ترک کردند.‏ اما پِطرُس وفادار ماند و گفت که فقط عیسی «سخنان زندگی جاودان» را دارد.‏

۱۰.‏ عیسی چطور اعتماد خود را به پِطرُس نشان داد؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۰ عیسی پِطرُس را رها نکرد.‏ او در شب آخر زندگی خود بر روی زمین می‌دانست که پِطرُس و رسولان دیگر او را ترک می‌کنند.‏ با این حال عیسی اشاره کرد که مطمئن است پِطرُس برمی‌گردد و وفادار می‌ماند.‏ (‏لو ۲۲:‏​۳۱،‏ ۳۲‏)‏ عیسی درک می‌کرد که «روح مشتاق است اما جسم ناتوان.‏» (‏مرق ۱۴:‏۳۸‏)‏ پس حتی وقتی پِطرُس عیسی را انکار کرد،‏ عیسی از او ناامید نشد.‏ از قرار معلوم وقتی که پِطرُس تنها بود عیسای رستاخیزیافته به  او ظاهر شد.‏ (‏مرق ۱۶:‏۷؛‏ لو ۲۴:‏۳۴؛‏ ۱قر ۱۵:‏⁠۵‏)‏ مطمئناً پِطرُس خیلی دلگرمی یافت.‏

۱۱.‏ عیسی چطور پِطرُس را از حمایت یَهُوَه مطمئن ساخت؟‏

^۱۱ عیسی پِطرُس را از حمایت یَهُوَه مطمئن ساخت.‏ عیسای رستاخیزیافته بار دیگر با معجزه‌ای به رسولانش کمک کرد که ماهی صید کنند.‏ (‏یو ۲۱:‏​۴-‏۶‏)‏ بدون شک آن معجزه پِطرُس را مطمئن ساخت که یَهُوَه نیازهای مادی آن‌ها را برآورده می‌کند.‏ احتمالاً پِطرُس به یاد حرف‌های عیسی افتاد که گفت:‏ ‹همواره نخست در پی پادشاهی خدا باشید و او چیزهای دیگر را برای شما مهیا خواهد کرد.‏› (‏مت ۶:‏۳۳‏)‏ بنابراین پِطرُس به موعظه اولویت داد،‏ نه به ماهیگیری.‏ او در پِنتیکاست سال ۳۳ میلادی به هزاران نفر کمک کرد تا خبر خوش را بپذیرند.‏ (‏اعما ۲:‏​۱۴،‏ ۳۷-‏۴۱‏)‏ پِطرُس به سامریان و غیریهودیان کمک کرد تا پیرو عیسی شوند.‏ (‏اعما ۸:‏​۱۴-‏۱۷؛‏ ۱۰:‏​۴۴-‏۴۸‏)‏ واضح است که یَهُوَه از پِطرُس استفاده کرد تا همه گونه افراد حقیقت را بشناسند و او را بپرستند.‏

۱۲.‏ تجربهٔ پِطرُس چطور برای مبارزه با ضعف‌هایمان به ما کمک می‌کند؟‏

^۱۲ یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا دست از تلاش نکشیم.‏ اگر برای مدتی طولانی با یک نقطه ضعف می‌جنگیم،‏ ادامهٔ مبارزه می‌تواند سخت باشد.‏ گاهی ضعف‌های ما ممکن است بدتر از ضعف‌های پِطرُس به نظر بیاید،‏ اما یَهُوَه به ما قدرت می‌دهد که تسلیم نشویم.‏ (‏مز ۹۴:‏​۱۷-‏۱۹‏)‏ مثلاً برادری قبل از آشنایی با حقیقت،‏ برای سال‌ها همجنس‌گرا بود.‏ او زندگی خود را کاملاً تغییر داد تا بتواند بر اساس معیارهای کتاب مقدّس زندگی کند،‏ اما هنوز باید گاهی با تمایلات غلط می‌جنگید.‏ چه چیزی به او کمک کرد که دست از تلاش نکشد؟‏ او می‌گوید:‏ «یَهُوَه به ما قدرت می‌دهد.‏ یاد گرفتم که با کمک روح مقدّس یَهُوَه می‌توانیم طبق معیارهای او زندگی کنیم.‏ توانستم در خدمت به یَهُوَه مفید باشم و او با وجود ناکاملی‌هایم همچنان مرا تقویت می‌کند.‏»‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم از نمونهٔ پِطرُس که در اعمال ۴:‏​۱۳،‏ ۲۹ و ۳۱ آمده سرمشق بگیریم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ همان طور که دیدیم پِطرُس بیشتر از یک بار تسلیم ترس از انسان شد،‏ ولی دعا کرد و توانست شجاع باشد.‏ ‏(‏اعمال ۴:‏​۱۳،‏ ۲۹،‏ ۳۱ خوانده شود.‏)‏  ما هم می‌توانیم بر ترس‌هایمان غلبه کنیم.‏ به تجربهٔ برادری جوان به اسم هُرسْت که در آلمان نازی زندگی می‌کرد توجه کنید.‏ او در مدرسه چند بار تسلیم فشار اطرافیانش شد و «هایل هیتلر» گفت.‏ والدینش او را توبیخ نکردند،‏ بلکه با او دعا کردند تا یَهُوَه به او شجاعت دهد.‏ سرانجام هُرسْت با کمک پدر و مادرش و توکّل به یَهُوَه قدرت لازم را پیدا کرد تا پابرجا و وفادار بماند.‏ او بعدها گفت:‏ «یَهُوَه هیچ وقت مرا ترک نکرد.‏»‏ c

۱۴.‏ شبانان مهربان چطور به کسانی که مأیوس شده‌اند دلگرمی می‌بخشند؟‏

^۱۴ یَهُوَه و عیسی ما را رها نمی‌کنند.‏ بعد از این که پِطرُس عیسی را انکار کرد باید تصمیم مهمی می‌گرفت.‏ آیا شاگرد عیسی می‌ماند یا دست از تلاش می‌کشید؟‏ عیسی در دعا التماس کرده بود که ایمان پِطرُس از بین نرود.‏ او به پِطرُس گفت که برایش دعا کرده و نشان داد که مطمئن است پِطرُس برادرانش را تقویت خواهد کرد.‏ (‏لو ۲۲:‏​۳۱،‏ ۳۲‏)‏ حتماً وقتی پِطرُس به حرف‌های عیسی فکر می‌کرد قوّت قلب می‌گرفت.‏ یَهُوَه از شبانان مهربان استفاده می‌کند تا هنگام رویارویی با تصمیمی مهم به ما قوّت قلب دهد تا وفادار بمانیم.‏ (‏افس ۴:‏​۸،‏ ۱۱‏)‏ یک پیر جماعت باتجربه به اسم پُل سعی می‌کند که به دیگران دلگرمی ببخشد.‏ او کسانی را که می‌خواهند دست از تلاش بکشند تشویق می‌کند تا به این فکر کنند که یَهُوَه چطور آن‌ها را به سوی حقیقت جذب کرد.‏ بعد به آن‌ها اطمینان می‌دهد که یَهُوَه به خاطر محبت پایدارش آن‌ها را رها نمی‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «اشخاص زیادی را دیده‌ام که مأیوس شده‌اند،‏ اما با کمک یَهُوَه دست از تلاش نکشیده‌اند.‏»‏

۱۵.‏ نمونه‌های پِطرُس و هُرسْت چطور درستی متّی ۶:‏۳۳ را نشان می‌دهند؟‏

 ^۱۵ یَهُوَه به نیازهای مادی پِطرُس و دیگر رسولان رسیدگی کرد.‏ به همین شکل وقتی ما هم خدمت موعظه را در اولویت قرار دهیم به نیازهای مادی ما رسیدگی خواهد کرد.‏ (‏مت ۶:‏۳۳‏)‏ هُرسْت که قبلاً به او اشاره شد بعد از جنگ جهانی دوم می‌خواست خدمت پیشگامی را شروع کند.‏ اما خیلی فقیر بود و شک داشت درآمد کافی برای ادامهٔ خدمت تمام وقت داشته باشد.‏ او چه کار کرد؟‏ هُرسْت تصمیم گرفت که طی هفتهٔ ملاقات سرپرست حوزه به خدمت موعظه مشغول شود و یَهُوَه را امتحان کند.‏ آخر آن هفته وقتی سرپرست حوزه یک پاکت از طرف شخصی ناشناس به هُرسْت داد،‏ او خیلی تعجب کرد.‏ در آن پاکت به اندازه‌ای پول بود که بتواند برای ماه‌ها به خدمت پیشگامی بپردازد.‏ این اتفاق به هُرسْت نشان داد که یَهُوَه از او پشتیبانی می‌کند.‏ او از آن به بعد همیشه به پادشاهی خدا اولویت داد.‏—‏ملا ۳:‏۱۰‏.‏

۱۶.‏ چرا شرح حال و نامه‌های پِطرُس قابل توجه هستند؟‏

^۱۶ پِطرُس از عیسی خواست که از او دور شود،‏ اما عیسی این کار را نکرد.‏ مطمئناً پِطرُس خوشحال بود که عیسی طبق خواستش عمل نکرد!‏ مسیح به تعلیم پِطرُس ادامه داد تا رسولی وفادار و الگویی خوب برای مسیحیان باشد.‏ ما از آن تعلیمات درس‌های زیادی یاد می‌گیریم.‏ پِطرُس بعضی از آن‌ها و همچنین تعلیماتی دیگر را در دو نامهٔ الهامی خود به جماعت‌های قرن اول نوشت.‏ در مقالهٔ بعد به نکاتی از این نامه‌ها و کاربرد امروزی آن‌ها می‌پردازیم.‏