۱.‏ عیسی در مورد پایان دنیا چه گفت و چه هشداری به شاگردانش داد؟‏

 چند روز قبل از مرگ عیسی،‏ چهار نفر از شاگردانش از او پرسیدند:‏ ‹نشانهٔ دوران پایانی نظام حاضر چه خواهد بود؟‏› (‏مت ۲۴:‏۳‏)‏ آن شاگردان احتمالاً می‌خواستند بدانند چطور پایان نظام یهودی را تشخیص دهند.‏ عیسی در جوابشان نه فقط در مورد پایان نظام یهودی،‏ بلکه در مورد دوران پایانی نظام حاضر هم صحبت کرد.‏ عیسی در مورد زمان پایان دنیا گفت:‏ «آن روز و ساعت را هیچ کس نمی‌داند،‏ نه فرشتگان در آسمان و نه پسر،‏ بلکه پدر می‌داند.‏» سپس او به شاگردانش هشدار داد تا بیدار و هوشیار بمانند.‏—‏مرق ۱۳:‏۳۲-‏۳۷‏.‏

۲.‏ چرا برای مسیحیان قرن اول مهم بود که هوشیار بمانند؟‏

^۲ برای مسیحیان یهودی‌نژاد قرن اول حیاتی بود که هوشیار بمانند.‏ عیسی نشانهٔ پایان نظام یهودی را برای پیروانش توضیح داد.‏ او گفت:‏ «وقتی می‌بینید که سپاهیان در اطراف اورشلیم اردو زده و آن را محاصره کرده‌اند،‏ بدانید که نابودی آن شهر نزدیک شده است.‏» این همان نشانه‌ای بود که با دیدنش باید به کوهستان می‌گریختند.‏ (‏لو ۲۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ آن‌هایی که به هشدار عیسی عمل کردند،‏ از نابودی اورشلیم به دست رومیان نجات یافتند.‏

۳.‏ در این مقاله به چه موضوعاتی می‌پردازیم؟‏

^۳ امروزه ما در دوران پایانی این نظام حاضر زندگی می‌کنیم.‏ پس ما هم باید بیدار و هوشیار بمانیم.‏ در این مقاله می‌بینیم چطور می‌توانیم دیدی متعادل نسبت به اتفاقات دنیا داشته باشیم،‏ چطور به وضعیت روحانی‌مان  توجه کنیم و چطور از زمانی که باقی مانده به بهترین نحو استفاده کنیم.‏

۴.‏ چرا برای ما مهم است که بدانیم اتفاقات دنیا چه ربطی به پیشگویی‌های کتاب مقدّس دارند؟‏

^۴ ما مشتاقیم ببینیم اتفاقات دنیا چه ربطی به پیشگویی‌های کتاب مقدّس دارد.‏ برای مثال،‏ عیسی به وقایع مشخصی اشاره کرد که به ما کمک می‌کند بدانیم چقدر به پایان این نظام حاضر نزدیک هستیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۳-‏۱۴‏)‏ پِطرُس رسول ما را تشویق کرد که به تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس توجه کنیم تا ایمانمان قوی بماند.‏ (‏۲پطر ۱:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ آخرین کتاب از کتاب مقدّس این طور شروع می‌شود:‏ «این مکاشفه‌ای از عیسی مسیح است که خدا به او داد تا آنچه باید به‌زودی رخ دهد،‏ بر غلامان خود آشکار سازد.‏» (‏مکا ۱:‏۱‏)‏ پس ما نسبت به اتفاقات این دنیا بی‌تفاوت نیستیم.‏ ما می‌خواهیم بدانیم این اتفاقات چه ربطی به پیشگویی‌های کتاب مقدّس دارند،‏ یا شاید مشتاق باشیم در مورد این اتفاقات با یکدیگر صحبت کنیم.‏

۵.‏ از چه کاری باید خودداری کنیم و به جای آن چه کار باید بکنیم؟‏ (‏تصاویر ملاحظه شود.‏)‏

^۵ وقتی در مورد پیشگویی‌های کتاب مقدّس صحبت می‌کنیم،‏ باید از حدس و گمان بپرهیزیم.‏ ما هیچ وقت نمی‌خواهیم چیزی بگوییم که باعث ایجاد تفرقه در جماعت شود.‏ برای مثال،‏ شاید سخنرانی یکی از رهبران دنیا را بشنویم که می‌گوید با حل و فصل یک درگیری خاص می‌خواهند صلح و امنیت را برقرار کنند.‏ به جای این که به حدس و گمان بپردازیم که آیا این حرف تحقق اول تِسالونیکیان ۵:‏۳ است یا نه،‏ می‌خواهیم اطلاعاتمان را با آخرین توضیحات منتشر شده،‏ به‌روز نگه داریم.‏ اگر صحبت‌های ما بر اساس مطالبی که در نشریات سازمان یَهُوَه آمده است باشد،‏ به جماعت کمک می‌کنیم که ‹در اندیشه و طرز فکر متحد باشند.‏›—‏۱قر ۱:‏۱۰؛‏ ۴:‏۶‏.‏

۶.‏ از ۲ پِطرُس ۳:‏۱۱-‏۱۳ چه درسی می‌گیریم؟‏

^۶ ۲پِطرُس ۳:‏۱۱-‏۱۳ خوانده شود.‏ پِطرُس به ما کمک می‌کند که دیدی متعادل نسبت به تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس داشته باشیم.‏ پِطرُس ما را ترغیب می‌کند که «همواره نزدیک بودن آن روز را مد نظر داشته باشیم.‏» چرا؟‏ هدف ما دانستن روز و ساعت حارمَگِدّون نیست.‏ هدف ما این است که از وقت باقی‌مانده استفاده کنیم تا ‹در رفتار خود مقدّس باشیم و در اعمال خود نشان دهیم که زندگی‌مان را به خدا وقف کرده‌ایم.‏› (‏مت ۲۴:‏۳۶؛‏ لو ۱۲:‏۴۰‏)‏ به عبارت دیگر می‌خواهیم رفتار درستی داشته باشیم و با روش زندگی‌مان محبتمان به یَهُوَه را ابراز کنیم.‏ برای رسیدن به این هدف باید به وضعیت روحانی‌مان دقت کنیم.‏

۷.‏ چطور نشان می‌دهیم که به وضعیت روحانی خود توجه می‌کنیم؟‏ (‏لوقا ۲۱:‏۳۴‏)‏

^۷ عیسی به شاگردانش گفت که در کنار توجه به اتفاقات دنیا باید به وضعیت روحانی خود هم دقت کنند.‏ این را می‌توانیم در هشداری که در لوقا ۲۱:‏۳۴ آمده ببینیم.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ توجه کنید که عیسی گفت:‏ «مراقب خود باشید.‏» شخصی که مراقب خودش هست،‏ سعی می‌کند از خطراتی که ممکن است به رابطه‌اش با خدا صدمه زند آگاه باشد و از  آن‌ها دوری کند.‏ او با این کار در محبت خدا می‌ماند.‏—‏امث ۲۲:‏۳؛‏ یهو ۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۸.‏ پولُس رسول به مسیحیان چه پندی داد؟‏

^۸ پولُس رسول به مسیحیان گفت که مراقب رفتارشان باشند.‏ برای مثال او به مسیحیان اِفِسُس گفت:‏ «بسیار مراقب باشید که چگونه رفتار می‌کنید و رفتارتان نه همچون نادانان،‏ بلکه همچون خردمندان باشد.‏» (‏افس ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ شیطان مرتب تلاش می‌کند که به رابطهٔ ما با یَهُوَه صدمه زند.‏ به همین خاطر،‏ کتاب مقدّس می‌گوید که «در همه حال دریابید که خواست یَهُوَه چیست.‏» به این شکل می‌توانیم در مقابل هر نوع حملهٔ شیطان مقاومت کنیم.‏—‏افس ۵:‏۱۷‏.‏

۹.‏ چطور می‌توانیم خواست یَهُوَه را تشخیص دهیم؟‏

^۹ کتاب مقدّس همهٔ خطراتی را که می‌تواند به رابطهٔ ما با یَهُوَه صدمه زند،‏ آشکار نمی‌کند.‏ ما اغلب باید در مورد موضوعاتی تصمیم بگیریم که کتاب مقدّس در مورد آن‌ها صحبت نکرده است.‏ اگر بخواهیم تصمیمات درست بگیریم،‏ باید بدانیم خواست یَهُوَه چیست.‏ ما با خواندن مرتب کتاب مقدّس و تعمّق در آن می‌توانیم با خواست خدا آشنا شویم.‏ هر چه بیشتر با خواست یَهُوَه آشنا شویم و تلاش کنیم «طرز فکر مسیح» را داشته باشیم،‏ تصمیمات ما عاقلانه‌تر خواهد بود؛‏ حتی اگر کتاب مقدّس راهنمایی خاصّی در مورد آن موضوع نداده باشد.‏ (‏۱قر ۲:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ بعضی از خطرها را به‌راحتی می‌توانیم تشخیص دهیم،‏ اما بعضی از آن‌ها نامحسوسند.‏

۱۰.‏ بعضی از خطراتی که باید از آن‌ها دوری کنیم،‏ کدامند؟‏

^۱۰ بعضی از خطراتی که باید از آن‌ها دوری کنیم،‏ ابراز علاقهٔ نابجا به جنس مخالف،‏ مصرف بی‌رویهٔ الکل،‏ پرخوری،‏ سخنان آزاردهنده،‏ تماشای صحنه‌های خشونت‌آمیز،‏ پورنوگرافی و چیزهایی از این قبیل است.‏ (‏مز ۱۰۱:‏۳‏)‏ دشمن ما ابلیس دائماً منتظر فرصتی است که به دوستی ما با یَهُوَه صدمه بزند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۸‏)‏ اگر مراقب نباشیم شیطان می‌تواند در دل و ذهنمان بذر حسد،‏ فریبکاری،‏ طمع،‏ نفرت،‏ تکبّر و کینه بکارد.‏ (‏غلا ۵:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ اول شاید این احساسات چندان قوی نباشند.‏ اما اگر سریعاً آن‌ها را ریشه‌کن نکنیم،‏ اصطلاحاً به یک گیاه سمی بزرگ تبدیل می‌شوند و می‌توانند مشکل‌آفرین باشند.‏—‏یعقو ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۱۱.‏ یک خطر نامحسوس که باید از آن دوری کنیم چیست و چرا؟‏

^۱۱ یک خطر نامحسوس که باید از آن دوری کرد،‏ معاشر بد است.‏ به این سناریو توجه کنید.‏ فرض کنید با کسی کار می‌کنید که شاهد یَهُوَه نیست.‏ می‌خواهید که همکارتان دید مثبتی نسبت به شاهدان یَهُوَه داشته باشد،‏ پس با او با مهربانی رفتار می‌کنید.‏ شاید اول گاهی با او نهار بخورید،‏ ولی بعد از مدتی هر روز وقت نهار را با او صرف می‌کنید.‏ شاید گاهی در مورد مسائل غیراخلاقی صحبت کند،‏ اما شما سعی می‌کنید آن را نشنیده بگیرید.‏ بعد از مدتی،‏ شنیدن این حرف‌ها برایتان عادی می‌شود و دیگر از شنیدن آن‌ها معذّب نمی‌شوید.‏ بعداً یک روز همکارتان از شما می‌خواهد که بعد از کار با او بیرون بروید و چیزی بخورید.‏ شما دعوتش را می‌پذیرید.‏ کم‌کم طرز فکرتان مثل همکارتان می‌شود و حتی ممکن است مثل او عمل کنید.‏ البته که ما می‌خواهیم با همه مهربان باشیم و به دیگران احترام بگذاریم،‏ اما باید بدانیم که رفتار ما شدیداً تحت تأثیر کسانی  قرار می‌گیرد که با آن‌ها وقت صرف می‌کنیم.‏ (‏۱قر ۱۵:‏۳۳‏)‏ اگر همان طور که عیسی به ما تأکید کرد،‏ به وضعیت روحانی‌مان توجه کنیم،‏ از معاشرت نزدیک با کسانی که مطابق معیارهای یَهُوَه زندگی نمی‌کنند دوری می‌کنیم.‏ (‏۲قر ۶:‏۱۵‏)‏ بله خطر را می‌بینیم و از آن دوری می‌کنیم.‏

۱۲.‏ شاگردان عیسی تا آمدن او باید چه کار می‌کردند؟‏

^۱۲ عیسی تا آمدن پایان نظام حاضر به شاگردانش مسئولیتی داد.‏ او از آن‌ها خواست که خبر خوش پادشاهی خدا را «در اورشلیم،‏ در تمام یهودیه،‏ در سامره و تا دورافتاده‌ترین مناطق زمین» اعلام کنند.‏ (‏اعما ۱:‏۶-‏۸‏)‏ عیسی چه کار بزرگی به پیروانش واگذار کرد!‏ آن‌ها با موعظه به دیگران به بهترین نحو از وقتشان استفاده می‌کردند.‏

۱۳.‏ چرا باید از وقتمان به بهترین نحو استفاده کنیم؟‏ (‏کولُسیان ۴:‏۵‏)‏

^۱۳ کولُسیان ۴:‏۵ خوانده شود.‏ برای این که به وضعیت روحانی‌مان توجه کنیم باید ببینیم چطور از وقتمان استفاده می‌کنیم.‏ چون ‹اتفاقات غیرمنتظره دامنگیر همه می‌شود.‏› (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ بله ما نمی‌دانیم تا کی زنده هستیم.‏

۱۴-‏۱۵.‏ چطور می‌توانیم از وقتمان به بهترین شکل استفاده کنیم؟‏ (‏عبرانیان ۶:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

 ^۱۴ برای قوی کردن دوستی‌مان با یَهُوَه و انجام ارادهٔ او باید از وقتمان به بهترین نحو استفاده کنیم.‏ (‏یو ۱۴:‏۲۱‏)‏ ما باید ‹ثابت‌قدم و استوار بوده،‏ همواره در کار خداوند بسیار فعال باشیم.‏› (‏۱قر ۱۵:‏۵۸‏)‏ در این صورت وقتی پایان برسد،‏ چه پایان عمرمان باشد،‏ چه پایان این نظام حاضر،‏ دلیلی برای پشیمانی نخواهیم داشت.‏—‏مت ۲۴:‏۱۳؛‏ روم ۱۴:‏۸‏.‏

^۱۵ امروزه عیسی موعظهٔ پادشاهی خدا را در سراسر زمین هدایت می‌کند.‏ او واقعاً طبق وعده‌اش عمل کرده است.‏ عیسی از طریق سازمان یَهُوَه به ما آموزش می‌دهد که چطور موعظه کنیم.‏ همین طور ابزارهایی برایمان فراهم می‌کند تا بتوانیم خبر خوش را پخش کنیم.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ پس اگر ما در کار موعظه و شاگردسازی فعال باشیم و تا آمدن پایان این نظام هوشیار بمانیم،‏ می‌توانیم بگوییم به وظیفهٔ خودمان عمل کرده‌ایم.‏ اگر مطابق پند عبرانیان ۶:‏۱۱،‏ ۱۲ عمل کنیم،‏ ‹اطمینان کاملی را که به تحقق امیدمان داریم،‏ تا به انتها حفظ می‌کنیم.‏›—‏خوانده شود.‏

۱۶.‏ ما مصمم به انجام چه کاری هستیم؟‏

^۱۶ یَهُوَه زمان پایان دنیای شیطان را تعیین کرده است.‏ وقتی آن روز برسد یَهُوَه بدون شک به پیشگویی‌های کتاب مقدّس تحقق می‌بخشد!‏ با این حال شاید با خودمان فکر کنیم که پایان این دنیا به این زودی نمی‌رسد.‏ ولی روز یَهُوَه «تأخیر نخواهد کرد.‏» (‏حب ۲:‏۳‏)‏ بنابراین ما مصممیم که چشم‌انتظار یَهُوَه باشیم و ‹صبورانه در انتظار خدای نجاتمان بمانیم.‏›—‏میکا ۷:‏۷‏.‏