مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

مقالهٔ مطالعه‌ای ۵۱

سرود ۳ قوّت،‏ امید و یار ما

اشک‌های شما برای یَهُوَه باارزش است

اشک‌های شما برای یَهُوَه باارزش است

‏«لطفاً اشک‌هایم را در مَشکت جمع کن!‏ آیا حساب آن‌ها در دفتر تو ثبت نشده است؟‏»‏‏—‏مزمور ۵۶:‏⁠۸‏.‏

هدف از مقاله

خواهیم دید که یَهُوَه کاملاً احساسات ما را درک می‌کند و دلگرمی لازم را به ما می‌دهد.‏

۱-‏۲.‏ در چه مواقعی ممکن است اشک بریزیم؟‏

 همهٔ ما اشک ریخته‌ایم.‏ بعضی وقت‌ها اشکمان،‏ اشک شوق بوده است.‏ مثلاً وقتی فرزندمان به دنیا آمد،‏ یاد خاطره‌ای خوش افتادیم یا زمانی که دوست عزیزی را بعد از سال‌ها دوباره دیدیم.‏

۲ با این حال،‏ اکثر وقت‌ها اشک‌هایمان به خاطر غمی است که در دل داریم.‏ برای مثال اگر کسی ما را به‌شدّت مأیوس کند،‏ ممکن است گریه کنیم.‏ وقتی با بیماری دردناکی دست و پنجه نرم می‌کنیم یا عزیزی را از دست می‌دهیم،‏ شاید اشک‌هایمان سرازیر شود.‏ در چنین مواقعی احتمالاً احساسی مانند اِرْمیای نبی داریم.‏ وقتی شهر اورشلیم به دست بابلیان افتاد،‏ او گفت:‏ «سیل اشک از چشمانم جاری می‌شود.‏ اشک‌هایم بند نمی‌آید و مدام گریه می‌کنم.‏»—‏مرا ۳:‏​۴۸،‏ ۴۹‏.‏

۳.‏ یَهُوَه از دیدن رنج خادمانش چه احساسی دارد؟‏ (‏اِشَعْیا ۶۳:‏⁠۹‏)‏

۳ یَهُوَه به خوبی می‌داند که چند بار به دلیل اتفاقات بد گریه کرده‌ایم.‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که یَهُوَه از هر شرایط دردناکی که خادمانش با آن روبرو هستند باخبر است و فریاد کمکشان را می‌شنود.‏ (‏مز ۳۴:‏۱۵‏)‏ پدر مهربان ما نه تنها دردمان را می‌بیند و فریادمان را می‌شنود،‏ بلکه از دیدن اشک‌های ما فرزندانش رنج می‌کشد و سریع به کمکمان می‌آید.‏—‏اِشَعْیا ۶۳:‏۹ خوانده شود.‏

۴.‏ چه نمونه‌هایی از کتاب مقدّس را بررسی می‌کنیم و چه چیزی در مورد یَهُوَه یاد می‌گیریم؟‏

۴ یَهُوَه از طریق کلامش به ما نشان می‌دهد که وقتی خادمانش اشک ریختند،‏ چطور به آن‌ها کمک کرد.‏ در ادامه نمونهٔ حَنّا،‏ داوود و حِزِقیای پادشاه را در این رابطه بررسی می‌کنیم.‏ چه چیزی باعث شد که آن‌ها اشک بریزند؟‏ یَهُوَه چه واکنشی به فریاد کمکشان نشان داد؟‏ وقتی به خاطر غم و اندوه،‏ خیانت یا ناامیدی اشک می‌ریزیم،‏ چطور نمونهٔ آن‌ها به ما تسلّی می‌دهد؟‏

اشک غم و اندوه

۵.‏ حَنّا به خاطر شرایطش چه احساسی داشت؟‏

۵ مشکلات حَنّا باعث شد که اشک بریزید.‏ یکی از سختی‌هایش زندگی با هوویش فِنِنّه بود.‏ فِنِنّه از او تنفر داشت.‏ از همه بدتر حَنّا بچه‌دار نمی‌شد،‏ در حالی که هوویش چند فرزند داشت.‏ (‏۱سمو ۱:‏​۱،‏ ۲‏)‏ فِنِنّه دائماً به حَنّا به خاطر نازایی‌اش سرکوفت می‌زد.‏ شما در چنین شرایطی چه احساسی می‌داشتید؟‏ حَنّا آنقدر ناراحت می‌شد که «گریه‌اش می‌گرفت و غذا نمی‌خورد.‏» دل حَنّا ‹از غم و ناراحتی به درد می‌آمد.‏›—‏۱سمو ۱:‏​۶،‏ ۷،‏ ۱۰‏.‏

۶.‏ حَنّا برای تسلّی گرفتن چه کار کرد؟‏

۶ حَنّا چطور تسلّی گرفت؟‏ او برای پرستش به خیمهٔ عبادت رفت.‏ حَنّا احتمالاً نزدیک ورودی صحن «به یَهُوَه دعا کرد و موقع دعا زارزار گریه می‌کرد.‏» حَنّا به یَهُوَه التماس کرد:‏ ‹تو می‌بینی که کنیزت چطور عذاب می‌کشد.‏ مرا به یاد بیاور.‏› (‏۱سمو ۱:‏۱۰ب،‏ ۱۱‏)‏ حَنّا در دعا سفرهٔ دلش را برای یَهُوَه باز کرد.‏ یَهُوَه با دیدن اشک‌های دختر عزیزش تحت تأثیر قرار گرفت!‏

۷.‏ چطور حَنّا بعد از دعا به یَهُوَه تسلّی گرفت؟‏

۷ بعد از این که حَنّا سفرهٔ دلش را در دعا برای یَهُوَه باز کرد و از عیلی کاهن اعظم دلگرمی گرفت،‏ چه احساسی داشت؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «او از آنجا رفت،‏ شروع به خوردن کرد و دیگر غم و اندوه در صورتش دیده نمی‌شد.‏» (‏۱سمو ۱:‏​۱۷،‏ ۱۸‏)‏ با این که شرایط حَنّا تغییر نکرد،‏ او آرامش پیدا کرد.‏ حَنّا بار خود را به یَهُوَه سپرده بود.‏ یَهُوَه رنج او را دید،‏ صدای گریه‌اش را شنید و بعداً به او فرزندی داد.‏—‏۱سمو ۱:‏​۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۲:‏⁠۲۱‏.‏

۸-‏۹.‏ بر اساس عبرانیان ۱۰:‏۲۴ و ۲۵‏،‏ چرا مهم است در جلسات شرکت کنیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۸ چه درسی می‌گیریم؟‏ آیا در شرایط سختی قرار گرفته‌اید که باعث غم و اندوهتان شده است؟‏ شاید به خاطر مرگ یکی از نزدیکان یا دوستانتان داغدارید.‏ در چنین مواقعی طبیعی است که بخواهید تنها باشید.‏ اما همان طور که حَنّا از رفتن به خیمهٔ عبادت تسلّی و دلگرمی گرفت،‏ شما هم می‌توانید از شرکت در جلسات،‏ حتی با وجود خستگی روحی و جسمی دلگرم شوید.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۰:‏​۲۴،‏ ۲۵ خوانده شود.‏)‏ با شنیدن آیات دلگرم‌کننده در جلسات،‏ یَهُوَه کمکتان می‌کند تا افکار منفی را با مثبت جایگزین کنید.‏ به این شکل حتی اگر شرایطتان بهتر نشود،‏ احساس آرامش پیدا می‌کنید.‏

۹ در جلسات،‏ برادران و خواهران دلسوزمان تشویقمان می‌کنند و به ما محبت و توجه نشان می‌دهند.‏ به این شکل احساس بهتری پیدا می‌کنیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏​۱۱،‏ ۱۴‏)‏ به تجربهٔ برادری که پیشگام ویژه است توجه کنید.‏ او که همسرش را از دست داده می‌گوید:‏ «هنوز بعضی وقت‌ها یک گوشه می‌نشینم و گریه می‌کنم.‏ اما جلسات به من نیروی دوباره می‌دهد.‏ صحبت‌های پرمهر و جواب‌های برادران و خواهران به من دلگرمی می‌دهد.‏ هر چقدر که قبل از جلسه غمگین و ناراحت باشم،‏ همیشه در آنجا احساس بهتری پیدا می‌کنم.‏» اگر ما در جلسات حضور داشته باشیم،‏ یَهُوَه می‌تواند از برادران و خواهرانمان برای کمک به ما استفاده کند.‏

ما از هم‌ایمانانمان دلگرمی می‌گیریم (‏بندهای ۸-‏۹ ملاحظه شود)‏


۱۰.‏ وقتی به شدّت غمگین هستیم،‏ نمونهٔ حَنّا چطور به ما کمک می‌کند؟‏

۱۰ حَنّا سفرهٔ دلش را برای یَهُوَه باز کرد و دلگرمی گرفت.‏ شما هم می‌توانید ‹تمام نگرانی‌هایتان را به یَهُوَه بسپارید› و مطمئن باشید که او شما را می‌شنود و کمکتان می‌کند.‏ (‏۱پطر ۵:‏⁠۷‏)‏ خواهری که شوهرش در یک سرقت مسلّحانه کشته شد،‏ تعریف می‌کند:‏ «احساس می‌کردم که قلبم تکه‌تکه شده و حالم هیچ وقت خوب نمی‌شود.‏ اما هر وقت به یَهُوَه پدر مهربانم دعا می‌کردم،‏ آرامش می‌گرفتم.‏ بعضی وقت‌ها نمی‌دانستم چه بگویم،‏ ولی مطمئنم که یَهُوَه درکم می‌کرد.‏ مواقعی که خیلی نگران و غمگین می‌شدم،‏ برای داشتن آرامش دعا می‌کردم و خدا به دل و ذهنم آرامش می‌داد و نیرویی دوباره می‌گرفتم.‏» وقتی نگرانی‌هایتان را با یَهُوَه در میان می‌گذارید،‏ او عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌گیرد،‏ چون شما را درک می‌کند.‏ حتی اگر مشکل شما رفع نشود،‏ یَهُوَه می‌تواند دل مضطربتان را آرام کند.‏ (‏مز ۹۴:‏۱۹؛‏ فیلیپ ۴:‏​۶،‏ ۷‏)‏ او استقامتتان را می‌بیند و به شما پاداش می‌دهد.‏—‏عبر ۱۱:‏⁠۶‏.‏

اشک حسرت و خیانت

۱۱.‏ داوود به خاطر رفتار آزاردهندهٔ دیگران چه احساسی داشت؟‏

۱۱ داوود به خاطر موقعیت‌های سختی که در زندگی داشت،‏ اشک ریخت.‏ او با دشمنی و حتی خیانت کسانی که به آن‌ها اعتماد داشت روبرو شد.‏ (‏۱سمو ۱۹:‏​۱۰،‏ ۱۱؛‏ ۲سمو ۱۵:‏​۱۰-‏۱۴،‏ ۳۰‏)‏ وقتی او در شرایط سختی بود نوشت:‏ «از آه و ناله کردن خسته شده‌ام؛‏ تمام شب رختخوابم را غرق اشک می‌کنم،‏ و سیلاب گریه‌هایم در بسترم جاری می‌شود.‏» داوود ‹به خاطر آزار دشمنانش› این احساسات را داشت.‏ (‏مز ۶:‏​۶،‏ ۷‏)‏ رفتار آزاردهندهٔ دیگران باعث گریهٔ داوود شد.‏

۱۲.‏ بر طبق مزمور ۵۶:‏​۸‏،‏ داوود از چه چیزی اطمینان داشت؟‏

۱۲ داوود با وجود سختی‌های زندگی مطمئن بود که یَهُوَه دوستش دارد.‏ او نوشت:‏ «یَهُوَه صدای گریهٔ مرا می‌شنود.‏» (‏مز ۶:‏⁠۸‏)‏ داوود در مزمور ۵۶:‏۸ سخنان زیبایی نوشت.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ این سخنان نشان می‌دهد که یَهُوَه خیلی دوستمان دارد و به فکر ماست.‏ داوود گفت که یَهُوَه اشک‌هایش را در مَشکی جمع می‌کند یا در دفترش ثبت می‌کند.‏ داوود مطمئن بود که یَهُوَه به او توجه دارد و سختی‌هایش را فراموش نمی‌کند.‏ او می‌دانست که یَهُوَه پدر مهربانش نه تنها از سختی‌هایش باخبر است،‏ بلکه می‌داند که آن سختی‌ها چه تأثیری بر او داشته است.‏

۱۳.‏ وقتی دیگران ما را مأیوس می‌کنند،‏ چه چیزی را باید به یاد داشته باشیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۱۳ چه درسی می‌گیریم؟‏ آیا کسی که به او اعتماد داشتید،‏ مأیوستان کرده یا با خیانت دلتان را شکسته است؟‏ شاید کسی که قصد ازدواج با او را داشتید یا همسرتان شما را ترک کرده است یا یکی از عزیزانتان از خدمت به یَهُوَه دست کشیده است.‏ برادری که همسرش به او خیانت کرد و ترکش کرد،‏ گفت:‏ «نمی‌توانستم باور کنم که این اتفاق برایم افتاده است.‏ احساس بی‌ارزشی،‏ غم و عصبانیت می‌کردم.‏» اگر شما هم در شرایط مشابهی هستید،‏ دانستن این موضوع که یَهُوَه هیچ وقت شما را ترک نمی‌کند به شما دلگرمی می‌دهد.‏ آن برادر گفت:‏ «ممکن است روابط انسانی شکست بخورد،‏ ولی یَهُوَه صخرهٔ ماست.‏ هر اتفاقی هم بیفتد یَهُوَه همیشه کمکمان می‌کند.‏ او وفاداران خود را ترک نمی‌کند.‏» (‏مز ۳۷:‏۲۸‏)‏ فراموش نکنید که هیچ کس مثل یَهُوَه شما را دوست ندارد.‏ هر چقدر هم که خیانت دیگران دردناک باشد،‏ هیچ چیز نمی‌تواند شما را از محبت خدا جدا کند.‏ (‏روم ۸:‏​۳۸،‏ ۳۹‏)‏ یَهُوَه پدر آسمانی‌تان شما را خیلی دوست دارد.‏

کتاب مزامیر به ما اطمینان می‌دهد که یَهُوَه نزدیک دلشکستگان است (‏بند ۱۳ ملاحظه شود)‏


۱۴.‏ مزمور ۳۴:‏۱۸ چه اطمینانی به ما می‌دهد؟‏

۱۴ اگر مورد خیانت قرار گرفته‌اید،‏ می‌توانید از سخنان تسلّی‌بخش داوود در مزمور ۳۴:‏۱۸ دلگرمی بگیرید.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ یک کتاب مرجع در مورد اشخاص «افسرده و دلسرد» که در این آیه آمده،‏ توضیح می‌دهد که این اشخاص احتمالاً «کسانی هستند که چشم‌انتظار هیچ اتفاق خوبی نیستند و ناامیدند.‏» یَهُوَه چطور به کسانی که مأیوس شده‌اند کمک می‌کند؟‏ او مثل پدری مهربان که فرزند گریانش را در آغوش می‌گیرد و دلداری می‌دهد،‏ به ما «نزدیک» است.‏ وقتی مورد خیانت قرار می‌گیریم یا کسی ما را ترک می‌کند،‏ یَهُوَه با همدردی،‏ آمادهٔ کمک به ماست.‏ وقتی دلمان شکسته و احساس بی‌ارزشی می‌کنیم،‏ او به ما دلگرمی می‌دهد.‏ یَهُوَه به ما وعده‌های زیبایی داده تا با فکر کردن به آن‌ها،‏ سختی‌هایمان را تحمّل کنیم.‏—‏اشع ۶۵:‏⁠۱۷‏.‏

اشک ناامیدی و دلسردی

۱۵.‏ چه موقعیتی باعث شد که حِزِقیا زارزار گریه کند؟‏

۱۵ حِزِقیا پادشاه یهودا در سن ۳۹ سالگی به بیماری لاعلاجی مبتلا شد.‏ اِشَعْیای نبی پیام یَهُوَه را به حِزِقیا رساند که او بر اثر این بیماری جان خواهد داد.‏ (‏۲پاد ۲۰:‏⁠۱‏)‏ ظاهراً هیچ امیدی برای حِزِقیا وجود نداشت.‏ وقتی حِزِقیا این خبر را شنید،‏ خیلی ناراحت شد و زارزار گریه کرد.‏ او به یَهُوَه التماس کرد تا کمکش کند.‏—‏۲پاد ۲۰:‏​۲،‏ ۳‏.‏

۱۶.‏ یَهُوَه برای حِزِقیا چه کار کرد؟‏

۱۶ وقتی یَهُوَه دعای حِزِقیا را شنید و اشک‌هایش را دید،‏ دلش برای او سوخت و گفت:‏ «دعایت را شنیدم و اشک‌هایت را دیدم.‏ من تو را شفا می‌دهم.‏» یَهُوَه از طریق اِشَعْیا با دلسوزی به حِزِقیا وعده داد که عمرش را طولانی می‌کند و اورشلیم را از دست آشوریان نجات می‌دهد.‏—‏۲پاد ۲۰:‏​۴-‏۶‏.‏

۱۷.‏ وقتی به بیماری‌ای جدی مبتلا می‌شویم،‏ یَهُوَه چطور از ما حمایت می‌کند؟‏ (‏مزمور ۴۱:‏⁠۳‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

۱۷ چه درسی می‌گیریم؟‏ اگر از بیماری لاعلاجی رنج می‌برید،‏ چه کار می‌توانید بکنید؟‏ حتی اگر چشمانتان گریان است،‏ به یَهُوَه دعا کنید.‏ کتاب مقدّس اطمینان می‌دهد:‏ «او خدای همه نوع دلگرمی‌هاست،‏ و در تمام سختی‌ها و مشکلاتمان به ما دلگرمی می‌دهد.‏» (‏۲قر ۱:‏​۳،‏ ۴‏)‏ ما امروزه انتظار نداریم که یَهُوَه تمام مشکلاتمان را برطرف کند،‏ اما مطمئنیم که او همیشه از ما در سختی‌ها حمایت می‌کند.‏ ‏(‏مزمور ۴۱:‏۳ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه از طریق روح مقدّسش به ما نیرو،‏ حکمت و آرامش درونی می‌دهد تا مشکلاتمان را تحمّل کنیم.‏ (‏امث ۱۸:‏۱۴؛‏ فیلیپ ۴:‏۱۳‏)‏ او همچنین در کلامش به ما امید می‌دهد که در آینده،‏ همهٔ بیماری‌ها را از بین خواهد برد.‏—‏اشع ۳۳:‏⁠۲۴‏.‏

یَهُوَه با دادن نیرو،‏ حکمت و آرامش درونی به دعاهایمان جواب می‌دهد (‏بند ۱۷ ملاحظه شود)‏


۱۸.‏ چه آیه‌ای به شما در موقعیت‌های سخت دلگرمی می‌دهد؟‏ (‏کادر «‏ آیاتی دلگرم‌کننده برای موقعیت‌های سخت‏» ملاحظه شود.‏)‏

۱۸ یَهُوَه از طریق کلامش به حِزِقیا دلگرمی داد.‏ او به ما هم در موقعیت‌های سخت از طریق کلامش،‏ آرامش و دلگرمی می‌دهد.‏ (‏روم ۱۵:‏⁠۴‏)‏ خواهری در غرب آفریقا که به سرطان مبتلا شده بود،‏ مرتباً گریه می‌کرد.‏ او می‌گوید:‏ «یکی از آیاتی که مخصوصاً آرامم کرد،‏ اِشَعْیا ۲۶:‏۳ بود.‏ اگرچه همیشه نمی‌توان شرایط را تغییر داد،‏ اما این آیه اطمینان می‌دهد که یَهُوَه به ما آرامش می‌دهد تا بتوانیم واکنش درستی نسبت به سختی‌هایمان نشان دهیم.‏» آیا آیه‌ای را در ذهن دارید که به شما در شرایط سخت یا زمان ناامیدی آرامش داده است؟‏

۱۹.‏ چه آینده‌ای در انتظار ماست؟‏

۱۹ ما در روزهای پایانی این دنیا زندگی می‌کنیم و انتظار داریم که بیشتر با موقعیت‌های سخت روبرو شویم.‏ اما همان طور که از نمونهٔ حَنّا،‏ داوود و حِزِقیای پادشاه یاد گرفتیم،‏ یَهُوَه اشک‌هایمان را می‌بیند و تحت تأثیر قرار می‌گیرد.‏ اشک‌های ما برای یَهُوَه باارزش است.‏ پس وقتی با شرایط سخت روبرو می‌شویم،‏ می‌خواهیم سفرهٔ دلمان را پیش یَهُوَه باز کنیم و خودمان را از برادران و خواهرانمان در جماعت جدا نکنیم.‏ همچنین می‌خواهیم همیشه با خواندن کتاب مقدّس،‏ دلگرمی بگیریم.‏ مطمئنیم که اگر سختی‌ها را با وفاداری تحمّل کنیم،‏ یَهُوَه به ما پاداش می‌دهد.‏ به علاوه این وعده را داریم که در دنیای جدید،‏ دیگر به خاطر غم،‏ خیانت و دلسردی اشک نمی‌ریزیم.‏ (‏مکا ۲۱:‏⁠۴‏)‏ در آن زمان فقط اشک شوق خواهیم ریخت.‏

سرود ۴ ‹یَهُوَه شبان من است›‏