مقالهٔ مطالعه‌ای ۶
سرود ۱۸ سپاسگزاری از بابت فدیه
چرا از بخشش یَهُوَه قدردانیم؟
«خدا آنقدر مردم این دنیا را دوست داشت که پسر یگانه‌اش را داد.»—یوحنا ۳:۱۶.
هدف از مقاله
درک این موضوع که یَهُوَه بر چه اساسی گناهان ما را می‌بخشد، قدردانی‌مان را از بخشش او بیشتر می‌کند.
۱-۲. شرایط انسان‌ها از چه لحاظ شبیه شرایط مرد جوانی است که در بند یک به او اشاره شد؟
مرد جوانی را تصوّر کنید که در خانواده‌ای ثروتمند بزرگ شده است. یک روز در حادثه‌ای دلخراش پدر و مادرش را از دست می‌دهد. این خبر، زندگی او را زیر و رو می‌کند. اما خبر بد دیگری هم در راه است. او متوجه می‌شود که والدینش دارایی خانواده را به باد داده‌اند و بدهی هنگفتی برای او به جا گذاشته‌اند. او به جای به ارث بردن ثروت، بدهی‌های پدر و مادرش را به ارث می‌برد و طلبکاران دنبال پولشان هستند. بدهی خانواده‌اش آنقدر سنگین است که از عهدهٔ پرداختش برنمی‌آید.
۲ شرایط ما هم شبیه شرایط آن مرد جوان است. پدر و مادر همهٔ ما انسان‌ها یعنی آدم و حوّا کامل بودند و در بهشتی زیبا زندگی می‌کردند. (پیدا ۱:۲۷؛ ۲:۷-۹) آن‌ها می‌توانستند تا ابد زندگی موفقی داشته باشند. اما همه چیز عوض شد. آدم و حوّا امکان زندگی ابدی در بهشت را از دست دادند. آن‌ها برای نوادگانشان چه چیزی به جا گذاشتند؟ در کتاب مقدّس آمده است: «گناه از طریق یک انسان [یعنی آدم] وارد دنیا شد و این گناه با خود مرگ را آورد؛ و چون همه به گناه آلوده شدند، مرگ بین همهٔ انسان‌ها پخش شد.» (روم ۵:۱۲) ارثی که از آدم به ما رسیده، گناه است که مرگ را به دنبال دارد. گناه موروثی مثل یک بدهی هنگفت است که هیچ یک از ما نمی‌تواند آن را پرداخت کند.—مز ۴۹:۸.
۳. چرا گناهانمان به ‹قرض› تشبیه شده است؟
۳ عیسی گناه را به ‹قرض› تشبیه کرد. (مت ۶:۱۲، پاورقی؛ لو ۱۱:۴) وقتی گناه می‌کنیم به یَهُوَه بدهکار می‌شویم و باید بدهی‌مان را پرداخت کنیم. در غیر این صورت فقط با مرگ حسابمان تسویه می‌شود.—روم ۶:۷، ۲۳.
۴. الف) عاقبت انسان‌های گناهکار بدون کمک چه می‌شد؟ (مزمور ۴۹:۷-۹) ب) کلمهٔ «گناه» در کتاب مقدّس به چه چیزی اشاره دارد؟ (کادر « گناه» ملاحظه شود.)
۴ ما انسان‌ها این توانایی را نداریم که آنچه آدم و حوّا از دست دادند را دوباره به دست بیاوریم. (مزمور ۴۹:۷-۹ خوانده شود.) ما برای به دست آوردن زندگی ابدی یا داشتن امید رستاخیز به کمک نیاز داریم؛ وگرنه عاقبت ما مثل عاقبت حیوانات می‌شود.—جا ۳:۱۹؛ ۲پطر ۲:۱۲.
۵. یَهُوَه در رابطه با گناه موروثی چه کمکی به ما کرده است؟ (تصویر ملاحظه شود.)
۵ دوباره به نمونهٔ مرد جوانی که در بند یک به او اشاره شد توجه کنید. اگر شخصی ثروتمند حاضر می‌شد تمام بدهی‌های آن مرد جوان را پرداخت کند، او چه احساسی می‌داشت؟ حتماً آن مرد جوان با حس قدردانی آن هدیهٔ سخاوتمندانه را قبول می‌کرد. به طور مشابه یَهُوَه خدا هدیه‌ای به ما داده که می‌تواند گناهانی را که از آدم به ارث برده‌ایم، یعنی بدهی‌هایمان را تسویه کند. عیسی در این مورد گفت: «خدا آنقدر مردم این دنیا را دوست داشت که پسر یگانه‌اش را داد تا هر کسی که به او ایمان بیاورد نابود نشود، بلکه به زندگی ابدی دست پیدا کند.» (یو ۳:۱۶) به علاوه، این هدیه داشتن رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه را امکان‌پذیر می‌کند.
عیسی خبر خوش را در مورد بخشش یَهُوَه بر اساس بهای رهایی موعظه کرد. (یو ۳:۱۶) او سپس جانش را فدا کرد تا بهای رهایی فراهم شود.(بند ۵ ملاحظه شود)
۶. در این مقاله کدام عبارات کتاب مقدّس را بررسی می‌کنیم و چرا؟
۶ با مطالعه در مورد عبارت‌هایی مثل آشتی، کفّاره، بهای رهایی، بازخرید و درستکار شمرده شدن از فواید هدیهٔ بی‌نظیر یَهُوَه که بخشش گناهان را امکان‌پذیر می‌کند آگاه می‌شویم. در این مقاله با مفهوم هر کدام از این عبارت‌ها بیشتر آشنا می‌شویم. اگر در مورد کاری که یَهُوَه برای بخشش گناهان ما انجام داده تعمّق کنیم، قدردانی‌مان از او بیشتر خواهد شد.
هدف: آشتی
۷. الف) آدم و حوّا چه چیز باارزش دیگری را از دست دادند؟ ب) ما نوادگان آدم و حوّا به چه چیزی نیاز داریم؟ (رومیان ۵:۱۰، ۱۱)
۷ وقتی آدم و حوّا گناه کردند علاوه بر زندگی ابدی، رابطهٔ پرارزش خود را هم با پدرشان یَهُوَه از دست دادند. آدم و حوّا جزو خانوادهٔ خدا بودند. (لو ۳:۳۸) اما قبل از این که بچه‌دار شوند، از خدا نافرمانی کردند و نتوانستند در خانوادهٔ او بمانند. (پیدا ۳:۲۳، ۲۴؛ ۴:۱) پس ما به عنوان نوادگان آن‌ها نیاز داریم که با یَهُوَه آشتی کنیم یا به عبارت دیگر رابطه‌ای نزدیک با او برقرار کنیم. (رومیان ۵:۱۰، ۱۱ خوانده شود.) طبق یک کتاب مرجع، کلمهٔ یونانی‌ای که در اینجا «آشتی» ترجمه شده، می‌تواند به عنوان سازش و دوستی با یک دشمن باشد. قابل توجه است که یَهُوَه قدم اول را برای آشتی با ما برداشته است.
تدارک: کفّاره
۸. کفّاره چیست؟
۸ کفّاره تدارکی است که یَهُوَه از طریق آن، این امکان را فراهم کرد تا انسان‌های گناهکار دوباره بتوانند رابطه‌ای خوب با او برقرار کنند. در واقع خدا آنچه را که آدم از دست داده بود، با چیزی که ارزش برابری داشت جایگزین کرد. نوشته‌های یونانی به این نکته اشاره می‌کند که یَهُوَه چطور از طریق «کفّاره،» دوستی با خود را برای ما امکان‌پذیر کرده است.—روم ۳:۲۵، پاورقی.
۹. یَهُوَه برای بخشیدن گناهان اسرائیلیان موقتاً چه تدارکی فراهم کرد؟
۹ یَهُوَه به طور موقت تدارکی دید که گناهان اسرائیلیان بخشیده شود و با او رابطه‌ای خوب داشته باشند. مراسم روز کفّاره در اسرائیل سالی یک بار برگزار می‌شد. در آن روز کاهن اعظم قربانی‌های حیوانی برای قوم تقدیم می‌کرد. البته قربانی‌های حیوانی نمی‌توانست کاملاً گناهان شخص را بپوشاند، چون ارزش حیوانات کمتر از انسان‌هاست. با این حال تا زمانی که اسرائیلیان توبه‌کار مطابق خواست یَهُوَه قربانی‌هایی را تقدیم می‌کردند، یَهُوَه گناهانشان را می‌بخشید. (عبر ۱۰:۱-۴) قربانی‌هایی که اسرائیلیان در روز کفّاره و روزهای دیگر تقدیم می‌کردند، به آن‌ها یادآوری می‌کرد که گناهکارند و برای بخشش گناهانشان به راه‌حلی دائمی نیاز دارند.
۱۰. یَهُوَه برای بخشش گناهان بشر چه تدارکی دید؟
۱۰ یَهُوَه یک تدارک دائمی برای بخشیدن گناهان در نظر داشت. او ترتیبی داد که پسر عزیزش یک بار برای همیشه جانش را فدا کند «تا گناهان عدهٔ زیادی را به دوش بکشد.» (عبر ۹:۲۸) عیسی ‹جانش را به عنوان بهای رهایی برای نجات عدهٔ زیادی فدا کرد.› (مت ۲۰:۲۸) اما بهای رهایی چیست؟
قیمت: بهای رهایی
۱۱. الف) طبق کتاب مقدّس بهای رهایی چیست؟ ب) چه کسی می‌توانست این بهای رهایی را بپردازد؟
۱۱ طبق کتاب مقدّس بهای رهایی، بهایی است که برای کفّاره و آشتی پرداخته می‌شود. چه بهایی پرداخته شد تا انسان‌ها بتوانند چیزی را که آدم از دست داده بود دوباره به دست بیاورند؟ آدم و حوّا کاملیت و امید زندگی ابدی‌شان را از دست دادند. پس بهای رهایی، باید با آنچه که از دست رفته بود هم‌میزان می‌بود. (۱تیمو ۲:۶) کسی که این بها را می‌پرداخت باید ۱) کامل می‌بود، ۲) امکان زندگی ابدی روی زمین را می‌داشت و ۳) حاضر می‌بود تا زندگی‌اش را برای ما فدا کند. فقط در این صورت، چیزی که از دست رفته بود جایگزین می‌شد.
۱۲. چرا عیسی می‌توانست بهای رهایی را پرداخت کند؟
۱۲ به سه دلیلی توجه کنید که چرا عیسی می‌توانست بهای رهایی را پرداخت کند. ۱) او کامل بود و «هیچ گناهی نکرد.» (۱پطر ۲:۲۲) ۲) او امکان زندگی ابدی روی زمین را داشت. ۳) او حاضر بود بمیرد و جانش را برای ما فدا کند. (عبر ۱۰:۹، ۱۰) ارزش زندگی کامل عیسی برابر با زندگی آدم، قبل از گناهش بود. (۱قر ۱۵:۴۵) پس عیسی توانست برای گناه آدم کفّاره کند، یعنی با مرگش توانست آنچه را که آدم از دست داده بود جبران کند. (روم ۵:۱۹) به این شکل عیسی «آدم آخر» شد و نیازی نبود که انسان کامل دیگری بهای آنچه را که آدم از دست داده بود، بپردازد. عیسی «یک بار برای همیشه» مرد.—عبر ۷:۲۷؛ ۱۰:۱۲.
۱۳. فرق بین کفّاره و بهای رهایی چیست؟
۱۳ فرق بین کفّاره و بهای رهایی چیست؟ کفّاره تدارکی است که خدا برای برقراری رابطه‌ای صمیمی بین خودش و انسان‌ها دید. بهای رهایی قیمتی است که برای کفّارهٔ گناهان انسان‌ها پرداخت شد. این بها همان خون پرارزش عیساست که در راه ما انسان‌ها ریخته شد.—افس ۱:۷؛ عبر ۹:۱۴.
نتیجه: بازخرید و درستکار شمرده شدن
۱۴. چه موضوعی را بررسی می‌کنیم و چرا؟
۱۴ از تدارک کفّاره چه فایده‌ای می‌بریم؟ کتاب مقدّس با عبارات مختلفی فواید آن را برجسته می‌کند. با اینکه این عبارات به هم مربوط هستند، هر کدام از آن‌ها جنبهٔ مختلفی از بخشش یَهُوَه را به ما نشان می‌دهد. با بررسی این عبارات، مفهوم آن‌ها را بهتر درک می‌کنیم.
۱۵-۱۶. الف) در کتاب مقدّس عبارت «بازخرید» به چه نکته‌ای اشاره دارد؟ ب) بازخرید شدن چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟
۱۵ در کتاب مقدّس عبارت بازخرید به معنی آزاد شدن یا تبرئه شدن است که فقط با پرداخت بهای رهایی امکان‌پذیر می‌شود. پِطرُس رسول به این شکل این موضوع را توضیح داد: «می‌دانید که خدا چطور شما را از روش زندگی بیهوده‌ای که از اجدادتان به شما رسیده آزاد کرد. [یا: «نجات داد؛ بازخرید کرد.»] او شما را با چیزهای فاسدشدنی مثل نقره و طلا آزاد نکرد، بلکه شما را با خون باارزش مسیح، یعنی خون برّه‌ای سالم و بی‌عیب آزاد کرد.»—۱پطر ۱:۱۸، ۱۹؛ پاورقی.
۱۶ از طریق بهای رهایی، ما از چنگ گناه و مرگ که برایمان درد و رنج به همراه دارد، آزاد می‌شویم. (روم ۵:۲۱) مطمئناً ما از یَهُوَه و عیسی خیلی قدردانیم که با خون باارزش عیسی بازخرید شده‌ایم.—۱قر ۱۵:۲۲.
۱۷-۱۸. الف) درستکار شمرده شدن به چه معناست؟ ب) درستکار شمرده شدن چه فایده‌ای برای ما دارد؟
۱۷ درستکار شمرده شدن به معنی رفع اتهام و مبرّا شدن از گناه است. با این وجود یَهُوَه معیارهای عادلانهٔ خودش را زیر پا نمی‌گذارد. وقتی یَهُوَه کسی را درستکار می‌شمارد به این دلیل نیست که شخص شایستهٔ آن است یا یَهُوَه گناهانش را نادیده گرفته است؛ بلکه بر اساس ایمان به کفّاره و بهای رهایی است که یَهُوَه گناهان ما را می‌بخشد.—روم ۳:۲۴؛ غلا ۲:۱۶.
۱۸ درستکار شمرده شدن چه فایده‌ای به ما می‌رساند؟ بعضی از آن‌هایی که درستکار شمرده شده‌اند، برای حکمرانی با عیسی در آسمان انتخاب شده و فرزندان خدا خوانده می‌شوند. (تیت ۳:۷؛ ۱یو ۳:۱) گناهان آن‌ها بخشیده شده است؛ انگار که هیچ وقت گناه نکرده‌اند، پس برای پادشاهی در آسمان واجد شرایطند. (روم ۸:۱، ۲، ۳۰) آن دسته از انسان‌ها که امید زمینی دارند، دوست خدا و درستکار شمرده شده‌اند و گناهانشان بخشیده شده است. (یعقو ۲:۲۱-۲۳) گروه عظیمی که از جنگ حارمَگِدون نجات پیدا می‌کنند این امید را دارند که هیچ وقت نمی‌میرند. (یو ۱۱:۲۶) «درستکاران» و «بدکارانی» که به خواب مرگ رفته‌اند، رستاخیز پیدا می‌کنند. (اعما ۲۴:۱۵؛ یو ۵:۲۸، ۲۹) سرانجام همهٔ خادمان وفادار یَهُوَه روی زمین «از آزادی پرشکوه فرزندان خدا» برخوردار خواهند شد. (روم ۸:۲۱) چه برکت بزرگی که به لطف کفّاره می‌توانیم کاملاً با پدر آسمانی‌مان آشتی کنیم!
۱۹. شرایط ما چطور تغییر کرده است؟ (کادر « فواید بخشش یَهُوَه برای ما» ملاحظه شود.)
۱۹ ما در شرایطی شبیه شرایط آن مرد جوان بودیم که همه چیز را از دست داد و بدهی هنگفتی به ارث برد؛ بدهی‌ای که هیچ وقت نمی‌توانست پرداخت کند. اما یَهُوَه به کمک ما آمد. شرایط ما به خاطر پرداخت بهای رهایی و تدارک کفّاره کاملاً عوض شد. ایمان ما به عیسی مسیح این امکان را فراهم می‌کند تا بازخرید شویم، یعنی از گناه و مرگ آزاد شویم. یَهُوَه گناهانمان را برای همیشه پاک می‌کند و مهم‌تر از همه می‌توانیم از رابطه‌ای صمیمی با او برخوردار شویم.
۲۰. در مقالهٔ بعد چه موضوعی را بررسی می‌کنیم؟
۲۰ با تعمّق بر آن چه یَهُوَه و عیسی برای ما انجام داده‌اند، دلمان از قدردانی لبریز می‌شود. (۲قر ۵:۱۵) بدون کمک آن‌ها هیچ امیدی نداشتیم! اما بخشش یَهُوَه برای ما واقعاً به چه معناست؟ این موضوع در مقالهٔ بعدی بررسی می‌شود.
سرود ۱۰ یَهُوَه خدایمان را تمجید گوییم
